آرش صادقی دانشجوی اخراجی دانشگاه علامه طباطبایی تهران برای اولین بار در ۱۸ تیر ماه ۱۳۸۸ در مقابل دانشگاه علامه به همراه تعدادی از دانشجویان معترض به نتایج انتخابات ۸۸ توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین متعلق به وزارت اطلاعات منتقل گردید. وی پس از ۹۰ روز بازجویی و شکنجه با قرار کفالت به مبلغ ۲۰ میلیون تومان آزاد گردید.
آرش صادقی در تاریخ ۲ دی ماه ۱۳۸۸ در مقابل درب منزل بازداشت و مجددا به بند ۲۰۹ منتقل و در تاریخ ۲۳ اسفند ماه همان سال به قید وثیقه ۵۰ میلیون تومانی آزاد شد. پنج روز بعد این فعال دانشجویی برای سومین بار بازداشت و تا ۲۳ خرداد در بند ۲۰۹ محبوس ماند. آرش در خرداد ماه ۱۳۸۹ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی پیرعباس در دادگاه بدوی با اتهامات «اجتماع و تبانی علیه نظام» «تبلیغ علیه نظام» به ۶ سال حبس محکوم و به بند ۲۴۰ زندان اوین منتقل شد. آقای صادقی در اوایل آبان ماه ۱۳۸۹ به قید وثیقه به مرخصی آمد. پس از اتمام مدت مرخصی به دلیل دیرکرد چند روزه وی در بازگشت به زندان در نیمه شب ۸ آبان ماه ۱۳۸۹ منزل شان مورد یورش ماموران امنیتی قرار گرفت. ماموران امنیتی با شکستن قفل درب وارد منزل شده و در حالی که آرش خارج از منزل و پدر وی نیز در ماموریت بسر می برد و مادر و خواهر وی تنها بودند به ایجاد رعب و وحشت پرداختند. مادر آرش بر اثر ضربه وارده از باتوم ماموران امنیتی دچار خونریزی داخلی مغزی در ناحیه جمجمه و به جهت رعب و وحشت ایجاد شده توسط حمله کنندگان دچار ایست قلبی گردید. «پرونده مرگ مادر این فعال دانشجویی هیچ گاه از جانب مسئولین مورد رسیدگی قرار نگرفتـ »
آرش پس از اتمام مراسم خاکسپاری مادرش، به زندان بازگردانده و پس از سپری کردن ۲۴ روز در بند ۲۰۹ به بند ۳۵۰ زندان اوین منتقل گردید. با پیگیری های آرش از داخل زندان، یک سال بعد در اوایل آذر ماه ۱۳۹۰ دادگاه تجدید نظر، حکم یک سال زندان تعزیری و چهار سال تعلیق را برای وی صادر کرد. با در نظر گرفتن مدتی که وی از ۱۸ تیر ماه ۱۳۸۸ تا زمان اعلام حکم نهایی دادگاه تجدید نظر در فواصل مختلف در زندان بوده، بیش از مدت تعزیر را به حبس گذرانده بود. در واقع وی با احتساب ۱۳ ماهی را که در بند ۳۵۰ محبوس بود، مجموعا ۲۷ ماه را در زندان گذرانده بود و در تاریخ ۲۳ آذر ماه ۱۳۸۹ از زندان آزاد گردید. این فعال سابق دانشجویی یک ماه بعد به دلیل پیگیری پرونده فوت مادر و پس از تهدید های تلفنی در ۲۵ دی ماه ۱۳۸۹ توسط نیروهای امنیتی ربوده شد و تا حدود ۱۸ ماه بعد بدون هیچگونه پاسخگویی به خانواده اش در بند ۲۰۹ زندان اوین به صورت غیر قانونی تحت شکنجه و آزار و اذیت جهت ضبط اعترافات ویدئویی با محوریت اشاره به فوت طبیعی مادر و همچنین صرف نظر از شکایت خود قرار گرفت. وی نهایتا در مهر ماه ۱۳۹۲ به قید وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی آزاد گردید.
آرش صادقی در بهمن ماه ۱۳۹۲ با گلرخ ابراهیمی ایرایی ازدواج کرد و با شراکت یکی از همبندیان سابق خود یک فروشگاه لوازم التحریری تاسیس نمودند. در۱۵ شهریور ماه ۱۳۹۳ صادقی به همراه همسرش گلرخ ابراهیمی، بهنام موسیوند و نوید کامران در محل کارشان توسط سازمان اطلاعات سپاه بازداشت و به بند۲-الف سپاه منتقل گردید.
