این مصاحبه در تاریخ ده نوامبر انجام شده است. گفتگوی خبرنگار با مهران مصطفوی به زبان انگلیسی بیش از 3 ساعت طول کشید و خبرنگار مزیور قسمتهایی از آنرا در روزنامه اسپانیولی زبان El Pais منتشر کرده است. ترجمه آنچه در روزنامه منتشر شده است در زیر می آید:
تئوکراسی ایران مقبول کشورهای غربی است
احتمال کودتا علیه حاکمیت مذهبی را نمی توان رد کرد
مهران مصطفوی (همدان ایران، 1962) از سال 1981 که سفارت ایران در پاریس پاسپورت او را به دلیل انتشار افکار علیه جمهوری اسلامی مصادره کرد، پناهنده سیاسی در فرانسه است. به مدت چهار دهه در کنار ابوالحسن بنی صدر، رئیس جمهور سابق، که علاوه بر پدر همسرش، بعنوان اولین رئیس جمهوری ایران که در سال 1979 در زمان آیت الله خمینی ظهور کرد. بنی صدر یک سال پس از روی کار آمدن برکنار شد و در سال 2021 در فرانسه درگذشت. مصطفوی در تبعید به همراه پدر همسرش در مبارزه با جمهوری اسلامی شرکت کرد. در سالهای اخیر، او تبدیل به یکی از انتقادی ترین صداها در دیاسپورای ایرانی در برابر جنبه هایی مانند سیاست هسته ای تهران تبدیل شده است.
مقالات او باعث تهدید او به مرگ علیه خود و خانواده اش شده است. این استاد فیزیک دانشگاه پاریس-ساکلی در مصاحبه ویدئوکنفرانسی که در تاریخ دهم نوامبر برگزار شد از ایران دموکراتیک و غیراسلامی و عاری از دخالت خارجی دفاع می کند.
پرسش: در ایران چه خبر است؟ اعتراضات را چگونه تحلیل می کنید؟
پاسخ: مرگ مهسا امینی تغییری 180 درجه ای در ذهنیت مردمی ایجاد کرده است که دیگر اصلاحات نمی خواهند، بلکه خواهان تغییر رژیم و دموکراسی هستند. جمهوری اسلامی را نمی توان اصلاح کرد زیرا یک دیکتاتوری نباید اصلاح شود، باید سرنگون شود. البته این قیام فعلا یک نقطه ضعف دارد و آن فقدان رهبر مشهود برای رهبری انقلاب است. برای رفتن بیشتر به پیش به رهبری نیاز است.
پرسش: اگر نتوانید موفق شوید؟
پاسخ: اکنون فقط جوانان در تظاهرات شرکت می کنند که اکثراً زیر 25 سال سن دارند. مردم 30، 40 و 50 ساله به اندازه بسیج نمی شوند. آنها با هیجان تماشا می کنند و امیدوارند که چه اتفاقی می افتد، اما جمع نمی شوند. آن نسل ها معتقدند که شما باید برای بعد برنامه داشته باشید و کسی باید آن را رهبری کند. این ضعف بزرگ است زیرا اگر می خواهیم رژیم را سرنگون کنیم، باید کل جمعیت را بسیج شود. کاربرد خشونت در خیابان ها به نفع این نیست که اعتراضات گسترده تر باشد.
پرسش: برای پیوستن بیشتر ایرانیان به اعتراضات چه شرایطی باید رعایت شود؟
پاسخ: اول از همه، باید تضمین کرد که ایران از هم نخواهد پاشید و وحدت آن حفظ خواهد شد.
ثانیاً باید روشن شود که دین از سیاست جدا می شود، اما عمل به دین جرم انگاری نمی شود. و در نهایت اینکه هیچ کشوری در انتقال دخالت نخواهد کرد. این سه مسئله حل نشده است،
رژیم می داند و از آن سوء استفاده می کند.
