« در حالی که حکومت مطلقه غارتگر ضحاکی که به دبستان و دبیرستان ها هم رحم نکرده و به کشتار دانش آموزان پرداخته و بخشی از آنان را برای« اصلاح و تربیت» به مکانهای نامعلوم فرستاده که معلوم نیست ضحاکیان چه بر سر آنها می آورند، بعضی ها منتظر چه جنایت دیگری هستند تا به حرکت مردم بپیوندند؟»
نوشتن و تحقیق و تحلیل پروژه غارت و غارتگری ولایت مطلقه دو سال قبل شروع شد و گهگاهی هم به دلایلی از نظر زمانی وقفه در آن افتاد. ولی همچنانکه خوانندگان محترم مطلعند، 18 مقاله از آن سلسله مقاله ها تا به حال منتشر شده است. برای تکمیل این پروژه هنوز چند مطلب باقی مانده که باید به آن هم پرداخته شود. اگر هم عمری باقی بود تمامی آن با حک و اصلاح مجدد به صورت کتابی باز نشر خواهد شد. در این قسمت به این سئوال پاسخ داده می شوکه:
5-آیا مقاصد و شعارهای مختلف و متفاوت می تواند ما را به نتیجه برساند و یا رژیم از آن بهره می برد؟
یکم: در مقاله «روسری در نقش درفش کاویانی» متذکر شدم که «هم دستگاه رهبری و هم خود مردم باید مواظب شعارها باشند. شعارها باید به نحوی انتخاب شود که در سرتاسر کشور، کردستان و بلوچستان، خوزستان و آذربایجان، خراسان و کرمان…مورد قبول همه و بیان خواست همگانی باشد و قادر باشد که همه را بهم پیوند دهد و مانع شعارهای تجزیه انگیز، تفرقه انگیز و قدرت طلبی شیخ و شاه که مردم را از هم دور می کند، شوند. شعارهایی نظیر: «مرگ بر ستمگر// چه شاه باشد چه رهبر» بسیار کارساز خواهد بود.» و یا «ولایت فقیه هر نوعش ضد حقوق بشر است» و «بیش از پیش مراقب وابستگان شیخ و شاه باشند، رژیم شعارهای تفرقه افکنانه را بسیار دوست دارد و در گذشته چه بسیار در جنبش مردم از دادن این شعارها بهره برده اند. نجات دهنده خود شمائید، نیرو و توانمندی در دست شما است.» (1) در همان مقاله اشاره شده در بالا یادآور شدم که نه مسئله رژیم حجاب است و نه دین، بلکه مسئله رژیم، ساخت آدمهای بله قربانگو و کنترل نیمی از جامعه که پرورش دهنده مدیران آینده کشور است، می باشد (2) و چون حکومت غارتگر در این زمینه خود را کاملاً شکست خورده دیده بسیارغصبانی وغضبناک است. وقتی اساس رژیم بر دروغ بنیاد گرفته خود واقفند که بی دین ترین و ضد دین ترین حاکمان اند، جز دین قدرت پرستی و غارتگری و جنایت.
دوم: شعارهای متفاوت بیان خواسته های متفاوت و خواسته های متفاوت هم نمایانگر گروه ها و دسته های متفاوت است. و دسته ها و گروه های متفاوت هم نمایانگر تفرقه و تشتت که بسیار برای رژیم مطلقه غارتگر دلچسب و مفید است. لاجرم پیروزی نیاز مبرم به شعارهای متحد، کاربردی، مؤثر و همگانی دارد. شعارهای متحد و همگانی هم بدین معنی نیست که فقط باید یک شعار داده شود. بلکه بدین معنی است که باید از شعارهای، تجزیه انگیز، تفرقه انگیز، دسته ای و قدرت طلبی سخت پرهیز شود.
