امروز خیابان های کشور از فریاد حق طلبی مردم معترض پر شده است. چهل روز از قتل ناجوانمردانه ژینا امینی، قربانی سرکوب سیستماتیک علیه زنان، گذشته و در تمام این مدت اقشار گوناگون مردم اعتراضات خود را به شکل مسالمت آمیز پیگیری کرده اند. اما همچون گذشته، پاسخ، سرکوب خشن این صدا بود.دانشجویان، در همگامی با معترضان و در راستای پیگیری حقوق بدیهی خود، اینبار یکصدا تر و متحد تر از گذشته همچنان صحن دانشگاه را به بلندگویی برای رساندن صدای خودشان بدل ساخته اند. نهادهای امنیتی اما با همکاری مستقیم حراست دانشگاه ها، پادگانی در قامت دانشگاه ساخته اند و دانشجو را قربانی این سرکوب شدید قرار داده اند.
بدون تردید نمی توان نقش حراست را در این فجایع پیش آمده نادیده گرفت؛ نهادی خودفروخته که اینبار در اقداماتی بدیع رو به ضرب و شتم دانشجویان آورده و در بعضی از موارد مانند واقعۀ خونبار دانشگاه شریف، خود مقدمات ورود نهادهای سرکوب را به داخل دانشگاه فراهم ساخته بود.
ما دانشجویان نمی توانیم و نمی خواهیم چشمان مان را بر روی این فجایع ببندیم. ما هشدار می دهیم که اینبار صدای دانشجویان خاموش شدنی نیست. تمام مسئولین وزارتخانه علوم و رؤسای دانشگاه ها باید بدانند که اگر مطالبات ما پاسخ داده نشوند، کنش های اعتراضی ما ادامه خواهند داشت.
پایان برخوردهای امنیتی با دانشجویان معترض در دانشگاه ها، آزادی بدون قید و شرط دانشجویان زندانی و شنیدن صدای اعتراضی دانشجویان، از جمله مطالبات ماست.
اینبار و برای تداوم پیگیری حقوق از دست رفتۀ خود و به نشانۀ ابراز همدلی با قیام ژینا، در چهلمین روز درگذشت ژینا امینی، تمامی دانشجویان را دعوت می کنیم تا چهارشنبه با پیراهن مشکی در صحن دانشگاه ها و دانشکده های خود حاضر شوند.
ما عزادار خون های ریخته شده در بیش از یک ماه گذشته هستیم، اما به خوبی می دانیم که فرصتی برای فروخوردن اندوه خود نداریم و به همین خاطر حضور اعتراضی خود را تا رسیدن به تمامی خواسته های خود ادامه خواهیم داد. و روز چهارشنبه ۴ آبان ماه با لباس سیاه در دانشگاه حضور می یابیم تا پیام خود را به گوش همگان برسانیم
امضای مشترک جمعی از دانشجویانِ،
دانشگاه بهشتی،
دانشگاه صنعتی شریف،
دانشگاه صنعتی امیرکبیر،
دانشگاه تهران،
دانشگاه تربیت مدرس،
دانشگاه علامه طباطبایی.
۴ آبان ۱۴۰۱