آقای خامنه ای!محارب همان فرمانروای دیکتاتور است، نه ملت معترض و مظلوم. این را من نمی گویم؛ همان امامی که ولایت مطلقه خود را به او گره زده اید می گوید، در همان منشور حکومتی موسوم به عهدنامه مالک اشتر که می شناسید، حداقل به همان آغازش نگاه کنید:
«… دلسوزی برای ملت، دوست داشتن مردم و لطف به آنان را (همچون زیر پیراهن) بر قلبت بپوشان، بر آنان همچون حیوان درنده مباش که خوردن شان را غنیمت شمری؛ مردم دو دسته بیش نیستند؛ یا برادر دینی تو اند، و یا هم نوع تو در آفرینش … . تو مسلط بر آنان هستی و خداوندی که تو را به آزمون رفتار با آنان آورده، مسلط بر توست. مبادا خود را در جنگ با خدا (محاربه) قرار دهی که در برابر خشم او دست قدرتی نداری و بی نیاز از عفو و رحمتش نیستی، از احساس خدای گونگی و جباریت بپرهیز که خدا هر جباری را ذلیل و هر خود بزرگ بینی را خوار می‌سازد. با خدا و مردم منصف باش، هم از سوی خودت، و هم نزدیکانت و کسانی (حامیان، سرکوبگرانی) که به آنان گرایش داری. اگر چنین نکنی ستم کرده ای و آنکه به بندگان خدا ستم کند، خدا دشمن و دادستان مردم علیه او خواهد بود و او به جنگ با خدا (محاربه) برخاسته، مگر دست بردارد و برگردد. هیچ عاملی برای سلب نعمت خدا و بروز نابسامانی ها، مؤثر تر از قدرت یافتن حاکم بر پایه ستم نیست، زیرا خدا شنوای دعای مظلومان و در کمین ستمکاران است» (۱).
اصطلاح «محاربه با خدا و رسول» در قرآن درباره مشرکین بت پرست مکه، در آغاز بعثت پیامبر اسلام آمده است که با نفی یکتاپرستی، که مخالف باورهای پدران و اجدادشان بود، با شکنجه و کشتار مؤمنین، «آزادی انتخاب دین» را نفی می کردند (۲)، و امروز شما به زور گشت ارشاد و حجاب اجباری و اعدام معترضین، آن هم در شریعت «لااکراه فی الدین» جا پای همان متعصبان تنگ نظر دوران جاهلیت گذاشته اید.
استناد شما به آیه ۳۳ سوره مائده برای کیفر دادن معترضان به عملکرد نظام استبدادی حاکم که به اعدام هزاران جوان برومند در طول ۴ دهه گذشته منجر شده است، کوچکترین مورد و مصداق اجراء شده در زمان پیامبر مکرم اسلام و اهل بیت مطهر او ندارد. در حقیقت عملکرد نظام شما مبتنی بر شیوه خلفای جور بنی امیه و بنی عباس و آخوندهای درباری آنان است که این آیه را برای بقای نظام سرکوبگر خود مصادره به مطلوب کرده و در جهت سرکوب مخالفین و تحکیم پایه‌های قدرتشان بکار برده اند.
کیفرهای بعضاً شداد و غلاظی همچون: سخت کشتن، قطع دست و پا در جهت معکوس و مصلوب کردن، که در آیه ۳۳ سوره مائده به آن اشاره شده، بیانگر قاعده معمول و متعارف بشری در آن روزگار بوده است. یادآوری آن به دشمنان متجاوز هشداری است که کیفر اعمال آنان در جوامع و نظامات دیگر چگونه است! چنین کیفرهایی حتی میان اعراب دوران جاهلیت، به رغم قتل و غارت میان قبایل مرسوم نبوده، یادآور عملکرد فراعنه مصر و قیصرهای روم با زجرکش و مصلوب کردن، سوزاندن، به چنگ درندگان انداختن، و به جان هم انداختن گلادیاتورها ست (۳).
نه تنها پیامبر، بلکه امام علی نیز هرگز اصطلاح محاربه با خدا و رسول را درباره ٣ گروه منافق، پیمان شکن و متحجری که در زمان خلافتش مسلحانه در برابر او قیام کردند و ٣ جنگ فراگیر به پا داشتند بکار نبرده و به آیه مذکور استناد نکرده است.
