عالم زاده اوست             به نوعی این جهان پروده اوست

بیا تا شاد و خرسندش نماییم             که یک دنیا صفا در خنده اوست

امروزه زنان به‌عنوان نیمی از سرمایه‌های انسانی این کشور در جامعه حضور دارند اما همواره شاهد وجود نابرابری‌ها و تبعیض حقوق آنان در جامعه هستیم. زنان جامعه ما، از دیرباز تاکنون با حضور فعالانه همپای مردان در جنبش مشروطه، انقلاب 57، جنبش ‌دانشجویی و اعتراضات مدنی 88 و96 ودیگر رخدادهای کوچک و بزرگ، نشان داده‌اند که در درک حقایق اجتماعی توانا بوده و توانسته‌اند نقش تاریخی خویش را با تمام تبعیض‌ها به‌ درستی ایفا کنند.

افسوس که حقوق زنان در زمینه‌ها‌ی مختلف اشتغال، تحصیل، ازدواج ، نوع پوشش و موارد بسیاری ازاین‌ دسته هنوز مورد بی‌مهری قرار می‌گیرند.

رهبر جمهوری اسلامی طی سخنانی در روز جهانی زن، در سال 96ضمن اهانت به آزادیخواهان و زنان معترض به حجاب اجباری آنها را «حقیر» و «فریب خورده» نامید واعتراض‌ها علیه حجاب را نتیجه «تبلیغات پرحجم دشمنان و هزینه‌های سرسام‌آور آنان برای اثرگذاری منفی بر مسأله حجاب» ذکر کرد.

این سخن خامنه ای از جهل او به قران سرچشمه میگیرد ،در قران حجاب سر و مو اصلا وجود ندارد

خامنه ای با اشاره به حکم حجاب اجباری توسط روح الله خمینی تأکید کرد به رغم ادعای منتقدان، بنیانگذار جمهوری اسلامی (خمینی) نیز «مثل کوه محکم ایستاد و گفت حجاب باید وجود داشته باشد». در صورتی که خمینی در پارس حجاب را اختیاری دانسته بود اما ان دروغی بیش نبود چرا که استبداد احتیاج به دروغ دارد.

خامنه ای از وضعیت برتر زنان در ایران خبر داد و در خصوص حجاب نیز مدعی شد: «حجاب وسیله‌ مصونیت زن است نه محدودیت».

خامنه ای همچنین ضمن حمله به بحث آزادی، این استدلال را که هر کس در نوع پوشش انتخاب خود را داشته باشد »غلط» خواند و گفت: «این حرف را درباره همه گناهان اجتماعی می‌توان گفت؛ مثل آن که بگویند فروش مشروبات الکلی آزاد شود و هر کس خواست بخورد یا نخورد؛ آیا این حرف درست است؟

در حالی که او می داند حتی نماز که ستون دین است اختیاری است و کسی را نمی توان مجبور به خواندن نماز کرد

در ماه‌های اخیر شماری از زنان آزادیخواه در اقدامی که به «دختران خیابان انقلاب» معروف شد، با برافراشتن روسری‌های خود در محل‌های عمومی، به حجاب اجباری و نابرابری‌های جنسیتی اعتراض کرده‌اند، که بازداشت دهها تن و محکومیت و منجر به حبس تعدادی از آنان شده است.

بیش از ۶ سال است که زندانیان سیاسی زن در بند زنان زندان اوین از حق تلفن و بسیاری دیگر از حقوق قانونی خود محروم هستند. زندانیانی که برخی از آنها علی رغم گذشت سال‌های طولانی از حبس و محکومیتشان از امکان استفاده از مرخصی هم محروم بوده‌اند.

آمار دقیقی از تعداد زندانیان سیاسی زن در ایران به دلیل عدم اطلاع رسانی شفاف از سوی دستگاه‌های قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی وجود ندارد، اما در حال حاضر ۲۶ زندانی سیاسی و عقیدتی زن در بند زنان زندان اوین، دو زندانی سیاسی زن در بندهای امنیتی این زندان و یک زندانی سیاسی زن در زندان خوی زندانی هستند. علاوه بر اینها یک فعال سیاسی زن هم در حصر خانگی قرار دارد. قوه قضائیه یا سازمان زندان‌ها، حضور این عده را در زندان تأیید کرده‌اند.

