در 3 آوریل 2003، محمد سهیمی، استاد دانشگاه در کالیفرانیای جنوبی، در رشته شیمی، دروغ هائی را فهرست کرده است که در باره برنامه اتمی ایران، غرب ساخته و انتشار داده است:

● بمناسبت دهمین سالگرد اشغال نظامی عراق، انبوهی از مقاله و تحلیل ها انتشار یافته اند و اغلب آنها متمرکز هستند بر دروغها و اغراق ها و نصف حقیقت ها که به مردم امریکا گفته شدند و ذهن عمومی آنها را با حمله به ایران مساعد کردند. صدها هزار بی گناه از مردم عراق و افغانستان و پاکستان، براثر آن دروغها، کشته شدند. هم اکنون، جنگ در سوریه که امریکا و متحدانش در منطقه، عربستان و قطر و ترکیه، از آن حمایت می کند، و پیش از آن، حمله ناتو به لیبی، مسبوق به کارزار تبلیغاتی دروغ هستند. و این رشته سر دراز دارد.

 ●  اگر باید از فاجعه عراق درسی بیاموزیم، آن درس اینست که می باید نسبت به کارزار تبلیغاتی که مایه آن ضد اطلاعات یا مجموعه ای از نصف حقیقت ها و دروغها در باره ایران، است حساس باشیم. هدف  این کارزار تبلیغاتی که سه دهه است ادامه دارد، موجه گرداندن جنگ با ایران است. کارزار تبلیغاتی با به گروگان گرفتن اعضای سفارت امریکا در 4 نوامبر 1979، آغاز گشته و تا امروز ادامه یافته است. در باره گروگانگیری نیز تاریخ سازیها یک طرفه هستند. واپسین نمونه این تاریخ سازیها، فیلم آرگو است. بزرگ ترین دروغ در باره ایران که از سال 1984، ساخت و تکرارش آغاز گرفته است، اینست که ایران یک یا دو سال، چند ماه زمان می خواهد تا صاحب بمب اتمی شود. 30 سال گذشته است و ایران هنوز بمب اتمی نساخته است.

 ●  کارزار تبلیغاتی غیر از جنگ پنهانی است که یک دهه است برضد ایران انجام می گیرد. کشتن دانشمندان اتمی و کشتن بسیار از مردم بی گناه توسط گروه های تروریست نظیر جند الله و جنگ سایبری برضد تأسیسات اتمی ایران که تحقیق ناتو نیز وقوع آن را تصدیق کرد و تصدیق کرد که این کار از مصادیق دست زدن به جنگ با یک کشور، بنا بر این، غیر قانونی است. 

     کارزار تبلیغاتی برضد ایران عمیق تر و وسیع تر از کارزار برضد عراق است. بسیار بهتر هم سازمان یافته است. از امکانات مالی بزرگ تری نیز برخوردار است. تنها در حکومت بوش، 400 میلیون دلار صرف بی ثبات کردن رﮊیم ایران شد. نه تنها حکومت امریکا بودجه برای این کارزار معین کرده است، بلکه لابی اسرائیل و حزب طرفدار جنگ نیز در تأمین بودجه این کارزار شرکت دارند. در کارزار، مقامهای رسمی نیز شرکت دارند. چنانکه نتان یاهو، نخست وزیر اسرائیل، رﮊیم ایران را با رﮊیم نازی مقایسه می کند و احمدی نژاد را هیتلر می خواند. زیاده روی در مقایسه و توهین که حتی مورد انتقاد برخی محافل حامی اسرائیل نیز شده است.

انقلاب اسلامی: پیش از این مقایسه، بوش (پدر)، برای آماده کردن زمینه در افکار عمومی برای جنگ با عراق، صدام را هیتلر نامید. اغراق آمیز بودن این مقایسه یک سخن است، جبار و سرکوبگر بودن این رﮊیم سخن دیگری است. وقتی رﮊیم ایران هدف چنین کارزار تبلیغاتی است، با افزودن بر جباریت و اصرار ورزیدن بر «النصر بالرعب»، تبلیغات بی اثر نمی شوند، بلکه کارسازتر می شوند. و چون بهای بسیار سنگین را مردم ایران می پردازند، برآنها است با جانشین کردن رﮊیم ولایت مطلقه جباران با دولت حقوقمدار، کارزار تبلیغاتی را بی اثر و ناگزیر از توقف کنند.

