انقلاب اسلامی در هجرت: بنای نشریۀ انقلاب اسلامی در هجرت بر پرهیز از انتشار بحث های جدلی و پلمیک است، اما چون کمی پیشتر، مقاله ای در تأیید اعلامیۀ جبهه ملی منتشر ساخته ایم، مقالۀ ذیل را هم در انتقاد از آن اعلامیه منتشر می کنیم.امین بیات: “جبهه ملی” قصد دارد روز ۱۴ اسفند سالروز در گذشت دکتر مصدق را با تجمعی در یکی از میادین تهران، برگزار کند. و به این منظور، طی اطلاعیه ای با امضای “هیئت رهبری و هیئت اجرائیه جبهه ملی ایران” (سید حسین موسویان، محسن فرشاد، و داود هرمیداس پاوند)، خطاب به روحانی و نه وزارت کشور، تقاضای اجازه ی این تجمع را کرده است.
در یک کشور قانونمند و دمکرات، این روشی که دوستان “جبهه ملی” در ایران انتخاب کرده اند، معمولی است. اما این اقدام درحالی صورت می گیرد که اکثریت مردم ایران، جهت بر چیدن بساط ننگین جمهوری اسلامی ایران، قاطعانه، کمر همت بسته اند. این دوستان بار دیگر همچون افرادی در اوایل انقلاب ۵۷، تحت نام “جبهه ملی ایران”، این بار اما برای نجات دار و دسته ی مرتجع خامنه ای و روحانی، پا به میدان گذاشته، و از شیادی چون روحانی تقاضای برگزاری تجمع، آنهم زیر پوشش ارگان سرکوبگری چون سپاه پاسداران جنایتکار، می کنند.
در تقاضا نامه آورده شده: “پس از حوادث اعتراضی اخیر، جنابعالی و وزیر محترم کشور و سایر مقامات جمهوری اسلامی کراراً اعلام نمودید که دولت با تجمعات قانونمند مردم مخالف نیست. و مردم حق آزادی بیان دارند و می توانند پیشنهادات خود را در امور کشور مطرح کنند و…”.
– کجا آقای روحانی قابل احترام است؟ رفتارش، کردارش، صداقتش، سابقه اش، وعده هایش…؟ چگونه شما به نمایندگیِ مردم، مدعی می شوید که مردم حق آزادی بیان دارند، آنهم در این رژیم؟
– وزیر کشور ایشان که در تقلب های انتخاباتی سهم بزرگی ایفا کرده، محترم است، یا آنهایی که پشیمان شدند از انتخاب روحانی و در خیابان ها با شعار مرگ بر روحانی، حضور دارند؟
– یا سایر مقامات جمهوری اسلامی که همه بدون استثاء، دست شان در خون جوانان وطن، آغشته است و در همین اعتراضات خواستار اشد مجازات برای دستگیر شده ها شدند، قابل احترامند؟ در همین اعتراضات اخیر ۲۵ نفر را نکشتند و تعداد بیشماری را دستگیر و زندانی نکردند؟ کجا این مقامات همچون گفته ی شما قانونمند رفتار کردند که این بار هم قانونی رفتار کنند؟
– از کی جمهوری اسلامی ایران تا به حال با تجمعات قانونمند موافق بوده است که شما اینقدر سنگ قانون اساسی ارتجاعی که به آن ملتزم هستید را به سینه می کوبید؟
– کجا در این سی و نه سال، مردم حق آزادی بیان که در قانون اساسی نوشته شده، داشتند که شما امروز ادعایش را دارید و می گویید که مردم آزادانه بتوانند نظرات خود را در امور کشور مطرح کنند؟ خودِ شما توانسته اید چنین استفاده ای از این قانون اساسی ببرید، و آزادانه حرف بزنید؟
فراموش کردید آن زندانی شدن ها را، آن بی حرمتی ها را؟ باز هم قرار است سد راه رسیدن به آزادی بشوید؟ درس عبرت از شرکت رهبران سابق جبهه ملی در کابینه ی موقت بازرگان، هنوز نگرفته اید یا نمی خواهید بگیرید؟ خوش خدمتی به رژیم آخوند ها دیگر حد و حساب و مرزی دارد؟ کجا روحانی و امثال او به سوگند های خود وفا کردند؟ آیا واقعاً معتقدید که این دار و دسته، هنوز با این عملکرد جنایتکارانه، و با این قانون اساسیِ ضد مردمی، صیانت از حقوق ملت را عهده دار است؟ تازه مسخره نیست که حفظ امنیت تجمعِ خود را از مشتی حزب الهی و امنیتیِ آدم کش، طلب می کنید؟ به وزارت کشور ریش و قیچی را می سپارید و پیشنهاد می کنید که مکان این گرد همایی شما را در هر یک از میادین تهران که می خواهند، تعیین کنند. جالب است که شما را به احمد آباد راه نمی دادند و نگذاشتند حتی جسد دکتر مصدق را بنابر وصیتش، در محل شهدای سی تیر به خاک بسپارند؛ هنوز انگ خمینی که شما را مرتد خواند برجاست؛ سال ها رنج زندان و شکنجه را به جان خریده اید؛ و بعد از پشیمانی شرکت رهبران قدرت پرست آن زمان “جبهه ملی” در دولت موقت و خیانت آشکار به آمال و آرزوهای یک ملتِ به پا خواسته در انقلاب ۵۷، کافی برای درس عبرت گرفتن شما نیستند!
بجای اینکه در حال حاضر به فکر شغل و مقام وزارت و وکالت باشید، تلاش کنید زندانیان سیاسی آزاد شوند، برای آلترناتیو بعد از جمهوری اسلامی قدم بر دارید و … .
امروز مجوز خواستن از وزارت کشور دولتِ امنیتی روحانی، خاک به چشم جوانان معترض پاشیدن است. کمی هم پرونده ی سی و نه ساله تان را ورق بزنید و عرق شرم را هم از پیشانی تان پاک کنید، و بیانیه های پر طمطراق شما برای شرکت در انتخابات متعدد این رژیم را یک بار دیگر مطالعه کنید.
دیگر جمهوری اسلامی ایران قابل نگه داشتن نیست و نمی توان با هیچ ترفندی، مشروعیت از دست رفته را که بخشی از آن بدست افرادی مانند شما اجرا شد، باز به این رژیم جنایتکار بازگرداند. بیهوده تلاش نکنید.
امین بیات،
۲۰۱۸٫۰۲٫۰۴