سه شنبه, 28 شهریور 1402 .وزیر نفت چندین‌بار اعلام کرده است که نفت ایران برای رسیدن به استانداردهای معمول در تولید و در صادرات نیاز به ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری دارد. در صورتی که‌این عدد ثابت نمانده باشد- که احتمال آن قابل اعتناست- ایران برای نفت و گاز و پتروشیمی نیاز به سرمایه‌گذاری چندصدمیلیارددلاری دارد.
نکته قابل اعتنای دیگر این است که اگر این سرمایه‌گذاری در کوتاه‌مدت انجام نشود رقبای ایران مثل عراق، عربستان، امارات‌متحده عربی و آمریکا با سرمایه‌گذاری شتابان ظرفیت خود را به‌اندازه‌ای توسعه خواهند داد که شاید دیگر برای صادرات نفت‌وگاز ایران بازاری وجود نداشته باشد. در چنین وضعیتی است که ادامه تحریم سرمایه‌گذاری نفت‌وگاز ایران راه را بسته است و سرمایه‌گذاران نامدار و توانای جهان ترجیح می‌دهند تا زمانی که وضعیت تحریمی‌ایران به یک نقطه روشن و قابل اعتمادی نرسیده باشد، بازار سرمایه‌گذاری نفت ایران را کنار بگذارند. حتی کشورهای متوسطی همچو‌ن کره و مالزی نیز حاضر نیستند در ایران سرمایه‌گذاری کنند. نظام جمهوری اسلامی‌ایران در چنین وضعیتی دو راه بیشتر در پیش ندارد: اول زنده به‌گور کردن نفت‌وگاز این سرزمین و دوم کمک و درخواست از چین و روسیه. راه اول فاجعه‌ای است که تاریخ آن را نمی‌بخشد و آیندگان با حسرت به آن نگاه خواهند کرد و اما راه دوم نیز چندان با شرایط سخت فاصله ندارد. حقیقت تلخ آن است که حزب کمونیست چین آنقدر آزمند و فریبکار است که تجارت و سرمایه‌گذاری در نفت‌وگاز عربستان و عراق را بر سرمایه‌گذاری در ایران ترجیح داده و به بازار ایران نگاه نمی‌کند، اما روسیه به‌مثابه رقیب سرسخت ایران در نفت‌وگاز که شرایط سختی هم دارد و تامین سرمایه برای نفت‌وگاز خود را در محاق می‌بیند، بدون تردید قبول می‌کند برای چاه‌های نفت ایران نقشه بکشد. روسیه پیش از این نیز بارها در این مسیر حرکت و به نفت ایران خیانت کرده است و هرگز ابایی ندارد بار دیگر در این راه برای نفت‌وگاز ایران چاهی عمیق حفر کرده و منابع نفت‌وگاز ایران را برای مدت طولانی در آن زندانی کند. آیا در دنیا کشوری را سراغ دارید که برنامه‌های توسعه مهم‌ترین منبع احتمالی درآمدش را به دست رقیب داده و آن را با افتخار نیز اعلام کند؟ خوب است مدیران سیاسی و اقتصادی دولت سیزدهم و نیز دیگر نهادهای دست‌اندرکار لااقل یک پروژه نشان دهند که روسیه در نفت‌وگاز ایران سرمایه‌گذاری کرده و آن را به انتها رسانده است. این ساده‌انگاری یا باور از سر ناچاری که نقشه توسعه نفت ایران را به روسیه بدهیم، درد بزرگی است.
منبع : ساعت 24