برای شنیدن صدای این مصاحبه اینجا را کلیک کنید
رژیم ولایت فقیه، هم در ساختار داخلی، و هم منطقه ای، در انزوا قرار دارد. خود آقای خامنه ای هم به آن اشاره کرد. جامعۀ ملی هم با شرکت نکردن در انتخابات، جهشی فعال کرد. جهتش این است که انزوای رژیم را کامل کند. این رژیم تک پایه است. به محض از دست دادن پایگاه داخلی در جستجوی پایگاه بیرونی است. رژیم در مقابل این انزوا از روی ضعف دو کار انجام داده است. یکی یکدست کردن مجلس با سپاهیان، و دومی، افزودن بر خشونت. این موارد باعث می شود که رژیم بیشتر از مردم جدا و تک پایه ای شود. رژیم به خاطر فقدان انسجام درونی مجبور شده در منطقه قدرت خود را نشان دهد. این دومین کار رژیم است که سعی کرده پای ایران را در چندین جنگ باز کند. در مقابل اما مجبور است این مسأله را با واقعیت ها تطبیق دهد. مدتی پیش در دیداری که اردوغان با پوتین داشت، روس ها دست بالا را گرفتند. در تصمیم‌گیری ها و عقد قراردادها ایران را دخیل نمی کنند، در حالی که خرج ها را رژیم ولایت فقیه می کند.
■ جنبش مردمی در عراق و لبنان، که به نوعی ضد رژیم است، باعث شده سپاه قدس در منطقه در مقایسه با دورانی که قاسم سلیمانی زنده بود، قدرت کمتری پیدا کند. بمبارانی که از طرف نیروهای آمریکایی و انگلیسی مراکز حشد الشعبی که در حقیقت دست راست سپاه قدس بوده، در همین روزهای گذشته، ادامه داشته است. در این شرایط اصلاح طلبان درون رژیم که می بینند رژیم پایۀ داخلی اش را هم از دست می دهد، امیدوارند که رژیم به سوی توافق با آمریکا برود. خط اصلی اما این است به میزانی که رژیم پایگاه داخلی اش را از دست داده، به پایگاه خارجی چشم امید ببندند.
■ مردم با تحریم “انتخابات” خیلی صریح گفتند که حاضر نیستند وقتی خامنه ای مدام از دشمن می گوید، از او در مقابل تحریم کنندۀ خارجی حمایت کنند. نه به این دلیل که از تحریم خوشحالند، یا به نفع دولت ترامپ عمل کنند. با این تحریم، نه بزرگ را به شکل فعال به رژیم ولایت فقیه گفتند. اگر رژیم مسئلۀ خارجی اش را حل نکند، انزوای داخلی اش هم بیشتر می شود و مجبور است سر مسئلۀ اتمی با آمریکا و اروپا وارد مذاکره شود.
■ در پاسخ به اینکه آیا رفتار رژیم تکراری بوده، شاید رژیم مثل همیشه مهندسی “انتخاب” کرده، اما اکنون ایران با فردی مثل ترامپ روبروست. این بار رفتار جامعۀ ملی در تحریم بسیار متفاوت بوده است.
مردم به خاطر کرونا کشتار آبان و مقاومت را فراموش نکرده اند.
■ بجای اینکه برای من، مهره ها و آدم ها، در رژیم مطرح باشد، روش ها مهم هستند. مهره ها را می شود جانشین کرد، اما باید موقعیت رژیم را بررسی کرد. خامنه ای دیگر هیچ پوششی برای رژیم باقی نگذاشته است. وقتی او لایحۀ بودجۀ تصویب نشده از مجلس خودش را به شورای نگهبان می فرستد، علامت واضحی است که رژیم حداقل پوشش ها را هم رعایت نمی کند. زمانی خمینی در پاریس قول داد که ولایت با جمهور مردم است و بعد “نمایندگان” او در مجلس خبرگان، دم از ولایت فقیه زدند. بعد هم خودِ خمینی دم از ولایت مطلقه زد. رژیم به تدریج پوشش ها را برداشت و واقعیت خود را عریان کرده است. فرستادن لایحۀ تصویب نشدۀ بودجه در مجلس شورای اسلامی هم نشان می دهد که بود و نبود آن مجلس اهمیتی ندارد و این رژیم استبدادی و ضد اهداف انقلاب است. عریانی رژیم در مسئلۀ کرونا و اینکه دین و فرهنگش هم با ملت، از خود بیگانه است و آن را در خشونت و خرافات خلاصه می کند، ماهیت رژیم را رو کرده است. جامعه، ماهیت رژیم را در سطح خشونت و تهی بودن از دانش و از سیاستی مردم محور، خوب فهمیده است. اینها باعث شده برای اینکه بخواهند فردی را جایگزین خامنه ای کنند، کسانی که زور بیشتری داشته باشند– اکنون سپاه در این موقعیت است-، او را جانشین خواهند رد. می دانیم که سپاه پاسداران در مجلس شورای اسلامی، در رانت خواری ها و در تصمیم گیری ها نقش دارد. هر کسی که بیاید، رژیم را بهتر نمی کند و خشونت رژیم عریان تر می شود. اما جامعه اگر موفق شود تحریم فعال را ادامه دهد، در نهایت تعیین می کند که این رژیم چه مسیری را پیش ببرد.
