10 اوت 1982
جناب آقای دبیر کل سازمان ملل متحد
رونوشت کمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد – سازمان عفو بین المللی – کنفدراسیون جهانی حقوق بشر
شاید سخن از توقیف یک انسان در کشوری که هر روز بر ارقام هزاران هزار انسان بیگناهی که به وسیله رژیم استبداد حاکم بر آن در مدت سه سال و نیم حکومت مطلقه بدون کوچکترین حمایت قانونی به زندان افتاده و یا به جوخه های اعدام سپرده شده اند افزوده می شود، زائد به نظر برسد.
شاید سخن از توقیف یک انسان در رژیمی که دختران بیگناه در زندان های آن بدون هیچگونه پرده پوشی مورد تجاوز قرار می گیرند و زنان باردار به دار آویخته می شوند و هزاران جوان بیگناه به جرم ابراز عقیده مورد وحشیانه ترین شکنجه های جسمی و روحی و در بدترین شرایط زندان قرار می گیرند و یا هزاران هزار در جبهه های جنگ کشته می شوند به شوخی شباهت داشته باشد.
اما سخن از توقیف انسانی است که یکی از درخشان ترین و پاک ترین چهره های مقاومت ملت ایران در رژیم استبداد سلطنتی به شمار می رود. سخن از انسانی است که در اعتقاد به اسلام و مبانی مذهبی صادقانه خود به عدالت و تقوی از تمامی زمامداران کنونی رژیم جمهوری اسلامی و فقها و حکام آن از صدر تا ذیل بافضیلت تر است.
سخن از طاهر احمدزاده است که دو فرزندش در رژیم سابق به خاطر مبارزه علیه نظام استبدادی تیرباران شدند و خود سالها به جرم آزادی عقیده و فعالیت در کانون نشر حقایق اسلامی به زندان محکوم شد و تا آخرین هفته های سقوط رژیم شاه هم چنان در زندان بود. سخن از انسانی است که پس از پیروزی انقلاب صادقانه در مقام استاندار خراسان زندگی خود را وقف خدمت مردم محروم آن استان نمود ولی به خاطر قدرت طلبی ملاها و حمایت آنها از فساد و پافشاری آنها برای استقرار اختناق و استبداد مذهبی از کار کناره گرفت. در نتیجه مخالفت با حکومت استبدادی ملاها مورد تخفیف شدید آنها قرار گرفت و از یک سال قبل مانند بسیاری از انقلابیون واقعی ایران در خطر توقیف و تهاجم فاشیزم به اختفا رو آورد و در همین دوره فرزند جوان و داماد او به دست رژیم جمهوری اسلامی اعدام شدند.
اکنون این انسان والا و شریف به اتهام واهی خروج از ایران توقیف گردیده و همانگونه که شیوه مرسوم رژیم جمهوری اسلامی نشان می دهد در معرض شکنجه و در خطر اعدام قرار دارد و ای بسا با اعمال شکنجه های فوق طاقت بشری او را با اکراه و اجبار وادار به اظهار ندامت و اقرار به گناه و طلب بخشایش از خمینی کرده و برای پایمال کردن شخصیت والای این مبارز قدیمی با نمایشی این چنین در وسایل ارتباط جمعی آتش کینه و انتقام جویی خود را نسبت به او تشفی دهند.
به این جهت من از شما و از کلیه سازمان های مسوول جهانی حقوق بشر و کمیته ملی آن در سراسر کشورها و از همه مردان آزاده و دموکرات جهان تقاضا دارم که در اسرع وقت دست یاری و کمک به سوی این انسان بزرگ که اکنون در چنگال یکی از بی رحم ترین دستگاه های تفتیش عقاید قرون وسطایی اسیر شده است دراز کنید و از رژیم جمهوری اسلامی جداً رهایی و تضمین سلامتی این مبارز بزرگ راه آزادی ملت ایران و مجاهد خستگی ناپذیر اعتلای اسلام راستین و مخالف قدیمی ارتجاع و استبداد و استعمار مردم ستمدیده ایران را بخواهید.
با احترام – رییس کمیته اجرایی حقوق بشر ایران و رییس کمیته دفاع از زندانیان سیاسی
علی اصغر حاج سید جوادی