این دانشجوی سابق دانشگاه علامه هفت ماه تحت بازجویی ماموران اطلاعات سپاه قرار گرفت. اولین ماه بازداشت وی مصادف بود با بازداشت همسرش در بند۲-الف و به دلیل شنیدن صدای بازجویی های همسرش و اعمال فشار بازجویان بر گلرخ که اولین بازداشت خود را تجربه می کرد، با شرایط روحی بسیار بدی مواجه شد.وی پس از گذراندن ۶ ماه در سلول های انفرادی۲-الف سپاه و چند روزی در بند هشت زندان اوین روز شنبه ۲۳ اسفند ماه ۱۳۹۳ به قید وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی آزاد گردید.اولین جلسه دادگاه آرش صادقی اردیبهشت ماه ۱۳۹۴ به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران در حالی برگزار شد که وی به اجبار از داشتن وکیل محروم ماند. قاضی صلواتی همان طور که از ارائه پرونده وی به آقای امیر رئیسیان وکیل مدافع ایشان در فواصل مختلفی که به دادگاه مراجعه کرده بودند، خودداری نمود مانع حضور ایشان در روز دادگاه در مقام وکالت آرش نیز گردید. دومین جلسه دادگاه وی در ۳۰ تیر ماه ۱۳۹۴ برگزار و اینبار نیز وی اجبارا از داشتن وکیل محروم بوده است.
آرش صادقی در دادگاه بدوی با اتهامات« اجتماع و تبانی در قالب تبلیغ علیه نظام»«اهانت به بنیانگذار جمهوری اسلامی»«نشر اکاذیب در فضای مجازی»«تبلیغ علیه نظام» به ۱۵ سال حبس محکوم گردید. دادگاه تجدید نظر آرش در تاریخ ۱ دی ماه ۱۳۹۴ در شعبه ۵۴ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی بابایی تشکیل و این حکم عینا تایید و در اوایل اسفند ۱۳۹۴ به وکیل ایشان ابلاغ گردید. لازم به ذکر است امیر رئیسیان وکیل آرش صادقی نه تنها به پرونده وی جهت مطالعه دسترسی نداشت، بلکه تنها از مجموع کل پرونده حدود ۴۰ صفحه از گردش کار آخر تیم بازجویی را مطالعه و لایحه و دفاعیات خود را تنظیم و به دادگاه ارائه نمود. اما دفاعیات آرش صادقی و دفاعیات و لایحه ی امیر رئیسیان مورد قبول دادگاه واقع نشد و به بیان قاضی پور عرب که همراه قاضی بابایی در همان شعبه قضاوت می کرد، کلیه موارد اتهامی محرز بوده و به قرار مجرمیت تبدیل و حکم دادگاه بدوی عینا تایید و به وکیل ایشان ابلاغ گردید و آرش صادقی تنها در دادگاه تجدید نظر موفق به همراه داشتن وکیل شد. آرش صاقی مجموعا با ۱۹ سال حبس از قرار ۱۵ سال حکم صادره در سال ۱۳۹۴ به علاوه ۴ سال حکم تعلیق از سال ۱۳۹۰ مواجه شد.
در تاریخ ۱۸ خرداد ماه ۱۳۹۵ در حالی که آرش صادقی برای پیگیری احضاریه تازه به دادسرای شهید مقدس زندان اوین مراجعه کرده بود بازداشت و برای اجرای حکم ۱۹ سال زندان به قرنطینه بند ۴ زندان اوین منتقل و روز بعد پس از مدت کوتاهی سئوال و جواب در بند ۲-الف سپاه پاسداران به بند هشت این زندان منتقل شد.
در حالی که آرش در حال گذراندن دوران حبس خود بود، در تاریخ ۳ آبان ماه ۱۳۹۵ گلرخ ابراهیمی ایرایی همسر آرش صادقی جهت اجرای شش سال حکم حبس خود به دلیل نوشتن داستانی در مورد سنگسار و منتشر نشده، بدون دریافت احضاریه کتبی و با شکستن درب منزل توسط ماموران بازداشت به زندان اوین منتقل شد. صادقی از همان روز با انتشار نامه ای ضمن غیرقانونی خواندن این اقدام اعلام اعتصاب غذای اعتراضی کرد.
