حراست؟! شریف؟!در روزگاری که انسان و آزادی اش مستمراً مورد هتاکی قرار می‌گیرد، انتظار حفظ حریم واژه ها بی جاست؛ ادعای «پدر» بودن دارند و حکم ممنوع الورودی «فرزندان» شان را امضا می کنند.
«گفتگو»شان برای ساکت کردن و «تریبون آزاد» و «مجوز» هایشان بهانه ای است برای سرکوب راحت تر و برخوردهای بدتر با دیگر تجمع های دانشجوها.
روزهای اولی که نیروهای «حراست» دانشگاه برای حمایت از دانشجوها با افراد لباس شخصی درگیر می شدند و حتی احیاناً خودشان هم از ضربات آن معلوم الحال ها بی نصیب نبودند، خیال می کردیم، شاید حریم واژهٔ منسوب به آنها شکسته نشود …، باطل بود. یک حراست شریف، به جای آرام کردن اوضاع، خود آغازگر التهاب جدید نمی شود، درگیری فیزیکی ایجاد نمی کند، فحاشی و توهین را، نه با دانشجوه،ا و نه با استادان دانشگاه، روا نمی داند، در تجمع اعتراضی دانشجوها، هل من مبارز نمی طلبد و ادعای لت و پار کردن دانشجو را مطرح نمی کند و مشت خود را بر سر دانشجو و استاد نمی کوبد.
حراست شری،ف برخورد زننده و دون شأن با دختران دانشجو ندارد و به ارعاب و تهدید آن ها نمی پردازد؛ دانشجوی دختر را بخاطر ظاهرش تحقیر نمی کند و فکر نمی کند که اینجا کودکستان است و باید با پدر و مادر دانشجوها تماس بگیرد و رفتارشان را گزارش کند.
حراست شریف، دانشجوها را با خطاهای چشم گیر در بررسی ها (که شدت شان شائبهٔ عمدی بودن این خطاها را به منظور ارعاب، تقویت می کند) و بی قاعده و قانون (حتی همان قانونی که صرفاً برای تهدید دانشجوهاست و عمل به آن استیصال دانشگاه را در کنترل شرایط نشان می دهد) ممنوع الورود نمی کند، در حالی که نیروهای دیگر معلوم الحال را با تسامح و تساهل به دانشگاه راه می دهد.
حراست شریف به جای ایجاد گیت های ورود و دوربین های تشخیص چهره و کنترل دقیق رفت و آمد دانشجوها، به جای نصب دوربین های جدید در دانشگاه، به حریم خصوصی دانشجوها احترام می گذارد، کوله و کیف آن ها را بررسی نمی کند و با پیدا کردن بستهٔ ماسک در کیف دانشجوها، مشعوف نمی شود، بلکه به جای آن محیط دانشگاه را امن و آرام می کند تا کمدهای دانشجوها آسیب نبیند، تا اموال شخصی دانشجوها در دانشگاه به سرقت نروند، تا کسی در جستجوی بیژن نتواند وارد دانشگاه شده و دانشجوها را تهدید کند.
حراست شریف، باید بداند که ضبط کارت دانشجویی، غیرقانونی است، و حق ندارد به زور متوسل شده تا کارت دانشجوها را بگیرد. باید بداند که فارغ التحصیل ها هزینهٔ نگه داشتن کارت دانشجویی شان را به دانشگاه پرداخت کرده اند و پانچ کردن کارت شان در واقع زیر سؤال بردن عمل دانشگاه است.
حراست شریف، روبروی دانشجوها قرار نمی گیرد که درگیری های سالن البرز پیش آید، به دنبال دانشجوهایی که برای ناهارشان سفره به دانشگاه آورده اند، در محیط دانشگاه گشت نمی زند. از دانشجوها فیلم نمی گیرد و پس از مخالفت دانشجو ها در مقابل نقض حریم شخصی شان، لب به توهین های قومیتی و جنسی نمی گشاید.
حراست شریف، که یک روز به دانشجوها هنگام ورود گل هدیه می داد، این لیست بلندبالای ضد دانشجویی را برنمی تابد…، نه یک حراست شریف، که دانشجوها نیز چنین برخوردهایی را برنمی تابند. شاید هم اشتباه گرفته اید …
آقا و خانم حراست! کار شما، نه هرس کردن دانشجوها و ممنوع الورود کردن شان است، نه حرص و زیاده خواهی تان برای گرفتن کارت دانشجویی دانشجوها توجیه دارد، و نه وظیفهٔ تان حرث و شخم زدن کوله و کیف دانشجو هاست! کارتان حرس و نگهبانی از حریم دانشگاه و حفاظت از امنیت و آرامش دانشجو ها، کارمندان و استادان است. نا امن کردن دانشگاه و مختل کردن آرامش دانشجوها وظیفهٔ تان نیست، اشتباه گرفته اید! کاری که می کنید، نه حراست کردن است، و نه شریف است …، یک حراست شریف باشید، چون با ادامهٔ رفتارهای زننده شما، دیگر حتی نمی توان گفت که در دانشگاه «امنیت داریم».
شورای صنفی دانشجویان دانشکده علوم ریاضی،
۲۸ آبان ماه ۱۴۰۱ خورشیدی