در شرایط دردناک تسلط استبداد مذهبی ایران بر باد ده، برگزاری با عظمت و شکوهمند آیین های تاریخی، به ویژه نوروز به یگانگی و همبستگی ملی یاری میرساند.
و ایرانیان با وجود تفاوت های سیاسی و مذهبی در برگزاری و بزرگداشت آن، یکسان شرکت می کنند که نشان از آن دارد که همگی ایرانی و شهروند یک کشوریم.
اساساً جشن ها و آیین های کهن و نیز پیروزی های بزرگ ورزشی، موقتاً هم که شده، مردم را با هم و درکنار هم قرار می دهد و فرصتی پدید می آورد که برای تحقق یگانگی ملی باید به آن توجه شود.
بیاد داشته باشیم که آیین های کهن تاریخی یک عامل بزرگ پیوند و پیوستگی میان کشورهای حوزه فرهنگ ایرانی است.
خوشبختانه در سال های اخیر، برگزاری و بزرگداشت جشن های ملی و تاریخی، توانسته فرهنگ عزاداری، قمه زنی و گریه زاری کردن را که نتیجه تسلط جهل بر خرد است، وادار به عقب نشینی نماید.
ایران به دلیل موقعیت جغرافیای و قرار گرفتن در گذرگاه ارتباطی میان سه قاره آسیا، آفریقا و اروپا، در درازای تاریخ کهن سال خود پیروزی های بزرگ و شکست های سهمگین را از سر گذرانده است.
زمانی تنها قدرت آن روزگاران بودیم و زمانی هم یکی از آنها.
بار نخست از اسکندر مقدونی شکست خوردیم و بار دوم از اعراب بیابانگرد بادیه نشین.
پس از اسلام، مغولان و سپس گورکانیان، بر ایران تاختند.
در تمام دوران شکست های نظامی و سپاس، نیاکان ما در جان پناه تاریخ و زبان سنگر گرفتند و شکست را به پیروزی تبدیل کردند.
پیش از انقلاب مشروطه هم که استبداد شاهان و جنایت های دکان داران دین و نفوذ استعماری روس و انگلیس امکان پیشرفت و ترقی ایران را سلب کرده بود، آزادیخواهان به سنگرهای تاریخ و زبان پناه بردند و براین باور بودند که حفظ زبان و آگاهی از تاریخ، مشروطه خواهان را قدرتمند تر و مقاوم تر خواهد کرد.
اکنون که بیش از چهل سال از استقرار نظام استبداد مذهبی ضد ایرانی و وابسته به بیگانه می گذرد، مردم بار دیگر برای آگاهی یافتن از اینکه چه بودیم و چه شد و چرا گرفتار این بلای خانمان برانداز و ایران سوز شدیم، به تاریخ پناه برده اند و در سایه نگهداشت زبان و بزرگداشت آیین ها و سنت های ملی و تاریخی، میروند تا به عمر استبداد مذهبی پایان دهند و با تحقق آرمان های تاریخی- استقلال، آزادی- مانع تکرار هر نوع استبداد، به هر شکل و زیر هر نام شوند.
بیایم شادمانه به پیشواز نوروز باستانی رویم و با همبستگی ملی دلاورانه به استبداد مذهبی پایان دهیم و پیروزمندانه به آرمانهای تاریخی -استقلال، و آزادی- تحقق ببخشیم.
پاینده ایران،
هوشنگ کردستانی،
پاریس،
هفدهم مارس ۲۰۲۱، برابر با بیست و هفتم اسفند ماه نود و نه