این زندانی سیاسی در تاریخ ۱۸ آبان ماه ۱۳۹۵ در ادامه اعتصاب غذای اعتراضی خود با نگارش نامه‌ای سرگشاده به ذکر مستند موارد حقوقی نقض شده در فرآیند بازداشت، بازجویی، تشکیل دادگاه و صدور حکم و سپس اجرای آن در پرونده همسرش گلرخ ابراهیمی ایرایی که دستمایه اعتراض و اعتصاب غذای او شده بود پرداخت. پس از گذشت بیش از ۲۰ روز از اعتصاب غذا به درخواست رئیس زندان و با هدف پایان دادن به اعتصاب غذای آرش صادقی ملاقات بین این زوج صورت گرفت. با این حال، علیرغم وعده این مقام مسئول برای پیگیری درخواست آرش، وی از پایان دادن به اعتصاب غذا تا عملی شدن این وعده خودداری کرد. در تاریخ ۱۰آذر ماه ۱۳۹۵ سازمان عفو بین الملل در بیانیه‌ای در مورد این «زوج زندانی در زندان اوین» نسبت به وخامت حال آرش صادقی، مدافع حقوق بشر زندانی در زندان اوین که در اعتراض به حکم همسرش گلرخ ایرایی دراعتصاب غذا بسر می بُرد، هشدار داد و خواستار اقدام فوری در این مورد شد.
در سی‌ونهمین روز از اعتصاب غذای این فعال دانشجویی زندانی مصادف با تاریخ ۱۲ آذر ماه ۱۳۹۵ درپی افت شدید فشار و «بالا آوردن لخته‌های خون» به بیمارستان منتقل، ولی به دلیل خودداری از دریافت سرم به زندان بازگردانده شد. در تاریخ ۱۴ آذر ماه ۱۳۹۵ درحالی که صادقی در چهل‌ویکمین روز از اعتصاب غذای اعتراضی خود بسر می برد، جمعی از زندانیان بند زنان زندان اوین در اعتراض به ممانعت از ملاقات بین آرش صادقی و همسرش گلرخ ابراهیمی ایرایی دست به تحصن زدند. در پی این اعتراض نهایتا ساعت هفت شب این زوج زندانی در دفتر اجرای احکام زندان موفق به ملاقات شدند.
مجداد در تاریخ ۱۸آذر ماه ۱۳۹۵ این دانشجوی سابق دانشگاه علامه به دلیل «مشکل تنفسی و تپش قلب شدید» به بهداری زندان اوین منتقل و به کمک دستگاه اکسیژن نفس کشید. پزشک بهداری نیاز مستمر این زندانی به دستگاه اکسیژن را نگران کننده توصیف کرد و گزارش پزشکی آن را به مقامات قضایی ارسال نمود. پس از گذشت سه روز در تاریخ ۲۱ آذر ماه ۱۳۹۵ آرش صادقی در چهل و نهمین روز از اعتصاب غذایش نیمه شب مجددا درپی تهوع شدید و بالا آوردن لخته های خون، تپش قلب و تنگی نفس شدید به صورت اورژانسی به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شد. پزشکان بیمارستان ضمن خطرناک توصیف کردن وضعیت پزشکی اش، اکیدا توصیه کردند، سرم‌تراپی را دریافت کند و تحت مراقبت باشد. اما آرش همچنان از درمان خودداری کرد و صبح به زندان بازگردانده شد.
صدها فعال سیاسی، مدنی و فرهنگی طی چند نوبت با نگارش نامه هایی به آرش صادقی از وی درخواست کردند که به اعتصاب غذای خود پایان دهد، اما این فعال مدنی زندانی همچنان با غیر قانونی خواندن بازداشت همسر خود خواستار آزادی وی شد.
در تاریخ ۲۵ آذر ماه ۱۳۹۵ آرش صادقی در پنجاه و دومین روز از اعتصاب غذایش در زندان اوین باز هم درپی افت شدید فشار خون، تپش قلب و تنگی نفس به بهداری زندان منتقل شد و چندین ساعت زیر دستگاه اکسیژن قرار گرفت. وی مجدادا در تاریخ ۲۷ آذر ماه ۱۳۹۵ برای چندمین بار به بهداری منتقل و زیر دستگاه اکسیژن قرار گرفت و جهت گرفتن نوار قلب به بیمارستان منتقل شد. این فعال دانشجویی محبوس در بند هشت زندان اوین در تاریخ ۲۹ آذر ماه ۱۳۹۵ مصادف با پنجاه و هفتمین روز از اعتصاب غذای اعتراضی خود بار دیگر درپی تنگی نفس و تپش شدید قلب به بهداری زندان منتقل و به کمک دستگاه اکسیژن نفس کشید. درحالی که فشار خون آقای صادقی به شدت افت کرده بود، غلظت خون وی بالاتر رفته و پزشکان نسبت به لخته شدن خون و احتمال سکته قلبی وی هشدار دادند.
