سال نو و عید نوروز بر شما مبارک باد.
از دیرباز، ایرانیان، نوروز، نخستین روز بهار را که پیام آور رستاخیز طبیعت، گذر از زمستان و نو شدن سال است را جشن می گرفتند.
در ۲۹ اسفند سال ۱۳۳۲، با تصویب قانون ملی شدن صنعت نفت به رهبری دکتر محمد مصدق و بیرون راندن قدرت استعماری انگلستان، و تقارن این روز با نوروز، نوید بخش فصل نوی در تاریخ ایران شد که الهام بخش بسیاری از ملتهای تحت سلطه قرار گرفت.
دکتر مصدق که دو اصل تفکیک ناپذیر استقلال و آزادی را لازمه حیات هر جامعه ملی می دانست، بنا داشت تا با اتکا به حمایت ملت و اجرای سیاست موازنه منفی، با تحقق بخشیدن به این اصول، ایران را از نظام سلطه رها و وارد عصر جدید نماید تا روز مردم نو شود.
کوشش او و یارانش، با دخالت بیگانگان و همراهی وابستگان داخلیشان نا تمام ماند، اما مبارزه برای احقاق حق حاکمیت و زیست در استقلال و آزادی به یمن تلاش و پی گیری زنان و مردان باورمند ادامه یافت.
هدف اصلی انقلاب ضد استبداد و وابستگی در سال ۵۷، استقرار حق حاکمیت ملی با اتکا به همان اصول راهنمای جنبش ملی شد و به نظام دیر پای سلطنت استبدادی و وابسته پایان داد. امید می رفت تا روز مردم نو شود.
ملاتاریا با کودتا و تحمیل ولایت مطلقه، با نقض تمامی حقوق مردم به مصاف جمهور مردم رفت و با سرکوب و اختناق استبداد بس خونریزی را برپا کرد. با این همه، زنان و مردان مبارز با هر طرز تفکر و نحله فکری که به استقلال وطن و آزادیها و بر قراری حاکمیت ملی باور داشتند دست از تلاش بر نداشتند.
نظام ولایت مطلقه را از آغاز استقرار، در عرصه‌های مختلف به چالش کشیدند که بی‌شمار شهدای خفته در خاک، با نام و بی‌نام گواه این امر است. یاد و خاطره آنها گرامی باد.
سال گذشته نیز ایران صحنه این رویارویی، اما با گستردگی بیشتری شد که زنان ایران زمین در آن نقش به سزایی داشتند.
هموطنان
اقتصاد کشور، در بحرانی‌ترین وضعیت به سر می برد، هر روز بر تعداد افراد زیر خط فقر افزوده می شود، بیکاری و بلاتکلیفی جوانان بحران اجتماعی را دامن زده است. حاکمیت، حفظ نظام ولایت مطلقه را هدف اصلی و اوجب واجبات می داند و هر وسیله‌ای را توجیه می کند. بقای خود را ازبحران سازی دارد لذا بحران از پس بحران می آفریند اما از حل آنها عاجز است.
همه شواهد حاکی از این هستند که نظام ولایت مطلقه در ضعف کامل است. از آنجا که در درون در انزواست و بخش بسیار بزرگی از مردم به تنگ آمده آن را بیگانه از خود می دانند و اعتمادی به نظام ندارند، بیش از پیش، روی به برون مرز و “آشتی” با “دشمن” آورده است. اما “آشتی” که در تعادل ضعفها انجام بگیرد پایدار نیست ولی هشیار باید بود که برای حقوق ملی ما زیان آور است.
بار دیگر هشدار می دهیم که ادامه این رژیم با حیات ملی ایران در تضاد است، هر روز بیشتر از پیش، ایران به قهقرا نزدیک می شود و “چه زود دیر می شود”.
همه باید بکوشیم تا بلکه با تداوم و گسترش مبارزات مدنی و مطالبه حقوق خویش، به یمن یک جنبش همگانی به دور از خشونت به دوران تاریک استبداد وروند تخریب ایران پایان دهیم تا با باز یافت حق حاکمیت جمهور مردم، در ایرانی مستقل و آباد، روز نوی را آغاز کنیم.
شاد و پیروز باشید
مجامع اسلامی ایرانیان
اول فروردین ماه ۱۴۰۲آدرس