لیلاز در باره تشدید تورم روستایی می‌گوید:«احمدی‌نژاد اشتباه هویدا را تکرار کرد»:

 ☚  در 24 شهریور، لیلاز به فرارو گفته است:  تورم روستایی در 12 ماه منتهی به مرداد به رقم 41.4 درصد رسید. این رقم 6 درصد بیش از مشابه شهری آن است. از آنجایی که همیشه این نسبت برعکس بود، این موضوع باعث تعجب کارشناسان شده است.

    سیاست های اقتصادی احمدی نژاد طی هشت سال درست برعکس آنچه می خواست نتیجه داد. حالا با انتشار این آمار می توان دلیل رای بالای روستائیان به حسن روحانی را درک کرد. گروهی که سیاست تدبیر را به وعده افزایش یارانه ترجیح دادند.

سعید لیلاز اما از  وقوع این امر تعجب نمی‌کند. او می‌گوید سیاست گشایش درهای واردات و تزریق همه درآمد نفتی به اقتصاد یک بار دیگر در سال های 52 تا 56 در دوران هویدا تجربه شده بود و نتیجه آن افزایش شکاف میان روستا و شهر بود. به طور کلی اعطای یارانه غیر هدفمند و یکسان منجر به تشدید نابرابری میان شهر و روستا می شود چرا که روستا همیشه در استفاده از منابع یارانه از شهر عقب است. در سیاست انبساطی پولی شهری ها، از سرانه، سهم بیشتری دارند. چرا که درمناطق شهری امکانات بیشتری برای مصرف وجود دارد و دراین شرایط هر که بیشتر مصرف کند برنده می شود.

   علاوه بر این دراین مدت، درآمد نفتی طناب دار تولید کننده داخلی به خصوص مواد غذایی شده‌است. سیاست دولت مبنی بر تثبیت قیمت مواد غذایی و سرکوب تولید داخلی موجب بیشترین ضربه به روستاییان تولید کننده مواد غذایی و بیشترین سود به شهری های مصرف کننده مواد غذایی وارداتی شده‌است. بنابراین، روستائیان از دو ناحیه دچار خسران می‌شوند: هم از ناحیه میزان استفاده از یارانه و هم از ناحیه قیمت پایین مواد غذایی تولیدی. مسئله گندم و برنج نمونه اعلای این موضوع است. دولت قبل برای تثبیت قیمت این دو محصول هم قیمت خرید از کشاورز را پایین نگه داشت و هم با واردات گندم و برنج ارزان تولید را سرکوب کرد و از این طریق به شهری ها یارانه بیشتری داد.

٭ پوریزدان پرست: تولید قربانی دلارهای نفتی و واردات بی رویه شد

   ☚ در 20 شهریور 92، محمدهاشم پوریزدان پرست، اقتصاد دان و استاد دانشگاه، به ایسنا گفته‌است: با توجه به عوامل موثر بر بی رونقی تولید کشور، مشاهده می‌کنیم که مهمترین مانع وجود دلارهای نفتی است. توضیح این که هر گاه که درآمدهای نفتی افزایش یافت تولید نیز گسترش پیدا کرد. اما با کاهش قیمت نفت تولیدات کشور به خصوص در بخش صنعت کاهش یافت. چرا که هیچ گاه قدم محکمی برای کاهش ارتباط تولید و خدمات با دلارهای نفتی برداشته نشد.

   هنگامی که تولیدکنندگان به دریافت دلار ارزان و فروش کالا به چند برابر قیمت عادت کرده‌باشند دیگر دلیلی برای ارتقای مدیریت، تقویت تکنولوژی و صرفه‌جویی در سوخت در راستای توسعه تولیدات صنعتی وجود ندارد.

    سود تولیدکنندگان همواره از طریق دلارهای ارزانی که به وفور در اختیارشان قرار گرفته به دست آمده‌است در حالی که سود صنعت باید در قالب کار و تلاش، صرفه جویی در هزینه و رقابتی کردن کالاها به دست آید.

     همچنین حجم عظیم واردات و قاچاق کالا به کشور از دیگر دلایل عمده تضعیف تولید است. زیراهنگامی که در مقابل دستمزد 30 هزار تومانی در صنعت کشور کالای چینی با دستمزد 3000 تومانی کارگر قرار دارد مشخص است که صنعت داخلی قربانی قاچاق و واردات کالا خواهد شد.

