تجاوز گری بیماری روانی ـ اجتماعی عمومی نزد تمامی مستبدین و سلطه گران در سطح جهان است.
در روانشناسی و روان درمانگری نفس عمل تجاوزگری جایگاهی بس مهم و تعیین کننده دارد. چرا که هر تجاوزی ناشی از خود و دگر تخریبی، در شکل زیر پای گذاردن « حقوق پنجگانه » خود، و دیگر انسانها است.
در حقیقت تجاوز به تمامیت ارضی هر ملتی در این جهان، تنها در تجاوز به مرزهای وطن آن ملتی که مورد حمله نظامی قرار گرفته است، خلاصه نمیشود، بلکه تجاوز به حقوق پنجگانه آحاد دو ملت است. ابتدا ملتی که مورد تجاوز قرار میگیرد و سپس ملتی که بنام او تجاوز میشود.
برای مثال حمله نظامی پوتین به اوکراین در این روزها و هفته ها، بنام ملت روسیه انجام میگیرد. حمله نظامی جرج دبلیو بوش به افغانستان و عراق نیز بنام ملت آمریکا تمام شد. همانگونه که حمله نظامی صدام حسین به تمامیت ارضی مردم ایران پس از انقلاب، بنام ملت عراق صورت گرفت.
در واقع در حال حاضر این حقوق پنجگانه هر دو ملت روس و اوکراین هستند که قربانی اول تجاوزگری پوتین واقع میشوند. این حقوق بنابر نظر بنی صدر عبارتند از: حقوق انسانی، شهروندی، ملی، طبیعت و حق هر کدام از این ملتها در جهان بمثابه عضوی از جامعه جهانی . بنابر گفته یکی از فعالان جنبش صلح طلبی در جهان:
« تروریسم جنگ فقرا علیه ثروتمندان است. ولی جنگ، تروریسم ثروتمندان علیه ملتهای جهان است. »
حمله نظامی پوتین به اوکراین در این روزها، کاملاً شبیه حمله و تجاوز صدام حسین به ایران پس از انقلاب، و یا حمله نظامی آمریکا به افغانستان و عراق و دیگر تجاوز ها که بدست سلطه گران جهانی و مستبدین در هر کجای این جهان صورت میگیرند، تنها تجاوز به تمامیت ارضی این کشورها و ملتها نیستند، بلکه تجاوز به حقوق پنجگانه همه مردم جهان هستند. و آنچه مسلم است اینکه، همه این جنگها و ویرانگریهای حاصل از آنها در خدمت قوی تر شدن صاحبان قدرتهای سلطه گر و مستبدین صورت میگیرند.
حال از جنبه روانشناسی این سئوال پیش میآید که تجاوز اصلاً چیست و منشأ روانی ـ اجتماعی آن در روانشناختی هر فرد متجاوز از کجا ناشی میشود؟
در زبان فارسی معانی گوناگونی در لغتنامه های فارسی در مورد واژه تجاوز آمده است که مهمترین آنها از این قرارند: « دست اندازی کردن، تخطی کردن، متجاوز بودن، برتری جستن، برتر و مهمتر بودن، تخلف کردن و ….»
حال اگر هر کدام از این رفتارهای بالا را با بینش و منش هر فرد زورگوی مستبد و جنگ افروز بسنجیم، خواهیم دید که این تعاریف همگی بیانگر شیوه های رفتاری سلطه گران در سطح جهان، مستبدین حاکم در هر کشور، و یا هر فرد زورمدار و قدرت پرست است.
در واقع نفس عمل تجاوز نقطه مشترک تمامی رفتارهای اجتماعی و سیاسی هستند که از اصالت دادن به زور و قدرت مایه میگیرند. در اینصورت ریشه های روانی ـ اجتماعی تجاوزگری، در بیماری بس مهلک سلطه انداختن و برتری جستن بر دیگر انسانها نهفته است.
اگر با زبان بنی صدر نفس تجاوزگری را بخواهیم شفاف بیان کنیم، اینطور میشود:
اصل راهنما و فکر راهنمای هر فرد، گروه و دولت متجاوز، بر اساس روابط قوا، یعنی چه کسی قویتر و برتر و چه کس ضعیف تر و پست تر است، قرار گرفته است. در این اصل و فکر راهنما، قول و قرار، عهد و پیمان، و قرارداد بستن ها هیچگونه نقشی ایفا نمی کنند. چرا که هر زمان متجاوز احساس کند، قوی تر از حریف خویش است، بلافاصله به او تجاوز میکند. برای متجاوز هزینه های تجاوزگری به دیگران اصلا اهمیت ندارند.
