“شاید ۹۰الی۹۹٪ ایرانیان از واقعیات کودتای ۱۳۶۰ بی‌خبرند”

برخی از دلایلی که رژیم ولایت مطلقه، به مناسبت آنها، اولین منتخب مردم ایران را «بی‌کفایت» خواند و وی را «عزل» کرد

۱- عدم اعتقاد به، و مخالفت با ولایت فقیه — (که اصلی‌ترین آسیب‌شناسی دخالت نهاد دین در دولت و نقض لائیسیته بود و هست)

۲- مخالفت با تبلیغ برای آقای خمینی— (آقای خمینی به عنوان ولی فقیه که جایگاهی خشن‌تر از ولایت مطلقهٌ پاپ در قرون  وسطی اروپا را داشت، و بعد از کودتای خرداد ۱۳۶۰، ناگزیر بود از آن هم خشن‌تر بشود. رژیمی که شیرازه آن، یک مهره در راس است، نمی‌تواند بدون پروپاگندا و مغزشویی و جنگ روانی، و در نتیجه اعمل خشونت فرهنگی و اجتماعی، به حیات مصنوعی خود ادامه دهد) 

۳- مخالفت با اسلام فقاهتی—  (به عنوان پایگاه نظریه‌پردازی برای تجاوز به حقوق بشر، و حفظ ساختار استبدادی رژیم پهلوی و چهره «اسلامی» دادن به همان ساختار، و هرچه بیشتر دور کردن جامعه از شعار «جدایی کلیسا از دولت» و پیشبرد گفتمان نفی لائیسیته)

۴- جانبداری از حقوق بشر.

۵-  مخالفت با احکام «قضات شرع» و حدود و تعزیرهای «اسلامی»  و اعدام‌ها و شکنجه‌ها

۶-  مخالفت با «انتصابات امام» (مقصود نصب آقایان بهشتی و موسوی اردبیلی به ریاست و دادستانی دیوان کشور بر خلاف قانون اساسی)

۷- جانبداری از دموکراسی.

۸-  موافقت با ملی گرایى و طرفداری از دکتر مصدق (یعنی همان موازنه منفی و دو اصل استقلال و آزادی)

۹-  مخالفت با «نهادهای انقلاب اسلامی»  (سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، و دادگاه انقلاب اسلامی، و کمیته‌های انقلاب اسلامی، و…)

۱۰- مخالفت با طرح امریکایی گروگان‌گیری.

۱۱- مخالفت با سازش‌های پنهانی با امریکا، و استقامت در پی‌گیری این خیانت و اعلام جرم علیه آقایان بهزاد نبوی و رجایی بابت قرارداد الجزایر

۱۲-  مخالفت با قرارداد الجزایر بر سر گروگان‌ها— (توضیح اینکه بر اساس کمیسیون تاور و نیز تحقیقات و اسناد و مدارکی که بعدها و از جمله چند روز پیش منتشر شده در امریکا، طرح گروگان‌گیری اعضای سفارت امریکا در تهران، درواقع در امریکا ریخته شده بود و  توسط واسطه یا واسطه‌هایی در ایران به دانشجویان به عنوان یک «طرح انقلابی»  داده شد و «دانشجویان خط امام» آن را به اجرا گذاشتند. گرچه یک مقام امنیتی رژیم ولایت مطلقه، که خود را ملزم دید فتیله برخوردهای داخلی را در جنبش ۱۳۸۸،  بالا بکشد، از آقای موسوی خوینی‌ها به عنوان آن واسطهٌ آورنده طرح امریکایی به ایران اسم برد، ولی در این زمان صحت و دقت این حدیث، محرز نیست.  از آقای ابراهیم اصغرزاده، از دانشجویان خط امام گروگان‌گیر، در گفتگوی ۲۵ آبان ۱۳۹۷ با اعتمادانلاین، پرسیده شد: «شبهات و شایعاتی هم راجع به ایده اولیه مطرح می‌کنند که با آنها کاری ندارم. واقعیت این است که در چه مقطع زمانی و حالتی بودید که به این رسیدید باید یک کاری در قبال سفارت آمریکا و آمریکا بکنید.  این ایده از کجا به ذهن شما رسید؟»  آقای اصغرزاده بدون تردید و بلادرنگ پاسخ داد:  «چرا فکر می‌کنید چیزی که در این ۳۸ سال برملا نشده من به‌راحتی در این مصاحبه برایتان برملا کنم؟»  

توافق بر سر گروگان‌ها را آقای بهزاد نبوی در الجزایر تصدی کرد، که بر اساس آن به قول آقای کارتر، امریکا ایرانیان را نقره‌داغ گردیدند. و چون می‌دانستند که بنی‌صدر با آن قرارداد مخالف است و طبق قانون اساسی رئیس جمهور باید قراردادها را امضا کند، اسم آن را نه قرارداد و نه عهدنامه، بلکه «بیانیه»  الجزایر گذاشتند. آقایان بهزاد نبوی و محمدعلی رجایی، خود به خوبی می‌ادنستند که مرتکب خیانت به ایران و ایرانیان می‌شوند، ولی با نفی لائیسیته، چون دستور از ولایت فقیه به آنها رسیده بود، آن‌را اجرا کردند.  با کودتای خرداد ۱۳۶۰، پرونده شکایت آقای بنی‌صدر به دادگاه و اعلام جرم علیه آقایان بهزاد نبوی، و محمدعلی رجائی و شرکا، مختومه شد. 

با  معامله پنهانی و زد و بند آقای خمینی و شرکا با آقای ریگان و شرکا، از گروگان‌ها،  در خارج به عنوان اکتبر سورپرایز برای شکست کارتر در انتخابات ریاست جمهوری امریکا در مقابل ریگان، و در داخل به عنوان «آتو بر علیه بنی‌صدر»، و مخالفت او با ولایت فقیه و دولت اسلامی، استفادههای موثری شد)  

۱۳- مخالفت با ادامه جنگ — (توضیح اینکه صدام که قرار بود جشن پیروزی تجاوز به ایران را، بعد از یک هفته در اهواز بگیرد، ارتش خود را به زودی زمین‌گیر و فلج و ناکارآمد دید، و به علت ادامه مقاومت دلیرانه ارتشیان وطن‌پرست ایران، بعد از گذشت فقط چهار ماه از شروع جنگ بر او محرز شد که بازنده است و دنبال این بود که چگونه از این مخمصه خارج شود، بدین ترتیب صدام، در خرداد ۱۳۶۰ صلح  و پرداخت غرامت را پذیرفته بود، که از دفتر آقای رجایی با وزیرخارجه کوبا که قرار بود پیام پذیرش صلح و پرداخت غرامت صدام را به تهران بیاورند،  تماس گرفته شد که تا  سفر خود را لغو کنند، چرا که قراربود «اتفاقات مهمی» در ایران بیفتد که البته چیزی جز کودتای خرداد ۱۳۶۰ نبود. در پی این خیانت، جنگی که بعد از فقط چند ماه از شروع تجاوز صدام می‌توانست با پیروزی ایران و پرداخت غرامت به ایران تمام شود،  به مدت هشت سال ادامه یافت که منجر به خسارات جبران‌ناپذیری گردید) 

۱۴. مخالفت با نخست‌وزیر و هیئت وزیران تحمیل شده توسط آقای روح‌الله خمینی

۱۵. جانبداری از مردمسالاری و دموکراسی. 

https://t.me/sedaratMD/1047