انقلاب اسلامی در هجرت: اعتراف صریح جعفری فرمانده سپاه پاسدارن به کودتا و تقلب در انتصابات سال 1388 آنچنان صریح است که ابهام سازی های اصلاح طلبان و ایجاد شک و شبهه که گویا در “انتخابات”، تقلبی رخ نداده، و نیز اعلام توبه و برائت های حکومت روحانی و وزاریش در مجلس نیز، نمی تواند از صراحت آن بکاهد و پوششی بر این واقعیت شود.
کل سخنان فرماندۀ سپاه و نیز این جمله وی: “خط قرمزی که برای نیروهای انقلاب وجود داشت این بود که نیروهای مخالف انقلاب و ارزش های انقلاب که در دوران دوم خرداد فرصتی پیدا کرده بودند و در حاکمیت نفوذ پیدا کرده بودند، مجدداً روی کار بیایند”، تأییدی است بر این واقعیت که هم سپاه پاسداران و بسیج در انتصابات سال 88 دخالت سازماندهی شده داشتند، و هم پرده از مقاصد خامنه ای و نگرانی های وی بر می دارد.
نشریۀ انقلاب اسلامی از آنجا که با روش تناقض زدایی از دروغ های مسئولان نظام ،در همان زمان در چند شماره، پرده از این واقعیت برداشت و مقاصد خامنه ای را آشکار ساخت و واقعیت را در اختیار مردم نهاد، نیازی با تأیید این واقعیت توسط فرمانده سپاه نداشت. اما سخنان جعفری، در واقع ناظر به گذشته و حال و آینده است و بایستی قابل توجه کسانی قرار بگیرد که پیوسته به انتصابات در درون نظام ولایت فقیه دلخوش بودند و بر این خیال که شاید تغییری رخ دهد و نظام ولایت فقیه در جهت بهبود حال مردم، راضی به اصلاحی شود.
اقرار آقای جعفری فرماندۀ کل سپاه، هم اقرای است نسبت به گذشته که در انتصابات 88 کودتایی رخ داده و “انتخابات” مهندسی شده بود، هم اقراری است که “انتخاب” روحانی نیز مهندسی شده بوده و هم در آینده تحت این نظام، انتخاباتی صورت نمی گیرد و همه از قبل مهندسی شده خواهد بود. این اقرار و تجربه نشان داده است که نظام ولایت فقیه تنها به اصلاحی تن می دهد که به استحکام پایه های نظام منجر شود و نه احقاق حقی از حقوق مردم.
تجربۀ حکومت های مختلف در نظام ولایت فقیه نشان داده است که یک وقتی می توان ملتی را به مُسَکّن دلخوش کرد که یک مقدار گشایش می شود، ممکن است بگذارند نفت بفروشیم و مقداری سختی زندگی اقتصادی کم شود و فشار به پوشش جوانان کمتر شود و ملت را به این حداقل ها قانع کرد، و اینگونه است که فرصت های عظیم خواهند سوخت! اما یک وقتی هم ملتی می داند که می باید زندگی خودش را تغییر بدهد، بعنوان شهروند وارد صحنه و تاریخ بشود، راه رشد را خود انتخاب کند و زحمت رشد را بکشد و لذت آنرا هم بچشد.
آنهایی که انتصابات این نظام را تحریم کردند، هم به ترفند های رژیم دلخوش نکردند، و هم در امر ارائۀ الگوی ممکن بودن زیستی در آزادی و استقلال و بدون سانسور و دروغ پیشتاز بودند و هم آنها بودند که آقای خامنه ای را مجبور کردند که بگوید که اگر نظام را قبول ندارید، برای کشور رأی بدهید، و باز آنها بودند که خامنه ای را مجبور کردند که روز انتخابات حداقل بر زبان راند که رأی مردم حق الناس است! و آنها هستند که به جهان می گویند: «این ملت زنده است! صاحب ایران و در خدمت وطن است.»