سوم:شعارها باید با هدف های کوتاه و دراز مدت همآهنگ باشد و بر دستگاه رهبری است که نظارتی بر شعارها برای همآهنگی داشته باشد. اما در حال و هوائی که وضعیت رهبری و دستگاه رهبری روشن نیست، اما تا ایجاد و خلق آن، تشکلهای معلمان، کارگران، دانشگاهیان و… که وجود دارد، باید به نوعی در ارتباط تبادل اطلاعات با هم قرار بگیرند وهمچنین بر خود جوانان دختر و پسر است که خود به سازماندهی و مدیریت بپردازند و به نوعی با هم همآهنگی ایجاد کنند. گرچه این عمل در شرایطی که ما درگیر آن هستیم بسیار سخت اما غیر ممکن هم نیست. همآهنگی شعارها هم در گرو سازماندهی و همآهنگی و ابتکار نیروی جوان است و کاری است بسیار سخت و پیچیده ولی غیر ممکن نیست و باید راه حلی به سرعت برای این سختیها پیدا کرد. نیک می دانید که هر آدمی به نسبت استعداد و توانائی رهبری ذاتی را در خود دارد. اما برای رسیدن به هدف جمعی باید این استعداد رهبری به هم پیوسته گردد و یک دستگاه رهبری توانمند و در خور وضعیت به وجود آورد. درعمل هم نشان داده شده که امیدی چندانی به دیگران نیست و جوانان باید به نیروی و استعداد و توانائی خود تکیه کنند. چرا که از اصلاح طلبان و اصولگراها جز بعضی از نِق زدن ها و تغییرات جزئی در جهت حفظ رژیم، کار دیگری از دست آن ها بر نمی آید. و قادر به این فهم هم نیستند که در رأس رهبری چنین رژیمی مطلقه غارتگری هر کس دیگرهم به جز خامنه ای باشد، در به همان پاشنه خواهد چرخید. البته وقتی پای منافع از هر نوع آن در میان باشد، چشم آدمی را از حقایق دور و کور می کند، و منافع این دو دسته در وجود این رژیم نهفته است زیرا هر دو گروه دو روی یک سکه هستند. نباید به دیگرانی هم که به نوعی منافعی در این رژیم دارند دل بست و منتظر کمک آنان شد. این سیستم به احدی حتی به خودی های خودش هم وفا نکرده و نخواهد کرد، چه برسد به دیگران و در هر فرصتی بخشی از مردم را نابود می کند. از روز اول هم این سیستم زیرهر قول و قراری جز تصاحب انحصاری قدرت و گوش بفرمان ضحاک زمان، زده است. پس گوش به بعضی از حرفهای خوش و خط و خال ولایت مطلقه غارتگر نسپارید و اغفال نشوید. در حالی که حکومت مطلقه غارتگر ضحاکی که به دبستان و دبیرستان ها هم رحم نکرده و به کشتار دانش آموزان پرداخته و بخشی از آنان را برای« اصلاح و تربیت» به مکانهای نامعلوم فرستاده که معلوم نیست ضحاکیان چه بر سر آنها می آورند، بعضی ها منتظر چه جنایت دیگری هستند تا به حرکت مردم بپیوندند؟
چهارم:بله وقتی دستگاه رهبری به نوعی وجود ندارد و شعارها و هدفهای متفاوت مطرح می شود، این بهترین وسیله برای بهره برداری رژیم خواهد بود. حتی بدون دستگاه رهبری و هدفهای مشخص و معین مورد قبول اکثریت ملت ایران و جامعه جهانی اگر هم قادر باشیم که رژیم را به زانو در آوریم – که بسیار بعید است – دسته ها و گروههای چماقدار قدرت طلب تحت عناوین مختلف آزادی، حقوق، رشد، عدالت و غیره قدرت را به دست خواهند گرفت و تا چشم باز کنی در به همان پاشنه قدیم خواهد چرخید. پس ضرورت دارد که جوانان خود، با استعداد و توانائی رهبری که در خود دارند، به سازماندهی نیروها و ایجاد دستگاه رهبری بپردازند. و این در هر شرایط نیاز به ابتکار و خلاقیت دارد که در جوانان ما به وفور یافت می شود.
پنجم: در اجتماعات و تظاهرات مردمی از هر علامتی هم که موجب تفرقه شود باید پرهیز شود و مانع آورده شدن چنین علامتهایی باشند. علامتهای مختلف هم چه بخواهیم و چه نخواهیم و چه توجیه های مختلف برایش بسازیم، در نهایت موجب چند دستگی و تفرقه می شود.
