● عامل تورم بودجه بزرگ دولت بعلاوه اعتبارات نظامی بانکی است که با توجه به ضریب تکاثر، قدرت خریدی معادل 300 میلیارد دلار ایجاد می‌کند که دستگاه تولیدی گرفتار رکود توانائی تولید فرآورده‌ها و خدمات لازم را برای جذب این قدرت خرید را ندارد. بنابراین میزان تورم بزرگ می‌شود و چاره‌ای جز گشودن دروازه بر روی واردات نمی‌ماند. خطر بدان‌حد است که اسدالله عسگراولادی هم اعلان خطر می‌کند: بازکردن دروازه‌های کشور بر روی واردات از چین تولید داخلی را از بین می‌برد.

 

● رکود همراه است با عدم سرمایه گذاری و همراه است با این واقعیت که دولت تولید کننده نیست (نفت و گاز صادر می‌شوند و مقداری که در ایران مصرف می‌شوند، بکار افزایش مصرف می‌آیند) و بودجه دولت، در شکل قدرت خرید، مستقیم وارد بازار می‌شود. از این‌رو، دولت ایجاد کننده اصلی تورم است.

 

● فرصتهای رانتهای بزرگ را نیز دولت ایجاد می‌کند که بزرگ‌ترین سد بر سر راه سرمایه‌گذاری و عامل مهم تورم در اقتصاد مصرف محور ایران است.

 

● توزیع نابرابر قدرت خرید در سطح کشور عامل دیگری از عوامل تورم است.

 

● و روحانی می‌گوید: قیمت بنزین را با «شیب ملایم» بالا می‌بریم و او متوجه نیست که پایان هر شیبی، ولو «ملایم» دره تورم است. از سوئی می‌گوید میزان تورم بیشتر می‌شود و از سوی دیگر از مردم می‌خواهد یارانه نگیرد. اما هم به دلیل تورم طاقت شکن و هم به دلایل دیگر، مردم از گرفتن یارانه انصراف نداده‌اند:

 

 

☚ یارانه‌ای که دولت می‌دهد چند درصد بودجه کل دولت است؟:

 

● در باره انصراف دهندگان از دریافت یارانه، دو رقم توسط سایتهای موافق و مخالف حکومت روحانی انتشار یافته‌است: سایت مردم سالاری (2 اردیبهشت) اطلاع می‌دهد که 7.5 میلیون نفر انصراف داده‌ اند و سایت جهان نیوز (2 اردیبهشت) خبر می‌دهد که تنها 3 میلیون نفر انصراف داده‌اند. 74 میلیون نفر برای دریافت یارانه اسم نویسی کرده‌اند. در تاریخ 3 اردیبهشت نیز سایت الف از قول «محمد باقر نوبخت» گزارش کرد که وی روز چهارشنبه در حاشیه جلسه هیات دولت در نشستی با خبرنگاران گفته است: هر چند در روزهای اول تعداد افرادی که برای دریافت یارانه ثبت نام نکرده بودند به بیش از ۱۰ درصد رسیده بود و پیش بینی می شد که هفت تا هشت میلیون نفر از دریافت انصراف دهند، به تشخیص خانوارها تنها تعداد دو میلیون و ۴۰۰ هزار نفر در مرحله دوم ثبت نام از دریافت یارانه انصراف دادند.

 

● میزان یارانه سرانه 45 هزار و 500 تومان در ماه‌است. هرگاه 70 میلیون نفر یارانه دریافت کنند، کل یارانه در سال 38 هزار میلیارد و 330 میلیون تومان می‌شود. در مقایسه با بودجه 800 هزار میلیاردتومانی دولت، 4.5 درصد می‌شود.

 

● گفته اند قراراست 28 هزارتومان به مبلغ یارانه سرانه افزوده شود. اما هنوز معلوم نیست هر دوماه این مبلغ افزوده می‌شود و یا هر ماه. اگر هر دو ماه اضافه شود، ماهانه 14 هزار تومان می‌شود و یارانه سرانه 59 هزار 500 تومان می‌گردد. هرگاه 70 میلیون نفر یارانه دریافت کنند، سالانه 50 هزار میلیارد تومان می‌شود یعنی 6.2 درصد بودجه کل کشور.