آقای صادقی در تاریخ ۱ دی ماه ۱۳۹۵ در پنجاه و نهمین روز اعتصاب غذای خود در نامه ای سرگشاده با عنوان «امروز در آستانه شصتمین روز از اعتصاب اعتراضی ام به بی قانونی، خشونت و بی رحمی هست» ضمن توضیح وضعیت وخیم جسمی خود، علیرغم درخواست بسیاری از شهروندان از وی مبنی بر پایان دادن به اعتصاب غذای خود، این زندانی بر تداوم اعتصاب غذایش تاکید کرد. وی در نامه خود با ذکر وضعیت وخیم جسمانی خود و اینکه وزنش از ۶۹ به ۵۰ کیلوگرم رسیده است و دچار تپش قلب، تنگی نفس و افت فشار های مکرر شده، می نویسد: «یاد و نام اکبر محمدی، هدا صابر، فرزاد کمانگر و غیره با روزهای روشن و امید به آینده بهتر گره خورده است». وی در پایان با احترام و سپاس از همه عزیزانی که در این مدت وی را مورد لطف خود قرار دادند می نویسد: اما تا پایان راه خواهم ماند و این اعتصاب را تا رسیدن به خواسته بر حقم ادامه خواهم داد.ترجیح میدهم شرافتمندانه بمیرم تا تن به ظلم و ذلت بدهم، شاید که مرگ من آغازی بر پایان بی قانونی و خشونت ساختاری در میهنم باشد. این فعال حقوق بشر زندانی در تاریخ ۲ و ۳ دی ماه ۱۳۹۵ بعلت وضعیت وخیم جسمانی دو مرتبه به بهداری زندان منتقل شد.
در تاریخ ۶ دی ماه ۱۳۹۵ آرش صادقی در حالی که در شصت و چهارمین روز از اعتصاب غذای اعتراضی خود بود، درپی بالا آوردن مکرر خون و وخامت شدید وضعیت جسمی اش نیمه بیهوش به بیمارستان طالقانی تهران منتقل و مورد معاینه و آزمایش قرار گرفت، که در اعلام نتیجه کتبی، پزشکان نسبت به «خطر به کما رفتن و حتی فوت وی»، «وضعیت قلبی خطرناک» و «خطر ایست قلبی» هشدار دادند. با وخیم شدن وضعیت جسمانی آرش صادقی وزارت امور خارجه‌ی آلمان ضمن انتقاد از عدم رعایت موازین حقوق بشر در ایران، خواهان آزادی آرش صادقی، گلرخ ابراهیمی ایرایی، آیت‌الله محمدرضا نکونام و مرتضی مرادپور شد. آرش در تاریخ ۹ دی ماه ۱۳۹۵ در شصت وهفتمین روز از اعتصاب غذای اعتراضی خود به دلیل افت شدید فشار خون «۶ روی ۵»، درد شدید معده و بالا رفتن تپش قلب و تنگی نفس حدود دو دقیقه از هوش رفت و سپس به بهداری منتقل شد.
با ادامه اعتصاب غذای آرش و وخیم شدن وضعیت وی، کوروش زعیم عضو شورای مرکزی جبهه ملی ایران که در بند هشت زندان اوین با وی همبند بود در نامه ای با عنوان «بابی سندرز ایران آرش نام دارد» نوشت: سه روز است که آرش صادقی در اعتصاب خوراک رکورد ۶۵ روزه بابی سندرز را شکسته است، بابی سندرز شکست ولی آرش هنوز نشکسته. در تاریخ ۱۱ دی ماه ۱۳۹۵ از دادستانی به خانواده آرش صادقی و همسرش اطلاع داده شده که شرایط مرخصی برایشان فراهم شده و تا ساعت ۱۰ صبح روز بعد با تودیع وثیقه های جداگانه برای آرش گلرخ اقدام کنند. با شدید شدن وخامت وضعیت جسمانی این فعال مدنی زندانی در تاریخ ۱۳ دی ماه ۱۳۹۵ جمع کثیری از فعالین و شهروندان در حمایت از آرش صادقی در هفتاد و یکمین روز از اعتصاب غذای اعتراضی اش و دیگر زندانیان در اعتصاب، مقابل زندان اوین تجمع اعتراضی تشکیل دادند. در همین روز سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن مقام های قضائی ایرانی به تاخیر و فرافکنی در آزاد کردن آرش صادقی و گلرخ ابراهیمی ایرایی، خواستار آن شد تا آن‌ها «دست از بازی با جان»آرش صادقی بردارند. آرش همان شب به دلیل «بالا آوردن خون» به بهداری زندان منتقل شد.