زینب جلالیان، زندانی سیاسی کرد از سال ۸۶ در زندان به سر می‌برد و سنگین‌ترین حکم محکومیت (حبس ابد) را در میان زندانیان سیاسی زن دارد.

و دیگر زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران در بند زنان زندان اوین به سر می‌برند. علاوه بر آنها دو متهم دیگر با اتهامات سیاسی-امنیتی، یعنی هما هودفر و نازنین زاغری در سلول‌های انفرادی و در بندهای امنیتی زندان اوین در بازداشت هستند.

زندانیان بند زنان زندان اوین

در بند زنان زندان اوین ۲۶ زندانی با گرایشات مختلف سیاسی و عقیدتی، اتهامات گوناگون و حکم‌های متفاوت زندانی هستند

مهوش شهریاری (ثابت) و فریبا کمال آبادی از مدیران سابق جامعه بهایی در ایران (گروه یاران) قدیمی‌ترین زندانیان زن در بند زنان زندان اوین هستند.

روزنامه‌نگاران، فعالان مدنی و دانشجویی

بهاره هدایت، فعال سرشناس دانشجویی در ایران با حکم سنگین ۱۰ سال زندان در بند زنان زندان اوین، زندانی است.

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و نایب‌رئیس کانون مدافعان حقوق بشر اما از اردیبهشت سال ۹۴ در بند زنان زندان اوین به سر می‌برد.

آفرین چیت ساز، ستون‌نویس روزنامه دولتی ایران، دیگر روزنامه‌نگار زندانی در بند زنان زندان اوین است.

سپیده قلیان فعال مدنی که اخیرا در جنبش دفاع ازحقوق کارگران بازداشت شده و وضعیت ان به صورت نامعلوم است.

برای بهبود این شرایط منوط به عزمی همگانی برای تغییر وضعیت جامعه و به‌خصوص اهتمام جدی کارداران کشوراست. برنامه‌ریزی و سیاست‌ گزاری در راستای تحقق این خواسته‌ها باعث استیفای حقوق بخشی از جامعه می‌شود که سال‌هاست در شرایط خفقان‌زده یا به آن‌ها توجهی نشده و یا فریادهای حق‌طلبانه‌شان با زور و سرکوب پاسخ‌داده‌شده است.

نظرات خانم شیرین عبادی در راستا ی نقش و وظیفه زنان

شیرین عبادیمی گوید : قبل از هر کلامی سخنم را اینگونه آغاز میکنم: زنان آزادیخواه و زحمتکش علیه ارتجاع وستم متحد شویم دوره کنونی دوره ای است که جنش آزادی زن میتواند آنرا به سوی یک دوره انقلابی و رهائی از یوغ ستم و جنایت حکومت اسلامی انقلابی سوق دهد. با شروع اعتراضات خیابانی علیه گرانی،فقروبیکاری مطالبات سیاسی واجتماعی جامعه نیز باجدیت وتوان تازه ای در کنار مطالبات معیشتی پیش کشیده شده اند. آزادی بیان وتشکیل وتجمع لغو حجاب اجباری وقوانین تبعیض آمیز علیه زنان،باسردادن شعار آزادی زندانی سیاسی توسط مردم معترض در خیابان وتبدیل کردن روسری حجاب اجباری به پرچم اعتراض بوسیله دختران وزنان عاصی از تبعیض وپوشش اجباری امروزبه مطالبه ای سراسری تبدیل شده است که با مبارزات حول خواستهای معیشتی توده های محروم جامعه در هم تنیده وبه پیش برده میشود.

