سایت انقلاب اسلامی در هجرت: بمناسبت جنگ پوتین علیه اوکرین، بخشی از مصاحبه عبیدالله مهدی، فعال سیاسی افغانستانی در فرانسه که علیه حکومت طالبان مبارزه می کند و از فعالان حقوق بشر و دوست داران احمد شاه مسعود می باشد را با ابوالحسن بنی صدر منتشر می کنیم. این مصاحبه که در ۱۹ فوریه ۲۰۲۰ معادل با ۳۰ بهمن ۱۳۹۸ انجام گرفته، به عملکرد سیاسی ایشان در رابطه با افغانستان اختصاص دارد. یادآور میشویم که روسیه، افغانستان را در ۶ دی ۱۳۵۸، یعنی یک ماه قبل از انتخاب ابوالحسن بنی صدر بعنوان نخستین رئیس جمهور ایران در ۵ بهمن ۱۳۵۸، اشغال کرد و بنی صدر در مقام ریاست جمهوری، دستور به دادن کمکهای اساسی به مقاومت أفغانستان نمود.
سئوال : جناب بنی صدر، اگر برگردیم به سالهای ۵۹ و ۶۰، شما با نماینده های شوروی در رابطه با تجاوز به افغانستان، دیدارهایئ داشتید و آنها از شما تقاضای حمایت کرده بودند. پاسخ شما چه بود؟
ابوالحسن بنی صدر: نماینده ها، یعنی سفیر، مرتب می آمد. آدم به اصطلاح کم حرفی هم نبود. سه شرط برمن گذاشت، اگر من سه شرط را عمل بکنم، قدرت شوروی پشت من، مثل کوه، خواهد ایستاد. خوب بفرمائید شرطهایتان چیست؟ گفت:
یکی اینکه حمایت از مقاومت افغانستان را رها کنید.
شرط دومش این بود که یک پیمان امنیت متقابل در خلیج فارس با روسها ببندیم (بین ایران و شوروی).
سه اینکه، چون آنوقت من توضیح میدادم که رژیم شوروی ناپایدار است و نومانکلاتورا و طبقه جدید در روسیه را بحث میکردم، میگفت اینها را متوقف کنید.
گفتم اولی. آقای سفیر، شما چکمه را آوردید گذاشتید اینجا گردن من، بعد می گویید لب باز نکن، تا من تو را خفه کنم. افغانستان گلوی من است. نه، نمیتوانم. آن شرط را نمیپذیرم.
اما در آنچه به خلیج فارس مربوط میشود، به شما چه مربوط است که امنیت آنجا؟ شما شمال ایران هستید. یعنی چه با شما؟ با شما پیمان ببندیم، بقیه هم می آیند با امریکایها پیمان میبندند، آنجا بجای امنیت، منطقه جنگ میشود.
راجع به اینکه رژیم شما در انحطاط و در معرض سقوط است، خوب من نگویم؛ مرد حسابی واقعیت را که نمیشود کتمان کرد! شما تا حالا در هرجا میگفتید که زحمتکشان قیام مسلحانه کردند و شما حمایت کردید. اولین جایی [افغانستان] است که شما قشون بردید. پس ضعیف شدید! مرام دیگر کشش ندارد، خوب این حضور نظامی شما اینرا میگوید. بنابراین شما بعنوان هم قدرت، در معرض سقوط هستید، هم مرامتان دیگر آن کشش را ندارد. علاوه براین، خود اینکه انقلاب در ایران با موفقیت انجام گرفت، و مردم افغانستان با موفقیت در برابر شما ایستادند، یعنی اینکه دو تا قدرت دوران انبساطشان بپایان رسیده است. اگر نه میتوانستید راحت سرکوب کنید، اما نتوانستید.