بمناسبت چهل و سومین سالگرد اولین انتخابات ریاست جمهوری در ۵ بهمن ۱۳۵۸، و انتخاب ابوالحسن بنی صدر با بیش از ۷۶ درصد آرا، بخشی از سخنان او در عاشورا (۲۸/ ۸/ ۱۳۵۹) که با شرکت جمعیت میلیونی در میدان آزادی برگزار شد را می آوریم. در این سخنرانی، او بعنوان منتخب مردم قاطعانه از حقوق انسان دفاع می کند و علیه شکنجه، اعدام و سانسور شدیداً اعتراض می کند.
بخشی از سخنرانی
به بهانه جنگ، آن آصول عزیزی را که انقلاب را بخاطر آنها بوجود آورده بودیم، قربانی نکردیم. شما زنان و مردان، شما که در این اجتماع بزرگ شرکت کردید، من بعنوان رئیس جمهوری، و بعنوان کسی که مسئولیت مستقیم جنگ تحمیلی را بر دوش دارد، به شما می گویم، من در جنگیدن، محتاج خفقان نیستم، محتاج روشهای مبتی بر زور نیستم، محتاج سانسور نیستم
…
اگر ما نگوییم، شما خودتان این بساط را تعطیل می کنید؟ در قانون اساسی ما، چند جور زندان پیش بینی شد؟ در قانون اساسی ما، شکنجه مگر حرام نشد؟ ممنوع نشد؟ در کجای دنیا، در کدام دین و در کدام اسلام، در کشور اسلامی، در حکومت اسلامی، شش نوع زندان وجود دارد؟ چرا اینها تعطیل نمی شوند؟ چرا اینها تعطیل نمی شوند؟
شعار مردم: درود بر بنی صدر، درود بر بنی صدر
خود من، پیش از اینکه رژیم شاه سرنگون بشود، در چند نوبت نوشته و گفته بودم، امید من آنست که در جمهوری اسلامی، ؟ زمانی برسد که ما دیگر محتاج زندان نباشیم و زندان نداشته باشیم. حالا چرا، هر کسی و هر نهادی، یک زندان داشته باشد؟ اینها باید تعطیل بگردند. جو اسلامی، جو اعتماد است. اسلام دین اعتماد است، دین معنویت است. دین نترسیدن است. در اسلام، فقط از خدا است، آنهم در مقام گناه، که باید ترسید. بنابراین، اینهمه دستگاههای ترسناک و مخوف، درست نکنید! چرا هیئتی تشکیل نمی شود و به کار این زندانهای گوناگون نمی رسد؟ چرا رسیدگی نمی کند که آیا شکنجه است یا نه؟
چطور ممکن است در رژیم اسلامی، انسان و جان او این همه بی منزلت شده باشد که بتوان مثل آب خوردن، محکوم کرد و بدون اینکه کسی بفهمد کار را تمام کرد! خوب این حالت تزلزل را از بین ببرید. باور کنید بارها من ناچار شدم به فرماندهان و افسران، به آنها که می جنگند، اطمینان بدهم که آن دوران تزلزل منزلتها و فقدان امنیت، بسر رسیده. آخر مگر امام، امسال را سال امنیت قرار نداد؟ چطور می شود که اشخاص را می گیرند، در زندان می برند و ماه ها جزء فراموش شدگان می شوند؟ بس کنید اینکارها را! دستگاه قضایی ما باید بی طرف باشد، مستقل باشد و نباید اجازه داد انواع و اقسام پیدا کند و ابزار قدرت سیاسی بشود. اگر این طور شد، این همان میشود که حسین به خاطرش قیام کرد و شهید شد.
بیاد داشته باشید حسین ابن علی برای این ۶ موضوع که گفتم شهید شد، نکند به بهانه جنگ، به بهانه استقرار حکومت اسلام، این گونه رفتارها تحمیل بشود. خوب اگر بیایند بگویند بله دشمن را گرفتیم، اما بروز نمی آید، حالا عیبی ندارد، ما شکنجه اش می کنیم! خوب رژیم سابق هم، که همین حرف را می زد. اگر بیایند بگویند که بله ما می بیینم یک اخلالهایی میشود؛ خوب شما چکاره هستی آقا، که تشخیص بدهید ؟ خوب بله، ما همه کاره هستیم، اشخاص را بگیریم، خوب این که میشود ساواک سابق! اگر بیاییم بگوییم که نخیر هر کسی که علم و تخصص دارد، خط امریکا است، خوب این که میشود رژیم سابق! همیجور یک به یک اینها را بگویند و بماسانند، بعد ببینیم که ما جای اول هستیم به اسم اسلام! اینرا مراقب باشید که چنین چیزی نشود. بقیه را مطمئن باشید، ما پیروز میشویم.
برای من آسان بود اگر دنبال قدرت استبدادی بودم، آسان بود با این امور موافقت می کردم و یقیناً بهتر از من گیر نمی آمد که هم با این أمور موافقت داشته باشد و هم بتواند این أمور را برای شما توجیه بکند. اما ما انقلاب کردیم برای استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی و خود من، به مجلس خبرگان اصلی را بصورتی پیشنهاد کردم، و آن اصل نهم بود، که آزادی و استقلال از هم تفکیک ناپذیر هستند، یعنی نباید و نمی توان به نام اینکه، ما بخاطر استقلال می جنگیم، آزادی مردم را از بین برد! این لغو عملی قانون اساسی است. و نمی توان به نام دفاع از آزادی، استقلال را از بین برد. ما وقتی مستقل هستیم، آزاد هستیم و وقتی آزادیم، مستقل هسیم. و وقتی مستقل و آزاد هستیم، رژیم ما اسلامی است، و حکومت ما، مکتبی!
درود بر بنی صدر، درود بر بنی صدر
فیلم کامل سخرانی (صوتی)
https://www.youtube.com/watch?v=VoMieB7oS6w
بخشی از فیلم تصویری سخنرانی ابوالحسن بنی صدر در عاشورای ۱۳۵۹ در میدان آزادی (تصویر)