نتیجه اینکه تا خلاء موجود را مردم با مسئولیت شناسی خود پر نکنند و بدیلی برای پیشبرد دولت حقوقمدار، جامعۀ شهروندان و راه رشد در استقلال و آزادی انتخاب ننمایند، فرصت های وطن ما ایران در لهیب آتش استبداد، خواهند سوخت
برای تازه کردن حافظۀ خوانندگان محترم یادآور می شویم که اگر خوانندگان گرامی در پرتو سخنان آقای جعفری به اظهار برائت ها و توبه های وزرای حکومت آقای روحانی بنگرند، پی به مأموریت حفظ نظام، زیر نقاب “دولت تدبیر و امید ” خواهند برد. مأموریتی در این امر که نسلی را از جنبش و حرکت و مقاومت در برابر هجوم خطر، بازدارند و از دفاع از هویت تاریخی خود پشیمان سازند.
یادآور می شویم که آقای روحانی بعد از آنکه در وصف وحدت تمامی جناح های نظام بر سر “انتخاب “خود در ۲۴ خرداد ۹۲ سخن راند، با طعنه به شکایت آقای موسوی از نتایج” انتخابات” ۸۸ چنین گفت: ” چه انتخابات زیبا و شکوهمندی داشتیم که نه کسی گله و شکایتی کرد و نه کسی از این انتخابات ناراضی بود و هیچکس و هیچ جناحی احساس نکرد در این انتخابات شکست خورده است و آن خادمی هم که رأی آورد، آنقدر در زندگی اش با معتدلین جناح ها نزدیک بود که هر دو جناح احساس پیروزی کردند.” وی از همۀ سابقه و تجارب امنیتی خود بهره گرفت و آغاز دولت “تدبیر” ش را برای شکستن مقاومت مردم و توّاب سازی در ۲۵ تیر ۹۲ با بیان این جملات همراه کرد: “آنها که آمادۀ بازگشت هستند، راهشان را تسهیل کنیم، چون توبه برای همه است. چرا اشتباه یک نفر، دو نفر و یا یک گروه را کش می دهیم؟ در حالی که پیامبر، که همه چیز ما از اوست، با همه رفتارهای برادرانه داشت و در حالی که منافقین را می شناخت، در کنار سفرۀ پیامبر می آمدند و حتی با ابوسفیان هم که همۀ فتنه ها از او بود، رفتاری برادرانه داشت، پس باید گذشت داشته باشیم و به فکر اهداف بلند آینده باشیم.» و بدین سان با مقایسۀ آقایان موسوی و کروبی با ابوسفیان، شرط رفع حصر آنها را” توبه” دانست. پیشنهاد توبه از سوی حسن روحانی به معترضان “انتخابات” ۸۸، مسلماً توهینی آشکار و مستقیم به شعور ملت و همۀ شرکت کنندگان در جنبش ۸۸ بود!
لزوم اعلام برائت از “فتنۀ ۸۸”و تأکید بر اینکه در آن “انتخابات” تقلبی صورت نگرفته، که از سوی “نمایندگان ” مجلس نظام به عنوان شرط رأی اعتماد مطرح شده بود ،باعث شد که در جریان بررسی “صلاحیت” “وزرای” پیشنهادی روحانی، بسیاری از اصلاح طلبان و کارگزاران، همچون «محمدعلی نجفی» (وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش)، «عباس آخوندی» (وزیر پیشنهادی راه و شهرسازی)، «جواد ظریف» (وزیر خارجه)، «جعفر میلی منفرد» (وزیر پیشنهادی علوم)، «علی ربیعی» (وزیر کار) و «بیژن زنگنه» (وزیر نفت) پیرامون نقش خود در جنبش ۸۸ به اعلام برائت از “فتنه‌گران” بپردازند:
عباس آخوندی، “وزیر “پیشنهادی راه و شهرسازی که با اصرار علی اصغر زارعی، “نماینده” عضو جبهۀ پایداری مبنی بر “قسم خوردن” دربارۀ برائت از “فتنه”، مواجه شده بود، گفت: ” آقای علی اصغر زارعی به بنده کمک کرد. بنده آنجا که باید خدمت مقام معظم رهبری توضیح می دادم، این کار را انجام دادم و آقای زارعی در نطق مخالفتش با این بیان خود کمک خوبی به بنده کردند. برای بنده بسیار سخت است که وفاداری ام از سوی برخی زیر سؤال می رود. بنده تمام زندگی ام را وقف پشتیبانی از جبهه ها و نظام کردم، حالا برخی از بنده دربارۀ وفاداری ام می پرسند. چطور می شود ما نظر شورای نگهبان را که عین حکم قانون است، نپذیریم؟ آیا می شود کسی که برای وزارت توسط رئیس جمهور کاندیدا می شود، به رهبری و نظام اعتقاد نداشته باشد؟ ۳۵ سال سابقۀ حمایت و خدمت به این کشور را دارم، آیا این سوابق، مهم نیست؟ اگر خدای ناکرده هنوز دشمنان بخواهند کوچک ترین تعرضی به کشور کنند، با رهبری و راهبری مقام معظم رهبری از این کشور دفاع می کنم.”
پیش از آخوندی همین سؤال از محمد علی نجفی نیز مطرح شد که او نیز از وفاداری خود به نظام ولایت فقیه سخن گفت و اعلام کرد که در راهپیمایی های قبل و بعد از سخنرانی ۲۹ خرداد خامنه ای شرکت نداشته است. زنگنه “وزیر” نفت در نطق دفاعیۀ خود از «ولایت فقیه» به مثابۀ «عمود خیمۀ نظام» یاد کرد و گفت که با هرگونه حرکت ساختارشکنانه پس از” انتخابات ” ۸۸ مخالف بوده است.
موسی الرضا ثروتی راه یافته به مجلس نظام گفت:” اگر کسی در فتنه، نقش داشته و از آن اعلام برائت نکرده، قطعاً مورد نظر مجلس نبوده است. وقتی مقام معظم رهبری می فرمایند که افراد باید به صراحت مواضع خود را نسبت به فتنه اعلام کنند، ما هم بر همین اساس شوخی نداریم و طبق وظیفه عمل کردیم و خاطر نشان کرد: زنگنه در جلسۀ کمیسیون گفت که من تا روز انتخابات با میر حسین موسوی بودم، ولی بعد از اعلام از وی جدا شدم!”
پس از پایان نمایش اعلام برائت، وزیران کابینۀ روحانی و گرفتن رأی “اعتماد”برای گمارده شدن به پست وزارت، حسین شریعتمداری در ۲۶ مرداد۹۲ در کیهان با زدن تیتر ” مجلس همراه با کابینۀ روحانی، جنازۀ فتنه را به خاک سپرد”، در وصف این چرخش نوشت: “تمامی چند وزیر پیشنهادی که متهم به حضور و حمایت از فتنۀ آمریکایی- اسرائیلی ۸۸ بودند، بدون استثناء – تأکید می شود که بدون استثناء- ضمن انکار حضور و حمایت خود، از فتنۀ آمریکایی- اسرائیلی یاد شده، اعلام دوری و انزجار کردند و با قاطعیت- بعضاً همراه با سوگند- آن ماجرای پلشت را بیرون از دایرۀ اسلام و انقلاب و نظام دانسته و بر وفاداری خود به امام (ره) و رهبر معظم انقلاب و پیروی از خط ترسیم شده از سوی ایشان، تأکید ورزیدند”
در ویدئویی از یک سخنرانی از محمد علی جعفری، فرمانده سپاه پاسداران ایران، که به تازگی در شبکه های اجتماعی باز نشر شده است، او در مورد “انتخابات” و رخدادهای سال ۱۳۸۸، از نقش این نیروی نظامی در ممانعت از به قدرت رسیدن دوبارۀ اصلاح طلبان و مقابله با اعتراضات پس از آن می گوید. این ویدئو را محمد نوری زاد، روزنامه نگار معترض، در وب‌سایت و صفحه فیس بوک خود منتشر کرده است.