■ تحریم فعال “انتخابات” اولین قدم است. چنن تحریمی فعال است، چون اولین قدم و جنبشی ادامه دار است. اگر بخواهیم ایرانی داشته باشیم که مردمی حق وند و نظامی حقوق مند دارا باشد که متکی بر حقوق انسان و حقوق ملی و شهروندی و حقوق طبیعت و حقوق جامعۀ جهانی است، جامعه باید مقاومت را ادامه دهد. از دید من در مسئلۀ کرونا، رژیم، بی کفایتی خود را نشان داده است. ستاد بحرانی که نمی تواند اوضاع را مدیریت کند … . در بارۀ پنهانکاری ها، نمونه، پروازهای هواپیمایی ماهان به چین است. در حالی که رژیم از نیمۀ بهمن ٩٨ می دانست کرونا به ایران آمده ،اما از مردم پنهان کرد. مردم اعتمادی به رژیم ندارند. فشار مسئلۀ مرگ و زندگی، بر شانۀ جامعۀ پزشکی ایران است. اعتماد در مبارزه با کرونا به نظام پزشکی ایران است که بی کفایتی رژیم را جبران می کند. مردم اکنون درگیر کرونا هستند و مسئلۀ مرگ و زندگی در میان است. مردم به خاطر کرونا، کشتار آبان ٩٨ و مقاومت را فراموش نکرده اند. امیدوارم، حالا که در حال مبارزه بین مرگ و زندگی هستیم، نیروی محرکۀ جامعه، بخصوص بخش جوان و تحصیل کردۀ جامعه، معلمان، زنان و …، در فرصت قرنطینه، دنبال چشم انداز و ساختن بدیل برای آینده باشند. نیروهای سیاسی هم باید در تحریم فعال شرکت کنند و تهمیداتی را تدارک ببینند که آن چشم انداز ساخته شود.
حالا که در حال مبارزه بین مرگ و زندگی هستیم، نیروی محرکۀ جامعه در فرصت قرنطینه، دنبال چشم انداز و ساختن بدیل برای آینده می تواند باشد.
■ این رژیم فقط به حفظ خود اهمیت می دهد. ایران به خاطر تحریم نفتی وضعیت اقتصادی وخیمی دارد. مثلً همین لایحۀ تصویب نشده بودجه، از نقطه نظر درآمدها بسیار خیالی تنظیم شده است. رژیم پولی در دست ندارد، چون همۀ مالیات هایش به نفت وابسته و نفت ایران تحریم است. در انزوای بین المللی هم قرار دارد. دخالت در جنگ یمن و سوریه هم هزینۀ بسیاری برداشته است. با گرانی ها و از جیب مردم گرفتن، سعی می کنند هزینۀ رژیم را در این جنگ ها بدهند. با دست خالی که نمی شود به جنگ با دنیا رفت. این رژیم هم همیشه ثابت کرده هرگاه در تنگنا قرار گرفته، بر ضد منافع ملی ایران و حقوق ایران به باج دهی متوسل شده است. مثالش باج هایی است که در دریاچۀ مازندران به روسیه داد. خود برجام، ۱۰۵ تعهد یک طرفه از سوی رژیم ولایت فقیه بود. پس رژیم هرگاه بخواهد در برابر اروپا و آمریکا سیاستی در پیش بگیرد که خود را حفظ کند، به هر باجی رضایت خواهد داد که از ثروت ملی مردم ایران خواهد بود. بنابراین از آنجایی که رژیم پایگاه داخلی را از دست داده، به باج دادن به غرب و مذاکرۀ خفت بار برای حفظ خود بیشتر تمایل دارد.