هجوم تبلیغاتی رادیو و تلویزیون جمهوری إسلامی برای تحریک مردم به شرکت در راه پیمایی بیست و دوم بهمن امسال به طرز مشهودی بیش از گذشته بود . انواع ترفندها بکار گرفته شد تا بمباران تبلیغاتی مؤثر افتد و دستگاه ولایت مطلقه بتواند پیامهای ضروری را به دو دسته از مخاطبان مخابره کند یکی در خارج و دیگری در داخل .
پیام مورد نظر این بود :بعد از برجام ما همچنان “هستیم ” ، پابرجا و استوار ! به نظر میرسد نظام ولایت مطلقه تحت تأثیر پیامدهای تسلیم کامل به غرب در مناقشات هسته ای تکانه های جدی را متحمل شده و این تکانه ها “ترک”های عمیقی بر ساختار ان تحمیل کرده ، بنابراین نظام برای پوشاندن این شکاف ها ٢٢بهمن را نشانه رفته بود . از یک طرف شب پیش از ان یعنی شامگاه ٢١ بهمن آخرین حرکت را در “خمینی زدایی ” از جمهوری إسلامی انجام داد و صلاحیت سید حسن خمینی را برای حضور در خبرگان رد کرد و از طرف دیگر با شعارها و برنامه های راه پیمایی ٢٢بهمن ، کوشید تا “روحانی ” را در تنگنای بیشتری قرار دهد و با این حامیان اندک خود را در أستانه انتخابات هفتم اسفند دلگرم و نا امیدی را به اردوگاه روحانی و رفسنجانی تحمیل کند.
همچنین به دنیا نیز پیام دهد که در ایران اتفاق تازه ای نیفتاده و تمامی امور در اختیار “بیت رهبری” است و رهبر معظم نظام کما کان سکاندار بلا منازع و تو آنای جریانات است .
اما چنین به نظر میرسد که مردم حساب خود را از رژیم جدا کرده اند و چون مراسم راه پیمایی روز بیست و دوم بهمن را نمایشی برای اقتدار نظام میدانند نه تنها در ان شرکت نمیکنند بلکه عامه مردم صبح این روزکمتر از خانه بیرون میایند و در خانه میمانند . بهر حال البته رژیم تعدادی را آماده و ” پای کار” دارد که انها هر ساله با خانواده هایشان در راه پیماییها شرکت میکنند . سپاهی هایی که در شهرک های مشخص زندگی میکنند ، نیرو های أمنیتی ، انها که در بسیج مساجد ، إدارات و کارخانه ها اسم نوشته اند ، از این گروهند . تعدادی از مردم عادی هم هستند که همواره برای دریافت کالاهاو امتیاز اتی که در بین راه پیمایان توزیع میشود شرکت میکنند ، تعدادی از جوانان نیز برای تفریح به راه پیمایی می ایند . سر جمع اینها در تهران رویهم جمعیتی حدود ١٧٠ – ١٨٠ هزار تا ٢٠٠هزار و در بعضی سالها بیش از انرا شامل میشده است ، امسال اما با وجود همه فشار تبلیغاتی که ایجاد کردند جمعیت حاضر بوضوح کمتر از این مقادیر به نظر میرسید . در زمان اوج حضور مردم یعنی هنگام سخنرانی روحانی در خود میدان آزادی تراکم جمعیت کم بود به نحوی که در جاهای چمن محوطه میدان براحتی دیده میشد ، تصاویر پخش شده از تلویزیون نیز مؤید کاهش جمعیت امسال نسبت به گذشته بود کما اینکه کمتر تصویری از نمای بالا (داخل هلیکوپتر) پخش شد !
صداوسیماس نظام نیز برای مصاحبه با شرکتکنندگان در راهپیمایی دستچینی خاصی انجام داده بود . خبرنگاران تلویزیون در مراسم ۲۲ بهمن به صورت گزینشی کسانی را بر جلو دوربین میاورند که به اصطلاح پوشش ازادتری داشتند و یا لباسهای رنگی بر تن داشتند.
جالب بود که محمود احمدینژاد یکی از حاشیهسازترین چهرههای این مراسم با میکروفونی در دست در هر خیابان برای مردم سخنرانی میکرد و در هر فرصت از جریان بهار و حرکت مستمر مردم برای عدالت!! سخن میگفت.
نکته جالب مراسم راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال اضافه شدن شعار «مرگ بر جیبوتی» و «مرگ بر آل سعود» در کنار سایر شعارها بود.
نارضایتی عمومی مردم از نظام بخصوص فشار اقتصادی تحمیل شده به خانواده های إیرانی ، هویداشدن اثار بی کفایتی حاکمان و نیز تحریمهای تحمیلی ناشئ از بحران اتمی و پیامدهای ان و تجربه شدن مجموعه دست در کإران این نظام دلایل روشنی است بر کاهش هر ساله راه پیمایان روز بیست و دوم بهمن ، دلایلی که اصل وقوع انقلاب را نیز نزد بسیاری از مردم این سر زمین زیر سئوال برده است .