انقلاب اسلامی: اینک بنگریم در بیرون از ایران، همانندهای خامنه‌ای و دستیاران او چسان برای گرفتار شکست کردن گفتگوها بر سر اتم، تلاش می‌کنند:
خرابکاری راستگراهای کنگره در گفتگوهای ایران و کشورهای 5+1 بر سر پرونده اتمی:
در 18 اکتبر 2013، پل پیلار، تحلیل‌گر پیشین سیا، نوشته خود را درباره خرابکاری اسرائیل در کار گفتگوها بر سر اتم، انتشار داده است:
● اینک که کنگره از بحران تعطیل بخشی از دولت بخاطر تصویب نکردن بودجه آسوده است، آماده خرابکاری در گفتگوهای 5+1 با ایران شده است. گرایشهای راست‌تر حزب جمهوری‌خواه، شبح جنگ را نیز می‌سازند. تازه با تصویب نکردن بودجه و گرفتار تعطیل کردن بخشی از دولت، به سیاست خارجی امریکا و منافعش درجهان صدمه جدی وارد کرده‌است.
حال آنکه هرگاه علاقه‌ای به عدم مجهز شدن ایران به سلاح هسته‌ای باشد، کنگره باید علاقمند پایان یافتن بحرانی طولانی باشد که روابط امریکا با ایران گرفتار آن است. هرگاه بنا باشد پرزیدنت اوباما موفق به انجام توافقی برسر برنامه اتمی ایران بگردد، نیازمند همکاری کنگره است و رفتار مخرب کنگره مانع از توفیق او می‌گردد.
● حکومت اوباما نیازمند همکاری کنگره است برای لغو مجازاتها در صورت موافقت ایران با توافق است. رئیس جمهوری می‌تواند با استفاده از اختیارات خود، بخشی از مجازاتها را لغو کند. این عمل برای پیش‌بردن گفتگوها کافی است. اما برای این‌‌که ایران امتیاز در ازای لغو تحریم بدهد و نیز برای انجام توافق نهائی کافی نیست. چرا که بخشی از مجازاتها را کنگره تصویب کرده‌است و لغو آنها نیز باکنگره‌است.
اگر کنگره نخواهد همکاری کند، ایرانی‌ها بر آن می‌شوند که حکومت اوباما توانا به انجام توافق نیست. زیرا کنگره می‌تواند درکار رئیس جمهوری مانعی ایجاد کند که او قادر به برداشتن آن نباشد. چه رسد به این که کنگره برآن شود مجازاتهای جدید نیز وضع کند.
حتی پیش از رسیدن به توافق، عمل کنگره می‌تواند چشم انداز توافق را خراب کند. دست کم می‌تواند رسیدن به توافق را بسیار مشکل کند. وضع مجازاتهای جدید و تجویز توسل به نیروی نظامی آن نوع عملهائی هستند که کنگره با دست زدن به آنها، سیلی نواختن بر بناگوش حکومت جدید ایران است که یک پیشنهاد سازنده را بر روی میز گفتگوها قرارداده‌است. این عمل تقویت سوءظن قابل فهم ایرانیان است به امریکا و متقاعد شدن به اینست که این قدرت نه توافقی برسر اتم که تغییر رﮊیم در ایران را می‌خواهد. بنابراین، در دادن امتیاز هیچ سودی نیست.
● متأسفانه، طرحها برای تشدید مجازاتها پیش از این به کنگره داده شده‌اند. جلوگیری از طی مراحل بعدی، نیازمند تفاهم کنگره با حکومت و متقاعد کردن تهیه کنندگان طرح است. تهیه کنندگان، کسانی چون ترنت فرانک که، در طرح خود، بطور ضمنی اجازه ورود به جنگ با ایران را نیز گنجانده‌اند، در شمار کسانی هستند که برضد طرحی رأی دادند که می‌خواست بودجه تصویب و بحران قرضه خاتمه یابد.
● شجاعت و استقامتی که اوباما در برابر کنگره از خود نشان داد ستون فقرات اعتماد به حکومت گشت. باوجود این، ایرانیان حق دارند از خود بپرسند آیا او به اندازه لازم شجاعت دارد پای توافق با ایران برسر برنامه صلح آمیز اتمی ایران بایستد یاخیر؟. چراکه رئیس جمهوری از حمایت تمامی نمایندگان عضو حزب دموکرات، برای زورآزمائی برسر قبولاندن توافق با ایران برخوردار نیست.
نه تنها جمهوری‌خواه‌ها بلکه شمار مهمی از دموکراتها، تحت مهار کسانی قرار گرفته‌اند که مصمم هستند جلو توافق با ایران را بگیرند. افزون براین، حتی آنها که ایران و حل مسئله فی‌مابین را مهم می‌دانند، قبول دارند که برسرپا نگاه داشتن دولت از چنان اهمیتی برخوردار است که رئیس جمهوری نمی‌تواند بخاطر توافق با ایران، آن را از آنچه هست مشکل‌تر بسازد. بنابراین، نمی‌توان انتظار داشت که به مسئله اتمی ایران، تقدم اول را ببخشد.
● علاوه براین، رئیس جمهوری می‌باید وقت آن را داشته باشد که به سیاست خارجی بپردازد، ابتکار عمل را در این قلمرو، از آن خود کند و کنگره را از اقدامهای بیهوده‌ای باز دارد که بقصد تخریب ابتکار او انجام می‌گیرند. تا این هنگام، رفتار کنگره سبب شد که رئیس جمهوری نتواند در اجتماع سران آسیای شرقی، برای حل و فصل مسائلی که واشنگتن با آنها روبرو است، شرکت کند. کری، وزیر خارجه به‌جای او در این اجتماع شرکت کرد. اما شرکت در این اجتماع و تصدی کارهائی که رئیس جمهوری خود تصدی می‌کند، وقتی برای وزیرخارجه باقی نمی‌گذارد تاکه او به مسائل دیگری بپردازد که در قلمرو مسئولیت او هستند. چنانکه گفتگوهای اسرائیل و فلسطین به دست فراموشی سپرده شده‌اند و بسا کری فرصت لازم برای پرداختن به مسئله اتمی ایران و گفتگوها با ایران را نیز نداشته باشد.
● مسئولان ارشد حکومت آن کارمایه و آن ساعات در روز برای پرداختن به مسائلی که ما انتظارداریم حل و فصل کنند، ندارند. باوجود این، اوباما و کری باید وقت و دقت لازم برای پرداختن به این مسائل، بخصوص مسئله ایران را پیداکنند. نه تنها برای به پیش بردن گفتگوها بلکه برای برداشتن موانعی که در خود واشنگتن پیش پای آنها گذاشته می‌شوند.
نشریه انقلاب اسلامی در هجرت شماره ۸۴۰ از ۱۲ تا ۲۶ آبان