مقاله زیر را برای اولین بار در عمرم از سایت یک بانوی فرهیخته کپی کردم و این درد مشترک را با همگان در میان میگزارم
این نوشتار را وام دار بانو لاله ابیاس هستم که در فیسبوک منتشر کرده اند ، با سپاس از ایشان ،
هولودومور یا قحطی بزرگ اوکراین یک قحطی ساختگی توسط جمهوری سوسیالیستی شوروی در سال 1933 بود که منجر به مرگ 10 میلیون انسان بیگناه شد.
ماجرا از این قرار است که در سال 1932 موج عظیمی از نارضایتی نسبت به عملکردحکومت کمونیستی در اوکراین به وجود آمده بود.
استالین دیکتاتور وقت شوروی برای از بین بردن شور انقلابی و تضعیف مردم اوکراین، تصمیم به ایجاد یک قحطی تصنعی و عمدی میگیرد.
منشأ این قحطی سیاسی بود نه طبیعی و اجتماعی و مقصود از آن ترور و نسلکشی مخالفان حکومت توتالیتاریستی بود.
حکومت کمونیستی در اواخر سال 1932 تصمیم به خروج مخفیانه تمام مواد غذایی و دارویی از اوکراین کرد و کوشید تا تمام زمینهای زراعی را با شیوههای مختلف از بین ببرد.
تجارت در اوکراین تقریبا ممنوع شد بجز برای دست نشاندگان حکومت و اشخاص متمرد به 10 سال حبس محکوم میشدند.
ذخیره غلات و آذوقه به مثابه دشمنی با حکومت بود.
استالین البته همه امکانات رفاهی را برای عوامل دست نشانده خود در خفا فراهم کرده بود ولی آنها وظیفه داشتند آن را از مردم معمولی پنهان کنند.
تمام رسانه ها و روزنامه ها و رادیو تلوزیونها هم سعی داشتند طبق دستور دیکتاتور، منشاء همه گرفتاری ها را به غرب و دشمنی آنها با نظام سوسیالیستی مرتبط بدانند تا مردم دشمن حکومت های غربی شوند.
در تمام سالهای قحطی که مردم با بدترین شرایط معیشتی سر می کردند، نمایندگان رسمی حکومت در ناز و نعمت به سر می بردند. با این عمل ناجوانمردانه بیشتر مخالفین سیاسی حکومت بخاطر شرایط پیش آمده از سوی مردم نادان شماتت می شدند و علت وضع بد موجود شناخته می شدند. آرام آرام استالین تمام مخالفین خود را در کشور از بین برد تا قدرت بلامنازع در اوکراین باشد. بله در زمان قحطی، دست نشاندگان استالین از غذا و داروی کافی بهره مند بودند و در عوض به مردم دروغ میگفتند که این قحطی به سبب دشمنی غرب است و غرب عامل قحطی و گرسنگی است.
مردم ساده لوح هم باور میکردند و با این خیال که استالین را رسانه ها در حال جنگ با غرب و بدست آوردن رفاه برای مردم بیچاره نشان می دادند. در عرض یک سال، نیمی از جمعیت اوکراین تلف شدند.
اولنا گونچارک یکی از شاهدان عینی میگوید:
وقتی قحطی تمام شد، فقط خیانتکاران زنده مانده بودند، کشور از میهنپرستان تقریبا خالی شده بود.
این داستان از زمان دولت احمدی نژاد در جمهوری اسلامی هم با همین شکل و شمایل به شکل گسترده اجرا شد.
مردم را با قحطی و تحریم خود خواسته سران حکومت به رنج و بدبختی کشاندند و همه در بوق و کرنا کردند که مقصر آمریکا و کشورهای ظالم غربی هستند.
در تمام این سالها گماشتگان حکومتی از نمایندگان ِحیف نان مجلس گرفته تا استانداران و فرمانداران و سپاه و بسیج و نهادهای سرکوبگر و علمای اسلام و آقا زاده ها همگی در ناز و نعمت در داخل و خارج به انباشت ثروت و چریدن در سفره بیت المال مشغول بودند و جیب هایشان را پر می کردند، اما از مردم می خواستند در مقابل سختی ها مقاومت کنند و به دشمنان نظام نشان بدهند که با تحریم ها مشکلی ندارند و می توانند تحمل کنند.
حقوق های نجومی، اختلاس و رانت و چپاول هر روز بیشتر و بیشتر شده و می شود، اما سفره معیشت مردم کوچک و کوچکتر بطوریکه مصرف سرانه، لبنیات، گوشت و … در حد کشورهای آفریقایی شده، اما باز هم مسوولین مرفه وعدهٔ سرخرمن و درست شدن شرایط و صبر مردن بیشتر می دهند اما فقط برای گول زدن افراد نادان و بخور بخور خودشان همچنان ادامه دارد.
این روزها که که بلای کرونا، قاتل جان هزاران شهروند بی دفاع شده، سیستم فاسد حکومتی نه تنها کوچکترین تعهدی به مردم در کنترل این بیماری مهلک ندارد و همه هزینه های کمرشکن درمان را بعهده آنها گذاشته که با ایجاد کمبود داروهای حیاتی در بازار به بهانه تحریم، عامدانه به دنبال کاهش اعتراضات مردم و سرکوب مخالفان است.
آنها با ادعای ساخت واکسن های خیالی و تقلبی، ساخت داروهای موثر برای درمان و عدم نیاز به سازمانهای جهانی، مردم را از دسترسی به معمولی ترین امکانات بهداشتی محروم و کشتار وسیعی را رقم زده اند.
حکومت در این سالها در کمال رذالت، روشهای تازهای برای معدوم ساختن مخالفان و ملت بی گناه پیدا کردهاست و به آن دارد ادامه می دهد.
نایاب شدن داروها، گرانی شدید میوه و مواد غذایی و … و زیستن خود حکام در ناز و نعمت و آدرس غلط دادن به مردم که همه این مشکلات تقصیر دشمن است
۱۸ دسامبر ۲۰۲۱ نادر انتظام .