وجود ستم و نابراری برای زنان یک واقعیت انکار ناپذیر است در جهان امروز، به ویژه تحت حاکمیت رژیم ضد زن اسلامی در ایران، بنظر من تنها راه پایان دادن به این همه ستم و ظلم بر زنان سرنگونی حکومت ایران و برقراری نظام دولتی است که برابری انسانها و رفع تبعیض بر حسب جنسیت و غیره شرط اول قوانین و سیستمش باشد. بدون تحقق چنین آینده و آلترناتیویی شاید بعداز این رژیم ما بتوانیم برای مدتی مقداری نفس آزادی را بکشیم، اما باز زنجیر بردگی بر گردن اکثریت زنان باقی خواهد ماند. آزادی زنان در گرو پایان دادن به دخالت دین در دولت ، مرد سالاری، فرهنگ قرون وسطی و نظام سرمایه داری است که زن را به کالائی ارزانی تبدیل کرده است.

امروز زنان آزادیخواه بطور گسترده همگام با دیگر بخشهای محروم جامعه برای رسیدن به حقوق پایمال شده خود طی ۴٠ سال اخیر به میدان آمده اند. بی گمان در صورت هدایت رادیکال و پیشبرد یک سیاست هماهنگ سوسیالیستی و آزادیخواهانه این موج سر باز ایستادن ندارد. همچنانکه زنان در چندین دهه گذشته ثابت کرده اند تهدید وشلاق وزندان قادر نبوده اراده جمعی زنان رابرای کسب حقوق انسانی وبرابر درهم بشکند، واین حقیقتی است که زنان ازابتدای تحمیل قوانین ضد زن تا به امروز برآن پای فشرده اند. امروز با عروج “دختران انقلاب” وبه اهتزاز در آوردن چوبه ی حجاب در باد ما تنها بخشی از خشم نصف جامعه از کوهی از جنایت و سرکوب علیه زنان می بینیم که باید آن ظرفیت بزرگ را به تحرک در آورد تا مبارزه واقعی ما راه خود را بهتر باز کند.

ما زنان همه عمر خود را با تبعیض ونابرابری سپری کرده ایم، از هیچ نظری در این جامعه احساس آرامش و امنیت نمی کنیم، همواره مورد تحقیر وناسزا قرار گرفته ایم، واز هیچگونه حقی برخوردار نبوده وبا بیرحمانه ترین شیوه ، مورد ستم وفشارهای روحی روانی ومالی بوده ایم. تنها راه رسیدن به اهداف برحق جنبش آزادیخواهانه زنان همبستگی واتحاد صدای آزادیخوانه خودشان و بدست گرفتن سیاستهای انقلابی و سوسیالیستی و پیوستن به سوسیالیست انقلابی ایران است. آگاه سازی وروشنگری وظیفه تک تک رفقاست. هرچه کوشاتر باید باشیم برای ایجاد تحرک وهمبستگی انسانی و تقویت صف آزادیخواهانه خودمان تاهر چه زودتر به اهداف دیرین خودمان برسیممازنان تغییر بنیادی میخواهیم! تغییر یعنی رفع تبعیض، یعنی کسب برابری، یعنی نفی سلطه وسرکوب واستبداد، یعنی پایان داد به دخالت و حاکمیت مذهب بر زندگی ما، یعنی برخورداری از حق و حقوق فردی، یعنی آزادی کامل پوشش، یعنی نماندن نظام مرد سالاری. یعنی انسانهای مستقل از عقیده وملیت وجنسیت ومرام سیاسی باید در همه شئونات برابرباشند وهیچکس و هیچ دولت و مرجعی حق نفی، انکار و سرکوب ما را نداشته باشد. باید مبارزه جدی برای به پیروزی رساندن سوسیالیسم جنبش طبقه کارگر در دستور کل جنبش آزادیخواهانه ما قرار بگیرد. چرا که بدون پیروزی سوسیالیسم و صف آزادیخواهان جنبش زنان نیز نمیتوانند به پیروزی برسد، همانطوری که با پیروزی جنبش آزادیخواهانه زنان نیز ما شاهد پیروزی سوسیالیسم و کل جامعه خواهیم بود.

به امید استقرار نظام انسان سالاری بر پایه حقوق انسان در ایران

محمد مهدی ایزدی

08/03/2019