 ●  استفان والت، ده شکست عمده وسائل ارتباط جمعی در باره ایران را فهرست کرده است. در این جا، بزرگ ترین دروغها را فهرست می کنم و این بدان معنی نیست که فهرست کامل است:

1 –  1981: یکی از بزرگ ترین دروغها این دروغ بود که امریکا در امور داخلی ایران دخالت نکرده است. حال آنکه سیا حکومت دموکراتیک دکتر محمد مصدق را در 1953 سرنگون کرد و دیکتاتوری شاه را جانشین آن گرداند که بمدت 25 سال بر ایران، برپا بود. حکومت بوش بودجه معین کرد برای بی ثبات کردن رﮊیم ایران  و این کار را برخلاف قرارداد الجزایر انجام داد. در حقیقت، بنا بر قرار داد مورخ 19 ﮊانویه 1981، امریکا متعهد شد که «هست و از حالا نیز سیاست امریکا عدم مداخله مستقیم یا غیر مستقیم، سیاسی و یا نظامی، در امور داخلی ایران خواهد بود». باز، بنا بر همان قرارداد، امریکا متعهد بود مجازاتهای وضع شده برضد ایران را لغو کند. زمانه می گوید امریکا چه دروغ بزرگی را گفته است.

2 – 1984: مجله جینز دیفنس ویکلی Jane’s Defense Weekly گزارش کرد سازمان جاسوسی آلمان بر این باور است که ایران، ظرف دو سال، سلاح هسته ای خواهد ساخت. 

3 – 1988: یک هواپیمای مسافربری ایران با داشتن 290 سرنشین، توسط ناو امریکائی ونسن، بر فراز خلیج فارس، به موشک بسته شد و تمامی سرنشینانش، کشته شدند. از آنها، 56 تن کودک بودند. برای این که جنایت را بپوشاند، امریکا دورغ مضاعف گفت: ناو ونس در آبهای بین المللی بوده و هواپیما را با یک جت جنگی اشتباه گرفته است. اما سازمان هواپیمائی کشوری بین المللی تصدیق کرد که ناو ونسن در آبهای ایران بوده است و دریاسالار ویلیام کرو، رئیس ستاد ارتش امریکا نیز، بعدها قبول کرد که ناو ونسن در آبهای ایران بوده است. و مجله نیوزویک نیز مقامات امریکائی را بخاطر این دروغ – اشتباه کردن هواپیمای مسافر بری با یک جت جنگی- متهم به گفتن دروغی به بزرگی دریا کرد. 

4 – 9

1996: در بناهای واقع در منطقه الخبر، در عربستان، انفجار ایجاد شد و 19 تن از کارکنان امریکائی کشته شدند. سالها امریکا ایران را به دست داشتن در این انفجارها متهم می کرد. اما عبدالباری اتوان (سردبیر القدس العربی که در لندن منتشر می شود) ، در کتاب تاریخ سری القاعده، نوشت که انفجارهای الخبر را القاعده سازمان داده بود. 

     کمیسیون تحقیق در باره ترورهای 11 سپتامبر 2001 ، گزارش کرد که اسامه بن لادن، در همان روز، در حالی مشاهده شده است که مشغول تبریک گفتن این انفجارها بوده است. ویلیام پری که آن زمان وزیر دفاع امریکا بود، در 2007، گفت: به باور او نه ایران که القاعده سازمان دهنده انفجارهای الخبر بوده است. و وزیر کشور عربستان، شاهزاده نایف نیز ایران را از دست داشتن در آن انفجارها، مبری دانست.

5 – 1998: امریکا مدعی شد که ایران با القاعده متحد شده است. القاعده با سازمان حزب الله لبنان که تحت الحمایه ایران است نیز متحد شده است. القاعده با حزب الله قرار بر مبارزه با دشمنان مشترک دارند. این دروغ و اتهام را استون امرسون و اسلام ستیز مشهور، دانیل پیپس نیز در ماه مه 2001 تکرار کردند. 

