گزارش ها و اطلاعیه ها در بارۀ پروژۀ وحدت ۴ جریان سیاسی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران، شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران، کنشگران چپ، و سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)، برای مشارکت در روند شکل دهی تشکل بزرگ چپ:اطلاعیۀ کمیته مرکزی “سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران” در بارۀ پروژۀ وحدت چهار جریان سیاسی
در تاریخ ۱۵ آبان ١٣٩١ (۵ نوامبر ٢٠١٢) “فراخوان برای مشارکت در روند شکل دهی تشکل بزرگ چپ” با امضاء سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران، سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)، شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران منتشر شد. فراخوان با استقبال نیروهای چپ دمکرات و سوسیالیست روبرو شد و بعد از انتشار فراخوان، جمعی از فعالان منفرد چپ به آن پیوستند که با نام کنشگران چپ فعالیت دارند.
این پروژه بر اساس خطوط مشترک سه گانۀ زیر شکل گرفت:
۱. گسست از سیستم فکری و عملکردی “سوسیالیسم واقعاً موجود” که طی چند دهه در شوروی و تعدادی از کشورها حاکم بود و اساس فکری مسلط در جنبش کمونیستی را تشکیل می داد.
۲. ما به آزادی، دموکراسی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم باورمندیم و برای تحقق آن ها در ایران مبارزه می کنیم. از نظر ما آزادی با عدالت اجتماعی، و سوسیالیسم با دمکراسی، پیوند عمیقی دارند. ما مدافع حقوق بشر هستیم و علیه هر گونه ستم و تبعیض ملی، طبقاتی، جنسی، نژادی، مذهبی و عقیدتی مبارزه می کنیم.
٣. اعتقاد بر اینکه جمهوری اسلامی مانع اصلی آزادی، دموکراسی، پیشرفت و عدالت اجتماعی است. از این رو هدف برنامه ای ما رفع این مانع از طریق مبارزۀ مسالمت آمیز به دست مردم و از طریق گسترش جنبش همگانی و استقرار یک جمهوری دمکراتیک مبتنی بر جدایی دولت و دین در ایران است.
این فراخوان بر آن بود که “شکل گیری چنین تشکلی از یک سو نیازمند تبیین پایه های نظری، برنامه ای و تشکیلاتی است و از سوی دیگر پیشبرد بحث، گفتگو و همکاری نزدیک”؛ در عین حال تأکید داشت که “وارد شدن به روند بحث و گفتگو و تدوین اسناد، لزوماً به معنی تصمیم گیری قطعی از همان ابتدا در مورد امر وحدت نیست، اما به معنی تعهد به مشارکت در این روند است. بعد از اتمام این روند، فعالین چپ و سازمان ها با توجه به حاصل کار جمعی، خود در مورد وحدت و شرکت در سازمان واحد تصمیم خواهند گرفت.”
سه سازمان و جمعی از کنشگران چپ در همکاری با هم یک برنامه (نقشه راه) دو ساله، به منظور تحقق این پروژه تدوین کردند که در اواسط ماه ژوئن ۲۰۱٣ به تائید هر چهار جریان رسید. بر پایۀ “نقشه راه” سازماندهی و مسئولیت پروژه را “گروه کار تدارک و سازماندهی”، متشکل از نمایندگان چهار طرف پروژه، با حقوق برابر، به عهده گرفت. این ارگان برای پیشبرد پروژه، سه گروه کار نظری- برنامه ای، استراتژی سیاسی، و ساختار و اساسنامه، تشکیل داد. بعداً، برای تدوین منشور، گروه کار منشور، جایگزین دو گروه کار نظری- برنامه ای، و گروه کار استراتژی سیاسی شد. طی این دو سال، سه کنفرانس و یک سمینار- کنفرانس دو روزه حضوری برگزار گردید. اولین کنفرانس به موضوعات نظری چپ و الگوهای حزبی، کنفرانس دوم به مسائل استراتژی سیاسی، سومین کنفرانس به مسائل برنامه ای و سمینار، کنفرانس چهارم به موضوع منشور و اساسنامه، اختصاص داشت. برای تدارک نظری این پروژه، ده ها مطلب پیرامون مسائل سیاسی و نظری و تشکیلاتی منتشر گردید و جلسات متعدد پالتاکی در ارتباط با مسائل نظری، سیاسی، برنامه ای و تشکیلاتی برگزار شد.
طی این مدت فعالان و علاقمندان این پروژه، روند پیشرفت آن را، دنبال کرده اند. گروه کار تدارک و سازماندهی کوشیده است به موقع گزارش اقدامات انجام شده را به اطلاع علاقمندان برساند و در برخی رسانه ها بازتاب دهد. این گروه کار، در جریان پیشبرد پروژه، بر شفافیت، استفادۀ برابر فعالان از امکانات، مشارکت داوطلبان در فعالیت ها و رعایت حقوق گرایشات متفاوت، تأکید داشته و در جهت تحقق آنها کوشیده است.