ششم: حتی برای رسیدن به هدف و پیروزی نیازی به شعار براندازی ندارد. اهم شعارها باید در برگیرنده، حقوق و حق تعیین سرنوشت، آزادی و استقلال برای همه آحاد مردمی که در مرزهای سیاسی جغرافیائی ایران زندگی می کنند باشد. اگر خود رژیم خواسته های قریب به اتفاق اکثریت مردم را پذیرفت. این بهترین حالت است که رژیم خود به استحاله خود بپردازد، و اگر نپذیرفت – که فکر نمی کنم هرگز بپذیرد – آنوقت در جائی قرار خواهد گفت که خود متلاشی خواهد شد. اما این راهکار حربه براندازی از دست رژیم گرفته می شود. استقلال هم یعنی اینکه کشور مستقل از این و آن کشور باشد و نه اینکه کشورهای غربی و در رأس آن آمریکا اَه و تُف است و چپاولچی ولی روسی و چینی آن، بنده های خدا، آزادیخواه عدالت پرور و حامی مظلوم !! بدون داشتن آزادی و استقلال رشد مادی و معنوی و بهره‌برداری و توزیع عادلانه امکانات مادی و شکوفایی و باروری استعدادهای آحاد ملت امری غیرممکن است و استقلال به این معنی است که ما نباید با جهان و کشورهای دیگر رابطه خوب و حسنه ای داشته باشیم؟ هر گز چنین نبوده و نیست. چون به این مسئله در مقاله هفدهم« استقلال چیست و چرا نباید به بیگانگان مراجعه کرد؟ » مشروحتر به آن پرداخته شده است، به آنجا مراجعه کنید.(3)
هفتم: آیا ما از خود پرسیده ایم که چرا باید همیشه بین بد و بدتر، بد را انتخاب کنیم. آیا از تجربه چهل سال نیاموخته ایم که انتخاب بد قطعاً به بدتر خواهد رسید و نباید بین خوب و خوبتر انتخاب کنیم؟ تا به امروز و در دنیای امروز رژیم تجربه و عمل شده، دموکراسی و مردم سالاری بر اساس برابری همه آحاد کشور وشرکت فعال در سرنوشت خویش و انتخاب آزاد نمایندگان و رئیس جمهور خویش است. بنابراین شعارها باید بر این مبنا انتخاب شود. رهبران جوان باید بدانند که از هم اکنون و در آینده کشور، اساس کار باید بر شایستگی و لیاقت و توانائی در هر زمینه ای استوار باشد، نه اینکه مثلاً از فلان خانواده می آید، و یا زندان و زجر دیده، کشته داده است و یا…. داخل و خارج و یا خارج نشین و داخل نشین کردن آن هم در این زمان، چه آگاهانه و چه ناآگاهنانه باشد، به نفع رژیم تمام خواهد شد.
مهمترین موفقیت ولایت مطلقه غارتگر که تا به امروز پابرجا مانده، فقدان نیروی جانشین سازمان یافته است. و این فقدان و کمبود دو علت عمده دارد: مهمترین علت رژیم ضحاک منش است که تمامی سعی و کوشش خود را به کار برده که در بین ملت ایران چه در داخل و چه در خارج و بویژه در داخل نیروی سازمان یافته ای به وجود نیاید. و با بودجه های سنگینی که خرج کرده در داخل و خارج در درون آزادیخواهان و حق طلبان نفوذ کرده و بسیاری در لباس مخالف و آزادیخواهی و حقوق طلبی در نوشته ها، تحلیل ها و تحلیل خبرها آب به آسیاب ولایت مطلقه غارتگر می ریزند. که باید آنها را شناسائی و فقط رسوا کرد و به دیگران شناسند. دلیل دیگرهم عمل مخالفین است که تا به امروز نتوانسته اند، متشکل شوند و نیروی در خوری برای جانشینی رژیم که جامعه بتواند به آن تکیه کند و آینده روشن خود را در آن ببیند را بوجود آورند. البته تا بخواهی و بویژه در خارج از کشور با نام های مختلف دهن پر کن و روی کاغذ سازمان و تشکیلات و کارشناس و متخصص درست شده است. که هر از گاهی این تلویزیون های وابسته بنا بر موقعیت سعی می کنند که یکی آز آنها و یا یک شخصیت کاذب را به عنوان نیروی جانشین جا بیندازند و به ملت ایران حُقنه کنند. که تا به حال همه اینها به علت اینکه واقعیت و حقیقتی را در بر نداشته، بی مصرف و عاطل و باطل شده و می شوند.
جامعه جهانی هم وقتی می تواند همه جانبه به حمایت جنبش و انقلاب ملت ایران بپردازد که در داخل کشور رژیم جانشین سازمان یافه و مورد اعتماد ملت به وجود آمده باشد وآنوقت است که جامعه جهانی هم با تکیه بر آن نیروی جاشین مورد قبول ملت ایران، هم با رژیم به نوع دیگری برخورد خواهد کرد و هم کمکهای بدون چشم داشت و بشر دوستانه و آزادیخواهانه به آنان خواهد کرد. البته تا بخواهی و بویژه در خارج از کشور با نام های مختلف دهن پر کن و روی کاغذ سازمان و تشکیلات و کارشناس و متخصص درست شده است. که هر از گاهی این تلویزیون های وابسته بنا بر موقعیت سعی می کنند که یکی آز آنها را به عنوان نیروی جانشین جا بیندازند و به ملت ایران حُقنه کنند. که هم اینها به علت واقعیت و حقیقتی را در بر نداشتن، بی مصرف و عاطل و باطل شده و می شوند و اخرین نکته
