جک فولورو در روزنامه لوموند ۲۴ اکتبر مقاله زیر را درج کرده است که ترجمه آنرا می آوریم:
حمله حماس به اسرائیل در هفتم اکتبر، تنها افکار عمومی را شوکه نکرد، بلکه مقامات سیاسی برسر قدرت در کشورهای نزدیک به اسرائیل نیز متوجه بی اطلاعی خویش ازآنچه در نوار غزه- محل آغاز عملیات کماندوهای تروریستی- در حال تدارک بود،شدند.
حمله چنان غافلگی رکننده و متزلزل کننده برای اردوگاه غرب، که با تهدیدات اسلام گرایان در سرزمین خویش نیز مواجه است بود که ایالات متحده امریکا ضروری دانست تا توضیحاتی را برای متحدان اصلی اروپایی اش، در مورد این شکست ارائه دهد. روزنامه لوموند توانسته است از منابعی که خواستند نامشان فاش نشود، به بخشی از آنچه که واشنگتن به شرکای بریتانیایی، فرانسوی و آلمانی خود گزارش کرده است دست یابد. این گزارش نقاط ضعف اطلاعاتی اسرائیلی و امریکایی در مورد حماس و تمرکز و اهمیت زیادی که به نظارت فناورانه داده شده را بیان می کند. همچنین شهادت می دهد که حماس نیز خود تصور نمی کرد که عملیاتش اینگونه بزرگ و وسیع باشد. و گزارش در نهایت، وجود هماهنگی در حملۀ هفتم اکتبر با ایران و حزب الله لبنان را رد می کند.
گزارش آمریکایی ها قبل از هر چیز تأکید می کند که شاخۀ سیاسی حماس که رهبران آن در غزه و همچنین در خارج از کشور، بویژه در قطر هستند، «از آماده سازی حملۀ نظامی دور نگه داشته شده اند». شاخه نظامی در این مانور تنها بود. با این حال، آمریکایی ها می گویند که اگر شین بت و موساد– سرویس های اطلاعاتی داخلی و خارجی اسرائیل-، منابع انسانی در این جنبش رادیکال دارند، آنها اساساً در شاخه سیاسی آن هستند.
کوری سرویس های امنیتی اسرائیل:
بنابراین، دستگاه امنیتی اسرائیل نسبت به فعالیت های شاخه نظامی حماس کور بوده است. با این حال، این رمزگشایی از رویدادهای ۷ اکتبر برای اروپایی ها مانع از آن نمی شود که برخی از اعضای شاخه سیاسی حماس، بویژه در غزه، از قبل به صورت فردی، مطلع بوده باشند. این فقط نشان می دهد که سرویس های اطلاعاتی اسرائیل خبرچینی در میان آنها نداشتند و اطلاعاتی که اعضای جنبش اسلام گرا می توانستند بطور غیر عمدی از طریق شنود ارتباطات شان، لو دهند، به دست شبکه شین بت نیفتادند. تقسیم بندی و جدا سازی شدید بین شاخه های سیاسی و نظامی حماس، یکی از کلیدهای درک عملیاتی است که از همۀ رادارها عبور کرده است.
قدرت اطلاعات فناورانۀ اسرائیل که در این زمینه بسیار مورد حمایت ایالات متحده امریکا قرار دارد، ضعف های خود را نشان داده است. بر اساس اطلاعات مخابره شده به اروپایی ها، حتی ابزارهای تجسسی قدرتمند امریکایی که به سمت نوار غزه، قطعه زمینی به طول ۴۰ کیلومتر و حداکثر عرض ۱۲ کیلومتر، هدایت شده بودند، قادر به ثبت علائم هشدار دهنده در مورد آماده سازی حمله نبودند. شاخۀ نظامی حماس، مدت هاست که از وسایل ارتباطی ابتدایی، اما مؤثر استفاده می کند که امکان خنثی کردن مدرن ترین تکنیک های رهگیری را فراهم می کند.