در این دوره، پیرامون مسائل نظری، برنامه ای و سیاسی، هفت منشور، و در زمینۀ اساسنامه و ساختار، دو طرح اساسنامه تهیه شد که همگی منتشر شده اند. با تلاش گروه کار منشور، از تعدد منشورها کاسته شد و تعداد آنها به ۴ منشور رسید و همچنین بر پایۀ این ۴ منشور، اشتراکات و افتراقات آنها تنظیم و منتشر شد.
پس از برگزاری چهارمین سمینار- کنفرانس، گروه تدارک و سازماندهی، بر پایۀ نقشۀ راه از ۴ طرف پروژه تقاضا نمود که تا پایان ماه می ۲۰۱۵ با توجه به حاصل کار، تصمیم خود را در مورد “وحدت و شرکت در سازمان واحد” اعلام کنند. سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) و شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران و کنشگران چپ پاسخ خود را در مهلت تعیین شده اعلام نمودند. سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران پاسخ خود را با ۴ ماه تأخیر در اختیار گروه تدارک و سازماندهی قرار داد. فشردۀ پاسخ طرف های چهار گانه پروژۀ وحدت چنین بوده است:
** سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) در آوریل ۲۰۱۵ اعلام نمود که
“کنگره چهاردهم با صدور قرار جامعی راه طی شدۀ تاکنونی را تأیید و اعلام کرد که سازمان با وفاداری به توافقات حاصلۀ تاکنونی و توافقاتی که تا برگزاری کنگره حاصل خواهند شد، در کنگرۀ مشترک شرکت خواهد جست.”
** شورای موقت سوسیالیست های چپ در دهم ماه می ۲۰۱۵ اعلام نمود:
“از آنجا که این پروژه موفق به تبین پایه های نظری و تشکیلاتی مورد توافق ۴ جریان بر مبنای یک منشور و یک اساسنامه نگردید، کنگره مشترک نمی تواند بر اساس نقشۀ راه شکل گیرد و برگزار شود.” سپس در ٣۱ ماه اکتبر ۲۰۱۵ چنین تصمیم گرفت: شورای موقت” وحدت سه سازمان و کنشگران و به پیرو آن وظیفۀ گروه کار تدارک و سازماندهیِ این پروژه را نیز، پس از انتشار گزارشی به افکار عمومی، خاتمه یافته می داند”
**کنشگران چپ نیز در پایان ماه می نظر خود را چنین بیان داشتند:
“در کنگرۀ وحدت چپ شرکت می کنیم و در صورت فراهم نبودن شرایط برای وحدت همه جانبه در هیأت “یک سازمان سیاسی چپ” به کنگره پیشنهاد جمعبندی از راه طی شده و برنامه ریزی مجدد برای ادامۀ پروژۀ وحدت با بهره گیری از تجارب بدست آمده را خواهیم داد.”
**پاسخ اتحاد فدائیان خلق ایران چنین بود:
متأسفانه در حال حاضر سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران نمی تواند نسبت به تداوم این پروژه یا توقف آن نظر قطعی ابراز کند.
(جهت اطلاع علاقمندان متن کامل پاسخ ها ضمیمه این اطلاعیه منتشر می شود.)
گروه تدارک و سازماندهی در مجموع برخورد فعالان این پروژه را در سطوح مختلف و در تمامی زمینه، مفید دانسته و کار مشترک را اندوختۀ ارزنده برای آنان و برای جنبش چپ ایران می داند.
گروه تدارک و سازماندهی،
دهم نوامبر ۲۰۱۵
ضمیمه:
پاسخ سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
نامۀ شما را دریافت کردیم. شما در نامه از سازمان ما خواسته بودید که تا آخر ماه مه ۲۰۱۵ تصمیم سازمان را در مورد “وحدت و شرکت در سازمان واحد” اعلام کنیم.
چنانچه در جریان هستید چهاردهمین کنگره سازمان ما از٢٠ تا ٢٢ فروردین ماه ۱۳۹۴ (٩ تا ١١ آوریل ۲۰۱۵) برگزار شد. اظهار نظر در مورد پروژۀ وحدت چپ در دستور کار کنگره قرار داشت. کنگره با صدور قرار جامعی راه طی شده تاکنونی را تأیید و اعلام کرد که سازمان با وفاداری به توافقات حاصلۀ تاکنونی و توافقاتی که تا برگزاری کنگره حاصل خواهند شد، در کنگرۀ مشترک شرکت خواهد جست.
برای اطلاع شما، قرار مصوب کنگرۀ چهاردهم سازمان را ضمیمه نامه کرده ایم.
دبیرخانه شورای مرکزی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
قرار کنگره ۱۴ سازمان در مورد پیشبردِ پروژهٔ “شکل‌دهی تشکل بزرگ چپ”:
کنگرۀ سازمان با بررسی روند طی شده و دستاوردهای آن:
١. کوشش ارگان های پروژهٔ “شکل دهی تشکل بزرگ چپ” در اجرای نقشۀ راه این پروژه و دستاوردهای آن را ارج می نهد، و به تداوم این کوشش ها برای به سرانجام رساندن پروژه، به دیدۀ امید می نگرد.
٢. اعلام می کند که سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)، با وفاداری به توافقات حاصلۀ تاکنونی و توافقاتی که تا برگزاری کنگره حاصل خواهند شد، در کنگرۀ مشترک شرکت خواهد جست.
٣. اعضای سازمان را به شرکت گسترده در کنگرۀ مشترک و مشارکت در تصمیم گیری های آن پیرامون طرح اسناد ارائه شده، نام تشکل و هر آنچه در دستور کار گنگره قرار خواهد گرفت، فرا می خواند.
در عین حال کنگره با ملاحظۀ سطح توافقات کنونی که هنوز تضمین کنندۀ یک وحدت حزبی پایدار نیستند و با تأکید بر ضرورت مشارکت نیروهای طرف های پروژه در داخل کشور و پایگاه اجتماعی آنان:
۴. از طرح ها و ابتکاراتی که برای حل مشکلات پیش روی پروژه، و فراهم آوردن فرصت برای رفع نگرانی ها و دغدغه های موجود ارائه شوند، استقبال می کند.
۵. ارگان های پروژه را به دقت بیشتر در چگونگی های تحقق یک وحدت پایدار و به روز رسانی نقشۀ راه فرا می خواند، از پیشنهادهای این ارگان ها در این راستا استقبال می کند، و شورای مرکزی خود را برای بررسی این پیشنهادها و توافق های ممکن مختار می داند.
۶. کل روند طی شده و توافقات تاکنونی را پایه ای قابل اتکا می داند تا در صورت عدم توفیق کنگرۀ مشترک در تحقق وحدت به هر دلیل، به “اتحادی در راستای وحدت” در میان نیروهای پروژۀ وحدت، در اشکال مورد توافق، شکل داده شود.
۱۵ آوریل ۲۰۱۵
پاسخ شورای موقت سوسیالیست های چپ: این جریان ابتدا در تاریخ ۲۰ اردیبهشت ۱٣۹۴ برابر دهم ماه می ۲۰۱۵ پاسخ زیر را ارائه نمود:
مصوبۀ شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران، در بارۀ چشم انداز “پروژۀ شکل دهی تشکل بزرگ چپ”
شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران در نشست عمومی خود در ٩ و ١٠ ماه مه ۲۰۱۵، برابر با ١٩ و٢٠ اردیبهشت ۱۳۹۴ چشم انداز “پروژۀ شکل دهی تشکل بزرگ چپ” را با توجه به حاصل کار آن مورد بحث و بررسی قرارداد و تصمیمات و نقطه نظرهای زیر را به تصویب رساند:
١ ـ شورای موقت پروژه ای را که با “فراخوان برای مشارکت در روند شکل دهی تشکل بزرگ چپ” در ۵ نوامبر ٢٠١٢ از سوی ٣ سازمان سیاسی چپ و سپس با پیوستن جمعی از کنشگران چپ به آن، از جانب ۴ جریان آغاز شد، تلاشی مثبت در جهت نزدیکی بخشی از نیروهای چپ دموکرات و سوسیالیست کشور ما در مبارزه علیه نظام جمهوری اسلامی برای آزادی، دموکراسی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم در ایران ارزیابی می کند.
٢ ـ شورای موقت براین باور است که پروژۀ نامبرده، دستاوردهایی ارزشمند داشته است. تدوین چهار منشور نظری ـ برنامه ای، دو سند ساختاری و پیدایش هم گرایی های نظری و برنامه ای در روند بحث ها و کنفرانس ها و تهیه اسناد در میان فعالان پروژه، از جملۀ این دستاوردها است.
٣ ـ شورای موقت براین ارزیابی است که پروژه با وجود همۀ تلاش های قابل ارج، موفق به تبیین پایه های نظری، برنامه ای و تشکیلاتی مورد توافق ۴ جریان تشکیل دهندۀ پروژه، بر مبنای یک منشور و یک سند ساختار مشترک که لازمۀ ایجاد یک تشکل واحد چپ سوسیالیستی است، نگردید.