از جنبه روانشناختی یکی از بارزترین خصلتهای فرد زورگو و مستبد تمایل شدید و افسار گسیخته او، به تجاوز کردن به حقوق دیگران است. فرد متجاوز با تراشیدن پر شمار توجیه های بی اساس تلاش میکند، حقوق انسانها را کتمان و آنها را زیر پا گذارد.
البته این امر بدین معنی نیست که متجاوزان هیچگونه شناختی در مورد حقوق انسان ندارد، نه اصلا اینطور نیست، بلکه آنها نمی خواهند حقوق پنجگانه انسان را به رسمیت شناخته و وجود آنها را قبول کنند.
برای مثال اگر ما روانشناختی تجاوزگری ولادیمیر پوتین به اوکراین را نمونه نوعی رهبری سیاسی فرد سلطه گری شناسائی کنیم، این علائم بیماری روانی ـ اجتماعی را در او دریافت میکنیم:
- پوتین مبتلا به جنون تجاوزگری گشته است. این جنون او را به این باور رسانده است که تجاوز او به حقوق مردم اوکراین ( و دیگر مردم جهان ) ، بیانگر قوی بودن و اقتدار فوق العاده او است. در نتیجه
- او میخواهد این قدرت بیمانند در دنیای امروز را در برابر دید همه مردم جهان بنمایش گذارد.
- با این گمان جنون آمیز که مردم جهان با دیدن این همه شکوه و عظمت قدرتی که او دارد، مات و مبهوت شخصیت بس مهم و قوی او میشوند.
- در تخیلات جنون آمیز پوتین، نمایش قدرت نظامی « خودش »، امری است چنان بی نظیر و بی همتا که او آنرا در معرض دید همه رقبای سیاسی داخلی و خارجی خود، بعلاوه مردم جهان قرار میدهد.
- تا همه رقبای او باور کنند که تجاوز او به خاک کشور اوکراین چه عمل با شهامت، با شکوه و با عظمتی است که او از خود نشان میدهد.
- در اینصورت دیگران او را بمثابه نابغه سیاسی دوران شناسائی و نبوغ فوق العاده بزرگ او را تصدیق میکنند.
همه این علائم جنون تجاوزگری که در بالا شمارش شدند را هر متجاوز جنگ افروزی از پوتین گرفته تا جرج دبلیو بوش، صدام حسین، خمینی، خامنه ای و ….. دارند.
در حقیقت همه این رهبران سیاسی متجاوز دارای آن صفاتی هستند که بنی صدر آنها را ناشی از داشتن اصل و فکر راهنمای موازنه وجودی، در شکل قدرت پرستی و زور مداری شناسائی کرده است: این صفات عبارتند از، برده قدرت، عهد شکن، توسعه طلب، متجاوز و فاسد و ویرانگر بودن هستند.
در اینصورت هر دولت مرد متجاوزی تشنه جنگ و جنگ افروزی است. چرا که او نفس جنگ را، که خلاصه میشود در کشتن و کشته شدن، اندیشه و عملی قهرمانانه می داند و ستایش میکند. فرد متجاوز جنگ را شفاف ترین و بارزترین شکل از نمایش اقتدار خدشه ناپذیر خویش میداند. در اینصورت سخت مایل است آنرا مدام در جلو دید دیگران بنمایش گذارد.
برای متجاوز میدان جنگ، چون میدان کشتن و کشته شدن انسانها است، در اینصورت جایگاه حماسه آفرینی و جنجال برانگیزی در اطراف شخص خود اوست. اگر در جنگی او به اهداف خویش رسید، بدنبال جستجو و یافتن هدفی نو و دیگر در جنگ افروزی خواهد رفت. توسعه طلبی های او با هر هزینه ای که برای دیگر انسانها ببار آورد، هیچ اهمیتی ندارد.
برای فردی که مبتلا به جنون تجاوزگری است، فوق العاده هیجان انگیز است که به مرزهایی تجاوز کند که تا بحال هیچکس به آنها تجاوز نکرده است. این امر بیانگر اصلی ترین خصلت شخصیتی او بشمار میآید. برای متجاوز این یگانه و بی همتا و فوق العادن بودن است که میتواند او را در معرض دید دیگران قرار دهد و او نسبت به این امر که مورد توجه همه قرار خواهد گرفت، اطمینان کامل دارد.
متجاوز مبتلا به جنون تجاوزگری باید دست به عملی نو، دیگر، غیرعادی و بارز و برجسته و یا حتی وحشت انگیز، زشت و قبیح و بشدت بیرحمانه و قسی القلب زند. اخلاق و انسانیت برای جنون متجاوز هیچ ارزش و اهمیتی ندارد. مهم برای او این است که قادر گردد دیگر همنوعان خویش را بشدت تکان دهد. تا بدینوسیله توجه همه را نسبت به خویش جلب کند.
پوتین در حال حاضر در این خواسته خود موفقیت بدست آورده است.