به شما تسلیت عرض می کنم و یادآور می شوم که، در این زمان، ایران ما، زلزله خیز است، سیل خیز است، کم آب است. یعنی طبیعتی برانگیزنده به ابتکار و کوشش دارد و این می تواند فرصتی برای ما باشد اگر خود را تغییر دهنده بدانیم و بخواهیم و استعداد های خود را بکار گیریم. این بار، زلزله در غرب کشور و در عراق، مرگ و ویرانی ببار آورده است. آنانکه به شما می گویند مجازات خداوند است، دروغ می گویند. خداوند زمین را مسخر انسان گردانده است. پس تقصیر از ما انسان ها است که پایه های زندگی را استوار نمی کنیم. دانش و فن را در بناها که بنا می کنیم، بکار نمی گیریم. آب ها و ذخائر آبی را نیک اداره نمی کنیم. در زندگی اجتماعی، به حقوق خویش عمل نمی کنیم. از این رو است که هر سانحه و فاجعه ای به ما یادآور می شود: اگر توانایی های خود را بکار بگیرید، گرفتار ما نمی شوید. اگر از حقوق خویش غافل نشوید و اجازه ندهید زمامداران مستبد فقر را بر شما و طبیعت شما حاکم کنند، فقر و قهر، ایران را فرا نمی گیرد.
راستی این است که این ما هستیم که باید تغییر کنیم و تغییر دهیم. سانحه های طبیعی قابل پیشگیری هستند و اگر پیشگیری نکنیم، کار روزمرۀ ما، تسلیت گفتن به یکدیگر می شود. بیائید، دست کم، تسلیت را با این یادآوری به خود همراه کنیم: تا تغییر نکنیم و تغییر ندهیم، گرفتار جباران و «قهر طبیعت» می مانیم.
۲۲ آبان ۱۳۹۶
ابوالحسن بنی صدر