10 اسفند 1392 – سایت انقلاب اسلامی: ویکیلیکس مکاتبات وزارت امور خارجه امریکا در زمان وزارت خارجه کیسینجر را منتشر کرده است. ریچارد هِلمز سفیر امریکا در ایران بود. برای آگاهی خوانندگان بخشهای جالب این اسناد را درج می کنیم. همینطور که در این سند ملاحظه می کنید، زبان و عملکرد استبداد یکی است. اگر در رژیم ولایت مطلقه فقیه، زندانیان سیاسی وادار به توبه برای نجات از اعدام و شکنجه می شوند، در زمان شاه، همین روال بود، و زندانیان سیاسی ای که بر مواضع خود می ایستادند، اعدام می شدند. لازم به یادآوری است که اولا بنابر گزارش 10 ژانویه 1974 هِلمز؛ «سعی شد همه مسئولیت روی گلسرخی و سلیمی گذاشته شود که در زمان برملا شدن توطئه در زندان بوده اند»، ثانیا قبرشان، بعد از انقلاب و در اوایل اسفند 1357 پیدا شد.

گزارش 19 فوریه 1974 (30 بهمن 1352)هِلمز

شاه مجازات سه نفر از پنج محکوم به اعدام را به حبس ابد تخفیف داد

خلاصه: اعلیحضرت پس از بازگشت از تعطیلات سوئیس، حکم اعدام سه نفر از پنج متهم به توطئه برای ترور شاه و اعضای خانواده سلطنتی، را به حبس ابد تبدیل کرد. دو متهم باقی مانده، محکوم به اعدام هستند. حکم شش نفر دیگر، به گفته رِفتِل، همانطور باقی مانده است.

پایان خلاصه.

در 17 فوریه پس از بازگشت شاه از تعطیلات سن موریس، دادستان قاضی لانیان تصمیم شاه مبنی بر تخفیف حکم اعدام به حبس ابد طیفور بطحایی، عباسعلی سماکار و محمد رضا علامه زاده، متهمان به قصد ترور شاه، ملکه فرح و شاهزاده سیروس رضا را اعلام کرد. حکم اعدام خسرو گلسرخی (شاعر، نویسنده کتاب، و فامیل وزیر سابق کشاورزی و منابع طبیعی) و کرامت الله دانشیان (شرکت ساختمانی) پابرجا ماند.

توضیح: شاه با تائید حکم اعدام گلسرخی و دانشیان، روشی را در ایران در پیش گرفت که تروریستهایی که توبه نکرده اند، را نمی بخشند. هر دو محکوم به اعدام حاضر نشدند باورهای مارکسیستی را رد کنند و در انتقاد از رژیم ایران، محکم ایستادند.

هِلمز – استفاده رسمی محدود.

برای خواندن اصل این گزارش در سایت ویکیلیکس، اینجا را کلیک کنید.

برای مطالعه گزارش 10 ژانویه 1974 (20 دی 1352) هِلمز، اینجا را کلیک کنید.