6 – 2001: این اتهام ساخته شد که ایران در ترورهای 11 سپتامبر 2011 دست داشته است. اما واقعیت این بود که  القاعده ای ها سنی و سلفی هستند و از شیعه های ایران نفرت دارند و غیر از آدمهای ضد ایران نظیر کنت تیمرمن و پیپس هیچکس باور نمی کند ایران نقشی در ترورهای 11 سپتامبر داشته باشد. محمد خاتمی، رئیس جمهوری ایران، در میان نخستین کسانی بود که به مردم امریکا، پیام همدردی فرستاد. حتی ﮊرﮊ بوش و رئیس سیای منصوب او، جون مک لوگلین گفتند: «ارتباط مستقیم میان ایران و ترورهای 11 سپتامبر وجود ندارد». و سازمانهای اطلاعاتی غرب بر آن شدند که احتمال کمک ایران به القاعده در عملیات تروریستی، صفر است. در واقع، در 2003، ایران پیشنهاد کرد اعضای خانواده بن لادن که بعد از حمله امریکا به افغانستان به ایران پناهنده شده بودند، با رهبران سازمان مجاهدین خلق معاوضه کند. امریکا این پیشنهاد را رد کرد زیرا می خواست از این گروه برای وارد کردن فشار به ایران، استفاده کند. 

7 – 2002: در ماه ﮊانویه، اسرائیل کشتی کارین آ Karine A را توقیف کرد و مدعی شد که این کشتی اسلحه حمل می کرده است برای فلسطینی ها. کلین پاول، وزیر خارجه وقت امریکا نیز از این ادعا حمایت کرد. دانستنی است که اسرائیل چندین نوبت قول خود را در باره این کشتی و محمولات آن تغییر داد. بعد از مدتی بی مبنی بودن اتهام مسلم گشت و دیگر تکرار نشد.

8 – پرزیدنت ﮊرﮊ بوش، سخنرانی خود پیرامون وضعیت امریکا و جهان در کنگره، ایران را یکی از سه کشوری خواند که «محور شر» را تشکیل می دهند. رﮊیم صدام و رﮊیم کره شمالی دو عضو دیگر این محور خوانده شدند. ادعا این بود که رﮊیم ایران با رﮊیم صدام همدست است. پوچی و فاحش بودن این دروغ درباره اتحاد رﮊیم ایران و رﮊیم صدام حسین، حیرت آور بود. هدف این دروغ دیو نمایاندن ایرانیان و دولت ایران بود. 

9 – 2005: کمی بعد از این که احمدی نژاد به ریاست جمهوری بر گزیده شد، تبلیغ شد که او در اشغال سفارت امریکا و به گروگان گرفتن اعضای آن، در 1979، شرکت داشته است. دروغی آشکار بود. همانطور که در جای دیگر توضیح داده ام، او با این کار مخالف نیز بوده است.

10 – در 2005، حزب جنگ و لابی اسرائیلی، با برخورداری از حمایت مطبوعات عمده امریکا، تبلیغ شد که احمدی نژاد تهدید کرده است که «اسرائیل از نقشه جغرافیا حذف خواهد شد». این دروغ را حزب جنگ و لابی اسرائیل بکار بردند برای بر انگیختن جنگ با ایران. اما توسط بسیاری حقیقت بازگو شد که دروغ با ترجمه نادرست قول احمدی نژاد ساخته شده اند. در سال 2011، حتی دان مریدور، وزیر اطلاعات و انرﮊی اتمی اسرائیل گفت احمدی نژاد هیچگاه این جمله را بر زبان نیاورده است. با وجود این، این دروغ همچنان تکرار می شود.

11 – 2006: روزنامه ناشینال پست کانادا مقاله ای را انتشار داد به قلم امیر طاهری که یک روزنامه نگار ایرانی تبعیدی نزدیک به محافظه کاران جدید. در این نوشته ادعا شده بود که مجلس ایران قانونی را تصویب کرده است که بنا برآن، اقلیتهای مذهبی، مسیحی و یهودی و زردشتی، می باید لباس  برنگ مخصوص بپوشند تا که هویت دینی آنها را نشان بدهد. همانطور که در رﮊیم نازیها، یهودیها می باید بر لباس خود، علامت مخصوص می زدند. ناشنال پست قول خاخام ابراهیم کوپر را نیز نقل کرد که اطلاع مندرج در نوشته امیر طاهری، مطلقا حقیقت دارد. خاخام ماروین هیر متصدی سیمون ویزنتال سنتر در لوس آنجلس نیز صحت خبر را تصدیق کرد (بعدها او تکذیب کرد). بعد معلوم شد که قانون جز جعل کامل امیر طاهری نبوده است. او سابقه ای دراز در دروغ ساختن و بعنوان واقعیت فروختن دارد. حتی ناشنال پست ناگزیر شد خبر را تکذیب و خود را بخاطر انتشار آن سرزنش کند.

