مستند «مصدق از نگاهی دیگر؛ دریچه ای بر منش، روش و بینش»، اثر شهید هدی صابر منتشر شد. این فیلم مستند حاصل گفتگوی های هدی صابر با شمار زیادی از نزدیکان و مصاحبان مرحوم محمد مصدق─ نخست‌وزیر دولت ملی ایران- در دوران تبعید و حصر در احمدآباد پس از کودتای ننگین ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ تا پایان حیات رهبر نهضت ملی ایران است. در این مستند که طی سال های ۱۳۸۹-۱۳۸۸ تهیه شده، هدی صابر با کسانی چون محمود مصدق (نوه دکتر مصدق)، سروان موسی مهران فشارکی (فرمانده گارد حفاظت از نخست‌وزیری)، نصراله خازنی (رئیس دفتر مصدق در دوران نخست‌وزیری)، حسین شاه حسینی (پیش کسوت و عضو شورای مرکزی و نایب رئیس جبهه ملی)، ابوالفتح تک روستا (آشپز قلعه احمدآباد)، کشور بیگ پور (از خدمت گزاران قلعه احمدآباد)، مشهدی حسن (اهل روستای احمدآباد)، سید علی اکبر طالبی (از معمرین روستای احمدآباد و از کارکنان قلعه)، کرمعلی معافی (از خدمتگزاران قلعه احمدآباد)، آقای کشاورز (از خدمتگزاران قلعه احمدآباد) و دکتر اسماعیل یزدی (پزشک معالج دکتر مصدق) گفتگو کرده است. این گفتگوها، حاوی جزئیات ناگفته و قابل تأملی از منش و سلوک شخصی مرحوم مصدق است که بیانگر مردمداری، سلامت و انضباط مالی، برخورد انسانی و صمیمانه و سخاوتمندانه با زیردستان، پرهیز از سوء استفاده از موقعیت شخصی، برخورد تعالی بخش با ضعف های اخلاقی اطرافیان، تأکید بر قانون در امور روزمره و جزئی و ویژگی های متعدد منحصر به فرد این شخصیت سیاسی ایران معاصر است.در معرفی این مجموعۀ مستند می خوانیم:
«شهید هدی صابر همواره در جستجوی نقش الگوهای ملی و مذهبی عصر معاصر بود. گویی در دیده ژرفش و قلب پرتپنده اش، آنان جایی وسیع داشتند. از همین رو قلم متکی بر پژوهش هایش به سمت چنین چهره هایی نشانه می رفت.
در این میان مصدق را به عنوان «مرد با منش تاریخ» ویژه خواند و بر آن شد تا در سال ۱۳۸۸ و قبل از حبس و سپس پروازش، بزرگ منشی او را به تصویر درآورد.
اینک هدای با حس و با منش، با ما نیست، اما اثر بس پرمعنا و پرآموزه اش با ما همراه است.
یادش نیک باد.»
همراه معرفی مذکور، یادداشت کوتاهی از شهید صابر نیز بر دیسک نوری حاوی فیلم مستند مذکور درج شده است که بدین شرح است:
«در شرایطی که اقتصاد کشور از مهم ترین منبع عایدات خود محروم شده بود، منطق «تعدیل» ضرورتی تاریخی تلقی شد. رئیس دولت ملی در طول دوران زمامداری خویش، ریالی حقوق دریافت نکرد. مخارج نخست‌وزیری و هزینه سفر خود و همراهان به سازمان ملل و دادگاه لاهه را شخصاً تقبل کرد.
مصدق به عنوان یک رئیس دولت بی هزینه و دست در جیب، به دولت و اعضای کابینه نیز مهار زد و صرفه جویی را از خود و سپس نزدیک ترین ها شروع کرد. چنین رئیس دولتی قادر بود تا در عرصۀ کلان اقتصاد نیز «تعدیل» برقرار کند و در حوزۀ مالی بهینه سازی کند.
احترام ویژۀ تمام قامت ما برای محمد مصدق نیز از سر پیش برد شرافت بار پروژۀ آدمیت ملی ایرانی است.
هدی صابر»
منبع: تارنمای در فیروزه ای