جامعه ای که افرادی چون رضا شهابی، اسماعیل عبدی و ابوالفضل قدیانی، عبدالفتاح سلطانی و نسرین ستوده و نرگس محمدی و فیروزه بنی صدر و رسول بداقی و صدها نفر امثال اینها را در زندان و در داخل و خارج از ایران دارد دیگر نباید دنبال امامزاده و یا شاهزاده و یا …. بگردد تا بیاید انها را رهبری کند.
جامعه ای که رشد بلوغش بالاست و جهانی را به ستایش واداشته است دیگر نباید شک کند که قادر نیست خودش خویشتن را رهبری کند. چنین جامعه ای نیاز به چوپان ندارد.
ما جامعه ای با سواد و آگاهی داریم که فقط امروز زنان تحصیل کرده آن از مردان تحصیل کرده اش بیشتر می باشند. جامعه ای داریم که نسل جوانش آگاه و انقلابی و می خواهد ازاد و مستقل زندگی کند و نسل غیر جوان آن مملو از تجربه و درایت می باشد.
ما جامعه داریم که درجه سواد و شعور و عقل و آگاهی مردمش بالاست و بسیار بالاست و در عوض حکومتگران آن پیر و فرسوده اند که سواد و شعور شان کمتر از حد متوسط معدل جامعه می باشد و مشکل عقلانی و روانی دارند. اگر معدل جامعه را ۱۸ یا ۲۰ فرض کنیم معدل سواد و عقل و شعور صاحبان قدرت در ایران کمتر از ۹ می باشد.
چنین جامعه با درایت و آگاه و با شعور و بالغی هم رهبر دارد و هم خودش می تواند رهبر خودش باشد. آب در کوزه و ما گرد جهان می گردیم آنهم برای جرعه ای آب.
این جامعه قادر است رژیمی را که در داخل و در خارج هیچگونه وجه ای ندارد و در ضعیف ترین و مفلوک ترین شرایط ممکنه بسر می برد و مثل برف در حال ذوب شدن است را به راحتی سرنگون کند.
جامعه ایران چند سالی است که از سکوت بیرون آمده و به دورانی نو با روحیه ای انقلابی پا گذاشته است.
یادتان می‌آید کنشگران اصلاحات، چقدر زحمت کشیدند و تئوری بافتند و به این توهم در جامعه دامن زدند که رژیم استبدادی را اصلاح می کنیم و اصلاح طلبی و تحول خواهی از انقلاب بهتر است. یادتان می آید همان اصلاح طلبان رنگارنگ با نام های مختلف ۲۵ سال تلاش کردند به دروغ استدلال نمایند که به علت ساختار چند بعدی نظام اسلامی، در ایران انقلاب ناممکن است؟
یادتان است چقدر هوادران خط استقلال و آزادی می نوشتند و می نوشتند و می گفتند استبداد اصلاح پذیر نیست و خطاب به اصلاح طلبان رنگارنگ می گفتند مردم را فریب ندهید و ناممکن را ممکن جلوه ندهید و اگر راست می گوئید به مردم روشن توضیح دهید چه چیزی را می خواهید اصلاح کنید.
یادتان است چقدر تبلیغ می کردند اگر جمهوری اسلامی برود ایران تجزیه می شود و از ترس تجزیه کشور مردم را از قیام علیه ظلم و ستم رژیم اسلامی برحذر می داشتند و از روش‌های اعتراض خیابانی مردم برای ساقط کردن بساط ولایت فقیه فاشیستی چون علی خامنه‌ای و سپاهش ممانعت بعمل می آوردند تا جمهوری خیانت و جنایت و فساد حفط گردد.
بادتان می آید که کسانی بودند که همیشه تکرار می کردند که ایرانیان، خود و بدون کمک از قدرتهای بیگانه توان سرنگونی رژیم خیانت، جنایت و فساد را دارند و تنها باید به توانایی های خود عارف شوند و آنگاه معمار سرنوشت خود و وطن خواهند شد؟
یادتان است نحله‌های اپوزیسیون در خارج از به بهانه نبود رهبری و آلترناتیو هر روز در گوشه‌ای یک بدیل جدید برای ملت می ساختند و روی میز جامعه می‌گذاشتند که البته خوشبختانه خریداری نداشتند چون پایگاه مردمی نداشتند و ندارند. هر چند یک دسته جندین دهه قبل خودشان بدون اجازه ملت خانمی را رئیس جمهور ایران کردند و هم اکنون یک ادم بی عمل غیر سیاسی بهمراه اقمارش به خیال باطل خود فرمان تشکیل دولت موقت داده است که این فرمان مثل دیگر فرمانهایش چون تشکیل ققنوس و پیمان نوین به هوا نرفته خواهد ترکید.