با توجه به چنین وضعی، کنگرۀ مشترک به طور منطقی نمی تواند بر اساس پیش بینی نقشۀ راه شکل گیرد و برگزار شود.
۴ ـ شورای موقت ضمن تأیید خطوط کلی منشور ۶ امضاء بر این نظر است که با پایه قراردادن مبانی اصلی این منشور می توان با دو منشور تک امضا به منشوری مشترک رسید که چارچوبی باشد برای دست یابی به وحدت چپ و ایجاد یک تشکل چپ سوسیالیستی در مبارزه علیه کلیت نظام جمهوری اسلامی ایران. شورای موقت، کماکان آمادگی خود را برای تلاش در این راستا اعلام می دارد.
سپس در تاریخ ٨ آبان ۱۳۹۴ برابر ٣١ اکتبر ۲۰۱۵، در ارتباط با این پروژه مصوبۀ زیر را ارائه نمود:
مصوبۀ شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران در بارۀ وحدت ٣ سازمان چپ و کنشکران چپ:
شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران در نشست عمومی خود به تاریخ ٣١ اکتبر ۲۰۱۵ برابر با ٨ آبان ۱۳۹۴، در تکمیل مصوبۀ ١٠ ماه مه ۲۰۱۵ (رجوع کنید به ضمیمه) نکات زیر را به تصویب رساند:
١- شورای موقت بر این ارزیابی است که پروژه ای که با “فراخوان برای مشارکت در روند شکل دهی تشکل بزرگ چپ” در ۵ نوامبر ٢٠١٢ آغاز شد، موفق به تبیین پایه های نظری، برنامه ای و تشکیلاتی لازم برای ایجاد یک سازمان چپ سوسیالیستی در مبارزه علیه کلیت نظام جمهوری اسلامی نشد.
٢- شورای موقت، با حرکت از واقعیت فوق، پروژۀ وحدت ٣ سازمان اتحاد فدائیان خلق، فدائیان خلق (اکثریت)، شورای موقت سوسیالیست های چپ و کنشگرای چپ را پایان یافته تلقی می کند. به پیرو آن، وظیفۀ گروه کار تدارک و سازماندهیِ این پروژه را نیز، پس از انتشار گزارشی به افکار عمومی، خاتمه یافته می داند.
پاسخ اتحاد فدائیان خلق ایران به گروه کار تدارک و سازماندهی پروژۀ شکل دهی تشکل بزرگ چپ:
سازمان اتحاد فدائیان خلق، برای تصمیم گیری نهایی پیرامون پروژۀ «شکل دهی تشکل بزرگ چپ» کنگرۀ فوقالعاده ای در ماه ژوئن برگزار کرد. علیرغم بحث های طولانی پیرامون تداوم پروژه برای یک دورۀ معین، حداکثر ۶ ماه، از یک سو، و توقف پروژه بدلیل فقدان چشم انداز لازم برای رسیدن به یک منشور مؤسسان از سوی دیگر، جلسه موفق به دستیابی به یک تصمیم مشخص نشد و در نهایت تصمیم گرفت تا با انتخاب یک کمیسیون، شانس مجددی برای یافتن یک راه حل مشترک و مورد قبول اکثریت اعضاء سازمان به خود دهد. این کمیسیون هم پس از یک و ماه نیم تلاش، بدون حصول نتیجه به کار خود پایان داد.
بر اساس نقشۀ راه، دو سال پس از آغاز مباحث، سازمان می بایست نسبت به نتیجۀ کار اظهار نظر کند. متأسفانه در حال حاضر سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران نمی تواند نسبت به تداوم این پروژه یا توقف آن، نظر قطعی ابراز کند. (گزارش کامل کنگره فوق العاده در سایت سازمان منتشر شده است.)
ما آمادۀ گفتگو با هیأت های نمایندگی سه جریان دیگر در این پروژه برای توضیح وضعیت فعلی و تبادل نظر و شنیدن پیشنهادات آنها هستیم.
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران،
شهریور ۱٣۹۴- سپتامبر ۲۰۱۵
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _
اطلاعیه “شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران” در بارۀ پروژۀ وحدت چهار جریان سیاسی
شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران بدین وسیله اعلام می دارد که پروژه ای که با “فراخوان برای مشارکت در روند شکل دهی تشکل بزرگ چپ”، در تاریخ ۱۵ آبان ١٣٩١ (۵ نوامبر ٢٠١٢) به منظور وحدت سازمان اتحاد فدائیان خلق، سازمان فدائیان خلق (اکثریت)، شورای موقت سوسیالیست های چپ و تعدادی از کنشگران چپ آغاز شد، به رغم تلاش های فراوان موفق به تبیین پایه های نظری، برنامه ای و تشکیلاتی اساسی و لازم برای ایجاد یک سازمان واحد چپ سوسیالیستی در مبارزه علیه تمامیت نظام جمهوری اسلامی نگردید.