    واردات کالاهای غیر ضرور ضمن خروج حجم بالایی از ارز، اشتغال کشور را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این در حالی است که هر یک میلیارد دلار کالای وارداتی و یا قاچاق به کشور حدود صد هزار نفر را بیکار می‌کند. از سوی دیگر کشور در حال توسعه‌ای نظیر ایران نیازمند گسترش طرح‌های عمرانی و تولیدی است و نباید بازارهای آن با کالاهای بنجل و غیر ضروری وارداتی پر شود.

    به گفته وی، کشوری که حدود 50 میلیارد دلار واردات رسمی و نزدیک به 20 میلیارد دلار واردات قاچاق دارد طبیعی است که جایی برای رونق تولید نداشته باشد. در حالی که با این هزینه می‌توان میلیون‌ها شغل‌ در کشور ایجاد کرد.

٭ توکلی: حساب ذخیره ارزی جارو شد:

 ☚  در 25 شهریور 92، احمد توکلی، «نماینده» مجلس مافیاها گفته‌است: در حساب ذخیره ارزی از 176 میلیارد دلار 161 میلیارد دلار را بخش دولتی استفاده کرده است.

    به گزارش نامه، احمد توکلی عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس در برنامه پایش این هفته با بیان این که واردات کالای خارجی به تولید داخلی ضربه وارد می‌کند، گفته‌است: بنده در سال 84 درباره وقوع بیماری هلندی هشدار داده بود و که مورد توجه قرار نگرفت و دوستان فکر می‌کردند با پول تمام مشکلات حل می‌ شود و بر همین اساس از مرداد 85 قیمت زمین و مسکن افزایش یافت.

    در زمان جنگ سالانه به ازای هر ایرانی 608 دلار اتکا به نفت بود که این میزان در زمان سازندگی به 384 دلار، در دولت اصلاحات به 364 دلار و در دولت نهم و دهم به 890 دلار رسید و با توجه به این میزان اتکا شرایط زندگی بسیار سخت شده است.

   در حساب ذخیره ارزی از 176 میلیارد دلار 161 میلیارد دلار را بخش دولتی استفاده کرده است. تمام ارز های نفتی را در بخش دولتی استفاده کرده‌ایم و تنها 10 درصد صرف بخش خصوصی و تعاونی شد و این به بیماری هلندی دامن می‌زند.

   عده ای می گویند حساب ذخیره ارزی دیگر وجود ندارد. دلیل این موضوع این است که این حساب جارو شده است و 19.4تعهدی دارد که منابع ندارد و این شرایط رکود تورمی را درست می‌کند.

   مسکن مهر عالی بود اما خیلی بد اجرا شد و با فشار بانک مرکزی 35 هزار میلیارد تومان اعتبار به بانک مسکن دادند و سبب افزایش پایه پولی شد. از سال 81 تا 91 قرار بود 5 هزار و 560 طرح عمرانی تمام شود که 1400 طرح تمام شده است در حالی که 70 درصد بودجه تخصیص داده شده‌است. پس، اشکال در برآوردها و تصمیمات سیاسی بوده است.

    توکلی همچنین درباره قانون هدفمندی یارانه ها تصریح کرد: قانون هدفمندی یارانه ها بسیار مثبت بود اما اشکال دولت این بود که می خواست سرعت داشته باشد و این موضوع نتیجه خوبی به همراه نداشت و رکود و تورم را به همراه داشت.  دولت بخش زیادی از پرداخت های نقدی را از شرکت های آب و فاضلاب و گاز تامین کرد و بانک مرکزی 5 هزار و 700 میلیارد تومان اسکناس برای پرداخت یارانه نقدی تولید کرد و این در شرایطی بود که تولید پولی پرداخت نشد. و این امر بازار ارز رکود تورمی را تشدیدکرد. از بهمن 90 تا شهریور 91 به واسطه نوسانات ارزی تقریبا 27 هزار میلیارد تومان رانت ایجاد شده است.  دولت در پایان سال گذشته 278 هزار میلیارد تومان به بانک ها و موسسات بدهکار است.

٭ ایران فقط 60 سال دیگر آب دارد:

