با برگشتن اختلاف جزایر سه گانه به صدر اخبار، نظامیان ایرانی مانوری در این جزایر برگزار کردند
ارسلان مالکی، از مقام‌های وزارت راه و شهرسازی ایران، به خبرگزاری ایلنا گفته پیشنهادهایی در این خصوص در دست بررسی است.
آقای مالکی گفته در صورت نهایی شدن پیشنهادها و برآورده شدن مسائل مورد نظر، «با این شرایط به هر ایرانی که متقاضی زندگی در این جزیره باشد زمین داده می‌شود.»
این مقام وزارت شهرسازی در حالی از برنامه تسهیل واگذاری زمین در جزیره ابوموسی خبر داده که در هفته‌های گذشته و به دنبال بیانیه مشترک وزیران خارجه روسیه و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس مناقشه ایران و امارات درباره جزایر سه‌گانه به سرخط خبرها بازگشته است.
چند روز پیش هم نیروهای مسلح ایران مانوری نظامی در خلیج فارس و از جمله جزیره ابوموسی برگزار کردند.
ارسلان مالکی، که خبر بررسی شرایط واگذاری زمین در ابوموسی را اعلام کرده، معاون وزیر راه و شهرسازی و رییس سازمان ملی زمین و مسکن در ایران است.
آقای مالکی درباره چگونگی واگذاری زمین در جزیره ابوموسی به ایلنا گفته: «پیشنهاداتی در این زمینه داده شده و قرار بر این است که حذف برخی از شرایط از جمله فرم ج به تصویب برسد.»
فرم ج مسکن ملی که آقای مالکی از احتمال حذف آن خبر داده گواهی آن است که فرد متقاضی یا افراد تحت سرپرستی او در دوره‌ای مشخص پیش از ثبت تقاضایشان مالک زمین یا مسکن نبوده‌اند و از ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ به بعد از هیچ نوع امکانات دولتی و عمومی در خصوص مالکیت مسکن برخوردار نشده‌اند.
حذف احتمالی این شرایط به آن معنی است که عملا افرادی که مالک زمین یا واحدهای مسکونی هستند و از وام‌ها و تسهیلات عمومی هم استفاده کرده‌اند، باز هم می‌توانند صاحب قطعه‌ای زمین در جزیره ابوموسی شوند.
ارسلان مالکی به شرایط دیگر واگذاری و چگونگی قیمت‌گذاری اراضی جزیره ابوموسی اشاره‌ای نکرده است.
«سابقه اختلاف ایران و امارات بر سر جزایر سه‌گانه»
ایران حاکمیت خود بر این سه جزیره را غیرقابل‌مذاکره می‌داند.
اما کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس از ایران می‌خواهند به «راه‌حلی مسالمت‌آمیز» و مذاکره دوجانبه یا رجوع به دیوان بین‌المللی دادگستری تن دهد. روسیه و چین هم، که جمهوری اسلامی ایران آنها را متحد خود می‌داند، از این موضع کشورهای عرب حمایت می‌کنند.
در سال ۱۳۹۱ که محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهور وقت ایران، با سفر به جزیره ابوموسی خبرساز شد، کشورهای غربی نیز موضع مشابهی گرفتند.
سابقه اختلاف کنونی میان ایران و امارات متحده عربی به ۱۹۷۱ برمی‌گردد، زمانی که بریتانیا از منطقه خارج شد. تا پیش از آن دو امیرنشین راس‌الخیمه و شارجه تحت‌الحمایه بریتانیا بودند.
از سال ۱۹۰۳ که بریتانیا این جزایر را اشغال کرد پرچم امیرنشین‌های تحتالحمایهاش را بر آنها برافراشته بود.
پیش از آن شواهد تاریخی متعددی از حاکمیت نامنظم و مستقیم یا غیرمستقیم ایران بر این سه جزیره وجود دارد.
با این وجود راس‌الخیمه مدعی حاکمیت بر تنب بزرگ و تنب کوچک بوده است و شارجه نیز مدعی حاکمیت بر ابوموسی بوده است.
این دو امیرنشین در سال ۱۹۷۱ به همراه پنج امیرنشین دیگر از بریتانیا مستقل شدند و امارات متحده عربی را تشکیل دادند.
با خروج بریتانیا تفاهمنامه‌ای امضا شد مبنی بر اینکه ایران و شارجه هیچ‌کدام از ادعای خود نسبت به ابوموسی دست برنداشته و ادعای طرف دیگر را نیز به رسمیت نمی‌شناسند.
در عین حال مطابق همین تفاهمنامه نیروهای ایرانی وارد ابوموسی شده و پرچم ایران را هم در آن برافراشتند، اما در عین حال شارجه نیز پرچم خود را بر فراز پاسگاه پلیس شارجه در ابوموسی برافراشت.
این نکته واجد اهمیت است که بومیان ساکن جزیره عمدتا عرب و تبعه شارجه بودند.
با این حال پس از امضای تفاهمنامه وزیر خارجه ایران ضمیمه‌ای برای بریتانیا و شارجه فرستاد که مطابق آن ایران اعلام کرد مسئولیت کامل دفاع از تمامی جزیره ابوموسی را می‌پذیرد. بریتانیا و شارجه به این یادداشت اعتراضی نکردند.
درباره تنب بزرگ و تنب کوچک ایران می‌گوید که بریتانیا در توافقی شفاهی کاملا حاکمیت ایران را اعاده کرده است، اما امارات متحده این توافق شفاهی را نمی‌پذیرد.
نقل از بی‌بی‌سی