اکنون، با توجه به وضعیت فوق، سازمان ما پروژۀ مشخص نامبرده را پایان یافته تلقی می کند و در نتیجه، وظیفۀ گروه کار تدارک و سازماندهیِ این پروژه را نیز خاتمه یافته می داند.
این پروژه بر اساس خطوط مشترک سه گانۀ زیر شکل پذیرفت:
۱. گسست از سیستم فکری و عملکردی “سوسیالیسم واقعا موجود” که طی چند دهه در شوروی و تعدادی از کشورها حاکم بود و اساس فکری مسلط در جنبش کمونیستی را تشکیل می داد.
۲. باورمندی به آزادی، دموکراسی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم و مبارزه برای تحقق آن ها در ایران. آزادی با عدالت اجتماعی، و سوسیالیسم با دمکراسی، پیوندی عمیق دارند. دفاع از حقوق بشر و مبارزه علیه هرگونه ستم و تبعیض ملى، طبقاتى، جنسى، نژادى، مذهبى و عقیدتى.
۳. اعتقاد بر اینکه جمهوری اسلامی مانع اصلی آزادی، دموکراسی، پیشرفت و عدالت اجتماعی است. از این رو هدف برنامه ای ما رفع این مانع از طریق مبارزۀ مسالمت آمیز به دست مردم و از طریق گسترش جنبش همگانی و استقرار یک جمهوری دمکراتیک مبتنی بر جدایی دولت و دین در ایران است.
با وجود این مشترکات مصرح در فراخوان، اما در روند پیش رویِ پروژه، بر ما آشکار شد که درک و تلقی این مجموعه از خطوط سه گانۀ فوق نه تنها هم سان و سازگار نیستند، بلکه در تک تک بندهای فوق، دریافت ها و تلقی های متفاوت، و گاه بسی متضاد و غیر قابل توافق وجود دارند. چهار منشوری که در پایان کار ارائه شدند، بیانگر این اختلافات می باشند. در طی بحث و گفتگو های درونی برای تهیه منشور و اساس نامۀ برای تشکیلات جدید، به تدریج و هر چه بیشتر، به رغم خوش بینی های اولیه در آغاز کار نسبت به امکان هم گرایی این جریان ها، ثابت شد که امکان وحدت و ایجاد تشکیلاتی واحد، جایگزین سازمان های موجود، پایدار و اثرگذار بر اساس مبانی نظری، سیاسی و تشکیلاتی چپی به واقع سوسیالیستی و سازمانی به واقع اپوزیسیونی علیه نظام جمهوری اسلامی در موجودیت و تمامیت آن، با روندهایی از این پروژه و به طور مشخص با سازمانِ فدائیان خلق (اکثریت) وجود ندارد.
افزون بر اختلاف بر سر مقام و جایگاه مبارزۀ سوسیالیستی و ضد سرمایه داری در ایرانِ امروز و مناسبات تفکیک ناپذیر آن با مبارزه برای آزادی و دموکراسی، افزون بر اختلاف بر سر تبیین و تلقی ما از ماهیت نظام جمهوری اسلامی و امکان تحول یا اصلاح آن از درون سیستم، افزون بر اختلاف بر سر دموکراسی و معنا و مفهوم واقعی آن چون امر دخالت گری مشارکتی مردمان در ادارۀ امور خود و به دست خود، در راه سوسیالیسمی رهایی خواهانه، افزون بر اختلاف بر سر تبیین شکل سازماندهی و تشکیلاتی چپی از نوعی دیگر و نوین در گسست از شکل ها، شیوه ها و بینش های چپ سنتی و اقتدارگرا، موضع مشخص نسبت به نظام جمهوری اسلامی ایران، اصلاح ناپذیری و تحول ناپذیری آن و در نتیجه ضرورت تاریخی انحلال یا سرنگونی آن، گره گاه اصلی و گذرناپذیرِ تضادی اصلی با روندی شد که خود را صریحاً “تحول طلبِ” جمهوری اسلامی دانسته، بر هم سویی و هم کاری با اصلاح طلبان داخل کشور، بر مبارزه پارلمانی، مبارزه در بالا، بهره گیری از تناقض ها و شکاف های سیاسی درون حکومتی، بر شرکت در کارزارهای انتخاباتی و بهره گیری از فرصت های ممکن و بر دموکراتیزه کردن نهادهای جمهوری اسلامی تأکید می ورزد.
