برای شنیدن صدای قسمت پنجم این مصاحبه اینجا را کلیک کنید
علی صدارت: شاید ۹۰ الی ۹۹٪ ایرانیان از واقعیات کودتای ۱۳۶۰ بی خبرند.
دلائل “عزل” آقای بنی صدر از مقام ریاست جمهوری در کودتای خرداد ۱۳۶۰:
۱. باور به دموکراسی و حقوق بشر
۲. مخالفت با اعدام ها و شکنجه ها
۳. ملی گرایی و طرفداری از مصدق
۴. مخالفت با ادامۀ جنگ
۵. عدم اعتقاد به ولایت فقیه
۶. مخالفت با اسلام فقاهتی
۷. مخالفت با تبلیغات برای خمینی
۸. مخالفت با گروگان گیری و بعد مخالفت با قرار داد الجزایر
۹. مخالفت با سازش های پنهانی با امریکا
۱۰. اعلام جرم علیه بهزاد نبوی و رجایی بابت قرارداد الجزایر
۱۱. مخالفت با نهادهای انقلابی
۱۲. تبختر داشتن
۱۳. مخالفت با رؤسای شورای عالی قضائی که خمینی بر خلاف قانون اساسی آن دو مقام را گمارده بود
۱۴. مخالفت با نخست وزیر و هیئت وزیران تحمیل شده توسط روح الله خمینی
توضیحی دربارۀ مجموعۀ مطالب مربوط به کودتای خرداد ۱۳۶۰:
خرداد ۱۳۹۶، یادآور گذشت ۳۶ سال از کودتای خرداد ۱۳۶۰ است.
دستگاه مغزشویی رژیم ولایت فقیه، امسال بیش از هر سال به قلب حقیقت و دروغ‌پردازی مشغول است. مناسبت “انتخابات” در این رژیم، همیشه همراه بوده است با تلاش همه‌جانبۀ
گردانندگان رژیم در افزایش سانسورها و پراکنده کردن “خبرهای دروغین” و اشاعۀ شایعات و “پساحقیقت” و در نتیجه مخدوش کردن وژدان تاریخی.
گسترده گشتن دروغ ها به لحاظ کیفی و کمی، امسال بیش از هرسال بود.
در خرداد ۱۳۶۰، قوای سرکوب و لباس‌شخصی‌ها در اطراف محل زندگی سکونت رئیس جمهور و خانواده‌اش تظاهرات مدیریت‌شده‌ای را به نمایش می‌گذاشتند و ظاهرا قرار بود که بعد از عزل از مقام ریاست جمهوری، بنی‌صدر را دستگیر و در راه بردن به زندان، توسط “امت حزب‌الله” به قتل برسانند که حتی پایش هم به دادگاه نرسد. چند روز پیش از آن آقای گیلانی، قاضی شرع وقت، به خاطر اینکه بنی‌صدر در مخالفت با ادامۀ جنگ و مخالفت با شکنجه و اعدام، طرف مردم را می‌گرفت و هرچه بی‌پرده‌تر مخافت خود را با “ولی امر مسلمین” ابراز می‌کرد، وی را بدون محاکمه و غیاباً به هفت بار اعدام محکوم کرده بود!! گرچه امروز در مبارزات انتخاباتی آقایان روحانی و ظریف را به مصدق تشبیه می‌کنند، ولی در آن روز امثال همین آقایان بنی‌صدر را به جرم طرفداری از مصدق، عزل کردند!
شعار چماق‌داران در خرداد ۱۳۶۰ خطاب به طرفداران خط استقلال و آزادی:
“….حالا که رهبرت مصدق شده، رای ما رو پس بده….”
“….حالا که رهبرت مصدق شده، رای ما رو پس بده….”
طرفداران خط استقلال و آزادی، از همان دوران، در مبارزه با نظام ولایت فقیه که در تضاد مستقیم با استقلال و آزادی و سایر حقوق است، استقامت کرده‌اند.
متاسفانه در “انتخابات” ۱۳۹۶ دیدیم که کسانی که ۳۶ سال پیش در آن کودتا شرکت داشتند، امروز به تلاش ۳۶ سالۀ خود مبنی بر پیشبرد شعار “حفظ نظام، از اوجب واجبات است” ادامه داده‌اند و پیوسته مردم را با ترس، در زندان انتخاب بین بد و بدتر محبوس کرده‌اند و باز امسال، با اشاعۀ سانسور و خودسانسوری، مردم را تحریک به شرکت در رای‌گیری کرده‌اند.
حالا که چند روزی بیش از “انتخابات” نمیگذر، آقای خامنه‌ای دستور “اتش به اختیار” می‌دهد و در واقع باز هم در عمل به وضوح می‌گوید که فرقی نمی‌کرد که آقای رئیسی و یا آقای جلیلی به جای آقای روحانی به مقام “ریاست جمهوری” انتخاب می‌شد، و در واقع سیاست‌های داخلی و بخصوص سیاست‌های خارجی این رژیم توسط خود ولی فقیه و حلقۀ قدرت گرد او تعیین می گردد.
پیشنهاد خط استقلال و آزادی، شرکت هرچه فراگیرتر در جنبش خودجوش تحریم مشروعیت دهی به این رژیم بوده است و آقای خامنه‌ای در سخنان چند روز قبل خود، به وضوح نظر ما را تایید کرد و اعتراف نمود که اگر یک حداقل لازمی از مردم از مشروعیت دادن به رژیم با شرکت در “انتخابات” خودداری می‌کردند، برای رژیم یک فاجعه بود!
از کودتای خرداد ۱۳۶۰ تا به امروز رژیم محتاج مشروعیت داشتن از مردم ایران بوده است و در آینده نیز خواهد بود. اگر ۳۶ سال پیش، آن حداقل لازم از ایرانیان، این مشروعیت را به رژیم نمی‌دادند، امروز بدون شک می‌توانستیم سرنوشت خوب و خوب‌تری را برای خود و عزیزان خود شاهد باشیم. آیا این تصور خیلی دور از ذهن است که بگوئیم که اگر طرفداران حق و حقوق مداری و خشونت‌زدایی، توسط زورمداران آن زمان کنار زده نمی‌شدند، امروز چه بسا که اصلا پدیده‌ای به نام داعش نمی‌توانست بوجود بیاید چه برسد به اینکه در داخل ایران دست به اعمال تروریستی بزند؟
هر یک روزی که حیات این رژیم بر اریکه قدرت ادامه پیدا کند، یک روز به خطر سوریه‌ای شدن نزدیک‌تر می‌شویم. حیات این رژیم ادامه پیدا نمی‌کند، مگر اینکه تعدادی از هموطنان با دست خو به آن مشروعیت بدهند.
در این مجموعه که در باره کودتای خرداد ۱۳۶۰ جمع آوری کرده ام، جمعا ۷ جلسه و حدودا ۸ ساعت گفتگو با آقای بنی‌صدر در اختیار هموطنان عزیزم قرار داده ام… .
قسمت چهارم:
قسمت سوم: