انقلاب اسلامی: در سومین مناظره نامزدها در انتخابات فرمایشی، ولایتی گفت لاریجانی با سولانا، مسئول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا، به موافقتی دست یافت که براثر سخنان احمدی نژاد در نماز جمعه تهران، سولانا موافقت خود را پس گرفت. و در نخستین کنفرانس مطبوعاتی روحانی، بعد از «انتخاب» به ریاست جمهوری، او از موافقتی میان خود با ﮊاک شیراک، رئیس جمهوری اسبق فرانسه، سخن بمیان آورد که آلمان نیز با آن موافق شد اما انگلستان زیر فشار امریکا، با آن موافقت نکرد. و گزارشهای محرمانه که ویکیلیکس انتشار داد، حاکی از این بودند که امریکا در ظاهر دم از کوشش برای رسیدن به توافق می زند (دستکش مخملین) و در باطن، همه کار می کند که توافقی انجام نگیرد و اینطور وانمود شود که ایران تن به توافق نمی دهد تا دست آویز باشد برای وضع مجازاتهای سخت بر ضد ایران (دست پولادین). این نشریه، در موقع خود، ترجمه آن گزارشها را از نظر خوانندگان گذرانده است. محض یادآوری، این فصل را با باز نقل کردن کوتاه شده آنها، آغاز می کند:

بنا بر اسناد منتشره توسط ویکیلیکس: قصد حکومت اوباما از اتخاذ روش دیپلماتیک در قبال ایران، مجوز تراشی برای وضع مجازاتها برضد ایران است:

انقلاب اسلامی: روبرت پاری محتوای سندها را در نوشته خود جمع آورده است. او نوشته خود را که در 29  نوامبر 2010، منتشر کرده بود، برای باردوم، در 21 ﮊوئن 2013، انتشار داده است. هم بخاطر ریاست جمهوری یافتن روحانی و هم بلحاظ ورود مجازاتهای وضع شده در ماه ﮊانویه، توسط کنگره امریکا به مرحله عمل، از اول ﮊوئیه 2013. سندها می گویند:

● گزارشهای محرمانه منتشره توسط ویکیلیکس می گویند: حکومت اوباما، همچون حکومت های پیش از خود، در علن، رویه آشتی جویان با ایران در پیش گرفته است و در باطن، استراتژی سخت گیری در قبال ایران را رویه کرده است. همان استراتژی که مطلوب اسرائیل و دولتهای سنی عرب رقیب ایران است. 

     گزارشها روشن می کنند که وسائل ارتباط جمعی عمده امریکا، در سالهای 2009 و 2010، هیچ فرصتی را برای سرزنش ایران بخاطر غنی سازی اورانیوم بمیزان 4.5 درصد، از دست نداده اند و هدف این بوده است که حکومت امریکا بتواند هربار، توافق را به شکست بکشاند و تقصیر شکست را به گردن ایران بیاندازد و دست آویز برای وضع مجازاتهای سخت تر بدست آورد.

● بنا بر گزارشهای محرمانه، دولتهای عرب حوزه خلیج فارس، وقتی اوباما به ریاست جمهوری امریکا انتخاب شد، نگران شدند که مبادا حکومت او با ایران «شروع تازه ای» بجوید و از جمله، بر سر برنامه اتمی، با ایران به توافق برسد.

     امارات متحده عربی پیشنهاد آشتی اوباما به ایران را «مبهم » ارزیابی کرده و سفیر عربستان گفته است: موضع اوباما این ترس را در ما ایجاد کرده است که حکومت جدید امریکا، بدون مشورت پیشکی با متحدان خود، معامله ای بزرگ با ایران انجام دهد.