با این همه اما، این پروژه به رغم ناکامی در رسیدن به هدف خود، توانست با سازماندهی گفتگو و تعامل میان بخشی از نیروهای سیاسی کشور مان در خارج از کشور، آزمونی شود که ما آن را مثبت و آموزنده در راستای تلاش های تاریخی و مکرر جنبش چپ ایران برای اتحاد و وحدت میان خود ارزیابی می کنیم. هم گرایی و هم سویی نظری و برنامه ای در روند بحث ها و کنفرانس ها در بین بخشی از روندها و فعالان این پروژه که به تبیین منشوری نظری، سیاسی و برنامه ای بر اساس مشی چپی سوسیالیستی و اپوزیسیونی رادیکال انجامید (یکی از چهار منشور تدوین شده موسوم به منشور ۶ امضأ) از نظر ما مهم ترین دستاورد این پروژه به شمار می رود.
سازمان ما بر این نظر است که بر پایۀ مبانی اصلی منشور نامبرده، می توان چهارچوبی برای نزدیکی میان بخشی از نیروهای چپ و پیش روی به سوی ایجاد یک تشکل چپ سوسیالیستی برای ایران در جهت براندازی رژیم جمهوری اسلامی و تحقق آزادی، برابری، دموکراسی، جمهوری، عدالت اجتماعی، جدایی دولت و دین و سوسیالیسم بوجود آورد.
شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران کماکان آمادگی خود را در این راستا اعلام می دارد و در این راه تلاش و فعالیت خواهد کرد.
شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران،
۱۲ نوامبر ۲۰۱۵ – ۲۱ آبان ۱۳۹۴
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _
اطلاعیۀ “کنشگران چپ” در بارۀ پروژۀ وحدت چهار جریان سیاسی
گروه تدارک و سازماندهی بر اساس دستور کار تعیین شده، جلسات خود را در روزهای هفتم و هشتم ماه نوامبر ۲۰۱۵ برگزار کرد. در این جلسه موضوعات زیر در دستور قرار داشت:
١. بحث و بررسی گزارش تهیه شده و تصمیم گیری در مورد انتشار آن
٢. تبادل نظر حول مشکلات پروژه
٣. گفتگو حول چگونگی تداوم پروژۀ وحدت
۴. گفتگو پیرامون بازبینی نقشۀ راه
١. بحث و بررسی گزارش تهیه شده و تصمیم گیری در مورد انتشار آن:
گزارشی توسط مسئول گروه تدارک و سازماندهی با عنوان «گزارش چگونگی پیشرفت کار پروژه “شکل دهی تشکل بزرگ چپ”» تهیه شده بود که بعد از بحث و گفتگو به تصویب رسید. این گزارش به شکل جداگانه منتشر می شود.
در این بخش از جلسه شیدان وثیق شرکت داشت. او پیش از ورود به سایر موضوعات اعلام نمود که چون شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران، پروژۀ وحدت را پایان یافته تلقی کرده و وظیفۀ گروه کار تدارک و سازماندهیِ این پروژه را نیز، پس از انتشار گزارش، خاتمه یافته می داند، در سایر بخش ها حضور نخواهد داشت.
مسئول نمایندگی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران نیز اعلام نمود از آنجا که معتقد است گفتگو پیرامون سرنوشت پروژه می بایست به هیئت های نمایندگی طرف های پروژه سپرده شود، از اینرو در موضوعات دیگر در جلسه شرکت نخواهد کرد.
٢. تبادل نظر حول مشکلات پروژه:
مشکلات پروژه از زوایای مختلف مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در این ارتباط از جمله به ضعف کار مشترک خصوصاً در ارتباط با مسائل سیاسی، روش تدوین منشورها و صرف وقت زیاد حول مسائل نظری تجریدی پرداخته شد.
در ارتباط با موضوع مشکلات پروژۀ وحدت چپ، پیشنهاد مکتوبی از یکی از نمایندگان اتحاد فدائیان خلق ایران به شرح زیر در اختیار گروه تدارک و سازماندهی قرار گرفته بود:
“با توجه به پاسخ های ۴ جریان و پایان زمان تعیین شده در نقشۀ راه، و بر اساس بند نقشۀ راه که تأکید دارد: «هرگاه در پیشبرد برنامه مشکلی به وجود آید و یا مسائل جدیدی در روند اجرای آن مطرح شود که نیازمند بازنگری در برنامه باشد، گروه کار تدارک و سازماندهی برای حل مشکل به هیئت های نمایندگی سازمان ها و کنشگران چپ مراجعه خواهد کرد.» گروه تدارک و سازماندهی در این مرحله تصمیم گیری دربارۀ آیندۀ این پروژه را به هیأت های نمایندگی سازمان ها و کنشگران چپ احاله می دهد.”