 

     و اگر ماهانه 28 هزار تومان به یارانه افزوده شود، یارانه سرانه ماهانه 73 هزار 500 تومان می‌شود. هرگاه 70 میلیون نفر یارانه دریافت کنند، سالانه 61.74 هزار میلیارد تومان می‌شود که برابر است با کمی بیشتر از 7 درصد بودجه کل دولت.

 

 

☚ تورم 35 درصد یارانه بعلاوه بخشی مهم از درآمد قشرهای مختلف درآمدی را می‌بلعد:

 

   اینک کاهش درآمد قشرهای مختلف درآمدی را براثر تورم 35 درصدی مورد ادعای رژیم محاسبه می‌کنیم:

 

 1 – خط فقر خانواده کارگری را درآمدی برابر 1میلیون و 350 هزارتومان درماه گفته‌اند.هرچند بسیاری از کارگران میهن حتی با دریافت مزایای بدی اب و هوا و دوری از محل سکونت و… باز هم زیر مقدار خط فقر حقوق دریافت میکنندیعنی در سال093 وقتی حتی با تصویب افزایش 25 درصدی دستمزد شورای عالی کار، حداقل دستمزد سال آینده کارگران به 609 هزار تومان عنوان میکند هستند بسیاری از کارگران که تنها 609 هزار تومان در ماه برای خانواده 4 نفری خود درامد دارند..

 

با این وجود اگر حتی اینگونه برآورد کنیم که یک خانواده 4 نفری کارگری به اندازه خط فقر یعنی برابر با 1میلیون و 350 هزارتومان درماه در آمد دارد ؛در امد سالانه این خانواده کارگری 4 نفری معادل می شود با 16.2 میلیون تومان . به آن اضافه می‌شود ماهانه 182 هزار تومان (هر نفر 45.5 هزار تومان) و سالانه 2 میلیون 184 هزار تومان = 18.4 میلیون تومان. کسر می‌شود 35 درصد آن بابت تورم که برابر است با 6.43 میلیون تومان. بدین‌ترتیب، باوجود تورم، در واقع، ازدر آمد خانوار، 12 میلیون در سال و 1 میلیون در هر ماه می‌ماند. یعنی کارگر همراه با خانواده اش با از دست دادن 350 هزارتومان درماه، به زیر خط فقر می‌رود. چرا باید یارانه‌ای را نخواهد که دولت در ازای ایجاد تورم، به او می‌دهد و آنچه می‌دهد بخش ناچیزی از تورمی است که خود ایجاد می‌کند؟

 

● هرگاه حکومت به هر نفر ماهانه 60 هزار تومان پرداخت کند، چهار عضو خانوار، 240 هزار تومان و در سال 2 میلیون و 880 هزار تومان یارانه در یافت میکنند. وقتی با 16.2 درآمد خانوار جمع می‌کنیم، رقم 19.08 میلیون تومان درسال بدست می‌آید. که تورم 35 درصدی رقم 6.7 میلیون تومان را از آن کم می‌کند. پس برای حانوار کارگری در سال 12 میلیون 380 هزار تومان می‌ماند که ماهانه می‌شود 1.03 میلیون تومان. خانواده ماهانه 320 هزارتومان از دست می‌دهد.

 

● هرگاه به هر کس ماهانه 73.5 هزار تومان بدهند. یک خانوار در ماه 294 هزار تومان و در سال 3 میلیون و 528 هزار تومان یارانه دریافت می‌کند. کل درآمد سالانه‌اش 19 میلیون و 728 هزار تومان می‌شود. تورم 35 درصدی 6.8 میلیون تومان از درآمد او را می‌بلعد. پس برای او تنها 12.9 میلیون تومان در سال و 1میلیون 70 هزارتومان درماه باقی می ماند. بدین‌ترتیب، این خانوار کارگری روی خط فقر، باز 280 هزار تومان درماه از دست می‌دهد.