سرانجام در تاریخ ۱۴ دی ماه ۱۳۹۵ گلرخ ایرایی همسر آرش صادقی با تودیع وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی از زندان اوین به مرخصی رفت و آرش صادقی در هفتادودومین روز به اعتصاب غذای اعتراضی خود پایان داد. عفو بین الملل در تاریخ ۱۵ دی ماه ۱۳۹۵ با صدور بیانیه ای ضمن اعلام وخامت حال آرش صادقی بعد از ۷۱ روز اعتصاب غذای اعتراضی، از مقامات ایران خواست این زندانی را فورا به بیمارستان منتقل کنند و جان او را به خطر نیاندازند.
در تاریخ ۱۸ دی ماه ۱۳۹۵ آقای صادقی بعد از گذشت چهار روز از پایان اعتصاب غذای اعتراضی ۷۱ روزه، بدلیل وخامت شدید وضعیت جسمانی و با تاخیر چهار روزه به بیمارستان منتقل شد، ولی نهایتا علیرغم مقاومت پزشکان، نیروهای امنیتی آرش صادقی را به زندان بازگرداندند و مجددا همان شب دچار حالت تهوع شدید شد و خون بالا آورد و به بهداری زندان منتقل شده است. این زندانی نهایتا سحرگاه به بهداری زندان اوین منتقل شد. این فعال دانشجویی زندانی در بند هشت زندان اوین در تاریخ ۲۰ دی ماه ۱۳۹۵ بعلت حالت تهوع و بالا آوردن خون و فشارخون ۸ روی ۶ به بهداری این زندان منتقل شد. در همین روز با مراجعه وکیل آرش صادقی و گلرخ ایرایی، مقامات دادستانی مرخصی خانم ایرایی را تمدید نکردند و از سوی دیگر برای آرش صادقی مرخصی با سند ثبت شد، اما شرط اعزام به بیمارستان، بازگشت همسرش به زندان اعلام شد.
با وخیم تر شدن وضعیت آرش صادقی در تاریخ ۲۰ دی ماه ۱۳۹۵ عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران به همراه میشل فرست گزارشگر ویژه وضعیت مدافعان حقوق بشر و رولاند آژوی، گزارشگر کارگروه سازمان ملل در بازداشت های خودسرانه با انتشار بیانیه ای نسبت به خطر مرگ زندانیان عقیدتی در اعتصاب غذا و یا زندانیانی که به تازگی اعتصاب غذای خود را پایان داده اند، از جمله آرش صادقی هشدار دادند. درتاریخ ۲۱ دی ماه ۱۳۹۵ بر اثر تنگی نفس و التهاب ریه و سرفه شدید آرش به بهداری منتقل و با کمک دستگاه اکسیژن نفس کشید. همزمان پدر این زندانی محبوس در بند هشت زندان اوین از «گروکشی ضابطین سپاه» و ممانعت از اعزام پسرش به بیمارستان سخن گفت. مجددا در تاریخ ۲۲ آذر ماه ۱۳۹۵ خبرهای رسیده حاکی از این بود که آرش صادقی طی ۲۴ ساعت گذشته به دلیل وخامت وضعیت جسمانی سه مرتبه به بهداری زندان منتقل شده است. همچنین اعضای پارلمان اروپا در بیانیه ای خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط آرش صادقی و علی شریعتی «فعالان حقوق بشر» زندانی در ایران شدند که به دلیل اعتصاب غذای طولانی مدت در وضعیت بحرانی به سر می بردند و از درمان در بیمارستان محروم بودند.
با گذشت دو روز و در تاریخ ۲۴ آذر ماه ۱۳۹۵ در پی پخش مکرر برنامه های تبلیغاتی علیه آرش صادقی و همسرش از بخش های مختلف خبری صدا و سیما و طرح اتهاماتی غیر واقعی آرش با نگارش نامه ای به اتهامات به قصد شفاف سازی پاسخ داد. آقای صادقی همچنین در این نامه اشاره کرد، علیرغم ضعف جسمی و آسیب های ناشی از ۷۱ روز اعتصاب غذا در صورت خلف وعده مسئولین و بازداشت همسرش، مجددا دست به اعتصاب غذا خواهد زد.
