یک نماینده مجلس شورای اسلامی گفت: امروز به جای اینکه مشکلات را از ریشه حل کنیم به شاخ و برگها میپردازیم.
مسعود پزشکیان درباره برخی شایعات در مورد ایجاد محدودیت برای غربالگری نوزادان و یا مخالفتها برای سقط جنین، گفت: چه میتوان بگویم «إِنَّ اللهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ» یعنی اگر ما درست، کارشناسی و علمی نگاه نکنیم نتایج تصمیمات نپخته خودمان را فردا با معلولین، کندذهنها و بیماریهای ژنتیکی باید ببینیم.
این نماینده مجلس شورای اسلامی یادآور شد: همین الان هم در نگهداری از این افراد دولت و حاکمیت مشکل دارد و اگر بخواهد این روند افزایش پیدا کند که بدتر خواهد شد. به جای اینکارها ما باید در جامعه اشتغال را رشد و توسعه دهیم. بسیاری از جوانان نان شب خودشان را نمیتوانند پیدا کنند، حال اینها ازدواج کنند چگونه خانه با این کرایهها پیدا کنند؟ حتی آنهایی که کار دارند نمیتوانند زندگی کنند. به جای اینکه ریشهها را حل کنیم، به شاخ و برگها میپردازیم، به نظر من اینگونه مشکل حل نمیشود.
نماینده تبریز درباره اینکه امروز به مجلس انتقاد میشود انتقاداتی میشود مبنی بر اینکه برخی فقط به دنبال جوانی و افزایش جمعیت هستند، اما هنگام تصمیمگیری تبعات تصمیمگیری خود را در نظر نمیگیرند، گفت: اینگونه مشاهده میکنند؛ جمعی که اینجا (مجلس) قرار گرفته است نگاه و باورشان به این شکل است. متاسفانه هیچگاه نتیجه تصمیماتمان به خود ما بازنمیگردد که اگر عارضه و مشکلی بود خود ما هم پاسخگو باشیم. یک تصمیمی گرفته میشود بعد عوارض آن را جامعه مشاهده میکند و هیچکس هم پاسخگو نیست و بعد هم ما تقصیرات را گردن خارجیها میاندازیم.
مردم برای فرزندآوری نیازی به توصیه دولتیها ندارند
یک نماینده مجلس با بیان اینکه مردم آنقدر عقلشان میرسد که ازدواج کنند و بچه بیاورند، نیازی به توصیه دولتیها و بخشنامه ندارند، گفت: بچهی بخشنامهای به نظر من برای کشور جمعیت نمیشود.
جلیل رحیمی جهان آبادی درباره اینکه برخی از مسئولان موضوع فرزندآوری و ازدواج جوانان به عنوان یک ضرورت در جامعه مطرح میکنند، اما اغلب نسبت به رفع موانع موجود در این راه اقدام جدی صورت نمیگیرد، گفت: از بحرانهای محیطزیستی و کمبود آب گرفته تا اشتغال، تورم شدید، نابسامانیهای اجتماعی، روابط خارجی و وضعیتی که ما در روابط بینالملل داریم، وضعیت بازنشستگان و نیروهای شرکتی همه اینها ابرچالشها و ابربحرانهایی است که ما داریم و کمر کشور و ملت را خم میکند.
این نماینده مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: معتقدم بزرگترین درد و چالش این است که مجلس و دولت اولویتها را درست تشخیص نمیدهند و اولویتشان در حوزه فرزندآوری و ازدواج زودهنگام و یا دیرهنگام و مسئله حجاب است که البته این مسائل هم در جای خودشان دارای اهمیت هستند و نگرانی هم دربارهاش داریم، اما در حال حاضر مجلس شورای اسلامی و دولت باید درگیر رفع مشکل بازنشستگان، کارمندان قراردادی، اجاره و رهن مسکن و تورم و هزار و یک معضل دیگر باشند، اما مشاهده میکنید آن موارد دیگر را تبدیل به اولویت اول آن هم بدون زیرساخت میکنند.من سوال میکنم در حال حاضر وقتی جوانی ازدواج کند آیا پول رهن و اجارهخانه دارند؟ وقتی بچهدار شدند آیا درآمدها کفاف هزینههای بچه را میدهد؟ فردی که نمیتواند ۲ کیلو میوه بخرد، نیم کیلو گوشت بخرد، نمیتواند یک زندگی حداقلی و بخور و نمیر داشته باشد، چگونه این مخارج را تامین کند؟ حال تفریح، سرگرمی، مسافرت و بستههای فرهنگی بماند، ما آنها را حذف میکنیم و فکر میکنیم در شرایط اضطراری هستیم؛ زندگی حداقلی برای چند درصد از ملت فراهم کردهایم و توقع داریم بچه هم بیاورند و ازدواج زودهنگام هم داشته باشند.
جهانآبادی خاطرنشان کرد: من در یک خانواده سنتی بزرگ شدم که طبیعتا هم زود ازدواج میکنند. دختر خود من هم زود ازدواج کرد، منتها واقعیت امر این است که دیگر خانوادهها در حال حاضر هزینههای ماهیانه و روزمره را ندارند. من به عنوان نماینده مجلس توجه دولت و مجلس را به اولویتهای اساسی، به فقر، نداری، مشکلات مسکن، مسائل استخدامی، معضلات زیستمحیطی جلب میکنم. ما دریاچهها و رودخانههایی داریم که چندین هزار سال در ایران بودند و خیلی از آنها خشک شدهاند. امروز یک سری به زایندهرود و دریاچه ارومیه بزنید یک سری به آبهای کشور بزنید به ازای هر یک کیلومتر مربع چاه حفر شده است. کشاورزی ما کشاورزی مدرن نیست، کشاورزی ما کشاورزی بارانی نیست، درآمدهای مردم در حوزه کشاورزی، دامپروری و صنعت کفاف زندگیشان را نمیدهد، اینها را باید اولویت قرار دهیم.
وی با بیان اینکه مردم آنقدر عقلشان میرسد که ازدواج کنند و بچه بیاورند نیازی به توصیه دولت و بخشنامه ندارند، عنوان کرد: بچهی بخشنامهای به نظر من برای کشور جمعیت نمیشود. زمانی مردم به دنبال افزایش جمعیت و فرزندآوری میروند که دغدغه اقتصادی نداشته باشند. در طول تاریخ به طور سنتی خانوادههای ایرانی هم زود ازدواج میکردند هم تعداد بچههایشان زیاد بود، اما چرا به کاهش فرزندآوری روی آوردهاند؟ چون توان تأمین هزینههایش را ندارند.
این نماینده مجلس اظهار داشت: در حال حاضر بروید ببینید در خانوادهها چند تحصیلکرده بیکار وجود دارد؛ پدر و مادرها به ما مراجعه میکنند با شرایط ناگوار روحی از داشتن چند دختر و پسر بیکار در خانه شکایت دارند. یا پدر و مادرهایی که به دلیل نداشتن اجاره خانه و رهن مسکن مجبور هستند بروند خانه بچه هایشان زندگی کنند یا زوجهایی که به خانه پدر و مادرشان بازمیگردند. بحرانهای کشور اینها هستند، اگر مسئولان اولویت قرار دهند و حل کنند من به آنها قول میدهم مردم بدون بخشنامه هم ازدواج کنند و هم بچه بیاورند. اما اینکه این مشکلات را مشاهده نکنند و بخواهند مردم به اجبار به ازدواج و بچهدار شدن فکر کنند، نمیشود. نمیتوانیم به مردم بگوییم ما به اجبار میخواهیم این چارچوبهای فرهنگی را به شما تحمیل کنیم من فکر میکنم این شیوه حکومتداری پرهزینه و غیرعاقلانه جز آسیب به کشور و مردم حاصلی برای ما ندارد.