«گفتگو برای نجات ایران» خوب است و یگانه راه برای رهایی میهن ما از دیو استبداد چه دینی و چه سلطنتی. این گفتگو اما باید مشروط به شروط باشد. تغزیه‌گردانان پشت‌صحنه تلویزیون «ایران اینترنشنال» نمی‌توانند با خدعه و دروغ با شعار «از تاجزاده تا شاهزاده» برای فاوند گرفتن سیرکی و نمایش دیگری راه بیاندازند.
فقر معرفتی فقر مالی را موجب می‌شود و فقر مالی وابستگی به خوان «گرنت»های بیگانگان امریکایی، سعودی و اسرائیلی را موجب می‌گردد. و من در تعجبم از اینکه می‌بینم که چگونه مبارزین نامور داخل ایران امثال تاج‌زاده‌ها و… نام و سرمایه اجتماعی خود را که با تحمل رنج و مرارت‌ها و آزمون‌های بسیار کسب کرده‌اند و بایستی در بزنگاه‌های تاریخ به‌کار این ملت بیاید این‌چنین به بازی می‌گیرند و بی‌پروا ریش و قیچی را به دست این افراد مجهول‌الهویه می‌سپارند. آنانی که فروش ایران و منافع ملّی آن دیگر مدتهاست به کاسبی پررونق‌اشان بدل گردیده است
ژنرال کنت مکنزی، فرمانده سابق ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا موسوم به سنتکام در مصاحبه‌ای با «انستیتو واشنگتن» گفته است:
- مزیت پهپادهای ایرانی، این است که تاکنون قادر نبوده‌اند به شکل کامل با آن مقابله کنند.
- شخصاً احترام زیاد برای برنامه پهپادی و موشکی ایران قائلم؛ آنها جان‌فشانی‌های بزرگی کرده‌اند.
- این توان‌مندی‌ها، جواهرات حقیقی ایران هستند و به اندازۀ برنامه هسته‌‌ای این کشور اهمیت دارند.
ساده‌پندار نباید بود این جملات ژنرال امریکایی را البته می‌توان هم به لحاظ ایجابی و به لحاظ سلبی تحلیل و تفسیر کرد. ولی اینها تنها گوشه‌ای از برنامه و پروژۀ چندلایه «زمین‌گیر کردن و قطع نخاعی کردن» میهن ما را برملا می‌سازد که تحت نام مبارزه برای دمکراسی و نجات ایران در اتاق‌های فکر امپریالیستی رقم می‌خورند.
توان دفاعی و بازدارندگی ایران همان خاری است که در چشم دشمنان این میهن جای گرفته است.
– همان‌هایی که ایران ما را دوباره محل عرض‌اندام و مانور نیروهای نظامی و مستشاران سیاسی و امنیتی بیگانگان می‌خواهند،
– همان‌هایی که همراه با دشمنان ایران شعار تحریم نیروهای دفاعی و امنیتی ایران را می‌دهند.
– همان‌هایی که روزگاری با فقر معرفتی‌اشان نیروهای ایران‌خواه و ملی را به نام «لیبرال» متهم به جاده‌صاف‌کنان امپریالیسم می‌کردند، خود امروز خواسته و یا ناخواسته با پررنگ کردن مبارزه با استبداد ولایی درحقیقت به رکاب‌داران و پروژه‌گیرهای نیروهای سرکوب‌گر و سلطه‌گر استعمار و آپارتاید مدرن جهان ما تبدیل گردیده‌اند،
– همان‌هایی که به نام “لولای اپوزیسیون” پیمانکاری دستگاه‌های امنیتی بیگانگان و اتاق‌های فکر امپریالیستی را می‌کنند و یا به نام «دادخواه» با شعار “سپاه عامل سرکوب اقوام” جاده‌صاف‌کن پروژه «لیبیایی کردن ایران» هستند.
شرمتان باد که برای اینکه دیده شوید حاضرید این میهن و مردم و اقوامش را به ورطه سقوط بکشانید.
مبارزه با استبداد ایرانی چه در شکل سلطنتی آن و چه در لباس ولایی آن داخل و خارج کشور نمی‌شناسد. آنچه که امّا به عنوان شرط اول و آخر آن بایستی معرفی گردد آنست که این پیکار نمی‌تواند متکی به حمایت مالی و نظامی بیگانگان باشد. اپوزیسیون ایران در خارج از کشور نبایستی به «گود زورخانه» برای عرض اندام پروژه بگیرهای دستگاه‌های امنیتی بیگانه از نوع امریکایی. اسرائیلی و یا عربی آن تبدیل گردد
مبارزه برای آزادی و استقلال ایران تنها آن‌زمان دارای مشروعیت و حقانیت است که مستظهر به نیروی لایزال ملت بزرگ ایران باشد.
برای رهایی از استبداد ولایی نمی‌توان چوب حراج به آزادی و استقلال ایران زد و به نام مبارزه با استبد