به نام خداوند جان و خردمردم آزادیخواه و حق طلب ایران، همکاران گرانقدر!
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، در اعتراض به سرکوب سیستماتیک معلمان، دانش آموزان و مردم شریف ایران بیانیه هایی را همراه اخبار مدارس به اطلاع مردم شریف ایران رسانده است. نیک می دانیم نیروهای نظامی، امنیتی و لباس شخصی ها، در حال تعرض به حریم مدارس و فضاهای آموزشی هستند. در طی این سرکوب سیستماتیک، تاکنون جانِ عزیزِ تعدادی از دانش آموزان و کودکان را به بی رحمانه ترین شکل گرفته اند؛ از نیکا و سارینا تا ابوالفضل و اسرا پناهی در اردبیل، و ۱۴ دانش آموز و کودک سیستان و بلوچستان و کرمانشاه و گیلان و مازندران و کردستان و آذربایجان و مشهد …
نهادهای سرکوبگر در هفته های گذشته، برخلاف قوانینی که کودکی را رافع مسئولیت می داند، صدها دانش آموز را در بازداشت نگه داشته اند و این روند به شکل غیر انسانی همچنان تداوم دارد، همچنین تعداد زیادی از معلمان نیز بی هیچ دلیل و بدون هیچ حکم قضائی بازداشت شده اند.
با کمال تأسف، وزیر آموزش پرورش، نه تنها کمترین صیانتی از جامعۀ آموزش کشور به عمل نیاورد، بلکه خود و حراست ادارات در سراسر کشور، به آلتِ دستی برای سرکوب تبدیل شده و با مشروع دانستن ارجاع دانش آموزان معترض به کانون های اصلاح و تربیت، رسالت آموزش و پرورش را به کلی زیر سؤال برده اند.
قطع سیستماتیک اینترنت کشور نمونه ی کوچکی از تحدید آزادی های قانونی ملت ایران است، حاکمیت طی سال های گذشته، برای جلوگیری از گردش آزاد اطلاعات و وارونه نشان دادن حقیقت، به اینکار غیر قانونی دست زده است. «آزادی» یکی از خواسته های مردم ایران در انقلاب ۵۷ بود که متأسفانه قربانی اصلی چهار دهه حاکمیت کنونی است.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، بارها به حاکمیت هشدار داده که از محدود کردن مفهوم مقدسِ «آزادی» و خشونت علیه معترضین دست بردارد، حق اعتراض مردم را به رسمیت بشناسد و دست از آزار دانش آموزان و امنیتی کردن فضا های آموزشی بردارد. اما حاکمان، در جواب، روش های سرکوب را شدید تر و خشونت بارتر کرده اند، تا جایی‌که حتی در مدارس ابتدایی هم گازِ اشک آور شلیک می کنند، دانش آموزان را به اجبار به مراسم ایدئولوژیک که هیچ ارتباطی با آموزش و تربیت ندارد، اعزام می کنند و تحفه اینکه، اگر کسی همراهی نکند، او را چنان کتک می زنند، تا جان عزیزش را بستانند. از دانش‌آموزان بازجویی می کنند و تعهد می گیرند و بعد به جای پاسخ گویی، به سناریو سازی و اعتراف گیری اجباری روی می آورند. علت مرگ معترضین را بیماری مادر زاد، خود کشی و گاز گرفتگیِ سگ جلوه می دهند، و جان کودکان و جوانان این سرزمین را در معرض گلوله قرار می دهند.
حاکمان، باید بدانند که جامعه ی معلمان ایران، این قساوت ها و سبوعیت را تحمل نمی کند و اعلام می دارد که ما از مردم هستیم و آن گلوله ها و ساچمه هایی که در خیابان ها به مردم می زنید، روح و جان ما را هدف قرار می دهد. نفسِ دانش آموز با نفسِ ما درهم آمیخته و ما نمی توانیم در میانه ی باروت و آتش و ساچمه، روی تخته سیاه تمرکز کنیم و برایمان مهم نباشد که حال فرزندان این سرزمین چگونه است. اگر مردم و جامعه فریاد می زند، ما هم بخشی از این فریاد و تظلم خواهی هستیم.
از همین رو ،شورای هماهنگی، در حمایت از اعتراضات بر حق مردم سراسر ایران، و در محکومیت کشتارها و سرکوب های هفته های گذشته، و به ویژه در محکومیت کشتن و بازداشت دانش آموزان و معلمان، کنش های اعتراضی زیر را به مردم ایران، به ویژه و معلمان شریف کشور اعلام می دارد:
۱- این شورا، روزهای پنجشنبه ۲۸ و جمعه ۲۹ و شنبه ۳۰ مهر را به یاد جانباختگان اعتراضات، عزای عمومی اعلام می کند.
در این روزها با سرکشی به خانواده های جانباختگان، حضور بر سر مزار آنها و پوشیدن نمادین لباس، مچ بند و دیگر پوشش های مشکی، مراتب همدردی و همبستگی خود را با این خانواده های داغدیده اعلام می کنیم و روز شنبه همگی با لباس مشکی در مدرسه حاضر می شویم.
۲- شورای هماهنگی، برای روز یکشنبه ۱ و دوشنبه ۲ آبان، تحصن اعلام می کند.
ما معلمان در این دو روز در مدارس حاضر می شویم، اما از حضور در کلاس های درس ،خود‌داری می کنیم.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران با برگزاری این تحصن ها، بار دیگر همراهی خود را با مردم اعلام و به حاکمیت اعلام می کند که خواسته های بنیادین معلمان به رسمیت شناختن حق اعتراض مردم، آزادی بدون قید و شرط تمامی دانش آموزان است و تا زمانی که دانش آموزان به مدرسه برنگردند و حاکمیت دست از کشتار مردم و کودکان برندارد و صدای به حق مردم را با گلوله جواب دهد، به اعتراضات خود ادامه می دهیم.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران
۲۷ مهر ۱۴۰۱