رویترز خبر داد که قطر در حاشیه نشست سازمان ملل جلسات دوجانبه جداگانهای با ایالات متحده و ایران در نیویورک برگزار کرد که در آن موضوع «برنامه هستهای ایران» و «هواپیماهای بدون سرنشین» بررسی شده است. هرچند دوحه به دنبال یک توافق گستردهتر است، اما دو موضوع مورد پیگیری، نشان‌دهنده آن است که قطر محدودسازی تنش را در سطوح عالیتر در دست ارزیابی قرار داده است. یک دیپلمات در خاورمیانه گفته مذاکرات دوجانبه دیگری در این هفته انجام خواهد شد؛ اما جزئیاتی ارائه نکرد. این دیپلمات، دیدارهای نیویورک را «گفتوگو برای مذاکرات» توصیف کرد.
سکانس جدید از مذاکرات
رویترز ادعا کرده قطر این هفته نشست‌‌‌های دوجانبه جداگانهای با ایالات متحده و ایران برگزار کرد که در آن موضوع «برنامه هستهای ایران» و «هواپیماهای بدون سرنشین» بررسی شده است. پیش‌تر نیز عمان در این مسیر فعال بود که نتیجه آن تبادل زندانیان بین ایران و آمریکا و آزادسازی بخشی از پول‌‌‌های بلوکه شده ایران در کره‌جنوبی بود. البته با توجه به اینکه طبق گزارش رویترز، قطر موضوع برنامه هستهای ایران و هواپیماهای بدون سرنشین را با مقامات ایران و آمریکا مورد بررسی قرار داده، می‌توان گفت که هرچند دوحه نیز به دنبال یک توافق گستردهتر است اما دو موضوع مورد پیگیری، نشان‌دهنده آن است که قطر محدودسازی تنش را در سطوح عالیتر و پرتنش‌‌‌تر در دست ارزیابی قرار داده است.
به گزارش اکوایران، دو منبع آگاه به خبرگزاری رویترز گفته‌‌‌اند که قطر این هفته نشست‌‌‌های دوجانبه جداگانهای با ایالات متحده و ایران برگزار کرد که در آن برنامه هستهای ایران و نگرانی‌های ایالات متحده در مورد انتقال [ادعایی] هواپیماهای بدون سرنشین به روسیه بررسی شد. این منابع گفتند که این دیدارها شامل نوعی دیپلماسی شاتلی است که در سال‌جاری میلادی قطر در دوحه آن را پیگیری کرد و طی آن دیپلمات‌‌‌های قطری با رفت و آمد بین دو طرف، در نهایت توافق مبادله زندانیان ایران و آمریکا را جوش داده و در روز دوشنبه با موفقیت به انجام رساندند.منابعی پیش‌تر به رویترز گفته بودند که قطر -کشور ثروتمند عربی خلیج فارس با جاه طلبی‌‌‌های دیپلماتیک- هر دو طرف را برای مشارکت در مذاکرات گستردهتر و دستیابی به «تفاهم» تحت فشار قرار می‌دهد. یک منبع دیگر که مانند سایر منابع ذکر شده به دلیل حساسیت موضوع به شرط ناشناس ماندن با رویترز صحبت کرده، گفته که دیدارهایی در روزهای دوشنبه و سه‌شنبه در نیویورک در حاشیه مجمع عمومی سالانه سازمان ملل برگزار شد. منبع دوم، یک دیپلمات در خاورمیانه که در این مورد توضیح داده، گفته مذاکرات دوجانبه دیگری در این هفته انجام خواهد شد، اما جزئیاتی ارائه نکرد. این دیپلمات، دیدارهای نیویورک را «گفتوگو برای مذاکرات» توصیف کرد و گفت: «ایده این بود که زمینه را برای گفت‌وگوهای غیرمستقیم آینده برای دستیابی به تفاهم در مورد موضوع هستهای فراهم کند.»سخنگویان منتسب به دولت‌‌‌های ایران، قطر و ایالات متحده به درخواست‌‌‌ها برای اظهارنظر در این زمینه پاسخ ندادند. مقامات آمریکایی به این سوال که آیا مذاکرات غیرمستقیم آمریکا و ایران در این هفته انجام خواهد شد، با صراحت پاسخ نداده‌‌‌اند و این احتمال را کاملا رد نکرده‌‌‌اند، اگر چه گفته‌‌‌اند واشنگتن در حال حاضر درگیر این دیپلماسی نیست.آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، روز دوشنبه گفت: «زمانی که شاید موضوع نگرانی شماره یک، یعنی برنامه هستهای ایران مطرح می‌شود، ما همچنان بر این باوریم که دیپلماسی بهترین راه برای رسیدن به یک نتیجه پایدار و موثر است.»