گروه کار تدارک و سازماندهی این پیشنهاد را مورد بحث و بررسی قرار داد و با آن موافقت نمود. تصمیم گرفته شد طی نامه ای از هیئت های نمایندگی ٣ طرف پروژه تقاضا شود تا در کوتاه ترین زمان جلسه خود را پیرامون آیندۀ این پروژه برگزار نمایند. این نامه تنظیم و در پایان جلسه ارسال گردید.
٣. گفتگو حول چگونگی تداوم پروژۀ وحدت:
حاضرین در جلسه بر تداوم تلاش های تاکنونی برای به سرانجام رساندن پروژۀ وحدت تأکید داشتند.
فشردۀ تأکیدات گروه تدارک و سازماندهی، پیرامون تداوم پروژۀ وحدت چپ را می توان چنین بیان داشت:
ما در کنار جهت گیری های مشترک قابل توجه، تفاوت نظر نیز داریم. اما بر این باوریم که سازمان سیاسی که در آن تفاوت نظر وجود نداشته باشد، از پویایی برخوردار نخواهد بود. از اینرو لازم می دانیم با صراحت و روشنی اعلام کنیم که به تلاش خود برای پایان دادن به پراکندگی چپ، به تلاش برای پر طنین کردن صدای خود در هر کجا که سخن مشترک داریم، امیدوارانه ادامه می دهیم. امید آن است که همۀ ما زیر یک چتر گرد بیاییم و دست در دست هم بگذاریم و چپ نیرومند و قوی را شکل دهیم. امروز وجود تشکل قوی چپ برای دفاع از آزادی، دمکراسی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم و حمایت از منافع و مطالبات کارگران و مزدبگیران کشور، به یک امر ضرور تبدیل شده است.
۴. گفتگو پیرامون بازبینی نقشه راه:
این پیشنهاد وجود داشت که به جای بحث تجریدی در رابطه با اختلافات، کمیسیونی برای تدوین منشور، تحت مسئولیت گروه تدارک و سازماندهی تشکیل شود. در این پیشنهاد تأکید شد که کمیسیون، راه حل اختلافات مهم برای ایجاد یک تشکل واحد را پس از بحث مشخص و برای چگونگی برخورد با آن، ارائه نماید. تصمیم برای ترکیب کمیسیون، روش کار آن و نکات تکمیلی در رابطه با نقشۀ راه، به اجلاس آتی احاله گردید.
گروه تدارک و سازماندهی،
نوامبر ۲۰۱۵
نظر کنشگران چپ:
قرار پیشنهادی کنشگران چپ در بارۀ “کنگره وحدت و سازمان واحد”:
رفقای گرامی گروه کار تدارک و سازماندهی،
نشست اخیر کنشگران چپ به منظور بحث و تصمیم گیری در مورد وحدت و شرکت در سازمان واحد تشکیل شد. پس از بحث و گفتگو پیرامون پیشنهادات ارائه شده، قرار زیر از جانب اکثریت رفقای شرکت کننده، مورد تصویب قرار گرفت:
در کنگرۀ مشترک شرکت می کنیم و در صورت فراهم نبودن شرایط برای وحدت همه جانبه در هیأت “یک سازمان سیاسی چپ” به کنگره پیشنهاد جمع بندی از راه طی شده و برنامه ریزی مجدد برای ادامۀ پروژۀ وحدت با بهره گیری از تجارب بدست آمده را خواهیم داد.
کنشگران چپ
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _
اطلاعیۀ “گروه کار تدارک و سازماندهی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)” در بارۀ پروژۀ وحدت چهار جریان سیاسی
امید آن است که همه ما زیر یک چتر گرد بیاییم و دست در دست هم بگذاریم و چپ نیرومند و قوی را شکل دهیم. امروز وجود تشکل قوی چپ برای دفاع از آزادی، دمکراسی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم و حمایت از منافع و مطالبات کارگران و مزدبگیران کشور به یک امر ضرور تبدیل شده است.
گروه کار تدارک و سازماندهی
گروه تدارک و سازماندهی بر اساس دستور کار تعیین شده، جلسات خود را در روزهای هفتم و هشتم ماه نوامبر ۲۰۱۵ برگزار کرد. در این جلسه موضوعات زیر در دستور قرار داشت:
١. بحث و بررسی گزارش تهیه شده و تصمیم گیری در مورد انتشار آن
٢. تبادل نظر حول مشکلات پروژه
٣. گفتگو حول چگونگی تداوم پروژۀ وحدت
۴. گفتگو پیرامون بازبینی نقشۀ راه
١. بحث و بررسی گزارش تهیه شده و تصمیم گیری در مورد انتشار آن:
گزارشی توسط مسئول گروه تدارک و سازماندهی با عنوان «گزارش چگونگی پیشرفت کار پروژۀ “شکل دهی تشکل بزرگ چپ”» تهیه شده بود که بعد از بحث و گفتگو به تصویب رسید. این گزارش به شکل جداگانه منتشر می شود.