با گذشت زمان و وخیم تر شدن وضعیت جسمانی آرش هر شب این زندانی بعلت مشکل تنفسی حاصل از عفونت ریه به بهداری برده می شد. در تاریخ ۳ بهمن ۱۳۹۵ گلرخ ابراهیمی ایرایی، همسر آرش صادقی، هنگام خروج از منزل توسط ماموران سپاه ثارالله بازداشت و به اجرای احکام زندان اوین منتقل شد. همزمان با بازداشت مجدد گلرخ ایرایی همسر وی در اعتراض به خلف وعده مسئولین دست به اعتصاب غذای دوباره زد و در حالیکه با مخالفت دادستانی و سپاه پاسداران اجازه بستری شدن در بیمارستان را نداشت، از بند هشت زندان اوین به بند ۳۵۰ این زندان منتقل شد. وی مجددا با وعده مساعد دادستانی به اعتصاب غذای خود پایان داد و در تاریخ ۱۸ بهمن ماه ۱۳۹۵ به بیمارستان منتقل و پس از انجام آزمایشات پزشکی به زندان بازگردانده شد.
این فعال حقوق بشر زندانی علاوه بر بیماری التهاب مزمن مجاری هوایی (آسم) و خونریزی معده ناشی از یک اعتصاب غذای طولانی مدت، به بیماری کولیت روده نیز مبتلا شد. همزمان این زوج از ملاقات نیز محروم بودند. با گذشت زمان و عدم رسیدگی پزشکی به آرش صادقی در اسفند ماه ۱۳۹۵ سازمان عفو بین الملل در بیانیه ای با تاکید بر شکنجه آرش صادقی از طریق ممانعت از اعزام وی به بیمارستان، خواستار آزادی بی قید و شرط وی، توقف ممانعت از درمان او و تحقیق و محاکمه مسئولان دخیل در این امر شد. در تاریخ ۱۷ اسفند ماه ۱۳۹۵ آرش صادقی علیرغم صدور برگه اعزام و تاکید پزشک بهداری و متخصص بیمارستان برای ویزیت، به دلیل «گرم نبودن و آلوده بودن لباس زندان و خودداری از پوشیدن آن» از اعزام بازماند. مجددا در تاریخ ۲۴ اسفند ماه ۱۳۹۵ آرش درپی «وخامت» حالش به بهداری زندان اوین منتقل شد. پزشک بهداری با تاکید بر فقر شدید پروتئین خواستار تزریق سرم پروتئین شده و این تزریق را مستلزم بستری شدن وی در بیمارستان به دلیل احتمال لخته شدن خون دانست اما ضابطین سپاه ثارالله از انتقال و بستری این زندانی سیاسی در بیمارستان جلوگیری کردند.
پس از گذشت نزدیک به سه هفته در تاریخ ۱۴ فروردین ماه ۱۳۹۶ در حالی که این زوج زندانی نزدیک به سه ماه با هم حق ملاقات نداشتند، اسماعیل عبدی فعال صنفی و یوسف عمادی هنرمند محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین در نامه‌ای به رئیس زندان اوین نسبت به وخیم‌تر شدن وضعیت جسمانی آرش صادقی هشدار دادند و خواستار رسیدگی و اعزام وی به بیمارستان شدند. با ادامه مخالفت سپاه برای ملاقات این دو زوج زندانی با یکدیگر و عدم اعزام آرش به بیمارستان، این زندانی سیاسی در نامه‌ای سرگشاده با طرح این سئوال که «قانون برای مردم است یا مردم برای قانون؟» به چالش آزادی بیان در ایران پرداخت. این زندانی بعد از گذشت بیش از دوماه سرانجام اجازه یافت «به مدت پنج دقیقه» با همسرش گلرخ ایرایی که در بند زنان زندان اوین محبوس بود ملاقات کند. آرش بعلت اعتصاب غذای بلند مدت دچار مشکلات عدیده ای از قبیل «چسبندگی روده» و عدم هضم مواد غذایی جامد شد و این امراض موجب ضعیف شدن شدید وی شد. سپاه پاسداران شروطی مانند اعزام در معیت نیروهای سپاه، محدود شدن رسیدگی پزشکی به بیمارستان متعلق به این ارگان و عدم داشتن ملاقات را پیش شروط اجازه رسیدگی پزشکی به این زندانی بیمار تعیین کرد. با عدم پذیرش این شروط توسط آرش صادقی، بی توجهی پزشکی به وضعیت نامناسب او ادامه پیدا کرد. آرش صادقی که بر اثر اعتصاب غذای ۷۱ روزه به مشکلات پزشکی عدیده ای مبتلا شده بود و با کارشکنی قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران از بیمارستان و رسیدگی پزشکی محروم شده بود، در تاریخ ۳۰ خرداد ماه ۱۳۹۶ برای انجام معاینات پزشکی به بیمارستان طالقانی تهران منتقل اما به دلیل نبودن پزشک متخصص معاینات صورت نگرفت و مجدد به زندان بازگردانده شد. این فعال مدنی زندانی در تاریخ ۵ تیر ماه ۱۳۹۶ برای دومین مرتبه به بیمارستان طالقانی تهران منتقل و بدون بهره مندی از خدمات کافی پزشکی به زندان بازگردانده شد. مجددا وی در تاریخ ۱۷ مرداد ماه ۱۳۹۶ به بیمارستان طالقانی تهران منتقل و بدون بهره مندی از خدمات کافی پزشکی به زندان بازگردانده شد. چند روز بعد در تاریخ ۲۵ مرداد ماه ۱۳۹۶ عفو بین الملل در بیانیه ای با بیان اینکه آرش صادقی، زندانی عقیدتی و فعال حقوق بشر بسختی بیمار است و باید در بیمارستانی در خارج از زندان بستری شود، اما مقامات مسئول ظاهرا به دستور سپاه پاسداران از انتقال او به بیمارستان خودداری می کنند، این رفتار را مصداق شکنجه دانسته و خواستار آزادی فوری و بی قید وشرط او و همسرش گلرخ ابراهیمی شد.
