ر ایران، حکومت وارد جنگ شده است، جنگ با مردمی که «زندگی» می خواهند.
یک جنگ تمام عیار، کشتار، اسارت، ربودن دختران، پسران، دانشجویان، دانش آموزان، پزشکان، وکلا ، و … . این است آنچه بر این مردم ستمدیده می رود.
حاکمان!
ناکار آمدی شما، فساد، تبعیض، فقر، قحطی، بیکاری و محیط زیستی ویران بر این مردم تحمیل کرده است، آنگاه برای سامان دادن به آن که خواست همگانی است، گلوله، پاسخ شماست؟! «قصاص»، نهایت عقلانیت شماست؟!
این عدم مشروعیت، همه ی ارکان حاکمیت را اثبات کرده، علی الخصوص «مجلسی» که اثبات کرد، تفکیک قوا یک دروغ بزرگ است.
در برابر «خواست زندگی»، همه ی توان ایدئولوژیکی، نظامی، اطلاعاتی و «تقنینی» خود را بکار گرفته اید، تا در مقابله با عدم مشروعیت خویش، در کشور وضعیت استثنایی ایجاد کنید، تمام قوانین داخلی و قراردادهای خارجی را به حالت تعلیق در آورید تا مجوز کشتار مردم ستمدیده را صادر کنید؟
اما، مردم این مجوز انسان کشی «مجلس» و سایر ارکان قدرت را با مقاومت و پایداری خود باطل اعلام کرده اند.
یورش نیروهای سرکوبگر، اجیر و بی اراده، به دانشگاه ها، مدارس، تجمعات قانونی پزشکان شریف، جوانان و نوجوانان خسته از زندگی و کشتن آنان، یا به اسارت بردنشان، هیچ مصداقی ندارد، جز جنایت علیه بشریت! که «مجلس» هم امضای خونبار خود را بر آن نهاد!
نا نمایندگان مجلس نشین، جوخه نشینان بی درایت، مستان لایعقل پول و خون و شهوت، گدایان رأی، نوچگان قدرت! بدانید و آگاه باشید:
تیر، پیشاپیش از چله کمان «مردم» که حکم به قتل آنان داده اید، از چله کمان زن، زندگی، آزادی، رها شده، قطعاً یارای دوئلی را که به یقین بازنده حقیقی آن هستید، از دست داده اید.
این مردم از شما «هیچ» می خواهند. آری! خواست زندگی، خواستِ «هیچ» از حاکمیت است.
انجمن فرهنگیان هرسین، همراه مردم ستمدیده، دانش آموزان، معلمان، دانشجویان، کارگران، کشاورزان، کارمندان، بیکاران، فرودستان، دختران، پسران، هنرمندان و ورزشکاران، این واکنش غیرانسانی ۲۲۷ نا نماینده مجلس که نشان از خشونت نهادینه شده است، قویاً محکوم کرده و شما را از مقام وکالت خلع، تلقی می کند.
انجمن فرهنگیان هرسین،
۱۸ آبان ماه ۱۴۰۱