12 – 2006: راپرت مردوخ صاحب ساندی تایمز که در لندن منتشر می شود خبری را انتشار داد که ایران بطور محرمانه درکار وارد کردن اورانیوم از کنگو بوده است. این دروغ نظیر همان دروغی بود که قول 16 کلمه معروف ﮊرﮊ بوش بود: «حکومت انگلستان آگاه شده است که بتازگی صدام حسین مقادیر مهمی اورانیوم از افریقا خریده است». همانطور که دروغ بودن این قول آشکار شد، آشکار شد که آن «اطلاع» نیز ساخت ساندی تایمز بود.

13 – 2006: 10 تن از اعضای کمیته اطلاعات مجلس نمایندگان، در ماه اوت، گزارشی را انتشار دادند که بنا برآن، «ایران بطور سری برنامه غنی سازی اورانیوم خود را دو دهه است که اجرا می کند و این کار را با نقض قرارداد منع گسترش سلاح هسته ای و برغم این که در ظاهر خلاف آن را می گوید، می کند. ایران در کار تولید اسلحه اتمی است». دروغ فاحش بود.  آﮊانس بین المللی انرﮊی اتمی گزارش را تکذیب و آن را غیر شرافتمندانه خواند. 

14- 2006: دیلی تلگراف مدعی شد که ایران کوشیده است از نیروهای مسلمان سومالی اورانیوم بدست آورد. این خبر نیز دروغ فاحشی بود.

15 –  نرومن پودهورتز، پدر لابی اسرائیل، مدعی شد که آیت الله روح الله خمینی گفته است: «من می گویم بگذار این کشور دود شود تا که اسلام در بقیه دنیا نیز پیروز شود». مراد او اسرائیل بود. این دروغ دروغ رسوائی بود. آیت الله هرگز چنین جمله ای را برزبان نیاورده بود. این دروغ را نیز امیر طاهری ساخته بود. 

16 – 2007: در همان مقاله، پودهورتز باز مدعی شده بود که هاشمی رفسنجانی رئیس جمهوری اسبق ایران گفته است: «روزی خواهد رسید که دنیای اسلام بهمان اسلحه مجهز خواهد شد که اسرائیل در اختیار دارد… بکار بردن اسلحه اتمی از اسرائیل هیچ برجا نمی گذارد حال آنکه بکار بردن آن برضد دنیای اسلام تنها خسارت ببار می آورد».  این جمله نیز جعل قول بود. از اتفاق، من در تهران بودم. آنچه هاشمی رفسنجانی  در تلویزیون ایران گفت این بود: «هرگز جنگ اتمی میان اسرائیل و دنیای اسلام روی نخواهد داد. زیرا روزی خواهد رسید که دنیای اسلامی بهمان اسلحه مجهز خواهد شد که اسرائیل دارد…» بدین قرار، می گفت اسرائیل به اندازه کافی عاقل هست که طالب جنگ اتمی با دنیای اسلام نباشد. گرچه همان اظهار نظر نیز توسط اصلاح طلبان و گروه های دموکراسی خواه مورد انتقاد قرار گرفت.

انقلاب اسلامی: همان زمان که هاشمی رفسنجانی این جمله را اظهار می کرد، پاکستان اسلحه اتمی داشت. بنابراین، قول او گویای قصد بر ساختن بمب اتمی بود. دروغ سازی پودهوریتز بوده، به جای ساختن آن دروغ می توانست از او بپرسد: آیا شما دنیای اسلام را ایران می دانید و می گوئید روزی خواهد رسید که ایران اسلحه اتمی خواهد ساخت؟ 

