ایالت تاریخی ویرجینیا به مرکزیت ریچموند در جنوب شرقی ایالات متحده که میزبان سازمان سیا، پنتاگون و چند پایگاه مهم نظامی آمریکا می باشد، اولین و قدیمی ترین مستعمره بریتانیا در آمریکای شمالی بود. ویرجینیا یکی از مستعمرات ۱۳ گانه بریتانیا بود که در جریان انقلاب آمریکا بر علیه استعمار بریتانیا قیام و اعلام استقلال کردند. نهایتا این ایالت در تاریخ ۲۵ ژوئن ۱۷۸۸ بعنوان دهمین ایالت به ایالات متحده آمریکا پیوست. در جریان جنگ داخلی ویرجینیا جزو ایالت های شورشی بود که خواستار تجزیه و استقلال شده بودند، اما نواحی شمالی این ایالت خواستار ماندن در اتحادیه یا همان کشور ایالات متحده بودند و به همین علت از ویرجینیا جدا شده و دو سال بعد بعنوان ایالت ویرجینیای غربی شناخته شد.
طبق آخرین سرشماری آماری جمعیت این ایالت ۸.۵۳۵.۵۱۹ تن می باشد که بافت جمعیتی آن از ۶۱.۲ درصد سفید پوست، ۱۹.۹ درصد سیاه پوست، ۶.۹ درصد (Asian) آسیای شرقی، ۹.۸ درصد اسپانیولی زبان یا لاتین تبار، ۰.۵ سرخ پوست و بومیان آلاسکا، ۰.۱ درصد بومیان هاوایی و دیگر جزایر اقیانوس آرام و ۳.۲ درصد دیگر نژادها تشکیل شده است.
ویرجینیا زادگاه جرج واشنگتن (George Washington)، توماس جفرسون (Thomas Jefferson) ، جیمز مدیسون (James Madison)، جیمز مونرو (Louise Firouz) روسای جمهور سابق ایالات متحده و لوئیز فیروز (Louise Firouz)، بانوی ایرانی و آمریکایی الأصل که کاشف نژاد اسب کاسپین در شمال ایران بود و به مدت ۴۰ سال در ایران زندگی و این نژاد اسب را به دنیا شناساند، می باشد.
دانشگاه ویرجینیا که در سال ۱۸۱۹ توسط توماس جفرسون بنا نهاده شد، قدیمی ترین دانشگاه ایالات متحده و از معتبرترین دانشگاه های جهان می باشد که بعنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
ویرجینیا در تولید غلات، سیب، انگور، گوجه فرنگی، بادام زمینی، تنباکو، بوقلمون، محصولات لبنی، غذاهای دریایی و شراب جزو ایالت های برتر می باشد. همچنین این ایالت یکی از مراکز مهم تولید تراشه های رایانه ای در دنیا و زغال سنگ نیز از مواد معدنی برجسته این ایالت می باشد.
منطقه قدیمی ویلیامزبورگ (Colonial Williamsburg) که اولین پایتخت ایالت ویرجینیا نیزبوده با مغازه ها و خیابان های قدیمی که پیاده روی در آن یادآور قدم زدن های پدران بنیانگذار آمریکامی باشد و هر گردشگری را به دوران آمریکای اولیه می برد، خانه تاریخی جرج واشنگتن (Mount Vernon) و خانه تاریخی توماس جفرسون (Monticello and Charlottesville)، ساحل زیبای ویرجینیا (Virginia Beach)، گورستان ملی و تاریخی آرلینگتون (Arlington National Cemetery)، پل طبیعی ویرجینیا (Natural Bridge of Virginia)، میدان نبرد ماناساس (Manassas National Battlefield) که یاد آور جنگ های داخلی آمریکا می باشد، پارک ملی شناندوآ (Shenandoah National Park and Skyline Drive)، باغ های بوش (Busch Gardens) و غارهای لورِی (Luray Caverns) همگی دست به دست هم داده و باعث بوجود آمدن محیطی تاریخی و تفریحی برای گردشگران شده است.