 ☚  در 23 شهریور، روزنامه ابتکار، قول دکتر پرویز کردوانی را این‌سان آورده‌است: ایران فقط 60 سال آب دارد. دو مشکلی که در حال حاضر نظر دنیا را به خود معطوف کرده و بسیاری در صدد رفع آن هستند مشکل فقر و نفت است، اما این دو معضل با برنامه‌ریزی دارای چاره است، در حقیقت می‌توان با برنامه‌ریزی فقر را زدود و برای نفت هم جایگزین مشخص کرد، اما آب در حال حاضر یکی از مشکلات بزرگ دنیاست و هیچ جایگزینی هم برای آن نمی‌توان تعیین کرد. مهاجرت‌های زیست محیطی و تروریسم آبی جزو دلایلی است که برخی از شهرهای کشور را با بی آبی روبرو کرده‌است. مقدار آب در هر کشور به میزان بارش آن بستگی دارد که بارش آن آب‌های سطحی – سطحی راکد و زیر زمینی را تشکیل می‌دهد و بارندگی نیز در هر منطقه و کشوری منوط به قرار گرفتن آن در عرض جغرافیایی و ارتفاعات آن است که متاسفانه کشور ما از لحاظ عرض جغرافیایی و ارتفاعات در موقعیت خوبی نیست و به همین دلیل بارش زیادی در کشور نیست. یکی از راهکارهای جلوگیری از کم آبی استفاده از آب‌های غیر متعارف است. یکی از راه‌های استفاده از آبهای غیر متعارف، استفاده از آب‌های فاضلابی و پاکسازی آن و استفاده مجدد از آن است، اما راه دوم جمع آوری آب باران است که کشور استرالیا در این زمینه پیش قدم بوده است و در شهرهای کوچک در پشت بام‌ها مخازنی را برای جمع آوری آب باران تعبیه می‌کنند تا پس از پر شدن بتوانند از آب استفاده مجدد کنند.کردوانی استفاده از آب شور و رطوبت هوا و استفاده از آب مجازی را نیز به عنوان 3 راهکار دیگر برای استفاده از کارهای غیر متعارف نام برد. افراط در استفاده از آب در سال‌های اخیر بسیار زیاد شده است، ابتدا برای مصارف مختلف از قنات‌ها استفاده می‌کردند و بعد از چاه‌های عمیق و نیمه عمیق از سال 40 تا 55 اما در ابتدای انقلاب چاه‌های غیر مجاز بسیاری حفر شد و در حال حاضر بسیاری از چاه‌های شهری در شهرهای مختلف زاید است. همین استفاده نادرست از چاه‌ها و تبدیل آنها از نیمه عمیق به عمیق سبب شده است که بسیاری از دشت‌ها دیگر غیر قابل استفاده شوند. وقتی سطح آب‌ها پایین برود و قنات‌ها خشک شود آبها نیز به تبع شور می‌شوند و آرتزین‌ها به چاه‌های معمولی تبدیل می‌شود و به تدریج بیابان‌ها پیشروی و بسیاری از مراتع به بیابان تبدیل می‌شود.منبع حیات کویر آب‌های زیرزمینی است و آب‌های سطحی منبع حیات آن نیست، وقتی آنقدر از آب چاه‌ها در شهرها استفاده می‌کنند آب به کویر نمی‌رسد و در نتیجه کویر از بین می‌رود.امروز دیگر کویرها مایع بدبختی نیستند.: از املاح، گیاهان و جاذبه‌های توریستی آن می‌توان استفاده‌های زیادی کرد، بنابراین مدیریت کلان کشوری موظف است مردم را آگاه سازد و برای این آگاه سازی راهکار را نیز به مردم ارائه دهد. مردم باید با خطر کم آبی آشنا شوند و آنرا لمس کنند، مردم باید بدانند این آبی که در اختیار دارند همیشگی نیست و نحوه صحیح استفاده آن را یاد بگیرند.در سال جاری از 16 سد جدید بهره‌برداری شود. با این تعداد سد، حدود 178 سد در کشور داریم و همین سدها نیز تا 35 تا 40 سال دیگر بی‌آب خواهند شد.سدها عمر مفیدی دارند رسوب سدها را نمی‌توان به راحتی گرفت و برای عدم بروز این مشکل باید قبل از احداث سدها باید سدهای بالا دستی ایجاد کرد.

٭ مرکز آمار تایید کرد: اعلام رسمی رشد اقتصادی منفی 5.4:

 ☚  در 24 شهریور 1392، به گزارش ایسنا، با اینکه باید تا پایان برنامه پنجم توسعه کشور به رشد اقتصادی هشت درصدی دست یابد اما در کمتر از سه سال به اتمام این برنامه، این شاخص کلان اقتصادی با کاهش بیش از هشت درصدی در طول یک سال با منفی 5.4 درصد برای سال 91 ثبت شد.

   در حالی که حدود یک ماه پیش معاون برنامه‌ریزی برای اولین بار نرخ رشد اقتصادی کشور در سال 91 را منفی 5.4 درصد اعلام کرد و پس از وی وزیر امور اقتصاد و دارایی و سایر مسوولان نیز آن را در اظهارات خود تایید کردند این بار مرکز آمار که در اعلام این شاخص از مسوولان عقب مانده بود بر این آمار صحه گذاشت.

   بر این اساس، رشد اقتصادی کشور با در نظر گرفتن محصول ناخالص داخلی منفی 5.4 و از نظر محصول ناخالص داخلی بدون نفت منفی 3.1 درصد رسیده است.

  این در حالی است که مرکز آمار ایران پیش از این نرخ رشد اقتصادی کشور در سال 90 را مثبت 3.4 درصد عنوان کرده بود.

٭ پاسخ «وزیر» کشور به پرسش چطور می‌شود با 100 میلیارد دلار درآمد نفتی، صفر درصد رشد کنیم؟ می‌گوید چرا:

 ☚  در 17 شهریور 92، به گزارش ایسنا، عبدالرضا رحمانی فضلی، «وزیر» کشور، در نشست مشترک هیات رییسه اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی ایران، در پاسخ به پرسش «چطور می‌شود با توجه به 100 میلیارد دلار درآمد از محل درآمد عمومی حاصل از نفت، خروجی ما صفر درصد رشد است؟»، گفته‌است: هم‌اکنون اعتماد و صداقت در بین ما در کمترین حد است؛ نگوییم نه. تعداد چک‌های برگشتی و همچنین مباحثی چون طول مسیر صدور یک مجوز برای یک فعالیت این موارد را نشان می‌دهد. بنابراین مبنای کار ما دچار اشکال شده است. در همین راستا خلاف‌ها، طلاق‌ها و اعتیاد نیز مدنظر است در حالیکه باید به دنبال پاسخ این پرسش بود که در یک جامعه اسلامی و کشوری با چنین سابقه کهن چرا چنین خروجی‌های ضعیفی وجود دارد؟

رحمانی فضلی در ادامه با تاکید بر ضرورت مورد توجه قرار دادن رابطه بین اخلاق و اقتصاد و همچنین قانون با اقتصاد، گفت: اگر چنین نگاهی با بعد دینی حاکم باشد نور علی نور می‌شود و خداوند متعال هم برای ما برکت قرار می‌دهد. ما همه باید به هم اعتماد داشته باشیم و صداقت مبنای کار ما باشد. در این صورت کارها به خوبی پیش می‌رود و در هر جایی نیازی به وجود ناظر نیست.

وی در ادامه سخنان خود اظهار کرد: از آنجا که ما در یک جامعه اسلامی به عنوان حکومت اسلامی زندگی می‌کنیم، هدف‌گذاری‌های ما هم باید دینی باشد. در دین مساله قدرت ستوده شده و عنایت به قدرت و مجهز شدن در مقابل دشمنان توصیه قرآنی برای ماست. ما ناگزیریم که قدرتمند شویم و در این راستا یکی از مسیرهای قدرتمند شدن در دنیا بحث اقتصاد است پس می‌توان گفت اقتصادیون پایه اصلی قدرت ملی را در نظام مقدس جمهوری اسلامی تعیین می‌کنند و با فعالیت‌هایی که در این راستا انجام می‌دهیم می‌توانیم منابع ملی را به منافع ملی و منافع ملی را به قدرت ملی تبدیل کنیم.

وزیر کشور خطاب به حاضران گفت: مسیر طی طریق منابع به قدرت ملی را مسیر استراتژیک و مدیران این راستا را مدیران استراتژیک می‌گویند و شما حاضران در این جلسه می‌توانید به عنوان مدیران استراتژیک نقش ایفا کنید.

رحمانی فضلی در ادامه اظهار کرد: بیش از 34 سال است که آمریکا علیه ما هر اقدامی انجام داده اما به دلیل هوشمندی مردم و درایت‌های حضرت امام و مقام معظم رهبری، توانسته‌ایم بایستیم. اتفاقات رخ داده در کشورهای همسایه و منطقه نشان می‌دهد که این کشورها با وجود مورد حمایت بودن آمریکا و قدرت‌های جهانی امکان ایجاد ثبات و امنیت را در داخل کشورشان نداشتند.

انقلاب اسلامی: چنین شخص بی اطلاعی «وزیر» کشور است و به سئوالی با این اهمیت، پاسخ بالا را می‌دهد. و این پاسخ می‌گوید چرا با وجود سالانه100 میلیارد دلار درآمد نفت، رشد اقتصاد ایران صفر است و نمی‌داند:

1 – اگر باوجود سالانه 100 میلیارد دلار درآمد نفت، رشد اقتصاد ایران صفر است، یعنی این که رشد بخشهای دیگر اقتصاد کشور منفی است. در حقیقت، درآمد نفت که فروش ثروت کشور است، رشد منفی بسیار بالای بخشهای دیگر اقتصاد را می‌پوشاند.

2 – چرا رشد بخشهای صنعت و کشاورزی منفی است، داده ها بالا، پاسخ این پرسش هستند. در حقیقت، درآمد نه از راه تولید در اقتصادی تولید محور که بطور مستقیم به قدرت خرید دریک اقتصاد مصرف محور تبدیل شده و این قدرت در بازار، در شکل تقاضا، وارد شده‌است. ناگزیر دروازه های کشور به روز واردات باز شده‌اند تا این قدرت خری درا جذب کنند. واردات، تولید داخلی را از پای درآورده‌ است. باوجود این، چون واردات نیز نتوانسته ‌است قدرت خرید را جذب کند، تورم شدید و رکود را پدید آورده است.

3 – اگر رشد اقتصاد بدون احتساب نفت کمتر شده ‌است هم به دلیل کاهش فروش نفت بر اثر تحریمها است هم بدین خاطر است که هزینه های دولت از محل نفت به حساب نفت نوشته نشده و وام از نظام بانکی هم به حساب رشد اقتصادی گذاشته شده ‌است. وگرنه، رشد اقتصاد بیشتر از 5.4 درصد منفی است.

٭ وزیر اقتصاد در برنامه تلویزیونی:80 هزار میلیارد از بودجه محقق نمی‌شود: 

 ☚  در 16 شهریور 92، طیب نیا گفته‌است: از بودجه سال 92، 80 هزار میلیارد آن وصول نمی‌شود: ما مجبوریم اصلاحیه ای برای بودجه سال 92 تنظیم کنیم. چیزی حدود 10 هزار میلیارد تومان هدفمندی یارانه ها با کسری منابع روبه رو است و پیش بینی می کنیم از رقم کلی بودجه سال جاری که 210 هزار میلیارد تومان است حدود 130 هزار میلیارد تومان محقق می شود و تلاش می شود مشکل کسری منابع هدفمندی در دل مدیریت کسری بودجه حل شود.

٭ جابه‌جایی بیش از ۲۰۰‌ میلیارد دلار منابع ارزی کشور در زمان تحریم‌ها:

 ☚  در 23 شهریور 92، روزنامه بهار خبر داده‌است: مینو کیانی‌راد، معاون ارزی بانک مرکزی، با بیان این‌که در بانک مرکزی جریان حیات را مثل آب روان برای مقابله با تحریم‌ها پیدا کردیم، گفت: در دوره تحریم‌ها بیش از ۲۰۰‌میلیارد دلار از منابع ارزی کشور جابه‌جا شد. وقتی تحریم‌ها روی نظام مالی متمرکز می‌شود انتقال پول را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و زمانی که فروش نفت را دربرمی‌گیرد درآمدهای ارزی را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد.

   یک روش آن است که منتظر بمانیم تا تحریم‌ها اعمال شوند و سپس در راستای برخورد با آن‌ها اقدام کنیم اما روش دیگر این است که از پیش از اعمال تحریم‌ها آماده باشیم تا کشورهای تحریم‌کننده به دنبال راهکاری برای چگونگی تحریم کشور ما باشند.

    طی این سال‌ها هر دو نوع برخورد با تحریم صورت گرفته است. سال ۹۰ ابتدا بانک مرکزی و سپس بانک‌های دیگر تحریم شدند و پس از آن تحریم‌ها در تیر ۹۱، نفت و صادرات نفت را مورد هدف قرار دادند. از شش فوریه ۲۰۱۳ محدود شدن فعالیت‌ها مطرح و شرایط سخت‌تر شد. در بانک مرکزی جریان حیات را مانند آب روانی که مسیر را پیدا می‌کند پیدا کردیم و بیش از ۲۰۰‌میلیارد دلار منابع ارزی کشور در این مدت رفت‌وآمد داشت.

انقلاب اسلامی: معاون ارزی بانک مرکزی نیمی از حقیقت را می‌گوید که بزرگ ترین دروغ است. تمام حقیقت اینست که سرنوشت میلیاردها دلار که به بهانه تحریمها به حسابهای اشخاص ریخته شده‌اند نامعلوم است. در حقیقت، مبالغی کلان برده و خورده شده‌اند. بر آنها افزوده می‌شود بهای فروش نفت به چین و هند که ایران جز در خرید از این دو کشور نمی‌تواند از آنها استفاده کند. 

شماره ۸۳۷ از ۱ تا ۱۴ مهر ۱۳۹۲