      دروغهائی که ساخته شده اند و نویسنده فهرست کرده اند، یک زمینه سازی عمومی دارند و آن زمینه سازی را رﮊیم ولایت مطلقه فقیه بوجود آورده است و می آورد. همچنانکه اگر برنامه تولید بمب اتمی صدام نبود، بوش و بلر به آن آسانی نمی توانستند دروغ بسازند و با آن دروغ افکار عمومی بسازند. بدیهی است دروغهائی نیز وجود دارند که با قلب حقیقت ساخته می شوند. اما اینگونه دروغها را حقیقتی که در دروغ مقلوب شده است، آشکار می کند. درجا، سازنده دروغ را رسوا می کند و این سابقه ذهنی به زیان دروغ ساز است که ایجاد می کند. بنگرید به دروغهائی که رﮊیم ملاتاریا و مبلغان رنگارنگش و دو رأس دیگر مثلث زور پرست در باره منتخب اول تاریخ ایران ساخته اند و می سازند.   

17 – 2007: فیلم 300 ساخته هالیود برضد ایران پیرامون جنگ ایران و یونان، نمونه دیگری از دروغ سازی برضد ایران بود. آن فیلم نیز بخاطر ضد ایرانی بودن و همانندی برقرار کردن میان جنگ آن زمان با رویاروئی امروز، مورد انتقاد قرار گرفت.

18 – 2007: سناتور جون کیل و ﮊوزف لیرمن کوشیدند سپاه پاسداران ایران یک سازمان تروریستی اعلام شود. آن زمان، سناتور جاک هیگل، وزیر دفاع فعلی، برضد آن رأی داد و گفت: معمول من نیست – من می گویم این دروغ بیهوده ایست – یک ارتش منظم یک کشور را سازمان تروریستی بخوانند.

19 – 2008: دیلی تلگراف مدعی شد که «تازه ترین علائم» حاکی از آنند که ایران کار تولید بمب اتمی را از سر گرفته است. دو روز بعد، روزنامه مدعی شد که آﮊانس بین المللی انرﮊی اتمی وجود 50 – 60 تن اورانیوم در اصفهان را به قلم نیاورده است.  نه تنها این خبر ساختگی بود و آﮊانس را برآن داشت آن را تکذیب کند، بلکه دروغ فاحشی بود چراکه در اصفهان تأسیسات غنی سازی اورانیوم وجود ندارد. 

20 – 2009: تایمز لندن مدرکی را انتشار داد – که بعد معلوم شد ساختگی است – که افشا می کرد  وجود «یک برنامه چهار ساله ساختن و آزمودن چاشنی اتمی برای منفجر کردن یک بمب اتمی»  را. در همان روز، گزارشگر تایمز، کاترین فیلیپس از قول مارک فیتزپاتریک، عضو مؤسسه بین المللی مطالعات استراتژیک سوئد، نوشت: «آیا این همان مدرک قطعی نیست؟ این سئوالی است که اشخاص باید بکنند. به مدرک قطعی (تفنگی که دود از لوله اش خارج می شود) می ماند، همان مدرک قطعی است». 

21 – 2010، یکی از دروغها در باره ایران که حکومتهای امریکا مرتب تکرار می کنند، اینست که شورای امنیت و «جامعه بین المللی» – که در حقیقت در امریکا و انگلیس و فرانسه و آلمان خلاصه می شود – برضد ایران، «متحد» هستند. در حقیقت، دو عضو دائمی دیگر شورای امنیت، روسیه و چین و شمار بزرگی از اعضای دو سازمان بین المللی دیگر، یکی جنبش عدم تعهد و دیگری کنفرانس کشورهای اسلامی جانبدار مجازاتهای یک جانبه ای که امریکا و متحدانش برضد ایران وضع و اجرا می کنند، نیستند. آنها با تهدید مداوم ایران به حمله نظامی نیز موافق نیستند. از 2010، بدین سو که امریکا شروع کرد به تشدید مجازاتهای یک طرفه، این دروغ فراوان تر تکرار می شود.

22 – 2011: یک فیلم ضد ایرانی دیگر، بنام ایرانیوم توسط همان گروه اسلام ستیز ساخته شد. نام فیلم «وسوسه» بود. موضوع آن «جنگ اسلام رادیکال با غرب» و «جهاد سوم» است. ایرانیوم با اغراق ها  و نصف حقیقتها ساخته شده اند. هدف از ساختن آن، زمینه سازی برای حمله نظامی به ایران بود و بخاطر فراوانی دروغها و اغراقها مورد انتقاد قرار گرفت.