از سال ۱۷۸۹ که اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد، ویرجینیا به غیر ازانتخابات سال های ۱۸۶۴ و ۱۸۶۸ که بعلت جنگ های داخلی در انتخابات شرکت نکرد، در مابقی ۵۶ دوره شرکت کرده است که ۳۰ دوره دموکرات ها، ۱۵ دوره جمهوری خواهان، هشت دوره جمهوری خواهان دموکراتیک، دو دوره حزب فدرالیست و یک دوره حزب اتحادیه قانون اساسی برنده آرای الکترال این ایالت شدند.
برای بررسی این انتخابات را به سه بخش تقسیم می کنیم. بخش اول از سال ۱۷۸۹ الی ۱۸۶۰ که آخرین دوره انتخابات برگزار شده قبل از جنگ داخلی می باشد، که ۱۹ دوره از این انتخابات برگزار و دموکرات ها هشت دوره، جمهوری خواهان دموکراتیک هشت دوره، فدرالیست ها دو دوره و حزب اتحادیه قانون اساسی یک دوره برنده آرای الکترال انتخابات شدند. بخش دوم یعنی بعد از جنگ داخلی از سال ۱۸۷۲ الی ۱۹۴۸ می باشد که ۲۰ دوره این انتخابات برگزار و دموکرات ها ۱۸ دوره، جمهوری خواهان دو دوره برنده آرای الکترال این ایالت شدند. بخش سوم از سال ۱۹۵۲ الی اکتبر ۲۰۲۰ می باشد، که ۱۷ دوره این انتخابات برگزار که ۱۳ دوره جمهوری خواهان و چهار دوره دموکرات ها برنده آرای الکترال شدند. نکته قابل توجه این می باشد که دموکرات ها برنده سه دوره اخیر این انتخابات بودند که نشان از گرایش مردم ویرجینیا در انتخابات ریاست جمهوری به دموکرات ها در سال های اخیر می باشد.
در انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری آمریکا سال ۲۰۱۶ برگزار شده در ایالت ویرجینیا از حزب دموکرات هیلاری کلینتون با ۶۴.۳ درصد ارا موفق به شکست برنی سندرز با ۳۵.۲ درصد آرا شد.
از حزب جمهوری خواه دونالد ترامپ با ۳۴.۷ درصد آرا موفق به شکست مارکو روبیو و تد کروز با ۳۱.۹ و ۱۶.۹ درصد آرا شد.
در انتخابات نهایی ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ در حوزه انتخابیه ویرجینیا، هیلاری کلینتون با ۴۹.۸ درصد آرا موفق به شکست دونالد ترامپ با ۴۴.۴ درصد آرا شد و ۱۳ رای الکترال این ایالت را بدست آورد.
از سال ۱۷۸۹ تاکنون که ۲۰۲۰ میلادی می باشد، ۵۴ تن به سناتوری ایالت ویرجینیا در مجلس سنا آمریکا رسیدند، که جیمز مونرو پنجمین رئیس جمهور آمریکا یک از این ۵۴ تن بود. از این ۵۴ سناتور، ۲۰ تن دموکرات، ۹ تن جمهوری خواهان دموکرات، پنج تن جمهوری خواه، سه تن ضد دولت (Anti-Administration party)، سه تن حزب اتحادیه (Unionist Party)، یک تن طرفدار دولت (Pro-Administration Party)، یک تن جکسونیان (Jacksonian)، یک تن ضد جکسونی ها (Anti-Jacksonians)، یک تن حزب ویگ (Whig Party) و ۱۰ تن سناتورهایی که در دوران کاری خود تغییر حزب دادند که دو تن عضو احزاب تنظیم مجدد (Readjuster) و جمهوری خواه، ، یک تن عضو جکسونیان و جمهوری خواهان جکسونی (Jackson-Republican and Jacksonian)، یک تن عضو دموکرات و جکسونیان ، یک تن عضو جمهوری خواهان دموکراتیک و ضد دولت، یک تن دموکرات و مستقل (Democratic and Independent)، یک تن جکسونی ها و ضد جکسونی ها، یک تن جمهوری خواهان دموکراتیک و کرافورد (CRR)، یک تن عضو احزاب دموکرات و جکسونی ها و ویگ و یک تن عضو احزاب جمهوری خواهان دموکراتیک و ضد دولت و کرافورد (Democratic-Republican and Anti-Administration and CRR) بودند.