دیدیم که حتی بعد از جنبش انقلابی مردم در ایران نه آقای رضا پهلوی و سلطنت طلبان سینه چاک او، نه شورای گذار و نه شورای تصمیم و نه خانم رئیس جمهور خودخوانده حتی عرضه و توان برنامه‌ریزی دو راهپیمایی کوچک سراسری در اروپا و آمریکا را هم نداشتند. در حالی که باید با این همه طمطراق مارشی از سراسر اروپا به بروکسل، مرکز اتحادیه اروپا، و در آمریکا به واشینگتن، صدها هزار ایرانی را در پشتیبانی از جنبش انقلابی، بسیج می‌کردند و دولت‌های اروپایی و آمریکا را به موضع‌گیری وامی‌داشتند. اما دیدیم که هنوز هیچی نشده، چهره‌های شاخص و یا پر سرو صدای اپوزیسیون خارج برای رهبری انقلاب ملت و ملت از همدیگر در حال سبقت گرفتن می باشند، یعنی همزمان با خون دادن نوجوانان و جوانان در خیابان‌های تهران و دیگر شهرها، مدعیان خارج‌نشین «رهبری» جنبش همگانی مردم را به نمایش فرومایگی و بی آبرویی خود مبدل ساخته اند.
اما باید گفت که سرنوشت رژیم ضدبشری جمهوری اسلامی و آینده ایران در خیابان‌های و توسط خود مردم ایران رقم خواهد خورد و نه با پیام‌ها و پز دادند دستجات و افراد مدعی قدرت.
اما همیشه افرادی در داخل و خارج از کشور بوده اند که کار اگاهگرانه و روشنگرانه کرده اند و همواره آنچه که واقعیت و حقیقت بوده را صادقانه و صمیمانه به آحاد ملت گفته اند و یادآور شده اند. و همواره گفتند ملت ایران راهی بجز عبور از جمهوری اسلامی از طریق یک جنبش همگانی ندارد. چون جمهوری اسلامی غیر قابل اصلاح می باشد و با آن مردم نه آینده ای و نه سعادتی خواهند داشت و ایران بیابان می شود که در حال شدن است.
و اتفاقا ادامه حیات جمهوری اسلامی را باعث سوریه ای شدن و تجزیه ایران می دانستند.
امروز خود شاهد هستیم چگونه ملت ایران در چهار گوشه ایران با جنبش همگانی و انقلابی در حال عبور از جمهوری جهل و جنایت اسلامی می باشند و مشت محکمی به یاوه گویان جمهوری اسلامی خواهان زدند و اتحاد و یک پارچگی ملت را برای سرنگونی رژیم را به منصه ظهور گذاشتند.
رژیم پوشالی علی خامنه‌ای در بدترین شرایط ممکن بسر می برد. فقط با سه کشور معامله تجاری دارد که عبارتند از روسیه و عراق و امارات و تورم اش تنها از سه کشور کمتر است. آن سه کشور ونزوئلا و زیمباوه و آرژانتین می باشند. این رژیم همین الان از درون و بیرون فروپاشیده آست. کافی است ملت ایران همگی با هم همت نهائی را بعمل در آورند تا با ضربه ای جانکاه دو شقه اش کنند.
برای این رژیم هیچ چیزی بجز ترور و کشتار نمانده است. تازه همین هم کارآیی خود را آرام آرام دارد از دست می دهد. چون نیروهای سرکوبگر هم تا حدی در مقابل استقامت و پایداری ملت تاب می آورند.
می دانیم انقلاب و گذار از جمهوری اسلامی نیاز به زمان و تلاش دارد. اما این زمان زمانی کوتاه تر میشود که هرچه وسیع تر از پشتیبانی و حضور گسترده دیگر نیروهای اجتماعی مانند کارگران، کارمندان، معلمان و بازاریان و
دیگر اقشار جامعه برخوردار باشد.
فقط با همبستگی ملی و تسخیر خیابان‌ها از طرف مردم و یا لااقل بخشی از مردم جمهوری اسلامی سرنگون خواهد شد.