او افزود: «ما همچنان خواهیم دید که آیا فرصت‌‌‌هایی برای آن وجود دارد یا خیر. در این لحظه، ما درگیر آن نیستیم، اما در آینده خواهیم دید که آیا فرصت‌‌‌هایی وجود دارد یا نه.»یک دیپلمات اروپایی گفت که نمی‌‌‌داند آیا قطر در نشست‌‌‌های دوجانبه به موضوعات هستهای و هواپیماهای بدون سرنشین اشاره کرده یا خیر، اما ابراز تردید کرد که آیا این گفت‌‌‌وگوها شامل برنامه اتمی ایران بوده یا خیر. این دیپلمات گفت: «هیچ چیز غیرممکن نیست، من با توجه به اینکه موضوع هستهای عموما با میانجی‌گری عمان انجام می‌شود، به صحت این خبر تردید دارم.»پیش‌تر ایران و آمریکا در حوزه ترتیبات امنیتی منطقه و برنامه هستهای توافقاتی داشتند، اما این توافق در سطوح عالیتر مورد پیگیری قرار نگرفته است. گزارش رویترز از تلاش‌‌‌های قطر را باید در راستای تداوم محدودسازی تنش تلقی کنیم. در نتیجه اگر بعد از تبادل زندانیان و آزادسازی بخشی از پول‌‌‌های بلوکه شده ایران، مساله پهپادی هم به نوعی حل شود، می‌تواند پیش‌درآمدی برای مذاکرات هستهای شود.
الگوی مذاکراتی جدید
همچنین به نظر می‌رسد که این مدل از مذاکرات بر سر مسائل خرد و رسیدن به مذاکرات بزرگ‌تر در حال تبدیل شدن به یک الگوی مذاکراتی بین ایران و ایالات متحده است؛ زیرا با توجه به پیامدهای جنگ اوکراین و ضعیف شدن سازوکار ۱+۵، مدتی است مذاکرات از طریق واسطه‌های منطقه‌‌‌ای بین ایران و آمریکا در حال برقراری است. دو محور قطر و عمان در این راستا فعال شده‌‌‌اند و یک زمان دوحه و زمانی دیگر مسقط نقش اصلی را در حل و فصل مناقشات ایران و آمریکا با هدف رسیدن به یک توافق بزرگ‌تر ایفا می‌کنند. این مدل از مذاکرات برای کاهش تنش، جدید است و تا ماه مه۲۰۲۳ چنین مدلی وجود نداشت. همچنین به نظر می‌رسد که نگاه ایران و آمریکا نیز به مذاکرات تغییر کرده است؛ اگر پیش‌تر طرفین به نقش تسهیلگر روسیه در گفت‌وگوهای هستهای نیاز داشتند امروز دیگر چنین نیازی حس نمی‌شود و نقش روسیه که درگیر جنگ اوکراین است، به تدریج در این رابطه کمرنگ‌‌‌تر شد. تهران و واشنگتن ظاهرا به این جمع‌‌‌بندی رسیده‌‌‌اند که به طرف‌‌‌های دیگر در مذاکرات نیازی نیست. البته نقش چین متفاوت از روسیه و کشورهای اروپایی است. یعنی هم چین با توجه به نزدیکی به ایران می‌تواند به صورت مستقل در مذاکرات بین ایران و آمریکا نقش‌آفرینی کند و هم در دیپلماسی بین آمریکا و چین، واشنگتن می‌تواند از پکن مطالباتی داشته باشد و چین هم نقش خود را در زمینه ترغیب ایران به مذاکرات عملیاتی کند.
توقفگاه‌‌‌های کاهش تنش
طبق روایت رویترز گام‌‌‌های بعدی (بعد از تبادل زندانیان) در راستای محدودسازی تنش در حاشیه مجمع عمومی آغاز شده و قرار است باز هم ادامه داشته باشد. البته این محدودسازی می‌تواند با توقفگاه‌‌‌هایی مانند تاریخ ۱۸ اکتبر یا ۲۶ مهر مواجه شود. در این تاریخ، تحریمهای تسلیحاتی یعنی موشکی و پهپادی ایران طبق قطعنامه ۲۲۳۱ به صورت خودکار لغو می‌شود. جوزپ بورل، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا روز پنج‌شنبه ۲۳ شهریور ماه گفت: نامه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای از فرانسه، انگلیس و آلمان دریافت کرده که در آن اعلام شده آنها قصد ندارند تحریمهای موشکی علیه ایران را بعد از ۱۸ اکتبر ۲۰۲۳ رفع کنند. همچنین آمریکا نیز با بروکسل همراهی کرد و متیو میلر، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا اخیرا اعلام کرد: «واشنگتن با همکاری شرکای اروپایی خود برای مقابله با موشک‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ایران تحریم‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها را تقویت خواهد کرد.» بنابراین اگر تحریمهای موشکی ایران برخلاف برجام، تمدید شود یک شوک منفی به پروسه محدودسازی تنش وارد آورده و آن را پیچیده‌‌‌تر می‌کند ولی از میان نمی‌‌‌برد.زیرا امروز دو طرف تمایل دارند در کف انتظارات خود از مذاکرات، محدودسازی تنش ادامه پیدا کند و به دوره تصاعد بحران ورود نکنند. گام اول پروسه محدودسازی تنش در آوریل و مه۲۰۲۳ در یک شرایط اضطراری که دو طرف در حال ورود به تنش‌‌‌های فزاینده بودند، با هدف جلوگیری از تشدید تنش صورت گرفت. بنابراین در حال حاضر تهران و واشنگتن نمی‌‌‌خواهند دوباره به آن دوره بازگردند. همچنین پیگیری دیگر گام‌‌‌های کاهش تنش می‌تواند طرفین را به مرحله توافق بیشتر در برابر بیشتر یا جامع‌‌‌تر هدایت کند.
منبع: دنیای اقتصاد