دوشنبه, 01 آبان 1402 .  آیا روزی می‌رسد صندوق توسعه ملی اسامی‌بدهکاران بزرگ ارزی به صندوق توسعه به ویژه بدهکاران بزرگ بخش خصوصی افشا شود؟ واقعیت این است که‌این اتفاق باید دیریازود بیفتد تا شهروندان بدانند چه سرمایه دارانی با کدام استدلال بدهی 16 میلیارددلاری خودرا به صندوق توسعه پس نداده ونمی‌دهند؟ با توجه به سخنان صریح رییس صندوق توسعه ملی این انتظار هست که اسامی‌از سوی او افشا شود.

مهدی غضنفری با وجود اینکه در دولت محمود احمدی‌نژاد فعالیت می‌کرد، اما از نظر کاربلد بودن و نیز از نظر روشن بودن اندیشه اقتصادی نزد بخش‌ خصوصی فردی قابل‌قبول به حساب می‌آمد. هنگامی‌که دولت سیزدهم تاسیس شد و شماری از وزرای احمدی‌نژاد به کابینه راه یافتند، انتظار کارشناسان این بود که غضنفری می‌تواند در مقام وزیر صنعت، معدن و تجارت برای دولت مفید باشد. با این همه نفر اول منتخب رییس دولت برای این منصب کسی بود که در دوره وزارت غضنفری بر این وزارتخانه در بهترین حالت معاون بود.

ناکارآمدی سیدرضا فاطمی‌امین

ناکارآمدی سیدرضا فاطمی‌امین در این مقام موجب شد او جایش را به یک مدیر دیگر بدهد. این در حالی بود که باز هم انتظار فعالان اقتصادی ریاست غضنفری بر وزارت صمت بود. گویا رییس دولت به هر دلیل ترجیح می‌دهد وی همچنان در مقام ریاست صندوق توسعه بماند و با بیان واقعیت‌ها درباره‌این صندوق به ذهن‌ها تلنگر بزند. غضنفری به تازگی اطلاع داده است این صندوق در حال حاضر ۱۰۰ میلیارد دلار از دولت‌ها و ۳۶ میلیارد دلار از بخش‌خصوصی طلب دارد و اضافه کرده است، در واقع پول جیرینگی که برق می‌زده را داده‌ایم و حالا باید به زحمت آن را پس بگیریم. به گفته رییس صندوق توسعه ملی، یک بانکی ۴ میلیارد دلار از صندوق وام گرفته است اما ارزش سرمایه‌این بانک ۲۰۰ میلیون دلار هم نیست. نمی‌خواهیم بگوییم این اطلاعات تکراری است یا فایده‌ای ندارد که بر زبان آورده شود چون تا زمانی که در چارچوب بیان گلایه و نقد است طلب صندوق توسعه زنده نمی‌شود و به نظر می‌رسد آقای غضنفری که تا اینجای کار خوب و با شهامت پیش‌آمده باید بقیه راه را هم پشت‌سر بگذارد و راست و درست و با تفکیک و جداسازی کارشناسی درباره طلب ۱۳۶ میلیارد دلاری صندوق توسعه افشاگری کند.

یکی از گام‌هایی که باید در کانون توجه افشاگری احتمالی برداشته شود، شناساندن با اسم و آدرس و جزئیات وام‌گیرندگان است. این تنها راه برای گرفتن طلب‌های صندوق توسعه و البته نیز شناساندن دانه‌درشت‌های وام‌گیرنده در بخش خصوصی است. شاید گفته شود این اقدامی تند است و به دور شدن بدهکاران خصوصی حقیقی می‌انجامد. صندوق توسعه‌ایران امانتدار ایرانیان است و آداب امانتداری حکم می‌کند در این‌باره به‌طور آشکار صحبت شود. شاید بدهکاران نیز دلایل خود را برای دیرکرد ارائه دهند. این راه نجات صندوق است.

منبع : ساعت 24