مهندس بهرام نمازی در 15 آبان 1315 در شیراز متولد شد. او فعالیت های سیاسی خود را از دورانی که هنوز دانش آموز دبیرستان بود آغاز کرد. نمازی بعد از اتمام دوره متوسطه، تحصیلات خود را در رشته ساختمان در دانشگاه امیر کبیر (پلی تکنیک) ادامه داد و همزمان با تحصیل، فعالیت های سیاسی خود را در قالب سازمان دانشجویی جبهه ملی و حزب ملت ایران پی گرفت. نمازی در دانشگاه به همراه چند نفر دیگر و از جمله مصطفی شعاعیان، عضو شورای کمیته دانشجویان پلی تکنیک بود و نزدیک شش ماه را در زندان گذراند. نمازی بعد از آزادی، فعالیت های سیاسی خود را ادامه داد. او از جمله اعضا و شورای رهبری حزب ملت ایران و یکی از نزدیکترین افراد به شهید داریوش فروهر محسوب می شد. در سال 1349 و در جریان جدایی بحرین از خاک ایران، بهرام نمازی به همراه داریوش فروهر و سه تن دیگر از اعضای حزب ملت ایران، فرزین مخبر، علی رسولی و بهنام، از جمله کسانی بودند که به فروش خاک وطن به اعتراض برخاستند و در نتیجه از سوی ساواک بازداشت، شکنجه و زندانی شدند.

پس از کودتای خرداد 1360، به جرم تخریکات در ایل قشقائی برضد رژیم دستگیر و به نزدیک دو سال زندانی شد. او مدتی را در سلول انفرادی گذراند و پس از آن در بند 5 و 6 اوین منتقل شد.

او نخستین کسی بود که در هفتم دی‌ماه ۷۷، در مراسم چهلم پروانه و داریوش فروهر در مسجد فخرالدوله، در آن جو رعب ‌و‌ وحشت و پیش از دستگیری عوامل قتل‌های سیاسی مانند سعید امامی ‌و مصطفی کاظمی و مهرداد عالیخانی، دلیرانه، در طی یک سخنرانی در برابر مردم و در حضور خبرنگاران، وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی را مسئول قتل داریوش و پروانه فروهر خواند.

او فردای تظاهرات ۲۲ تیرماه ۱۳۷۸ در دانشگاه تهران که او و دانشجویان شعار «قاتلین فروهر، زیر عبای رهبر» را سر می دادند، دستگیر شد و تحت بازجویی و محاکمه قرار گرفت. او را در زندان، علیرغم سنش، شکنجه کردند. در کینه ای که رژیم نسبت به خط ملی و حزب ملت ایران شدت یافته بود، آقای خسرو صیف و مخبر نیز دستگیر شدند و آنها در زندان اوین هم بند مهندس نمازی بودند.

بهرام نمازی، از دهه سیاه شصت، همچنان در خط استقلال و آزادی به مبارزه ادامه داد و به هیچ‌وجه به اصلاح نظام باور نداشت. اول بار در نخستین انتخابات ریاست جمهوری و آخرین بار در انتخابات مجلس اول شرکت کرد که حزب ملت ایران به علت تقلب در انتخابات، شرکت در انتخابات رﮊیم را تحریم کرد.

وی تا آخرین لحظه حیات خود در تمام گردهمائی های طرفداران نهصت ملی ایران صمیمانه شرکت می کرد و در سالروزهای شهادت فروهرها، در خانه ی آنها حضور داشت.

او پنج شنبه 25 مرداد 1397 براثر سکته قلبی دارفانی را وداگفت.

نام و یادش گرامی و راهش بردوام باد!

سایت انقلاب اسلامی در گذشت این مبارز دیر پا را به خانواده ی او ، حزب ملت ایران و مردم ایران تسلیت می گوید.