پرسش: به چه معنا؟
پاسخ: به جز برخی گروه های تجزیه طلب، اکثریت قریب به اتفاق مردم خواهان شکسته شدن وحدت ایران نیستند. این موضوع بسیار مهمی است و رژیم با هشدار دادن به مردم از این خطر در صورت تظاهرات از آن استفاده می کند. در واقع این رژیم است که تجزیه کشور را ترویج می کند، اقلیت ها را سرکوب می کند، سنی ها را از انجام مذهب خود و آذری ها از تحصیل به زبان خود باز می دارد.
پرسش: آیا نسبت به گذار دموکراتیک بدبین هستید؟
پاسخ: نه. این تازه شروع کار است. حرکت در جهت انقلاب است. تغییرات بسیار مهمی وجود دارد. بسیاری از زنان بدون حجاب در خیابان ها می روند و پلیس نمی تواند چیزی به آنها بگوید، اما ما برای راه اندازی یک پروژه بزرگتر به زمان نیاز داریم.
پرسش: آیا آن طور که رژیم می گوید دخالت خارجی در اعتراضات وجود دارد؟
پاسخ: این جنبش از مردم سرچشمه می گیرد. هیچ کشور خارجی به دلیلی آن را تبلیغ نکرده است: رژیم دینی ایران به نفع قدرت های غربی مانند ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، آلمان است. اسرائیل وجود یک حکومت تروریستی در ایران را محکوم می کند و از این رو سیاست جنگ و نزدیکی خود با کشورهای عربی را توجیه می کند. ایالات متحده می تواند تمام سلاح هایی را که می خواهد برای دفاع از خود در برابر ایران خطرناک به کشورهای خلیج فارس بفروشد و رژیم ایران به تبلیغات خود با گفتمان ضد غربی دامن می زند. غرب هرگز طرفدار گذار ایران به دموکراسی نخواهد بود. ما به حمایت افکار عمومی نیاز داریم، اما نه از سوی دولت ها. ما نمی خواهیم لیبی، سوریه یا افغانستان شویم
پرسش: به نظر شما چه عناصر دیگری برای یک ایران دموکراتیک آینده ضروری است؟
پاسخ: ما در مورد اینکه در آینده نفت چه خواهد شد، نقش دین چه خواهد بود و یا با سیاست انرژی ایران چه باید بکینم بسیار بحث می کنیم. مثلا ایران نیازی به غنی سازی اورانیوم ندارد. 15 سال است که آن را غنی می کند، اما استفاده واضحی از آن وجود ندارد. رژیم از آن استفاده می‌کند تا کشور را در تضاد با غرب نگه دارد با وجود اینکه میلیاردها دلار به دلیل تحریم‌ها از دست بدهد. ایران غیرهسته‌ای و دموکراتیک می‌تواند به موتور بزرگ تغییر در منطقه تبدیل شود.
پرسش: آیا خطر کودتا وجود دارد؟
پاسخ: کودتا علیه رهبری دینی را نمی توان رد کرد. چرا که سپاه پاسداران برای اولین بار استمرار خود را در خطر می بیند. برای آنها مهم نیست که زنان چگونه لباس می پوشند و چه موسیقی در خانه ها پخش می شود. آنها با ایدئولوژی روحانیت مشترک نیستند. اگر قدرت را در دست بگیرند، بدون آزادی سیاسی، اما با آزادی های اجتماعی، دیکتاتوری دیگری برقرار خواهند کرد. این یک خطر واقعی است که باید از آن اجتناب کنیم.
پرسش: آیا سیستم در خطر است؟
پاسخ: بله. و تکنوکرات ها سعی می کنند راهی برای جلوگیری از سقوط رژیم بیابند، زیرا به آنها آسیب می رساند. تنش شدیدی در داخل رژیم وجود دارد، میانه‌روها بر سر دولت فریاد می‌زنند: چه کار می‌کنی؟ همه ما در خطر هستیم! اما تندروها پاسخ می دهند که در انقلاب 1979 شاه از خشونت کافی برای جلوگیری از سقوط استفاده نکرد و آنها اشتباه مشابهی را مرتکب نمی شوند.