همانطور که آمار نشان می دهد دموکرات ها در طول تاریخ این انتخابات دست برتر را دارند و از سال ۲۰۰۹ تاکنون هر دو کرسی این ایالت در مجلس سنا در دست دموکرات ها می باشد.
تیم کِین (Tim Kaine) و مارک وارنر (Mark Warner) هر دو از حزب دموکرات، دو سناتور حال حاضر ویرجینیا می باشند.
هری فلاد بِرد (Harry Flood Byrd) ۱۹۳۳-۱۹۶۵ از حزب دموکرات با ۳۲ سال حضور در مجلس سنا و جان وارنر (John Warner) ۱۹۷۹-۲۰۰۹ از حزب جمهوری خواه با ۳۰ سال حضور در سنا، با سابقه ترین سناتورهای تاریخ ایالت ویرجینیا هستند.
از سال ۱۷۸۹ تاکنون تعداد ۴۲۱ تن به نمایندگی ایالت ویرجینیا در مجلس نمایندگان آمریکا رسیده اند که در میان آنها نام جیمز مدیسون، چهارمین رئیس جمهور ایالات متحده نیز بچشم می خورد.
از این ۴۲۱ تن نماینده، ۱۶۱ تن از حزب دموکرات، ۵۸ تن جمهوری خواه، ۵۰ تن جمهوری خواهان دموکراتیک، ۲۱ تن از حزب فدرالیست، ۱۸ تن حزب ویگ، ۱۳ تن جکسونی ها، پنج تن جمهوری خواهان ملی، پنج تن محافظه کار، چهار تن حزب اتحادیه، سه تن حزب تنظیم دوباره (Readjuster Party) یک حزب عدالتگرا شامل سفیدان و سیاهان بود و مدت کمی اکثریت را در هر دو مجلس ویرجینیا در دست گرفتند، سه تن مردان آدامز (Adams’s Men)، سه تن ضد دولت (Anti-Administration party)، دو تن دموکرات مستقل (Independent Democrat)، دو تن طرفدار دولت (Pro-Administration Party)، یک تن جمهوری خواهان جکسونی (Jackson-Republican) ، یک تن ضد جکسونیان (Anti-Jacksonians)، یک تن حزب کارگر (Labour Party)، یک تن حزب جکسونیان (Jacksonian)، یک تن حزب اپوزیسیون (Opposition Party) و ۶۴ تن نمایندگانی که در دوران کاری خود تغییر حزب دادند که ۱۲ تن عضو احزاب ضد دولت و جمهوری خواهان دموکراتیک، ۱۰ تن عضو احزاب جمهوری خواهان دموکراتیک و کرافورد و جکسونی ها، ۹ تن دموکرات و جکسونی ها، سه تن جمهوری خواهان دموکراتیک و کرافورد (Democratic-Republican and CRR) ، سه تن حزب ویگ و دموکرات، سه تن جکسونی ها و ضد جکسونی ها، دو تن دموکرات و دموکرات مستقل (Democrat and Independent Democrat) ، دو تن دموکرات و جکسونی ها و محافظه کار، دو تن آدامز و ضد جکسونی ها، یک تن طرفدار دولت و فدرالیست، یک تن فدرالیست و کرافورد، یک جمهوری خواهان دموکراتیک و جکسونیان، یک تن جکسونیان و جمهوری خواهان ملی (Jacksonian and National Republican Party) ، یک تن ویگ و جمهوری خواهان ملی، یک تن حزب تنظیم دوباره (Readjuster Party) و جمهوری خواه، یک تن جکسونی ها و کرافورد، یک تن حزب اتحادیه و محافظه کار (Unionist Party and Conservative)، یک تن عضو احزاب طرفدار دولت و ضد دولت (Pro-Administration and Administration party)، یک تن عضو احزاب ویگ و دموکرات و جکسونی ها، یک تن عضو احزاب طرفدار دولت و ضد دولت و فدرالیست، یک تن عضو احزاب