ابوالحسن بنی صدر: – اگر بخواهیم استقلال را با قدرت تعریف بکنیم، یعنی باید با دنیا در جنگ باشیم.

 

– آقای مهندس بازرگان و آقای موسوی به نمایندگی از آقای خمینی با آقای سولیوان ملاقات کردند و قرار رژیم ثابت با اتحاد روحانیت و ارتش گذاشتند. خوب، این، هم ناقض استقلال است، و هم ناقض آزادی. چرا اینکار ممکن شد؟ چون ما استقلال را با قدرت تعریف می کنیم. 

 

– الان آقای خامنه ای می گوید، ما در منطقه اقتدار داریم و اینها می گویند شما از اقتدار چشم بپوشید. از دید او، استقلال، اقتدار در منطقه، نه مسلط نه زیر سلطه نیست. در همین حال که ایشان این فرمایش را می فرماید، اصلاً خود کشور و سیاست اش، اقتصادش، فرهنگ اش، و دین اش، موضوع کار و بحث قدرت های خارجی است، و این، همه روزه است.

 

– الان سیاست آقای خامنه ای این است که نتیجۀ انتخابات آمریکا معین بشود. یعنی اینکه این تعریف استقلال به قدرت تناقض اش آشکار است. پس این، استقلال نیست، وقتی یک کشور، موضوعِ مداوم تصمیم گیری در بیرون کشور است.

 

– از گروگانگیری سفارت امریکا در تهران، ایران موضوع تصمیم گیری قدرت های خارچی است. گروگانگیری، بعد جنگ هشت ساله، بعد ماجرای اتمی، و بعد هم جنگ های ده گانه که الان ایران را گرفتارش کرده اند. پس اینها به ما می گویند که تعریف استقلال به قدرت، دروغ است.

 

– چهل سال است که مشغلۀ قدرت های خارجی، تصمیم گیری راجع به سرنوشت ماست. خوب، چرا ما خودمان را از استقلال محروم کرده ایم؟ چون توی ذهن ما رفته که ما با گروگانگیری توی دهن امریکا زدیم! الان هم اقتدار ما را در منطقه، ببین. خوب، وقتی این تعریف را کردی توی ذهن خودت؛ و از استقلال، این را فهمیدی، در عمل و در واقع، این تعریف را پوشش کرده ای برای این واقعیت که در میزان وابستگی به آنجا رسیده ای که روزمره، موضوع تصمیم گیری شده ای، و این تصمیم را هم قدرت های خارجی می گیرند.

 

– حالا اگر ما بخواهیم استقلال را بدست بیاوریم، باید یک کار دیگر بکنیم. …

 

– استقلال یعنی اینکه شما از روابط قوا با قدرت های بیگانه رها بشوی. آزادی هم این است که شما قدرت را بی محل کنی.