بنام خداوند جان و خرد
با تاسف بسیار، از درگذشت شادروان دکتر ابوالحسن بنی صدر، که سیاستمدار وفادار به آرمان های نهضت مشروطیّت و خطوط اصیل دکتر مصدّق، استقلال، آزدای، ایستادگی و مقاومت و نه گفتن به هر نوع اعمال زور و قدرت غیر قانونی، غیر دموکراتیک و مغایر با حقوق بشر؛ متأثر از فرهنگ نهِ حسینی و فلسفهٔ «موازنهٔ منفی»، وفاداری به مشرب اسلامیّت و ایرانیّت روشنفکران دورهٔ مشروطیّت بود، مطلّع گشتیم.
فلسفهٔ سیاسی مرحوم ابوالحسن بنی صدر«موازنهٔ منفی»، متأثر از افکار مرحوم مدّرس و دکتر مصدّق بود که با توجّه به دانش وسیع و شناخت عمیق او از فلسفه مدرنیته، گسترش بیشتری می یابد، که با انتقاد او از نقش قدرت و سلطه طلبی در «موازنهٔ هستی یا مثبت»، او را در زمرهٔ متفکّرانی چون روژه گارودی قرار می دهد که تعادل مثبت یا تعادل ترور حاکم در جهان را موجب تخریب طبیعت زیستی و نابودی انسان ها می داند و راهی جز ادغام معنویت و اخلاق و ملاحظات جدّی انسانی در روابط اجتماعی نمی بیند. همان برداشتی که میشل فوکو در جریان انقلاب سال ۵۷ دریافت کرده بود و در نشریهٔ کوریه دولاسرای ایتالیایی طبع گردیده است. فوکو، ناخودآگاه با اذعان به خواستهٔ انقلاب، یعنی ادغام اخلاق در سیاست و اقتصاد، راه حل فلسفهٔ خود را «جبر استمرار رابطهٔ قدرت و حضور ساختاری» «میکرو قدرت ها» و وجود و حضور مدار بستهٔ موازنهٔ هستی یا قدرت وسلطه را در تقابل فلسفهٔ خویش بیان می کند!!!
بنی صدر، یگانگی صداقت و یکرنگی سیاسی در مقام نظر و عمل را به مردم ایران نشان داد. از منظر عمل، صادقانه در مقابل سلطه طلبی آخوندیسم و زورگویی های فقها، ایستادگی کرد؛ او در مقام وزیر امور خارجه و وزیر دارائی، اقدام و عمل حمله به سفارتخانهٔ امریکا را محکوم نمود.
در اوّلین انتخابات نسبتاً آزاد، علیرغم مخالفت خمینی و روحانیّت با ۷۵ درصد آراء مردم ایران انتخاب گردید و در مقام ریاست جمهوری و فرمانده کلّ قوا، شاهد حماسه آفرینی ها در جبههٔ نبرد میهنی برای دفع تجاوز بیگانه و آزادی و استقلال ایران عزیزمان بودیم.
اوّلین رئیس جمهور منتخب مردم، در نبرد داخل، برای صیانت از آزادی های مصرح حقوق بشر، به مقابله با استبداد مطلقهٔ فقیه، ارتجاع و زورگویی و اوباش گرایی و سازماندهی دسته های چماقدار و لمپن به دفاتر احزاب و ضرب و شتم گروه های سیاسی و شخصیّت های مردمی و ملّی، در یک کلام «فاشیزم مذهبی»، مقاومت و ایستادگی نشان داد و به افشاگری، وجود شکنجه بطور سیستماتیک را در زندان های فقها با بیانات صریح و روشن، در صحنهٔ عمومی، اقدام نمود.
اوّلین رئیس جمهوری منتخب مردم در نبرد داخل، برای صیانت از آزادی های مصرح حقوق بشر به مقابله با استبداد مطلقهٔ فقیه، ارتجاع و زورگویی و اوباش گرایی و سازماندهی دسته های چماقدار و لمپن به دفاتر احزاب و ضرب و شتم گروه های سیاسی و شخصیّت های مردمی و ملّی، در یک کلام «فاشیزم مذهبی»، مقاومت و ایستادگی نشان داد و وجود شکنجه بطور سیستماتیک را در زندان های فقها، با بیانات صریح و روشن، در صحنهٔ عمومی، افشاء نمود۰
ضایعۀ درگذشت این شخصیت بزرگ سیاسی، اندیشمند پاکدست، انسان شریف و اخلاقمدار، مبارز ستوه ناپذیر آزادی و استقلال ایران، فعال حقوق بشر و اثرگذار قلم و گفتار و کردار را به تمامی انسان ها و مردم ایران، بویژه خاندان جلیل بنی صدر، همسر گرامی و فرزندان فرهیخته و ارجمندش و دیگر بستگان و همفکران و یارانش صمیمانه تسلیت می گویم.
برای آن زنده یاد، رحمت و غفران خداوند و مشحور شدن روح آن مرحوم با ارواح انبیا، اولیای الهی و ارواح طیبه، و برای سایر بازماندگان، صبر جمیل، بردباری، سلامتی و طول عمر مسئلت دارم.
سیّد قدرت اللّه اتابک،
مرکز فرهنگی اسلامی گرونوبل، فرانسه
۱۴۰۰/۰۷/۱۹