آن پیشوا پیام دیگری هم برای مردم مصر، که در آن زمان تحت سلطه اسلام منافقانه معاویه و بنی امیه بودند، دارد که ذکر آن با تکرار همان روش ها و منش ها در این روزگار و اصرارتان بر اعدام مخالفین خالی از فایده نیست:
«من مشتاق لقاء الله و منتظر پاداش نیکوی اویم، اما تأسف می خورم که اداره امور این جامعه به دست سفیهان و فاجران افتاده، مال خدا را میان خودی ها می گردانند، بندگان خدا را خوار و برده ساخته، با اصلاح گران دشمنی کرده و فاسقین را حزب خود قرار داده اند (۴).
آقای خامنه ای!
شما اگر یاران هم حزب، هم سلک و هم فکر خود را، از هاشمی رفسنجانی گرفته تا موسوی و خاتمی و احمدی نژاد و روحانی و …، تسویه، و بزرگانی هم چون منتظری و امثالهم را خانه نشین کرده اید، به گرد استالین و تسویه های خونینش هم نمی رسید که با کشتن حداقل ۲۰ میلیون و ۱/۵ میلیون اعدامی و زندگی در پناهگاهی در عمق ۳۷ متری زمین، آنگاه که اجلش رسید و سلطه جبارانه اش از سر مردم برداشته شد، ٣ سالی نگذشت که افشاگری جنایاتش در بیستمین کنگره حزب کمونیست شوروی سابق توسط همان وفاداران سابق آغاز شد و از او جز لعنت ابدی خدا و خلق باقی نماند و بزودی بساط بهشت موعودش با فروپاشی آن نظام وحشت برچیده شد. مطمئن باشید نظام مشرکانه و مستبدانه ولایت مطلقه فقیه نیز به همت مردم و یاری خدا همچون ولایت مطلقه ارباب کلیسا در دوران قرون وسطای مسیحی برچیده و رنسانسی رهایی بخش در وطن ما بر پا خواهد شد.
آقای خامنه ای!
باور کنید خدا شنوای ناله و نفرین مادران داغداری است که جان جگرگوشه های شان توسط جلادان شما گرفته شده است، راه توبه و بازگشت به خدا و مردم هنوز باز است. آیا تجربه قذافی ها، صدام ها و صد ها مستبد دیگر کافی نیست؟
منابع و پانوشت ها:
۱- وَ اَشْعِرْ قَلْبَکَ الرَّحْمَهَ لِلرَّعِیَّهِ وَ الْمَحَبَّهَ لَهُمْ، وَ اللُّطْفَ بِهِمْ، وَ لاتَکُونَنَّ عَلَیْهِمْ سَبُعاً ضارِیاً تَغْتَنِمُ اَکْلَهُمْ، فَاِنَّهُمْ صِنْفانِ: اِمَّا اَخٌ لَکَ فِى الدِّینِ، وَ اِمّا نَظیرٌ لَکَ فِى الْخَلْقِ، یَفْرُطُ مِنْهُمُ الزَّلَلُ، وَ تَعْرِضُ لَهُمُ الْعِلَلُ، وَ یُؤْتى عَلى اَیْدیْهِمْ فِى الْعَمْدِ وَ الْخَطَأِ، فَاَعْطِهِمْ مِنْ عَفْوِکَ وَ صَفْحِکَ مِثْلَ الَّذى تُحِبُّ اَنْ یُعْطِیَکَ اللّهُ مِنْ عَفْوِهِ وَ صَفْحِهِ، فَاِنَّکَ فَوْقَهُمْ، وَ والِى الاْمْرِ عَلَیْکَ فَوْقَکَ، وَ اللّهُ فَوْقَ مَنْ وَلاّکَ، وَ قَدِ اسْتَکْفاکَ اَمْرَهُمْ، وَ ابْتَلاکَ بِهِمْ. وَ لاتَنْصِبَنَّ نَفْسَکَ لِحَرْبِ اللّهِ، فَاِنَّهُ لا یَدَىْ لَکَ بِنِقْمَتِهِ، وَ لا غِنى بِکَ عَنْ عَفْوِهِ وَ رَحْمَتِهِ. ….. اِیّاکَ وَ مُساماهَ اللّهِ فى عَظَمَتِهِ وَ التَّشَبُّهَ بِهِ فى جَبَرُوتِهِ، فَاِنَّ اللّهَ یُذِلُّ کُلَّ جَبّار، وَ یُهینُ کُـلَّ مُخْتال. اَنْصِفِ اللّهَ وَ اَنْصِفِ النّاسَ مِنْ نَفْسِکَ، وَ مِنْ خاصَّهِ اَهْلِکَ، وَ مَنْ لَکَ فیهِ هَوًى مِنْ رَعِیَّتِکَ، فَاِنَّکَ اِلاّ تَفْعَلْ تَظْلِمْ، وَ مَنْ ظَلَمَ عِبادَ اللّهِ کانَ اللّهُ خَصْمَهُ دُونَ عِبادِهِ، وَ مَنْ خاصَمَهُ اللّهُ اَدْحَضَ حُجَّتَهُ، وَ کانَ لِلّهِ حَرْباً حَتّى یَنْزِعَ وَ یَتُوبَ. وَ لَیْسَ شَىْءٌ اَدْعى اِلى تَغْییرِ نِعْمَهِ اللّهِ، وَ تَعْجیلِ نِقْمَتِهِ مِنْ اِقامَه عَلى ظُلْم، فَاِنَّ اللّهَ یَسْمَعُ دَعْوَهَ الْمُضْطَهَدینَ وَ هُوَ لِلظّالِمینَ بِالْمِرْصـادِ.
۲- سوره توبه آیه ۱۰۷. وَالَّذِینَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَکُفْرًا وَتَفْرِیقًا بَیْنَ الْمُؤْمِنِینَ وَإِرْصَادًا لِمَنْ حَارَبَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ مِنْ قَبْلُ …….
۳- با جستجویی در قرآن در ارتباط با سه کلمه: «یُقَتَّلُوا»،«یُصَلَّبُوا» و «تُقَطَّعَ» ( که تماماً در باب تفعل آمده و شدت عمل را وصف می کند)، به شیوه تفسیر قرآن با قرآن و توجه به کاربرد این کلمات می توان دقیقا به منظور آن پی برد:
الف- سخت کشتن (یُقَتَّلُوا) این فعل که ۴ مرتبه در قرآن تکرار شده، اشاره به سر بریدن فجیع نوزادان پسر بنی اسراییل در مقابل والدین (اعراف ۱۲۷و۱۴۱)، به خصوص فرزندان خانواده های مبارز پیرو موسی (غافر ۲۵) دارد. مورد دیگر برخورد اقوام بشری با مزاحمین نوامیس و آشوبگران در شهر به عنوان سنتی تاریخی می باشد (احزاب۶۱).
ب- قطع دست و پا در جهت معکوس عینا در سه آیه قرآن (اعراف ۱۲۴، طه۷۱ و شعراء ۴۹) از زبان فرعون در تهدید ریزش کنندگان از نظامش به سوی خدای موسی آمده است که همچون امروز کاربرد ایجاد رعب و وحشت در میان مخالفین داشته است.
ج- به صلیب کشیدن یا دار زدن نیز اشاره به کیفر بسیار معمول در دوران فراعنه مصر و امپراطوران روم دارد. ادعای به صلیب کشیدن عیسی مسیح از آن جمله است (اعراف۱۲۴، طه۷۱، شعراء۴۹ ونساء۱۵۷).
۴- نامه ۶۲ نهج البلاغه….. وَ إِنِّی إِلَى لِقَاءِ اللَّهِ لَمُشْتَاقٌ حُسْنِ ثَوَابِهِ لَمُنْتَظِرٌ رَاجٍ؛ وَ لَکِنَّنِی آسَى أَنْ یَلِیَ أَمْرَ هَذِهِ الْأُمَّهِ سُفَهَاؤُهَا وَ فُجَّارُهَا، فَیَتَّخِذُوا مَالَ اللَّهِ دُوَلًا وَ عِبَادَهُ خَوَلًا وَ الصَّالِحِینَ حَرْباً وَ الْفَاسِقِینَ حِزْباً
منبع: سایت زیتون