نوزدهم آبان سالروز اعدام «دکترحسین فاطمی» توسط رژیم پهلوی دوم است . سیطره سلطه که در آن روزها و پس از جنگ جهانی دوم در حال رفرم بود، شخصیتی نظیر فاطمی را تاب نیاورد. این را می توان در اصرار «چرچیل» بر اعدام فاطمی پی برد.
حذف و ترور فاطمی ها در ایران و جهان تنها راه چاره “نظام سلطه” برای رسیدن به جایگاه و موقعیتِ کنونیِ امروز خود می بود. از مصر تا ایران ، مطالبات مردم در راستای “استقلال و آزادی” ملت ها در حال پا گرفتن بود. دراین میان افرادی مبارز در برابر این حجمه از استعمار و استبداد خارجی و داخلی تا پای جان ایستادند ،جماعتی فرار کردند و عده ای هم خیانت را سرلوحه خود قرار دادند….
“فاطمی” ، “مصدق” و “شهدای سی تیر”، بنیانگذار نهضتی شدند که در آن تن مستبدان و زورگویان را به لرزه درآورده بود. همین وحشت حکومت پهلوی را مجاب کرد تا تن به حذف “نهضت مقاومت ملی” بدهد و ازقضا با همین امر، دریچه ای را برای پایان سلسله پهلوی گشود که در انتها به انقلاب اسلامی ایران ختم شد.
پس از گذشتِ سالیان متوالی از آن روزها ، امروز شاید بیش از قبل متوجه ادله و انگیزه های حذف فاطمی ها می شویم. دلیل ها به ما می گویند که نهضت ملی می بایست در نطفه خفه می شد تا هرچه سریعتر عوام از آن فاصله بگیرند . این برنامه عظیم سلطه بود تا ازاین طریق امروز با گردن کلفتی بتواند ملتی را تهدید و تحریم کند. تا توانایی کودتا در مصر،شیلی و… را داشته باشد ، تا قدرت حمله نظامی به افغانستان، لیبی و عراق را داشته باشد. تا بتواند کودکان یمن و سوریه را جلوی دیدگان و سکوت همۀ جهان سلاخی کنند . اینها رویاهای نظام سلطه بود که آن زمان در سر داشت همراه با برنامه ریزیِ حساب شده امروز به واقعیت مبدل گشته است.
پس از پروژه حذف ، برنامه دیگری بانام تزریق فرهنگ غربگرایی به جوامع انقلابی یا به اصلاح استقلال طلب بود. پروژه واداشتگی اصول خود در قالبِ “فرهنگ سازی” نظیر بی بندوباری ، کنار گذاردن ارزشهای انسانی و دینی و همچنین تلاش برای تحمیل سبک و رولِ لیبرالیسم به جامعه . در نهایت ، جوامع توسط مبنای علوم سیاسی وعلوم انسانیِ غربی ، پرورش یافته تا ازاین طریق مردم مستقیم یاغیرمسقیم غلام حلقه به گوش نظام سلطه قرار می گیرند.
اینکه چرا شخصی همانند “دکترحسین فاطمی” در جایگاه مبارزه با سلطه قرار می گیرد، مطلب بسیار مهمی ست. اگر به مسایل و موضوعات سیاسی و رسانه ای روز دنیا نیم نگاهی اندازیم ، به جرات می توانیم از نود درصد رسانه ها و سیاستمداران تحت نظر لابی های سرمایه داری نام برد که مشغول کارند و این یعنی: “استعمار سیاست و رسانه” برای اهداف جریان سلطه.
اما مسیرِ “فاطمی” چه بود!؟ به ضرسِ قاطع می توان گفت که سبک و سیاقی که “فاطمی” درجهت آن حرکت می کرد عللی شد بر اعدام او. یعنی ازیکسو روزنامه ای کاملا مستقل به نام “باخترامروز” را مدیریت می کرد و از طرفی دیگر در دولت “مصدق” به فردی راسخ و ضدسلطه شناخته می شد و حقیقتا پرچمدار راستین “نهضت مقاومت ملی ایران” بود.
پاینده ایران
وحید فرخنده خوی فرد