دقت و توجه سرویس اطلاعات اسرائیل نیز به دلیل انتخاب های تاکتیکی و اولویت های قدرت سیاسی تضعیف شده بود. از جبهۀ غزه خلع ید شده بود و بخش قابل توجهی از نیروهای مسلح به کرانه باختری، که در یک سال و نیم اخیر، در آن، قیام مسلحانه خزنده ای در حال شکل گیری است، منتقل شده بودند. از شین بت خواسته شده بود که تلاش های خود را بر امنیت شهرک های یهودی نشین متمرکز کند و دیگر در منطقۀ محاصرۀ ساحلی، محلی که خطر از آنجا شکل گرفت، تمرکز نکند. انتخابی که عواقب آن، از جهاتی خاص، احتمالاً خود حماس را شگفت زده کرد.
عدم کمک خارجی:
طبق گزارشی که آمریکایی ها به اروپایی ها داده اند، این درس بزرگ دیگری است که آنها، از این حمله گرفتند. حماس از عدم واکنش نیروهای امنیتی اسرائیل یا حداقل زمانی که آنها برای پاسخ به نفوذ کماندوهای مسلح خود صرف کردند، شگفت زده شد. حماس فکر نمی کرد بتواند تا این حد در خاک اسرائیل بماند و قبل از بازگشت به غزه، این همه گروگان بگیرد. مهاجمان حماس توانستند ساعت ها بدون مزاحمت در کیبوتسیم ها که در چند کیلومتری پایگاهشان قرار داشت، رعب و وحشت ایجاد کنند.
به همین ترتیب، بر اساس اطلاعات آمریکایی ها که در تبادلات دو جانبه میان سرویس های اسرائیلی و اروپایی تأیید شده اند، کوری سرویس های اطلاعات در مورد حمله ۷ اکتبر به این دلیل است که این حمله در ابتدا، به وسعتی که امروز بخاطر کشتار غیرنظامیان پیدا کرده است، پیش بینی نشده بود. بنا بود تدارکات و سازماندهی حمله، کار یک کمیته بسیار کوچک باشد تا خطر لو رفتن آن هرچه بیشتر محدود شود. سرویس های مصری که آمریکایی ها شبکه ای از جاسوسان مؤثر در غزه را در اختیار آنها قرار می دهند، تهدید را نیز شناسایی نکردند، اما برخی از کشورهای اروپایی در صحت این ادعای آمریکایی ها، تردید دارند.
در نهایت، در بارۀ وجود جلساتی در لبنان بین مدیران حزب الله و رژیم ایران، برای آمادگی و هماهنگی، سؤال شد. آمریکایی ها، مانند سرویس های اطلاعاتی فرانسه، بهره مندی حماس از کمک های خارجی را انکار کردند. اما مسئلۀ حمایت از حماس، همچنان یک موضوع حساس است، زیرا خطر به آتش کشیدن منطقه ای را به همراه دارد. بنظر می رسد که در حال حاضر، سازمان های اطلاعاتی، مانند دولت ها، در تلاش هستند، همه کار برای خنثی کردن چنین سناریویی را انجام دهند.
به گفته یکی از شاهدان تبادل و اشتراک اطلاعات با آمریکایی ها، امروزه نوعی نگرانی در میان سرویس های اطلاعاتی اروپا وجود دارد. زیرا اگر اسرائیلی ها که در دنیای جاسوسی به دلیل تخصص خود در کسب اطلاعات و جاسوسی از انسان ها، شناخته شده هستند، به این ترتیب شکست خوردند، چه سرنوشتی همتایان اروپایی خواهند داشت، اگر آنها نیز با تهدیدی از این نوع مواجه شوند؟
این تبادل اطلاعات بیش از یک تصویر لزوماً دقیق از واقعیت حمله ۷ اکتبر، نمای کلی از نحوۀ درک این رویداد در سرویس های اطلاعاتی غربی را ارائه می دهد. با این حال، باید در نظر داشت که این نوع تمرین بین سازمان های جاسوسی به ندرت خالی از محاسبات است. اگر غربی ها در زمینه تروریسم، بویژه پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، همکاری نزدیک و صمیمانه ای با ایالات متحده امریکا ایجاد کرده اند، آنها نیز می دانند که وقتی مسائل سیاسی تر می شوند، منافع هر کشور متمایز می گردد.