ابوالحسن بنی صدر: نظام های اجتماعی که جامعه های مختلف در آن زندگی می کنند، نظام های باز نیستند، نظام های سلطه گر- زیر سلطه هستند. نظام جامعۀ امریکایی در عین حال که نسبت به جامعه های دیگر یک نظام سلطه گر است، در خود جامعۀ امریکا سلطه گر- زیر سلطه هست، چنانکه هم اکنون این نژاد پرستی کار را به عصیان کشانده و این اولین بار هم نیست و همچنان ادامه دارد.

 

این نظام ها ناچار یک پویایی هایی دارند، پویایی نابرابری دارند، پویایی خشونت دارند، پویایی تبعیض ها دارند، پویایی تخریب دارند، … . این پویایی ها ،به پویایی مرگ راه می برند و جهان امروز به این جهت، در برابر یک مسئله قرار گرفته، و آن اینکه این پویایی مرگ فراگیر شده است. تنها کرونا نیست که فراگیر شده، جهانگیر شده، این پویایی مرگ هم جهانگیر شده، و طبیعت را تهدید به مرگ می کند. منابع موجود در طبیعت دارند تمام می شوند. بقول آلن تورن، در هیچ جامعه ای وجدان به حقوق وجود ندارد، نتیجه اینکه جامعۀ بشری به مرگ تهدید می شود.

 

آیا بر آن می شویم که این نظام های اجتماعی که خود ساخته ایم و زندان کرده و خود را در آن زندان گرفتار کرده ایم، باز کنیم؟ درهای این زندان ها را باز کنیم و انسان های مستقل و آزاد بشویم، یا نه؟

 

فکر آزادی در ایران بالیده شده و بطور مداوم، از پیش از اسلام تا امروز، اندیش ورزان ایرانی به استقلال و آزادی پرداخته اند. کتاب قانون اساسی بر پایۀ حقوق پنجگانه، دلیل که آن اندیشۀ بیرون برندۀ جامعه های بشری از بن بست، در ایران پیدا شده است و این راهکاری برای جامعه جهانی است که ما پیشنهاد کرده ایم.

 

چرا ما امید بسته ایم که تحول جامعه های بشری از ایران می تواند آغاز بشود؟ … ما در جنبش های همگانی پیشاهنگ بوده ایم.

 

عصر ما، عصر وجدان است، عصر جنبش همگانی، نه تنها در وطن ما، بلکه در جهان است …