ایرانیان در ایران و در تمام دنیا، باید بدانند که روش هایی که بازجوها و شکنجه‌ گرها در زندان‌ های سیاسی، برای منفعل کردن و شکستن  زندانی های سیاسی، بکار می‌ برند، همان روش‌ هایی است که رژیم برای منفعل کردن و شکستن جامعه بکار می‌ برد. از جمله اینکه رژیم می‌ خواهد به ما تلقین کند که ما تنها هستیم. هموطنان، باید بدانند که نه تنها در ایران تنها نیستند، و نه تنها در منطقه تنها نیستند، بلکه حتی در دنیا هم تنها نیستند. 

 

امروز در منطقه، در عراق، جنبشی از اول ماه اکتبر ۲۰۱۹، یعنی کمتر از ٢ ماه پیش شروع شد، و علیرغم خشونت‌ های قوای سرکوب، با ایستادگی مردم، نخست وزیر عادل عبدالمهدی، اعلام کرد که رسماً استعفایش را تقدیم مجلس خواهد کرد. استعفای آقای عبدالمهدی، بعد از بیانیه آقای سیستانی که در نماز جمعه نجف خوانده شد، اعلام گردید. 

 

آیا حسن روحانی و مراجع در ایران هم همین جرأت و شجاعت و انسانیت را دارند که به قدرت پشت بکنند، و به مردم روی داشته باشند؟ بعد از این اعلام حکومت عراق، یک تحلیلگر عراقی، امروز را برای رژیم ایران «جمعه سیاه» وصف نمود. همان‌ طور که جمعۀ سیاه پهلوی در ۱۷شهریور ۱۳۵۷، آغاز پایان رژیم ولایت پهلوی بود، جمعه ۲۴ آبان ۱۳۹۸، آغاز پایان رژیم ولایت فقیه بود. اگر جمعۀ سیاهِ ولایت پهلوی در یک میدان و در تهران بود، جمعۀ سیاهِ رژیمِ ولایتِ فقیه، رفتنی‌ تر از رژیم ولایت پهلوی، در بی‌ شمار میدان‌ ها و در بی‌ شمار شهرهای ایران اتفاق افتاد. 

 

به غیر از اصلاح‌ طلبانی که دستشان به فساد و خون آغشته است، بقیۀ استمرار طلبان، اگر قبلاً یکی یکی در مواضع خود، تجدید نظر کرده‌ اند، حالا، چاره‌ ای جز اعتراف به اصلاح‌ ناپذیر بودن و تحول‌ ناپذیر بودن رژیم ندارند. امیدوارم که این اعتراف را نه یکی یکی، بلکه گروه گروه انجام دهند، چرا که هر یک روز بیشتری که این رژیم بر قدرت بماند، یک روز به خطر سوریه‌ ای شدن ایران نزدیک‌ تر می‌ شویم …