هشتم: دختران و پسران جوان کشور که جنبش و یا انقلاب (4) را تدام بخشیده اند باید سخت مواظب کوتولوها باشند که وقتی سخن می گویند، سخن چند پهلو و شفاف نمی گویند و به نوعی حرف می زنند که هر زمان امکان بازی را داشته باشند مثل اینکه «من هیچ نوع نظامی را بر نظام دیگر ترجیح نمی دهم» یا «من دنبال هیچ پست و مقامی نیستم» اما چنان حرف می زنند که گوئی در نقش و جایگاه مافوق همه و رهبر مطلق مردم حرف می زنند. هر دسته، گروه و یا حزبی باید خواست نهائی خود را صاف و زلال و روشن بیان کند. آنها که می گویند اکنون وقت این حرفها نیست و باید فقط رژیم را ساقط کرد، در پی اغفال مردم هستند. درست هم اکنون وقت این است که خواسته ها صاف و زلال مشخص شود، تا مردم قادر باشند که تصمیم خود را نسبت به آنها بگیرند و نه وقتی که بر مردم فائق آمدند، حقیقت دل خود و آنچه را که در دل داشته اند بیان کنند.(5)
محمد جعفری 2/ آبان/ 1401
نمایه و یادداشت:
1-https://news.gooya.com/2022/10/post-69375.php
2-یکی از مهمترین علل فشار حجاب و پوشش سراسری و روسری، «نگهداری، استمرار و حفظ قدرت» است. طبیعی است که وقتی دین و دولت هر دو یکجا در دست فرد و یا افرادی متمرکز بشود و حکومت سخنگو و بیان‌کننده دین مردم هم بگردد، برای تحقق آن، نیاز به مهار جامعه دارد، و چون یکی از مهمترین وسیله‌های مهار، مهار مردان و بویژه زنان از راه ایجاد ترس از جهنم و از دست دادن بهشت است، در اینجا است که لباس نقش پیدا می‌کند. وقتی بنام دین چگونگی لباس پوشیدن مردم و به ویژه زنان را در اختیار داشته باشند، بسادگی قادر خواهند بود بدون پرداخت هزینه و یا با هزینه کمتر بر نیمی از جمعیت سیطره داشته باشند و وقتی به مهار آنها فائق آمدند به تدریج از آنها آدمهای کلیشه‌ای باب طبع حکومت و قدرت ساخته می‌شود. این نیمه جامعه یعنی بانوان نظر به اینکه مربی و پرورش دهنده نسلهای آینده در دامان خود هستند، وقتی آدمهای کلیشه‌ای شدند، آنها در دامان خود و حتی بدون جیره و مواجب از نسلهای آینده آدمهای کلیشه‌ای باب طبع حاکمیت می‌سازند. افزون بر اینکه در تمامی کشورها، مسؤولیت آموزش و پرورش کودکان و دانش‌آموزان، در کودکستان و دبستان، قریب به اتفاق، با بانوان است و تعلیم و تربیت این دوران نقش اساسی در طرز فکر و رفتار نوباوگان کشور در دورانهای بعد از آن دارد. این امر از مهمترین دلایلی است که می‌گوید چرا حکومت همه چیز را در حجاب و پوشش بانوان خلاصه کرده است و و با وجودی که در این مورد کاملاً شکست خورده، حاضر نیست که لباس پوشیدن مردم را به خود مردم واگذار کند. از استثناها که بگذریم که در هر جامعه ای وجود دارد، زنان قادرند که در هر موقع و هر جامعه‌ای ارزشهای دینی و عرفی جامعه را رعایت کنند و لباس مناسبی انتخاب کنند که بنیاد خانواده را از فحشا حفظ کند و از آزار جنسی هم در امان بمانند و دیگران چشم طمع به آنها نداشته باشند و هم به عفت شناخته شوند.
3- در این مقاله به مقوله استقلال به زبان ساده و و اینکه چرا باید مستقل بود پرداخت شده است:
https://news.gooya.com/2022/05/post-64163.php
لینک در انقلاب اسلامی:
https://enghelabe-eslami.com/index.php/component/content/article/19-didgagha/maghalat/46994-2022-05-18-15-04-15.html?Itemid=0
4-انقلاب خشونت نیست. تصاحب انحصاری قدرت و همه چیز را دید اختیارخود داشتن و نقش خدایگان را بازی کردن است که خشونت به همراه دارد و در ذاتش عجین است. برای اطلاع بیشتر به «مقاله انقلاب چیست و آیا انقلاب به خودی خود بد و یا خوب است و چرا مردم را از انقلاب می ترسانند؟»
https://news.gooya.com/2022/04/post-63495.php
لینک در انقلاب اسلامی:
https://enghelabe-eslami.com/index.php/component/content/article/19-didgagha/maghalat/46749-2022-04-27-11-47-49.html?Itemid=0
5- آن هائی که اکنون روش و منش خود را در روزهای آغازین به پیروزی انقلاب نقد می کنند و اکنون غبطه می خورند که چرا از خمینی و رژیم اسلامی که او پایه گذارد حمایت کردند. چرا امروز می گویند که اکنون وقت این حرفها نیست و باید فقط شعار سرنگونی رژیم داده شود؟ نه هدفها باید از پیش برای مردم مشخص و معین باشد.