 

2 – اما بسیاری از خانوارها در ماه 1 میلیون تومان را نیز ندارد. بنابر این که در ماه 1 میلیون و در سال 12 میلیون تومان درآمد داشته باشند، باوجود درآمد یارانه، تورم 35 درصد بازهم آنها را فقیر تر می‌کنند:

 

● خانوار 4 نفری ماهانه 182 هزار و سالانه 2 میلیون 184 هزار تومان یارانه دریافت می‌کند. کل درآمد آنها 14 میلیون و 184 هزار تومان می‌شود. تورم 35 درصد آن را که برابر است با 4 میلیون 964 هزار تومان. برای او باقی می‌ماند 9 میلیون و 220 هزار تومان. پکه در ماه می‌شود 735 هزار تومان. پس این خانوار، باوجود دریافت یارانه، درماه 265 هزار تومان از دست می‌دهد.

 

● هرگاه این خانوار سرانه و ماهانه 60 هزار تومان یارانه دریافت کند. خانوار در سال 2 میلیون و 288 هزار تومان یارانه خواهد گرفت و درآمد سالانه‌اش 14 میلیون و 288 هزار تومان می‌شود. تورم 35 درصدی از آن کسر می‌کند رقم 5 میلیون تومان را. برای او می‌ماند 9 میلیون و 288 هزار تومان در سال و یا 740 هزار تومان درسال. به این‌ترتیب، این خانوار، در هرماه، باوجود دریافت یارانه سرانه 60 هزارتومان، 260 هزارتومان از درآمد خود را از دست می‌دهد.

 

● هرگاه این خانوار، سرانه و ماهانه 73.5 هزارتومان یارانه دریافت کند، در ماه 294 هزار تومان و در سال 3 میلیون 528 هزار تومان درآمد دریافت خواهد کرد. جمع درآمد او می‌شود 15 میلیون و 528 هزار تومان. تورم 35 درصد از آن می‌کاهد رقم 5 میلیون و 535 هزار تومان را پس برای این خانوار در سال 10 میلیون و 90 هزار تومان و در ماه 840 هزار تومان. یعنی باز ماهانه 160 هزارتومان از دست می‌دهد.

 

3 – اما یک خانواده 4 نفری که ماهانه 2.5 میلیون تومان درآمد دارد – حکومت این درآمد را خط می‌شمارد که دارندگان آن و بیشتر از آن، نیاز به دریافت یارانه ندارند. درآمد سالانه این خانوار 30 میلیون تومان می‌شود.

 

● هرگاه این خانوار در ماه 182 هزار تومان (45.5 هزار تومان سرانه) یارانه دریافت کند، در سال 2 میلیون 184 هزار تومان دریافت کرده‌است. کل درآمد خانور برابر می‌شود با 32 میلیون و 184 هزار تومان. تورم 35 درصد 11 میلیون و 264 هزارتومان از آن را می‌بلعد. پس برای این خانواده باقی نمی‌ماند مگر 20 میلیون 920 هزار تومان در سال یعنی ماهانه 1 میلیون 740 هزار تومان.

 

   باتوجه به این امر که مردم حقوق و مزد به ریال دریافت می‌کنند و کالاها و خدمات را به دلار می‌خرند و هر دلار 3200 تومان است، درآمد ماهانه این خانوار به دلار ماهانه 544 دلار است.

 

● هرگاه یارانه سرانه 60 هزار تومان باشد، یارانه ماهانه خانور 240 و یارانه سالانه آنها 2 میلیون 288 هزار تومان و کل درآمد سالانه خانوار 32 میلیون 288 هزار تومان می‌شود. تورم 35 درصدی 11.3 میلیون تومان از آن کسر می‌کند. برای خانوار در سال حدود 21 میلیون و در ماه 1 میلیون و 750 هزار تومان می‌ماند.

 

● هرگاه خانوار سرانه و ماهانه 73.5 هزارتومان یارانه بگیرد، در ماه 294 هزار تومان و در سال 3 میلیون 528 هزار تومان یارانه دریافت خواهد کرد. کل درآمدش، 33 میلیون و 528 هزارتومان می‌شود. تورم 35درصد رقم 11 میلیون و 725 هزار تومان را از آن کم می‌کند. برای این خانور در سال 22 میلیون 278 هزار و در ماه 1میلیون و 850 هزار تومان که برابر می‌شود با حدود 580 دلار درماه.

 

4 – هرگاه یک خانور 4 نفری ماهانه 5 میلیون تومان درآمد داشته باشد، سالانه 60 میلیون تومان می‌شود. و

 

● هریک ماهانه 45.5 هزارتومان یارانه بگیرند، در ماه 182 هزار و در سال 2.18 میلیون تومان یارانه خواهند گرفت. کل درآمد آنها 62.18 میلیون تومان می‍‌شود. تورم 35 درصدی رقم 22 میلیون 753 هزار تومان را از آن کسر می‌کند . برای این خانور می‌ماند در سال 39 میلیون و 430 هزار تومان و در ماه 3.3 میلیون تومان، یعنی 1030 دلار.

 

● هرگاه اعضای خانوار هریک در ماه 60 هزار تومان یارانه دریافت کنند، در ماه 240 و در سال 2 میلیون 880 هزار تومان یارانه دریافت خواهند کرد. کل درآمد خانوار می‌شود 62 میلیون و880 هزار تومان. تورم 35 درصدی ا 22 میلیون تومان از ان را می بلعد. برای خانوار می‌ماند در سال 40 میلیون و 880 هزار تومان و در ماه 3 میلیون و 400 هزار تومان یعنی 1080 دلار در ماه.

 

● هرگاه اعضای خانور هریک ماهانه 73.5 هزارتومان دریافت کند، ماهانه 294 هزار تومان و سالانه 3 میلیون 528 هزار تومان یارانه خانور می‌شود. کل درآمدش برابر می‌شود با 63 میلیون و 528 هزار تومان. تورم 35 درصدی 22 میلیون و 134 هزارتومان آن را می‌بلعد و برایش باقی نمی‌ماند مگر 41 میلیون 394 هزار تومان در سال و 3.5 میلیون تومان در ماه که معادل است با (هر دلار 3200 تومان) 1150 دلار در ماه

 

 

☚ چرا به روایتی 70 میلیون و به روایتی 74 میلیون نفر حاضر نشده‌اند از دریافت یارانه چشم بپوشند؟:

 

   دلایل ما و دلایلی که در خود رژیم اظهار شده‌اند عبارتند از:

 

 

 

1 – ساختار اقتصادی کشور ساختار اقتصاد مصرف محور و سازماندهی آن مافیائی است. یعنی چنان سازمان یافته‌است که مافیاهای نظامی – مالی حداکثر رانت را بدست آورند. آن ساختار و این سازماندهی تورم زا و نابرابری و فقر زا است. وقتی روحانی خود می‌گوید شیب تورم ملایم است، پس اعتراف می‌کند تورم بیشتر می‌شود. تورم بیشتر خانواده‌هائی که ماهانه 5 میلیون درآمد دارند را نیز دچار مشکل می‌کند. ایرانیان حق دارند بگویند: چرا دولت ساختار و سازماندهی اقتصاد را تغییر نمی‌دهد و با افزایش تورم، میزان بهره کشی از 90 درصد مردم ایران را مرتب افزایش می‌دهد؟

 

2 – وقتی مردم گزارشهای خود حکومت را درباره رقمهای بزرگ اختلاس می‌خوانند و از رقم وامهای نجومی بانکی که بازپرداخت نمی‌شوند و می‌دانند سپاه بر 70 درصد اقتصاد مسلط است و در اموال رهبری و بنیاد مستضعفان خورد و برد بحد اکثر است، حق دارند بگویند اگر حتی اختلاس‌ها و خورد و بردها را نصف کنند، بسا می‌توانند یارانه به مردم را دوبرابر کنند. چرا از مردم می‌خواهد یارانه نگیرد.

 

3 – یارانه و نیز مزد و حقوق‌های پائین که دولت می‌پردازد، به زحمت به 10 تا 12 درصد کل بودجه می‌رسد. بقیه بودجه بصورت قدرت خرید و نه سرمایه وارد اقتصاد می‌شود، چرا موضوع صرفه جوئی نمی‌شود؟ چه وقت دولت مصرف کننده می‌خواهد تولید کننده بگردد؟

 

4 – امر واقع مستمر این‌است که مردم ایران، همواره زندگی مالی و غیر مالی خود را از دولت مخفی کرده‌اند. اگر بگویند یارانه نمی‌گیریم یعنی ثروتمندیم. نه تنها این اطلاع مأموران مالیات را به جان آنها می‌اندازد، بلکه به مافیاهای نظامی – مالی امکان می‌دهد بر میزان بهره کشی بیفزایند.

 

ترس مردم از این امر واهی نیست و حقیقی است چرا که بر اساس تازه ترین مصوبه دولت، تمام دستگاه ها و نهادهایی که از بودجه عمومی دولت استفاده می کنند، موظف شدند تمامی اطلاعات یارانه بگیران را برای اجرای گام دوم هدفمندی یارانه ها در اختیار دولت قرار دهند.

 

————-

 

 ● دلایلی که در رژیم اظهار شده‌اند:

 

– دکتر محمد زاهدی استاد دانشگاه و رئیس انجمن علمی رفاه اجتماعی گفته‌است (سایت مشرق 2 اردیبهشت 93):

 

1- تبلیغ حذف گروه های پردرآمد جامعه، مانند وزرا و نمایندگان و…. برای نگرفتن یارانه نقدی اثر سوء داشت و این علامت سوال در ذهن مردم عادی شکل گرفت که یعنی اینها تا الان داشتند یارانه میگرفتند و به تازگی از گرفتن یارانه نقدی انصراف دادند، پس ما چرا انصراف دهیم ؟ (انقلاب اسلامی در هجرت:مثل اینکه این استاد دانشگاه امر بس مهمی را فراموش میکند که این امر واقعیت داشته است که بسیاری از نمایندگان مجلس نظام و وزار با در آمدهای بالا تا کنون یارانه میگرفتند. پس این حق مردم است که از واقعیت امر مطلع شوند .چرا ایشان نگران اثر سود مطلع شدن مردم از واقعیت است!؟)

 

2 – دلیل دوم انصراف ندادن مردم از گرفتن یارانه نقدی احساس ناامنی اکثریت مردم از وضعیت اقتصادی آینده است. احساس ناامنی به این معنی است که در شرایط کنونی در وضعیتی نیستیم که از لحاظ اقتصادی انصراف دهیم و درصورت نبود همین مبلغ ناچیز در زندگی با مشکلات بیشتری مواجه می شویم . این تحلیل های مردم است و باید آن را جدی گرفت.

 

3 – دلیل سوم منصرف نشدن مردم از دریافت یارانه نقدی: کاهش قدرت خرید مردم دربازه زمانی سه ساله اخیر و گرانی‌های احتمالی که در آینده قرار است رخ بدهد، بسیاری از مردم را ترغیب کرد تا از دریافت یارانه نقدی منصرف نشوند. واقعیت این است که مردم با حذف یارانه ها وضعیتشان بدتر می شود و باید این را پذیرفت.

 

4 – دلیل چهارم و مهم منصرف نشدن مردم از دریافت یارانه نقدی پائین بودن شاخص سرمایه اجتماعی است. مطمئنا اگر شاخص سرمایه اجتماعی بالا بود بسیاری از مردم هم اکنون از گرفتن یارانه نقدی منصرف می شدند .

 

   انتظار براین بود که حداقل 40 درصد از مردم ثبت نام نکنند و وقتی خبر تقریبا 90 درصدی مردم را برای ثبت نام دریافت نقدی یارانه ها شنیدم خیلی ناراحت شدم ، چرا که رقم و درصد مذکور نشان دهنده ضعیف بودن شاخص سرمایه اجتماعی در این دولت است .

 

   از قرار منظو گوینده از سرمایه اجتماعی از جمله اعتماد مردم به دولت است. در حقیقت، بنابر این که 3 میلیون نفر انصراف داده باشند، 4 درصد به رژیم اعتماد کرده‌اند و اگر 7 میلیون از گرفتن یارانه منصرف شده‌باشند، 9 درصد به رژیم اعتماد کرده‌اند. کیهان (3 اردیبهشت) واقعیت را قلب می‌کند وقتی این عدم اعتماد را به ناتوانی روحانی و حکومت او به جلب اعتماد مردم نسبت می‌دهد. درحقیقت، این بی‌اعتمادی به دلایل بالا و در درجه اول به محور رژیم یعنی خامنه‌ای و ولایت مطلقه فقیه و ستون فقرات استبداد یعنی سپاه و واواک و دادگاه انقلاب و صدا و سیما و… است.

 

 

 

 ☚ مشرق نیوز (2 اردیبهشت93): عضو کمیسیون اقتصادی مجلس از ثبت نام ۷۱ میلیون ایرانی برای دریافت یارانه، انصراف زیر ۷ میلیون نفر شامل کمتر از ۳.۵ میلیون نفر در داخل و کمتر از ۳.۵ میلیون نفر در خارج کشور خبر داد و گفت: مجموع انصرافی‌ها حدود ۷.۵ درصد است.

 

   ابراهیم نکو درباره تعداد انصراف دهندگان از یارانه نقدی در مرحله جدید اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها اظهار داشت: در حالت کلی طبق آمار دریافتی از سوی مسئولان حدود 7.5 درصد از مردم در این مرحله ثبت نام نکرده و از دریافت یارانه نقدی انصراف داده‌اند. البته از این رقم بخش بزرگی مربوط به ایرانیان خارج نشین یا کسانی که در خارج به سر می‌برند است از همین رو بدون لحاظ این افراد باید گفت در دور جدید ثبت نام برای دریافت یارانه نقدی تنها 3.5 الی 4 درصد از مردم از ثبت نام خودداری کرده و انصراف داده‌اند.

 

   این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس با تأکید براینکه نمایندگان منتظر اعلام آمار مکتوب و رسمی در این باره از سوی دولت هستند، گفت: دولت باید برای اعلام قیمت‌های واقعی پیش قدم شود و هر چه سریعتر آمار انصرافی‌ها را اعلام کند.

 

   وی با اشاره به اینکه آمار انصراف 3.5 الی 4 درصدی هم باید برای دولت قابل توجه باشد، گفت: دولت باید از این آمار به عنوان موفقیت یاد کند چرا که از بین 77 میلیون نفر باز هم تعدادی از مردم به توصیه دولت گوش کرده و نسبت به دریافت یارانه نقدی اقدام نکرده‌اند.

 

   این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس تأکید کرد: دولت باید در شیوه اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها تجدیدنظر کند تا مردم بیشتر از گذشته به انصراف از دریافت یارانه نقدی تشویق شوند؛ یکی از دلایل عدم انصراف مردم در این دوره افزایش تورم و گرانی کالاها بود چرا که مردم نگران هستند در دور جدید هم شاهد گرانی و تورم باشند. دولت باید در جهت کاهش نرخ تورم و مدیریت قیمت‌ها به گونه‌ای عمل کند که مردم متوجه شوند اگر از دریافت یارانه انصراف دهند این مبلغ صرف تولید، بهداشت و درمان می‌شود و در نتیجه مردم منفعت می‌برند.