امروز بیست و سومین سالگرد وفات مهندس مهدی بازرگان است؛ مرد صبر و اخلاق و قانون. درحیات سیاسی این مرد بزرگ، پس از انقلاب چه دشنام ها و ناسزاها از زبان بداخلاق ها، بی اخلاق ها وقانون گریزان، نثارش که نشد. اما این مرد بزرگ، صبورانه و براساس مشی سیاسی و دینی اش، به آنچه علیه اش گفته شد، اعتنایی نکرد. برای او در آن زمان کشور و انقلاب و مردم،”اصل” و “مهم”بودند، نه پاسخ به فحش و ناسزای تعدادی افراد فاقدعقل و دین و فحاش!

 

در دوره نمایندگی اش در مجلس اول، بیشترین ناسزاها را شنید و متحمل شد و حتی مورد حمله فیزیکی هم قرار گرفت. به نمونه هایی از ناسزاهایی که نسبت به جناب بازرگان در حین نطقش در مجلس شده که واقعاً شرم آورست، اشاره میکنم: 

 

توکلی: “نشستن در این جلسه، خلاف شرع است”؛ 

 

نماینده دیگری می گوید:”چرت نگو”؛ 

 

اسدی نیا، “مرگ بر بازرگان”سر میدهد؛ 

 

دیگری می گوید: “ایشان از مرگ انور سادات ناراحت است. برو گم شو”؛

 

خلخالی می گوید:”بازرگان باید محاکمه شود، این آقا جزء ملت ایران نیست، آمریکایی است” و میکروفون را از جلوی مهندس می کشد و به رئیس می گوید:”آقای هاشمی چرا می گذارید ایشان صحبت کند، این بلندگو مال مردم است نه کسی که در مقابل ملت ایران ایستادگی کند”؛

 

عابدین زاده می گوید: “مردنی، قالتاق،آمریکایی”؛

 

و مجید انصاری اصلاح طلب و آزادیخواه امروزی، می گوید: “شنیدن مزخرفات او اشکال شرعی دارد”، وخطاب به او می گوید: “اگر جرأت داری در نمازجمعه شرکت کن”. (این ناسزاها به نقل از روزنامه شرق امروز ۲۸دیماه می باشد، جهت اطلاع بیشتر، می توان به این روزنامه مراجعه کرد). 

 

ظلم و بی ادبی و بی احترامی هایی که در حکومت فعلی، به آقای بازرگان شده، اولا، کم نظیراست، و شاید در زمان پهلو چنین اهانت هایی نشده باشد، ثانیاً، محتاج به شرح و تحلیل و واکاوی بیشری دارد، که امید صاحبان قلم، همه کسانی که قدرشناس بزرگانی چون بازرگان هستند، و جهت اطلاع نسلی که کمتر از چنین موضوع هایی آگاهی دارند،به این مهم بپردازند. 

 

روحش شاد