23 – 2012 : گزارشهای ساختگی متعدد توسط آسوشیتدپرس و دیگر خبرگزاریها ساخته و انتشار یافته است. استون ارلانگر، گزارشگر نیویورک تایمز، گزارشهای دروغ در باره برنامه اتمی ایران ساخت و در این روزنامه انتشار داد.

24 – 2013: مؤسسه دانش و امنیت بین المللی هشدارهای هیستریک متعدد انتشار داده است. این مؤسسه به ساختن داستان در باره ایران شناخته است. و داوید آلبرایت، رئیس آن کسی است که در روزنامه وال استریت ﮊورنال از «یک بمب اتمی ایران که قابل رد یابی نیست» نوشت. دروغی یکسره بی بنیاد. زیرا همه کس می دانند که غنی سازی اورانیوم ایران تحت بازرسی کامل آﮊانس بین المللی انرﮊی اتمی است. 

انقلاب اسلامی: وزارت دفاع امریکا نیز اعلام کرد امریکا تجهیزات لازم را برای رد یابی ساختن بمب اتمی توسط ایران را دارد . ایران در حال ساختن بمب اتمی نیست.

25 – 2013: ادوارد جی اپسشن  Edward Jay Epstein در وال استریت ﮊورنال نوشت: ایران می تواند از کره شمالی بمب اتمی بخرد. دروغ مطلقا پوچ دیگری. 

     اسرائیلی ها خود نیز بیکار نیستند. آنها نیز ادعا می کنند که ایران، ظرف 4 تا 6 ماه، می تواند بمب اتمی بسازد. دروغ ساختگی دیگری است اما هنوز به پای دروغی که واشنگتن پست در 2011 ساخت نمی رسد. آن روزنامه نوشت که ایران ظرف 62 روز می تواند بمب اتمی را بسازد. 

     این فهرست کامل نیست. با وجود این مبرهن می کند که کارزار دروغهای اغراق آمیز ساختن در باره ایران، در این سه دهه، استمرار داشته و سرعت و وسعت گرفته است. کارزار ربطی به طبیعت رﮊیم ایران که به حقوق شهروندان ایران تجاوز می کند، ندارد. طبیعت آن رﮊیم امری داخلی است و راجع است به مردم ایران. بلکه هدف این کارزار همان است که  ﮊنرال جیمس ماتیس، فرمانده مرکز فرماندهی امریکا بتازگی گفته است: هدف به زانو درآوردن ایران و فروافکندنش از مقام قدرت منطقه ای که در برابر خواست هژمونیک امریکا و اسرائیل در خاورمیانه، مقاومت می کند.

انقلاب اسلامی: 1- فهرست کردن دروغها کار بایسته ایست. از جمله به این دلیل که نشان می دهد بطور مستمر، برضد الف – رﮊیم حاکم بر ایران و ب – ایران (= ایرانیان) در امریکا و اروپا افکار عمومی ساخته می شود. اما 2 – باید توضیح نیز داد که دروغ زمینه لازم دارد و این زمینه را رﮊیم می سازد. برای مثال، هرگاه رﮊیم سازمان ترور نمی داشت و در درون و بیرون مرزها دست به ترور نمی زد و مأمورانش مواد منفجره به عربستان نمی بردند، اگرهم متهم به ایجاد انفجار در تأسیسات الخبر می شد، دروغ خود خویشتن را فاش و دروغ ساز را رسوا می کرد. و 3 – فرصت سوزیها و از بین بردن موقعیت ایران در منطقه و جهان، توسط خمینی و ملاتاریا از گروگانگیری بدین سو، سبب شده اند که انقلاب ایران که آنهمه محبوب مردم جهان بود، مخوف و ترس آور گردد و در منصرف کردن ملتهای دیگر از دست زدن به جنبش بکار رود. ایران محبوب ایران مغضوب گشته است و این مغضوبیت است که زمینه را برای تولید انواع دروغها و جعلها و اسلام ستیزی ها و اسلام هراسی ها و انقلاب ستیزی و انقلاب هراسی، آماده کرده است. و این ستیزی ها و هراسی ها زمینه ساختن افکار عمومی مساعد با تحریمهای هرچه شدید تر و تهدید ایران به جنگ گشته اند: