آقای ابوالحسن بنی صدر با سلام

خدمتتان معروض می دارم که به تازگی فیلمی دیدم از محمد نبی حبیبی از سران موتلفه که می گوید بنی صدر به حجاب هیچ پایبندی نداشته است. حقیقت امر این است که نمی دانیم حرف کی را قبول کنیم.

آنهایی که می گویند بنی صدر موافق حجاب بوده و با بی حجاب بودن زنان مخالف است چون گفته است، تشعشعات تحریک کننده ای از موی زن ساطع می شود. یا خمینیست هایی که می گویند بنی صدر صد در صد مخالف حجاب بوده و حتی در پاریس زنش روسری نداشته است.

البته طبق شناختی که من از شما دارم خمینیست ها درست میگویند چون از دوران و شباب جوانی که من قبل از انقلاب در پاریس زندگی می کردم روزی ندیدم و شاهد نبودم که همسر و دختران شما لچک بر سر داشته باشند. نمی شود و منطقی نیست که کسی معتقد به این باشد که موی زن تحریک کننده است اما همسر و دخترانش بی حجاب در پاریس و فرانسه عمرشان را سپری نمایند.

علاوه بر این هر کس ذره ای و فقط ذره ای با بنی صدر و شیوه تفکر و کتاب های او آشنا باشد و چند صفحه از کتاب ” زن و زناشویی ” او را خوانده باشد به بی پایه و اساس بودن این شایعه که موی زن اشعه دارد و مرد را تحریک می کند پی می برد. بنی صدر کسی است که همیشه گفته آزادی مردان بدون آزادی زنان ناممکن است. تا زمانیکه رئیس جمهور بود او تنها مدافع حقوق زنان در درون حکومت بود. 

آقای بنی صدر شما شخصیتی می باشید که در اوج قدرت در مقابل خودکامگی خمینی و چماقدارانش ایستادید و بر عهدی که با مردم بسته بودید ایستادگی کردید تا از کرامت و حقوق انسانی و حقوق شهروندی مردم ایران دفاع کنید. در زمانی که هر کسی تلاش می کرد در دل خمینی جائی پیدا کند تا شاید در دستگاه قدرت مسندی داشته باشد و یا کاری نکند که مغضوب خمینی قرار بگیرد؛ شما بر سر خمینی داد زدید که انقلاب نکردیم تا دوباره شکنجه و اعدام راه بیاندازیم. فریاد زدید اینان می خواهند با چماقداری دیکتاتوری و استبداد برپا کنند. بارها هشدار دادید استبداد آخوندی در حال شکل گیری است. کافی بود کمی در مقابل قدرت پرستی و جنایات خمینی سکوت و سر خم می کردید تا در مسند قدرت باقی بمانید. ولی شما ایستاده بر آرمان مصدقی بین قدرت و حقوق و حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش، دومی را انتخاب کردید. شما بر خلاف بهشتی و رفسنجانی و خامنه ای و دیگر سران حزب جمهوری اسلامی که تشنه و شیفته قدرت بودند، قدرت را رها کردید و خود را به قدرت نفروختید و عطایش را به لقایش بخشیدید. در مقابل زور پرستی خمینی و عمله و اکره اش و زد و بند آنان با ریگانیسم ایستادید. شما از همان آغاز با اعدام سران رژیم شاه از امرای ارتش تا هویدا و خانم فرخ رو پارسا گرفته تا دیگران عملا مخالفت نمودید و کلا با اعدام به مخالفت برخاستید. به اصل ولایت فقیه رای منفی دادید و با اشغال سفارت آمریکا و گروگانگیری مخالفت ورزیدید و گفتید خمینی و یارانش با این عمل ملت ایران را به گروگان آمریکا در آورده اند که امروز عملا همگی شاهد صحت سخن شما می باشند. ادامه جنگ ویرانگر بین ایران و عراق را بعد از عقب نشینی صدام و پیشنهاد کشورهای عرب مبنی بر پرداخت خسارت به ضرر مردم ایران و عراق می دانستید و تلاش نمودید جنگ بعد از شش ماه پایان یابد که خمینی و آل او خواهان ادامه جنگ بودند و اجازه ندادند نمایندگان کشورهای غیر متعهد برای پایان دادن جنگ به ایران بیایند. یادم است بهشتی و سران حزب جمهوری اسلامی گفته بودند ترجیح می دهیم جنگ ادامه یابد حتی اگر نصف ایران برود ولی بنی صدر پیروز جنگ نباشد. زمانی که خمینی می گفت جنگ نعمت است و تا زمانی که زنده هستم جنگ ادامه می یابد. شما خواهان پایان جنگ بودید چون می دانستید جنگ در خدمت ضد انقلابیون و ضد حق صلح و عامل بازسازی استبداد است. اما آنان‌ جنگ را با هدف بازسازی استبداد ادامه دادند.

شما با این ایده ها و اندیشه برای خمینی و سران حزب جمهوری اسلامی موجود خطرناکی محسوب می شدید. حتی برای برخی از اعضای نهضت آزادی خطرناک بودید. بی جهت نیست رابط نهضت آزادی با سفارت امریکا به طرف آمریکایی خود اطمینان می‌دهد که ” بنی‌صدر در کابینه بازرگان مقامی نخواهد یافت و سعی بر این ‌است که او به فرانسه بازگردد. افکار اقتصادی او مایه شرمساری است! “

بنابراین شما برای آنانی که خواهان بازسازی استبداد وابسته بودند خطرناک بودید و باید حذف می شدید که دیدیم در خرداد ۱۳۶۰ خمینی و یارانش بر علیه شما که نماد حاکمیت مردم و ملت بودید کودتا کردند. کودتای خمینی در واقع بر علیه ملت ایران بود که ۷۶ درصد آنان به شما رای داده بودند. بی علت نبود که خمینی در شش خرداد ۱۳۶۰ در پاسخ به درخواست رفراندم شما گفت ” اگر ملت موافقت کند من مخالفت می کنم” و در ۲۵ خرداد ۶۰  گفت اگر ” ۳۵ میلیون بگویند بله من می گویم نه!” و در اول تیر روز امضاء عزل شما، باز خمینی گفت ” اگر ۳۶ میلیون بگویند مرگ بر خمینی، من این حکم عزل او را امضاء می کنم.” 

رویاروئی شما با خمینی و چماقدارانش (اسلام فقاهتی) رویاروئی دو اندیشه حقمداربا قدرتمدار بود. رویاروئی حق مداری با قدرت مداری و در یک کلام رویارویی حق با قدرت بود.

 آقای بنی صدر شما یک شخص نیستید شما یک اندیشه اید. اندیشه ای که راهنمای آن استقلال و آزادی می باشد. شما همانی هستید که همواره گفته اید؛ آزادی بدون استقلال و استقلال بدون آزادی نه ممکن است و نه میسر. هیچگاه از بیان حقیقت باز نایستادید و همواره کوشیده اید و می کوشید تا مردم ایران حقیقت را بدانند و وجدان به حقوق پیدا نمایند و به حقوق خود عمل کنند تا به جنبش برای رهایی از اسارت استبداد و استقرار حق حاکمیت ملی و حاکمیت خود برخیزند.

در تاریخ ایران همواره دو خط در مقابل هم قرار گرفته اند و در تقابل بوده اند. تقابل این دو خط یعنی خط استقلال و آزادی و خط استبداد همیشه در یک نقطه با هم برخورد کرده اند. امیر کبیر با ناصرالدین شاه، مشروطه طلبان با محمد علی شاه، مصدق با محمد رضا شاه و بنی صدر با خمینی. 

حضورتان عرض کنم، اصول راهنمای حقوق جمعی و انسانی شما و اندیشه راهنمایتان که بر اساس خط استقلال و آزادی بر میزان عدالت اجتماعی و استوار بر پایه حقوق پنجگانه می باشد  تنها راهگشای بدیل جایگزینی جمهوری اسلامی و تبدیل ساختار استبدادی به ساختار دموکراتیک می باشد.

 شما همچون قائم مقام فراهانی و امیر کبیر و مصدق جاودانه خواهید بود و اندیشه راهنمای شما پاینده است چون بیان کننده و شامل حقوق انسانی، حقوق شهروندی، حقوق ملی، حقوق بین المللی به‌عنوان بخشی از جامعه جهانی ملت ایران و حقوق طبیعت می باشد. حقوقی که برای رسیدن به دموکراسی و ساختن جامعه ای از شهروندان حقوقمند و حقوق وند همه آزادی خواهان و دموکرات ها باید بر روی آنان توافق کنند تا ایرانی مستقل و آزاد داشته باشیم.

آقای ابوالحسن بنی صدر شما نماد استقامت و ایستاده بر آرمان ملتی هستید که بیش از ۱۵۰ سال است برای رسیدن به استقلال و آزادی و مردم سالاری تلاش می کنند.  شما یک الگو غیر قابل تخریب می باشید و آنانی که به خیال خود قصد تخریب شما را دارند نمی دانند که خود تخریبی می کنند. 

برقرار و پایدار باشید.

فرید انصاری دزفولی 

12 اوت 1399