اتحادیه و آمریکا یا Know Nothing Party، یک تن جمهوری خواهان دموکراتیک و جکسونیان و جمهوری خواهان جکسونی، یک تن عضو احزاب دموکرات و جمهوری خواه و مستقل، یک تن جمهوری خواهان دموکراتیک و کرافورد و جکسونی ها و جمهوری خواهان ملی، یک تن جمهوری خواهان دموکراتیک و مردان آدامز و جمهوری خواهان آدامز کلای و ضد جکسونی ها(Democratic-Republican and Adams’s Men and Adams-Clay Republicans and Anti-Jacksonians) ، یک تن جمهوری خواهان دموکراتیک و کرافورد و مردان آدامز و ضد جکسونی ها و ویگ، یک تن فدرالیست و مردان آدامز و ضد جکسونی ها و کرافورد و ویگ بودند و چهار تن نمایندگانی که اسامی احزاب آن ها طبق منابع مورد استفاده ما مشخص نیست.
دموکرات ها علاوه بر اینکه در طول تاریخ این انتخابات با فاصله زیاد از جمهوری خواهان برتر می باشند، هم اکنون نیز با هفت نماینده از مجموع ۱۱ نماینده این ایالت در مجلس نمایندگان آمریکا برتر می باشند.
از زمان پیوستن ایالت ویرجینیا به ایالات متحده تاکنون ۷۲ تن به مقام فرمانداری این ایالت رسیدند که در میان آنها می توان از جیمز مونرو (Louise Firouz) که بعدا بعنوان پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده انتخاب شد یا هاردین برنلی (Hardin Burnley) که به مدت چهار روز در این مقام بود نام برد. از کل این ۷۲ تن که به این مقام رسیدند، ۳۶ تن دموکرات، ۱۳ تن جمهوری خواهان دموکراتیک، هشت تن جمهوری خواه، پنج تن حزب ویگ، دو تن فدرالیست، دو تن محافظه کار، یک تن حزب تنظیم دوباره (Readjuster Party)، یک تن ضد جکسونی ها بودند. یک تن نیز در دوران کاری خود تغییر حزب داد و عضو احزاب دموکرات و جمهوری خواه بود و سه تن نیز فرماندارانی که احزاب آنها برای ما مشخص نیست.
همانطور که مشاهده می کنید، دموکرات ها در طول تاریخ این انتخابات با فاصله زیاد از جمهوری خواهان برتر هستند، بطوریکه از سال ۱۸۷۴ الی ۱۹۷۰ که نزیک به یک قرن می شود، هیچ فرمانداری از حزب جمهوری خواه نبود و از سال ۲۰۱۴ نیز دفتر فرمانداری در اختیار دموکرات ها می باشد و رالف نورتهام (Ralph Northam) از حزب دموکرات فرماندار حال حاضر ایالت ویرجینیا می باشد.
نتیجه: با توجه به اینکه دموکرات های ویرجینیا در طول تاریخ انتخابات ریاست جمهوری با ۳۰ دوره برتر و برنده آرای الکترال سه دوره اخیر این انتخابات بودند و در طول تاریخ انتخابات مجلس سنا نیز برتر و هردو سناتور حال حاضر این ایالت نیز دموکرات و مجددا در طول تاریخ انتخابات مجلس نمایندگان برتر و از ۱۱ نماینده حال حاضر این ایالت در مجلس نمایندگان آمریکا هفت تن دموکرات و در طول تاریخ انتخابات فرمانداری نیز دموکرات ها برتر و فرماندار حال حاضر این ایالت نیز دموکرات می باشد، می توان نتیجه گرفت که ایالت ویرجینیا در طول تاریخ گرایش بیشتر به دموکرات ها داشته و هم اکن