در این بخش از جلسه، شیدان وثیق شرکت داشت. او پیش از ورود به سایر موضوعات اعلام نمود که چون شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران، پروژۀ وحدت را پایان یافته تلقى کرده و وظیفۀ گروه کار تدارک و سازماندهىِ این پروژه را نیز پس از انتشار گزارش، خاتمه یافته مى داند، در سایر بخش ها حضور نخواهد داشت.
مسئول نمایندگی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران نیز اعلام نمود از آنجا که معتقد است گفتگو پیرامون سرنوشت پروژه می بایست به هیئت های نمایندگی طرف های پروژه سپرده شود، از این رو در موضوعات دیگر در جلسه شرکت نخواهد کرد.
٢. تبادل نظر حول مشکلات پروژه:
مشکلات پروژه از زوایای مختلف مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در این ارتباط از جمله به ضعف کار مشترک خصوصاً در ارتباط با مسائل سیاسی، روش تدوین منشورها و صرف وقت زیاد حول مسائل نظری تجریدی پرداخته شد.
در ارتباط با موضوع مشکلات پروژۀ وحدت چپ، پیشنهاد مکتوبی از یکی از نمایندگان اتحاد فدائیان خلق ایران به شرح زیر در اختیار گروه تدارک و سازماندهی قرار گرفته بود:
“با توجه به پاسخ های ۴ جریان و پایان زمان تعیین شده در نقشۀ راه، و بر اساس بند نقشۀ راه که تأکید دارد:« هرگاه در پیشبرد برنامه، مشکلی به وجود آید و یا مسائل جدیدی در روند اجرای آن مطرح شود که نیازمند بازنگری در برنامه باشد، گروه کار تدارک و سازماندهی برای حل مشکل به هیئت های نمایندگی سازمان ها و کنشگران چپ مراجعه خواهد کرد.» گروه تدارک و سازماندهی در این مرحله تصمیم گیری دربارۀ آیندۀ این پروژه را به هیأت های نمایندگی سازمان ها و کنشگران چپ احاله می دهد.”
گروه کار تدارک و سازماندهی، این پیشنهاد را مورد بحث و بررسی قرار داد و با آن موافقت نمود. تصمیم گرفته شد طی نامه ای از هیئت های نمایندگی ٣ طرف پروژه تقاضا شود تا در کوتاه ترین زمان، جلسۀ خود را پیرامون آیندۀ این پروژه برگزار نمایند. این نامه تنظیم و در پایان جلسه ارسال گردید.
٣. گفتگو حول چگونگی تداوم پروژۀ وحدت:
حاضرین در جلسه بر تداوم تلاش های تاکنونی برای به سرانجام رساندن پروژۀ وحدت تأکید داشتند.
فشردۀ تأکیدات گروه تدارک و سازماندهی، پیرامون تداوم پروژۀ وحدت چپ را می توان چنین بیان داشت:
ما در کنار جهت گیری های مشترک قابل توجه، تفاوت نظر نیز داریم. اما بر این باوریم که سازمان سیاسی که در آن تفاوت نظر وجود نداشته باشد، از پویایی برخوردار نخواهد بود. از اینرو لازم می دانیم با صراحت و روشنی اعلام کنیم که به تلاش خود برای پایان دادن به پراکندگی چپ، به تلاش برای پر طنین کردن صدای خود در هر کجا که سخن مشترک داریم، امیدوارانه ادامه می دهیم. امید آن است که همۀ ما زیر یک چتر گرد بیاییم و دست در دست هم بگذاریم و چپ نیرومند و قوی را شکل دهیم. امروز وجود تشکل قوی چپ برای دفاع از آزادی، دمکراسی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم و حمایت از منافع و مطالبات کارگران و مزدبگیران کشور به یک امر ضرور تبدیل شده است.
۴. گفتگو پیرامون بازبینی نقشۀ راه:
این پیشنهاد وجود داشت که به جای بحث تجریدی در رابطه با اختلافات، کمیسیونی برای تدوین منشور تحت مسئولیت گروه تدارک و سازماندهی تشکیل شود. در این پیشنهاد تأکید شد که کمیسیون، راه حل اختلافات مهم برای ایجاد یک تشکل واحد را پس از بحث مشخص و برای چگونگی برخورد با آن، ارائه نماید. تصمیم برای ترکیب کمیسیون، روش کار آن و نکات تکمیلی در رابطه با نقشۀ راه به اجلاس آتی احاله گردید.
گروه کار تدارک و سازماندهی
نوامبر ۲۰۱۵