آرش در تاریخ ۲۶ مهرماه ۱۳۹۶ از بند ۳۵۰ زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج تبعید شد. آرش صادقی در تاریخ ۸ بهمن ماه ۱۳۹۶ و در پی تبعید توام با ضرب و شتم گلرخ ایرایی به همراه آتنا دائمی دست به اعتصاب غذای اعتراضی زد. این فعال حقوق بشر زندانی با نگارش نامه‌ای سرگشاده به آقای حسن الزید کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل متحد و خانم عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران نگرانی خود را از بابت وضعیت همسر خود و آتنا دائمی اعلام کرد و مسئولیت بروز هرگونه حادثه‌ای برای خود یا همسرش و آتنا دائمی را قوه قضائیه، اطلاعات سپاه و نیز مسئولان سازمان زندان ها دانست. مجددا عفو بین‌الملل طی بیانیه‌ای از مقامات ایران آزادی فوری و بدون قید و شرط آتنا دائمی، گلرخ ابراهیمی و آرش صادقی از زندان را خواستار شد.
این فعال دانشجویی زندانی در تاریخ ۲۰ اسفند ماه ۱۳۹۶ پس از حدود دو هفته اعتصاب غذا به خواست هم بندیان اش به اعتصاب پایان داد و در تاریخ ۲۶ اسفند ماه ۱۳۹۶در نامه‌ای سرگشاده به ملت ایران، به مسئله فقدان استقلال در قوه قضائیه پرداخت. او همچنین تاکید کرد عدم استقلال این نهاد و نفوذ دستگاه امنیتی زمینه تبعید غیرقانونی آتنا دائمی و گلرخ ایرایی را فراهم کرده است، از این رو مسئول هر اتفاقی برای این افراد علاوه بر دستگاه قضایی، قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران را معرفی کرد. در تاریخ ۲۳ خرداد ماه ۱۳۹۷ آرش صادقی در حالی که مدت ها از مشکلات پزشکی در سایه محرومیت های درمانی رنج می برد به بیمارستان مدنی کرج اعزام شد. پس از عکسبرداری از شانه و بازوی او در این محل مشخص شد، که کتف این زندانی دچار تومور استخوانی شده است. در اواخر همان ماه در حالی که آرش از پنج ماه قبل از ملاقات با همسر خود محروم شده بود، با اعلام نتیجه آزمایشات مشخص شد وی به سرطان استخوان مبتلا شده است و تکثیر آن در ناحیه بازو محتمل است. سازمان عفو بین‌الملل طی بیانیه‌ای خواستار اقدام فوری درمانی برای آرش صادقی شد و اعلام کرد «آرش صادقی مدافع حقوق بشر، دچار تومور استخوانی شده است و این تومور ممکن است سرطانی باشد. »
این زندانی سیاسی روز شنبه ۳۰ تیرماه ۱۳۹۷ تحت تدابیر امنیتی به بیمارستان امام خمینی در تهران منتقل شد. با این حال مسئولان این بیمارستان با بیان اینکه دکتر حضور ندارد از پذیرش وی خودداری کرده و در درمان این فعال مدنی تعلل کردند و آرش صادقی بدون دریافت خدمات پزشکی به زندان بازگردانده شد. همزمان با هشتمین ماه ممنوعیت ملاقات این زوج با یکدیگر و با انجام آزمایشات پزشکی و تعیین نوع تومور و درجه پیشرفت آن مشخص شد، که آقای صادقی به نوع بدخیم سرطان استخوان به نام کندرو سارکوم مبتلا شده است و باید هر چه زودتر تحت عمل جراحی قرار گیرد. روز چهارشنبه ۲۱ شهریور ماه ۱۳۹۷ پس از اعزام آرش صادقی به بیمارستان امام خمینی، تحت عمل جراحی قرار گرفت و تنها کمتر از سه روز پس از عمل جراحی به زندان بازگردانده شد. انتقال به زندان