● کشورهای اروپائی نیز نگرانی های خود را بابت موضع اوباما اظهار کرده اند. بناچار، دانیل گلازر، معاون وزارت خزانه داری امریکا مسئول جنایتهای مالی و تحقیق پیرامون شیوه تمویل سازمانهای تروریستی، راهی بروکسل می شود. در 2 و 3 مه 2009، او با مقامات اتحادیه اروپا و کارشناسان خاورمیانه اروپا، به گفتگو می نشیند. گلازر به آنها توضیح می دهد که استراتژی اوباما در مورد ایران، تنها دستکشی مخملی است برای پوشاندن پنجه آهنین. پیشنهاد گفتگوی اوباما برای گفتگو و آستی، به تنهائی، احتمال موفقیت ندارد. گشایش درب بروی ایران برای اتخاذ استراتژی تهاجمی ضرور است. باید مدتی باب گفتگو را باز گذاشت تا زمان که اینک بسود ما نیست، بسود ما گردد. 

   بنا بر گزارش محرمانه، روبرت کوپر، یک مقام ارشد اتحادیه اروپا  گفته است: کارشناسان پیام گلازر این سان فهمیدند که حل مسئله ایران نیاز دارد به لبخند آشتی و مشت آهنین. گلازر می گوید: درست دریافتید. سخت گیری با ایران، می تواند مجازاتهای اقتصادی سخت و در صورت لزوم، سخت تر از آن بگردد. 

● در همان حال که حکومت اوباما در باره معاوضه اورانیوم 4.5 درجه ایران، گفتگو می کرده، مشغول زمینه سازی برای قانع کردن روسیه و چین که طرفهای بازرگانی ایران هستند، با وضع مجازاتهای جدید بوده است.

      بنا بر گزارش محرمانه ای، به چین وعده داده می شود که عربستان سعودی همان نفتی را که چین از ایران می خرد، به این کشور خواهد فروخت. و به روسیه قول داده می شود که امریکا از استقرار پایگاه های موشکی در لهستان و چکسلواکی منصرف می شود.

      در اوائل 2010، هم چین و هم روسیه موافقت می کنند از حق وتو خویش بهنگام تصویب قطعنامه شورای امنیت برضد ایران، استفاده نکنند. گزارش محرمانه ای به تاریخ ﮊانویه 2010، می گوید روسیه با تصویب قطعنامه و تشدید فشار به ایران موافقت کرده است.

● در این میان، جر و بحث ها در درون رﮊیم ایران، مانع از آن می شود که توافق بر سر مبادله اورانیوم 4.5 درجه با سوخت اتمی نیروگاه تهران، که در پائیز 2009، بعمل آمده بود، به انجام نرسد. برخی از مخالفان حکومت احمدی نژاد – حمایت شده از سوی غرب – به توافق حمله می کنند. 

     و چون حکومت احمدی نژاد در چگونگی انجام توافق، تغییراتی می دهد، حکومت اوباما، نمی پذیرد و وسائل ارتباط جمعی عمده امریکا احمدی نژاد را بخاطر تغییر دادن توافق مورد حمله قرار دادند.  

      اما گزارشهای محرمانه برآنچه روی داده است، پرتو می افکنند: حکومت اوباما براستی نمی خواسته است توافق به نتیجه برسد. می خواسته است به نتیجه نرسد و دست آویزی بگردد برای وضع مجازاتهای جدید. مخالفان احمدی نژاد در درون رﮊیم با کارشکنی در کار او، به غرب فرصت می دهند تا حکومت او را بیش از پیش، منزوی کند. 

انقلاب اسلامی:

 این امر که حکومت اوباما بنا بر مقابله با رﮊیم با مشت آهنین داشته است، از روز نخست، توسط این نشریه، خاطر نشان و هشدار داده شد که کاری که بوش بخاطر نداشتن حمایت لازم در امریکا و در بقیت دنیا نمی تواند بکند، اوباما می تواند بکند. بنابراین، نباید به او و حکومتش فرصت عمل داد. توافق وین، در تهران، موضوع کشماکش میان «اصول گراها» شد. یعنی این که عامل ناکام شدن توافق رﮊیم بوده است. بخشی از رﮊیم، دستیار امریکا در ناکام کردن توافق گشته است و خامنه ای، بلحاظ بی کفایتی و موقع نشناسی، آلت دست آنها شده و برای «دشمن» (در زبان او، دشمن یعنی امریکا) فرصت ایجاد کرده است. طرفه این که بعد از انتشار گزارشهای محرمانه توسط ویکیلیکس نیز، او و گرایشهای موجود در رﮊیم، همچنان مشغول سوزاندن فرصتهای ایران و ایجاد فرصت برای امریکا، مانده اند:

● در بهار 2010، سران برزیل و ترکیه به تهران رفتند و احمدی نژاد با مبادله اورانیوم 4.5 درجه با سوخت برای نیروگاه اتمی موافقت کرد. اوباما با ارسال نامه ای برای لولا، رئیس جمهوری پیشین، برزیل، از ابتکار او، حمایت کرده بود. این بار، نوبت به هیلاری کلینتون، وزیر خارجه وقت امریکا رسید که توافق را مورد حمله قرار دهد. دو روزنامه بزرگ امریکا، واشنگتن پست و نیویورک تایمز نیز کار لولا و اردوغان را مورد استهزا قرار دادند. لولا نیز نامه اوباما خطاب به خود را انتشار داد. این بار، حکومت اوباما توافق را نپذیرفت و این دو روزنامه، همان رویه را که در مورد عراق در پیش گرفته بودند، در باره ایران در پیش گرفتند: توجیه برخورد با ایران به جای توافق با ایران. فکر راهنما، همان بود که محافظه کاران جدید تبلیغ می کردند و می کنند: هرگونه فعالیت معقول بسوی صلح و دوری جستن از برخورد، نشانه ساده اندیشی و ضعف است. 

     اسنادی که ویکیلیکس انتشار داده است در این باره که حکومت اوباما ظاهر سیاست خویش را برای خنثی کردن مخالفت با نقشه های خود به قصد تشدید تنش با ایران،  بکار می برد، صراحت تمام دارند. 

● گزارشهای محرمانه حکایت از آن دارند که دولتهای سنی و نفتی خاورمیانه و اسرائیل، برضد ایران، ائتلافی را تشکیل داده اند دارای سیاستی بس تهاجمی تر از سیاست اوباما در قبال دولت شیعی ایران.  در اواخر 2009، یک گزارش محرمانه حکایت می کند که شیخ بحرین به مقامات امریکا گفته است که ایران برنامه اتمی ایران می باید متوقف شود. و افزوده است: خطر اجازه دادن ادامه دادن به اجرای این برنامه بزرگ تر از خطر متوقف کردن آنست. و سند دیگری می گوید: ملک عبدالله به امریکا فشار وارد می کند که پیش از آن که دیر شود، باید سر مار را به سنگ کوبید.

     این اعلان خطرها از سوی دولتهای نفتی در باره ایران، تازگی ندارد. عربستان و دیگر دولتهای کشورهای حوزه خلیج فارس، از زمان سقوط رﮊیم شاه و استقرار دولت اسلام گرایان، امریکا را بر ضد ایران بر می انگیخته اند.

    در این جا، نویسنده به ماجرای گروگانگیری می پردازد و خاطر نشان می کند که بنا بر یک سند رسمی (نامه محرمانه آلکساندر هیگ، نخستین وزیر خارجه در حکومت ریگان به ریگان)، عراق حمله به ایران را با چراغ سبز امریکا آغاز کرده است.

انقلاب اسلامی: بعد از انتشار گزارشهای محرمانه توسط ویکیلیکس، رﮊیم ولایت مطلقه فقیه، از زبان احمدی نژاد، انتشار گزارشها را «توطئه» ارزیابی کرد و برآن نشد از آن پس، برای حکومت اوباما، فرصت ایجاد نکند. نتیجه این که مجازاتها، هر بار سخت تر، برضد ایران وضع و به اجرا گذاشته شوند. در همان حال، حکومت خامنه ای – احمدی نژاد به تخریب اقتصاد ایران و به تحلیل بردن مقاومتش ادامه دادند. اینک که تحریمهای وضع شده در ماه ﮊانویه 2013 به اجرا گذاشته می شوند، اقتصاد ایران فاقد توان مقاومت است. به قول روحانی، وضعیت بیش از آن بد است که به تصور آید.

 انقلاب اسلامی در هجرت شماره ۸۳۲ از ۲۴ تیر تا ۸ مرداد