سایت انقلاب اسلامی در هجرت: قصد از ترجمه و انتشار این مقاله لوموند، یادآوری یک امر واقع مستمر تاریخ است: سعی استعمار برای از بین بردن و تخریب تمامی نشانه های نمادها مبارزان برای استقلال و آزادی و اهمیت حفظ و زنده نگاه داشتن آنها برای ملتهایی که خواستار تداوم مبارزه برای رهایی  هستند.

مطلب در باره پاتریس لومومبا زاده ۲ ژوئیه ۱۹۲۵ که در ۱۷ ژانویه ۱۹۶۱ به قتل رسیده است و اولین نخست‌وزیر کشور جمهوری دموکراتیک کنگو بود. وی رهبر استقلال کنگو از استعمار بلژیک است. لومومبا با مبارزه‌هایی که از جوانی آغاز کرد، راه را برای استقلال زئیر از بلژیک فراهم کرد و دست بلژیکی‌ها را از منابع و بانک‌های کنگو کوتاه ساخت؛ ولی پس از مدتی (ده هفته حکومت به عنوان نخست‌وزیر) بر اثر توطئه توسط رئیس‌جمهور وقت کنگو عزل شد و پس از آن متواری گشت و به شکل فجیعی قتل رسید.

مقاله لوموند– نوشته ژان پیر استروبانتس (خبرنگار بروکسل)

این یادگار باید در ۲۰ ژوئن توسط الکساندر دی کرو، نخست وزیر بلژیک به هیئت رسمی کنگو تحویل داده شود.

یک دندان در قلب روابط دشوار دیپلماتیک بین بلژیک و جمهوری دموکراتیک کنگو قرار دارد. این تنها یادگاری است از پاتریس لومومبا، بنیانگذار جنبش ملی کنگو و نخست وزیر موقت پس از اعلام استقلال کشورش در ۳۰ ژوئن ۱۹۶۰.

او که توسط رئیس جمهور کنگو، جوزف کاسا ووبو، که مانند ایالات متحده و بلژیک نگران حمایتی بود که در مسکو به دنبالش بود، از سمت خود عزل شد و در ۱۷ ژانویه ۱۹۶۱، در کاتانگا، با همدستی مقامات بلژیکی ترور شد.

این دندان قرار است در ۲۰ ژوئن توسط الکساندر دی کرو، نخست وزیر بلژیک، به یک هیئت رسمی کنگو تحویل داده شود، سپس به کنگوئی های بلژیک ارائه شود، و بعد به مکان هایی سفر کند که تحت تاثیر عملکرد پاتریس لومومبا بوده و در نهایت، در مقبره ای که به یاد او در کینشاسا ساخته شده است، قرار بگیرد.

در سال ۲۰۰۰ بود که یک پلیس سابق بلژیکی، جرارد سوئته، در تلویزیون ادعا کرد که دندانی دارد که متعلق به قهرمان استعمارزدایی است.

همراه با دیگر افسران پلیس بلژیک، او وظیفه داشت همه آثار لومومبا و دو مقام دیگر که در ۱۷ ژانویه ۱۹۶۱ در نزدیکی جادوتویل، کاتانگا به قتل رسیده بودند، را از بین ببرد.

در آن زمان، این استان ثروتمند با حمایت محتاطانه قدرت استعماری سابق، که امیدوار بود نفوذ خود را در کشور حفظ کند، جاه طلبی های جدایی طلبانه داشت.

اما به نظر می‌رسید که نخست‌وزیر سابق، حتی به خاک سپرده شده، همچنان یک تهدید محسوب می‌شد. بنابراین سوئته و سایر بلژیکی ها وظیفه بریدن بدن او، له کردن سر و حل کردن بقایای آن در اسید را داشتند.

پلیس سی و نه سال بعد می گوید: «کاری شیطانی» بود، و بر خلاف دستوری که دریافت کرده بود، دو انگشت و دو دندان را نگه داشته است.

“مسئولیت اخلاقی“

یکی از دندانها در سال ۲۰۱۶ در منزل دختر این افسر پلیس، که اکنون از دنیا رفته است، کشف و ضبط شد- بقیه احتمالا به دریای شمال انداخته شده است.

این یادگار در دفتر دادستانی فدرال نگهداری می شود، جایی که تحقیقات مربوط به جنایات جنگی از سال ۲۰۱۱ به صورت خیلی کند انجام میشود.

فرزندان پاتریس لومومبا علیه دوازده مظنون احتمالی شکایت کرده اند، اما با توجه به عدم تمایل مجلس نمایندگان، تحقیقات شانس کمی برای موفقیت دارند: از انتقال محتوای مذاکراتی که در پشت درهای بسته توسط کمیسیون تحقیق پارلمانی برگزار شده است، به دادستانی فدرال، خودداری می کند.

نمایندگان مجلس قبل از اینکه در سال ۲۰۰۲ به این نتیجه برسند که بلژیک در قتل لومومبا “مسئولیت اخلاقی” دارد، شاهدان زیادی شنیده بودند، اما بدون اینکه به این نتیجه برسند که مقامات بلژیکی مسئول هستند، -بخاطر عدم وجود “نشانه های قوی”- .

در صورتی که یک مورخ، لودو دی ویت، اندکی قبل از آن، کتابی منتشر کرده بود که نشان می‌داد جهان سیاسی و صنعتی بلژیک، و همچنین کاخ سلطنتی، از پروژه ترور که به‌طور روشمند آماده شده بود، آگاه بودند.

در ۳۰ ژوئن ۱۹۶۰، پاتریس لومومبا در یک سخنرانی معروف، “بردگی” تحمیل شده بر مردمش در دوران استعمار را به شدت محکوم کرده بود. به این ترتیب، او با رئیس دولت بلژیک، پادشاه بودوئن، که به لئوپولدویل – امروز کینشاسای – آمده بود، تا کار “متمدنانه” جد خود، لئوپولد دوم، را تداعی کند و بدین ترتیب “نبوغ” وی را ستایش کند، برخورد کرد.

یک استعمار خون ریز

از آن زمان لحن بسیار تغییر کرده است. پادشاه فیلیپ در یک دیدار رسمی از کنگو، چهارشنبه ۸ ژوئن، “تأسف” خود را برای جنایات یک استعمار که مورخان تخمین می زنند تا ده میلیون کشته برجای گذاشته است، ابراز کرد. رئیس دولت دو سال پیش در نامه ای خطاب به رئیس جمهور فلیکس شیسکدی از پشیمانی – اما بدون عذرخواهی – صحبت کرده بود. او این بار رژیم استعماری را توصیف کرد که “پدرگرایی، تبعیض و نژادپرستی“ مشخصات آن بود.

با این حال، کاخ سلطنتی از مراسمهای پیرامون تحویل یادگار لومومبا به مقامات کنگو دور نگه داشته خواهد شد و بدیهی است که به هیچ وجه سازماندهی این مراسم که بدون شک بیش از حد نمادین بود، در چارچوب سفر فعلی پادشاه به کینشاسا، اولین پس از دوازده سال، قابل تصور نبود.

بنابراین، برخی از مردم کنگو در صداقت پشیمانی ابراز شده توسط بروکسل تردید دارند. یکی از پسران پاتریس لومومبا، به سهم خود، از سو استفاده قدرت کنونی کنگو از تصویر پدرش برای اهداف سیاسی انتقاد می کند.

یک شک در هر صورت وجود دارد: هرگز با قطعیت، تعلق دندان معروف به قهرمان استقلال ثابت نشده است. یک آزمایش DNA در واقع می توانست به نابودی آن منجر شود.