این فعال حقوق بشر پس از عمل جراحی در حالی صورت گرفت که پزشک معالج وی اعلام کرده بود: «آقای صادقی پس از جراحی سنگینی که پشت سر گذاشته باید حداقل ۲۵ روز تحت شرایط ویژه بستری باشد، تا اگر دچار حمله، عفونت یا تب شد، سریعا وارد عمل شده و تیم پزشکی این زمان را نیاز دارد تا در این ۲۵ روز تشخیص دهد، که آیا بیمار نیاز به شیمی درمانی، پرتو درمانی یا جراحی مجدد دارد یا خیر. در پی وخامت حال این فعال حقوق بشر زندانی، ناشی از عفونت شدید در ناحیه جراحی شده ظهر روز شنبه ۳۱ شهریورماه ۱۳۹۷ مجددا به بیمارستان منتقل شد، اما به دلیل عدم حضور پزشک متخصص بدون رسیدگی پزشکی کافی به زندان بازگردانده شد».
سازمان عفو بین‌الملل مجددا با انتشار بیانیه‌ای در واکنش به ممانعت مسئولان قضایی از دسترسی آرش صادقی به مراقبت‌های درمانی اعلام کرد: مقامات ایرانی به طور عامدانه به سلامت و جان آرش صادقی آسیب می‌رسانند و از آنان خواست تا وی را فورا و بدون قید و شرط آزاد کنند و به حق حیات و محافظت وی در مقابل شکنجه احترام بگذارند.
در ۲۱ مهر ماه ۱۳۹۷ در حالی که آرش به بیمارستان امام خمینی اعزام شد، طی این اعزام و در محل بیمارستان مورد ضرب و شتم ماموران همراه قرار گرفت. ماموران بصورت عمدی به محل جراحی شده آقای صادقی در ناحیه دست راست که دچار عفونت نیز بود ضرباتی زدند، که باعث تورم و خون مردگی مضاعف شد. علیرغم گذشت نزدیک به هشت ماه از عمل جراحی دست آرش صادقی که جهت خارج کردن تومور سرطانی صورت گرفته بود، مسئولین زندان از اعزام وی به بیمارستان و ادامه روند درمانش جلوگیری می کردند. وی علاوه بر پیامد ناشی از عدم رسیدگی پس از جراحی، به مشکلات گوارشی، قلبی و فشارخون بالا نیز دچار شده بود.
آرش مجموعا با ۱۹ سال حبس از قرار ۱۵ سال حکم صادره در سال ۱۳۹۴ به علاوه ۴ سال حکم تعلیق از سال ۱۳۹۰ مواجه بود که با اعمال ماده ۱۳۴ هفت سال و نیم + ۴ سال تعلیق لازم الاجرا بود. نهایتا این زندانی سیاسی روز شنبه ۱۱ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۰ با اعمال بخشنامه کاهش مجازات حبس تعزیری و پس از تحمل ۵ سال و شش ماه حبس از زندان رجایی شهر کرج آزاد شد.
صادقی مجددا روز سه‌شنبه ۲۹ تیرماه ۱۴۰۰ در راهپیمایی که برای حمایت از مردم خوزستان برگزار شده بود بهمراه تنی چند از فعالان سیاسی دیگر بازداشت و پس از ساعاتی آزاد شد.
پس از فوت مهسا امینی دختر نوجوانی که توسط پلیس گشت ارشاد بازداشت و جان خود را از دست داد، اعتراضات سراسری در ایران شروع شد. همزمان با این اعتراضات موج جدید بازداشت فعالان مدنی و سیاسی آغاز شد و آرش صادقی نیز روز چهارشنبه ۲۰ مهرماه ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. همانطور که بالاتر ذکر شد این زندانی سیاسی در ایام زندان به نوع بدخیم سرطان استخوان به نام کندروسارکوما دچار شده و تحت عمل جراحی قرار گرفته بود و هم اکنون در حالی در زندان تحت فشار بازجویی های سنگین می باشد که نیاز به مراقبت های پزشکی دارد و باعث نگرانی از وضعیت جسمانی وی شده است.
کیوان شکوری