متن گرامیداشت بهمن امینی عزیز را برایتان می فرستم. در صورت تمایل به امضای آن، محبت کنید و نام و نام خانوادگی خود را تا روز جمعه 23 نوامبر 2018 ساعت 18 به ایمیل زیر اعلام کنید
خواهشا فقط و فقط به این ایمیل پاسخ دهید
همچنین لطفا نام و نام خانوادگی خود را بنویسید.
و بالاخره همانگونه که مطلعید بهمن عزیز روابط گسترده ای داشته است. لطفا و در صورت تمایل به اطلاع دوستان دیگر برسانید تا اگر توافق داشتند نام آنها را به آدرسی که در بالا قید شده است ارسال نمائید. با احترام محمد اعظمی
بهمن امینی از میان ما رفت
روز آدینه ۲۵ آبان، بهمن امینی چشم از جهان فروبست. با اینکه مرگ را استثنائی در کار نیست، اما هر بار که چهره مینماید همچنان تکاندهنده است. مرگ بهمن نیز که با تهاجم سرطان، نابهنگام از راه رسید بسیاری از دوستان و نزدیکانش را تکان داد. میدانیم که حلقه آشنایان و دوستان بهمن بس گسترده است. به ویژه در میان ایرانیان تبعیدی، اهل فرهنگ و ادب، فعالان سیاسی و مدنی همگی، اگر نگوییم با شخص او، دست کم با نام و کارهای او آشنا بودند. بهمن اگرچه از نوجوانی با قلم و کتاب همدم بود، اما فعالیتهای اجتماعی اش را از حوزه سیاست آغاز کرد، و به همین دلیل نیز دو بار به حبس و زندان رفت. نخست در سال ۱۳۵۱، زمانی که به تازگی دانشجو شده بود، در ۲۱ سالگی، و سپس یک سال بعد در رابطه با سازمان چریکهای فدایی خلق، چهار سال از جوانی خود را در زندانهای مشهد و تهران سپری کرد. در سال ۱۳۵۶ پس از آزادی راهی خارج کشور شد. زمانی که نظام اسلامی سایه مرگ و کشتار را بر کشور گستراند، بهمن از بازگشت به کشور منصرف شد و زندگی در تبعید را برگزید تا در کنار مبارزه سیاسی با نظام جهل و جنون اسلامی فعالیتهای فرهنگی خود را گسترش دهد.
بهمن امینی به تنهایی انتشارات خاوران را بنیاد نهاد و به پاسداری از فرهنگ و ادب فارسی، به انتشار آثار نویسندگان و هنرمندان تبعیدی همت گماشت. با امکاناتی اندک، اما با تلاشی خستگی ناپذیر، آثاری ماندنی که بسیاریشان در ایران بدون سانسور امکان چاپ نداشت، در دسترس جامعه ایرانی گذاشت. دهها نشست ادبی ماهانه در خاوران، که با همراهی برخی از همین نویسندگان برگزار میشد، فقط با کار و تلاش بهمن امکانپذیر میشد. اما انرژی و همت بلند بهمن بیش از اینها بود. او در کنار این فعالیتهای ارزشمند فرهنگی، مبارزه سیاسی را هرگز رها نکرد. در بنیانگذاری انجمنها و تشکلهای سیاسی، از زمان نو گرفته تا جنبش جمهوری خواهان دموکرات ولائیک ایران، کمیته مستقل ضدسرکوب شهروندان ایرانی_پاریس، شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران، و سرانجام، انجمن جمهوری خواهان ایران پاریس، مشارکت فعال داشت. در پاریس، کمتر تظاهراتی را میتوان سراغ داشت که بهمن نقشی محوری در آن نداشته باشد. در تظاهراتهای همبستگی با زندانیان سیاسی در ایران، کمپینهای تبلیغ و ترویج حقوق بشر، مبارزه علیه مجازات اعدام و…، همواره در مرکز این فعالیتها بود و زودتر از همه میآمد تا همه چیز را آماده کند و دیرتر از همه، پس از جمع کردن وسایل میرفت. از این پس جای خالی و پرناشدنی او را در این فعالیتها همگی احساس خواهیم کرد.
به راستی، درگذشت بهمن امینی (محمدتقی امینی مقدم) که خسرانی است دردناک برای همسر و یار دلبندش، هایده قهرمانی و دیگر اعضای خانواده محترمش، برای ما دوستان و همراهان بهمن نیز فقدانی بس اندوهناک است.
ما یاد و خاطره او را گرامی میداریم و وجود پر تلاش و خستگیناپذیر او را فراموش نخواهیم کرد. آگاهیم که این گرامی داشت به معنای پاسداری از میراث تلاشهای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی اوست و امیدواریم که به کوشش یاران و با یاد او همچنان ادامه یابد.
امضاها